KEN GODFREY (ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΤΟ EUROPEAN PARTNERSHIP FOR DEMOCRACY)
Πρόθυμη; Σε μεγάλο βαθμό. Ικανή; Όχι αρκετά. Σε γενικές γραμμές, η ΕΕ είναι ισχυρός υποστηρικτής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανά τον κόσμο και έχει λάβει προσφάτως μέτρα για να ενισχύσει αυτή την εικόνα μέσω ενός νέου μηχανισμού κυρώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ένα νέο σχέδιο δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία.
Μου φαίνεται επίσης ότι η πρόεδρος της Κομισιόν, Ursula von der Leyen είναι περισσότερο πρόθυμη να μιλήσει για συγκεκριμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε σχέση με τον προκάτοχό της – ενώ παράλληλα βρίσκει συμφωνίες για φυλετικά δικαιώματα και της κοινότητας των LGBΤ, ένα πολύ πιο δύσκολο ζήτημα. Η υποστηρικτική ρητορική υπάρχει, αλλά υπάρχουν επίσης σαφή όρια για τη δράση της ΕΕ.
Η ΕΕ είναι εγκλωβισμένη από την ανάγκη για ομοφωνία στην εξωτερική πολιτική. Παρά τις εσωτερικές προσπάθειες να μεταφερθούν οι αποφάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Συμβούλιο της ΕΕ, σε ψηφοφορία με ειδική πλειοψηφία, υπάρχει μια ξεκάθαρη ομάδα κρατών που έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους.
Παρά την αποτυχία αυτή, οι υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να συνεχίσουν να πιέζουν για αλλαγή. Χωρίς αυτή, τα πράγματα είναι απίθανο να βελτιωθούν. Την ίδια στιγμή, η ΕΕ χρειάζεται να κάνει καλύτερη δουλειά στη σύνδεση της βοήθειας της και του εμπορίου -με σχήματα όπως το Generalised scheme of Preferences Plus- με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου.
Το να αποστέλλονται χρήματα σε καθεστώτα ύποπτα για σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι μια σοβαρή μαύρη κηλίδας στο ιστορικό της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
SONJA LICHT (ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ BELGRADE FUND FOR POLITICAL EXCELLENCE)
Δεν υπάρχει καλύτερη περίπτωση για να αποδείξει η ΕΕ την ανάγκη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τα Δυτικά Βαλκάνια. Η ευρωπαϊκή προοπτική αυτών των χωρών αν και λιγότερη βέβαιη σήμερα σε σχέση με μετά τη Σύνοδο της ΕΕ στη Θεσσαλονίκη το 2003, είναι ακόμη αυτή που μπορεί να φέρει διαρκή ειρήνη και ανάπτυξη σε αυτόν τον θύλακα επίδοξων μελών της ΕΕ που περιβάλλεται από την ίδια την Ένωση.
Με εξαίρεση τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και το Κόσοβο, όλες οι άλλες χώρες είτε διαπραγματεύονται ήδη ή είναι έτοιμες να ξεκινήσουν τις διαπραγματεύσεις ένταξης με την ΕΕ. Ως εκ τούτου, αυτή είναι η στιγμή για εκείνους και για την ΕΕ να αποδείξουν μαζί ότι θα περάσουν το κρίσιμο τεστ της εφαρμογής των κριτηρίων της Κοπεγχάγης που βασίζονται στα ανθρώπινα δικαιώματα, κριτήρια τα οποία πρέπει να πληρούν τα επίδοξα κράτη-μέλη.
Τα 23 κεφάλαια διαπραγμάτευσης για την ένταξη στην ΕΕ, 23 αναφορικά με το δικαστικό σώμα και τα θεμελιώδη δικαιώματα και 24 για τη δικαιοσύνη, την ελευθερία και την ασφάλεια, ενσωμάτωσαν τα βασικά στοιχεία των κριτηρίων της Κοπεγχάγης. Έγιναν τα θεμέλια της διαδικασίας ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων, πολύ περισσότερο από ό,τι στις προηγούμενες διευρύνσεις.
Η ΕΕ θα έχει μια μοναδική ευκαιρία να επιβεβαιώσει ότι παίρνει στα σοβαρά τις αρχές της και να αποδείξει την ετοιμότητά της να είναι ισχυρή και αποφασιστική όταν ασχολείται με τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως, καθώς και αυτά με χώρες με τις οποίες βρίσκεται σε άμεση γειτνίαση -ενώ παραμένει ο φάρος στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής και για την ειρήνη.
HUGH WILLIAMSON (ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ HUMAN RIGHT WATCH ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΣΙΑ)
Η ΕΕ γενικά έχει δείξει ότι είναι ανοιχτή σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ηγεσίας σε διεθνή φόρουμ, αλλά συχνά αντιμετωπίζει προβλήματα στην εφαρμογή. Δείτε τις εξελίξεις στη Λευκορωσία, στη Ρωσία και στην Τουρκία.
Η ΕΕ έλαβε μια αυστηρή στάση για τις σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λευκορωσία μετά από τις εκλογές του Αυγούστου 2020. Η ΕΕ επέβαλε κυρώσεις σε περισσότερους από 80 ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένου και του Λευκορώσου προέδρου Alexander Lukashenko, και ηγήθηκε της δράσης στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και στον ΟΑΣΕ. Αλλά χρειάζεται να καθορίσει μια ξεκάθαρη πορεία μελλοντικής δράσης.
Αναφορικά με τη Ρωσία, η ΕΕ γνωρίζει τη σοβαρότητα της κρίσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα αλλά δεν έχει βρει πολλούς τρόπους να ασκήσει πιέσεις στο Κρεμλίνο να αλλάξει πορεία. Ως ένα πρακτικό βήμα, η ΕΕ θα πρέπει να υποστηρίξει τη ρωσική κοινωνία, με πιο εύκολη χορήγηση της βίζας και με υποτροφίες.
Αναφορικά με την Τουρκία, η ΕΕ έχει δηλώσει τη σημασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε μια χώρα που εξακολουθεί να διαπραγματεύεται επισήμως την ένταξή της, αλλά κατέστησε τα ανθρώπινα δικαιώματα μια χαμηλότερη προτεραιότητα σε σχέση με την αυξανόμενη γεωπολιτική ένταση αναφορικά με την Τουρκία και τη συνεργασία ΕΕ-Τουρκίας στη μετανάστευση.
Η ΕΕ και τα κράτη-μέλη της θα πρέπει να κάνουν περισσότερα για να διασφαλίσουν ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μια συνεπής προτεραιότητα, όταν σταθμίζουν γεωπολιτικούς και άλλους παράγοντες οι οποίοι διαμορφώνουν τις αποφάσεις τους. Οι άνθρωποι που υφίστανται παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους ανά τον κόσμο, χρειάζονται τη στήριξη της Ευρώπης.|
