Επανέρχομαι στο θέμα της σεξουαλικής βίας, που δεν αφορά μόνο τον χώρο του θεάματος και του αθλητισμού αλλά ευρύτερα την κοινωνία, καθώς περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης υπάρχουν σε όλους ανεξαιρέτως τους χώρους.
Το φαινόμενο σίγουρα είναι παγκόσμιο και τα κινήματα των σεξουαλικά παρενοχλημένων ατόμων, τα τελευταία χρόνια, μεγαλώνουν με ραγδαίο ρυθμό.
Στην Ελλάδα, οι καταγγελίες αθλητών και καλλιτεχνών για σεξουαλική παρενόχληση έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας, φέρνοντας για μία ακόμα φορά στην επιφάνεια τη σκληρή πλευρά της ζωής των λαμπερών προσώπων.
Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας καλύπτεται έντεχνα η θλίψη, η απελπισία, ο πόνος και η δυστυχία…
Το καίριο ερώτημα που εγείρεται ωστόσο είναι γιατί τα άτομα που χαίρουν της ευρύτερης αποδοχής και εκτίμησης και που έχουν επιλύσει τα βασικά προβλήματα της καθημερινότητας όπως το οικονομικό, μπλέκονται στα δίχτυα ενός κόσμου βρώμικου και διεφθαρμένου; Η επιδίωξη της δόξας; Η μάταιη φιλοδοξία;
Λέγεται ότι στην Ελλάδα οι μισοί Έλληνες θέλουν τα γίνουν ηθοποιοί και οι άλλοι μισοί τραγουδιστές. Και όσοι – ταλαντούχοι και ατάλαντοι – για διάφορους λόγους τα καταφέρουν, αφού εισέλθουν στον χώρο του θεάματος γρήγορα διαπιστώνουν ότι δεν μπορούν να αντέξουν την απατηλή λάμψη του κόσμου στον οποίο κινούνται και που πάντως οι ίδιοι έχουν διαλέξει. Ο συμβιβασμός συνήθως είναι μονόδρομος…
Η λάμψη είναι εφήμερη και αντλεί τη δύναμή της από ουτοπίες. Πικρή η διαπίστωση όταν τα φώτα της ράμπας κάποτε χαμηλώσουν και πέσει η αυλαία, η μοναξιά καθίσταται αφόρητη και η μελαγχολία επώδυνη. Το κοινό, που εύκολα επικροτεί και αποθεώνει, το ίδιο εύκολα γυρίζει τη πλάτη στα κατασκευασμένα εφήμερα είδωλα.
Παραγωγοί, σκηνοθέτες, αφού αρπάξουν και γευτούν τη λεία τους δεν διστάζουν να περιθωριοποιήσουν τα απομεινάρια και να τα ρίξουν στην αφάνεια…
Πρότεροι στενοί συνεργάτες και κολλητοί «συνάδελφοι» γυρίζουν την πλάτη, πόρτες κλείνουν διάπλατα και τα αδηφάγα κανάλια δεν χάνουν την ευκαιρία να προβάλλουν την κάθε μιζέρια, προς χάριν της τηλεθέασης…
Από την άλλη πλευρά του νομίσματος, αστέρια και αστεράκια που αφέθηκαν στις ανώμαλες ορέξεις του κάθε σκηνοθέτη για να εξασφαλίσουν ένα ρολάκο, εμφανίζονται σήμερα στις οθόνες των τηλεοράσεων ως θύματα, καταγγέλλοντας προ εικοσαετίας συμβάντα ως αίτια της «καταστροφής» των ονείρων τους…
Τελευταία παρελαύνουν στα κανάλια «καυτές σεξοβόμβες» του παλιού κινηματογράφου προσπαθώντας να μας πείσουν ότι η «λαμπρή» καριέρα οφείλεται αποκλειστικά στο «πηγαίο» ταλέντο τους!
Σε πρόσφατες τηλεοπτικές συνεντεύξεις, τις οποίες έτυχε να παρακολουθήσω, τα πάλαι ποτέ σύμβολα του σεξ Ρίκα Διαλυνά, Ελένη Φιλίνη και Βάνα Μπάρμπα ισχυρίστηκαν ότι ουδέποτε παρενοχλήθηκαν σεξουαλικά και πως κατέκτησαν την κορυφή με την «υποκριτική» τους ικανότητα! Ο θαυμαστός κόσμος της showbiz, βλέπετε…
Κάθε νόμισμα έχει δύο πλευρές. Ας είμαστε ρεαλιστές. Οι μόνοι υπαίτιοι των αποφάσεων και πράξεών μας είμαστε εμείς.
Κάθε στιγμή έχουμε την επιλογή να επιλέξουμε ποιο δρόμο να ακολουθήσουμε…