Ρητό ΟΧΙ στη μετακίνησητης Παρέλασης μας

Οι εθνικές γιορτές δε μετακινούνται. Το λέω αυτό, διότι ορισμένοι της επιτροπής που οργάνωσε τη φετινή παρέλαση, σκέφτονται να τη μεταφέρουν τον Απρίλιο ή το… Μάιο! Και γιατί όχι, να τη μεταφέρουμε την ίδια μέρα με τη φολκλορική παρέλαση που γίνεται στην επαρχία του Κεμπέκ, γιορτάζοντας την Εθνική Γιορτή του Κεμπέκ…

«Όλοι στην παρέλαση για την 25η Μαρτίου, στις… 24 Ιουνίου ή την… 1 Ιουλίου».

Για σκεφτείτε, θα είναι και επίσημη αργία. Η γαλανόλευκη θα κυματίζει δίπλα στη σημαία του Κεμπέκ που είναι σχεδόν όμοια. Σχεδόν. Διότι όλοι γνωρίζουμε ότι η Γαλανόλευκη έχει τη δικιά της θρυλική ιστορία. Εάν οι διοργανωτές πείσουν την κυβέρνηση του Κεμπέκ ότι θα γιορτάσουν την ίδια στιγμή και τη γιορτή του Κεμπέκ, υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να πέσει χοντρό… παραδάκι για τη διοργάνωση από την επαρχιακή κυβέρνηση του Κεμπέκ. Σε περίπτωση που η παρέλαση μας θα γίνει την 1η Ιουλίου, που είναι και η Γιορτή του Καναδά, το παραδάκι θα πρέπει να έρθει από την Καναδική κυβέρνηση.

Ας πάρουμε παράδειγμα την Παρέλαση των Ιρλανδών που εορτάζουν τον άγιο Πατρίκιο και όχι μια αιματοβαμμένη Επανάσταση για την Ελευθερία της πατρίδας από 400 χρόνια τούρκικης σκλαβιάς. Οι Ιρλανδοί λοιπόν, βρέξει – χιονίσει, πάντοτε κάνουν την Παρέλαση τους κοντά στις 17 Μαρτίου.

Πως λοιπόν θα δεχτούμε εμείς με το Ελληνικό DNA των ηρώων, να αλλοιώσουμε την Ιστορία και την παράδοση και να θέλουμε να μεταφέρουμε την Παρέλαση κάπου τον Απρίλιο ή το Μάιο; Σημειωτέων, ότι στη Νέα Υόρκη η Παρέλαση επέστρεψε την εβδομάδα της 25ης Μαρτίου.

Τα παιδιά, οι μαθητές των σχολείων μας, οι σύλλογοι κ.λπ.… που συμμετέχουν στην παρέλαση, νιώθουν μεγάλη υπερηφάνεια κάθε χρόνο. Δε νομίζω να νιώθουν το ίδιο όταν ο εορτασμός συμπίπτει κοντά στο Πάσχα ή στη γιορτή της Μητέρας το Μάιο.

Τέλος, όσοι σκέφτεστε να μεταφέρεται την Εορτή της 25ης Μαρτίου, να ξέρετε από τώρα ότι ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΑ ΝΕΑ και πιστεύω και τα άλλα ενημερωτικά μέσα της παροικίας μας, θα ασκήσουν αυστηρή κριτική και θα εναντιωθούν σφοδρά.

Δε δεχόμαστε ούτε την παραμικρή Αλλοίωση της Ιστορίας μας και της Παράδοσης μας!

ΤΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

Κάθε χρόνο, λίγο ή πολύ, στις εορταστικές μας εκδηλώσεις διαδραματίζονται πολλά και διάφορα συμβάντα. Φέτος, κατά τη γνώμη μου, τα συμβάντα ήταν πολλά.

Πρώτα απ’ όλα, στις εκδηλώσεις μας δεν παρουσιάστηκε κανένας εκπρόσωπος από την Ελληνική Κυβέρνηση. Ενώ ακόμα και στο Κογκό της Αφρικής (ναι υπάρχει κι εκεί Ελληνική παροικία) συμμετείχε στους εορτασμούς ο Γενικός Γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών, Ιωάννης Χρυσουλάκης. Σ’ εμάς, ούτε… κλητήρας δε μας έκανε την τιμή.

Πιστεύω ότι, τουλάχιστον με την παρούσα κυβέρνηση, αυτές τις ενέργειες έπρεπε να τις έκανε η τοπική οργάνωση της ΝΔ σε συνεργασία με την επιτροπή οργάνωσης της Παρέλασης. Το λέω αυτό, διότι όταν κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ, η τοπική οργάνωση πάντοτε επιμελούνταν το να έχουμε εκπροσώπηση από την Ελληνική κυβέρνηση.

Δεύτερο συμβάν, είναι η μη αποδοχή του τίτλου Έλληνας της Χρονιάς από τον πρώην πρόεδρο της κοινότητας Νικόλαο Παγώνη.

Ναι μεν ανακοινώθηκε στο εορταστικό δείπνο, αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε, ο κ. Παγώνης δεν ήρθε να παραλάβει την πλακέτα του ούτε έστειλε κάποιον άλλον να τον αντικαταστήσει.

Τους λόγους εξήγησε ο ίδιος σε επιστολή που δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ και στο ΒΗΜΑ την περασμένη εβδομάδα. Με την άρνηση του –που γίνεται για πρώτη φορά εδώ και 25 χρόνια που δημιουργήθηκε αυτός ο τίτλος. Επίσης, δεν ανακοινώθηκε ποιος είναι ο Φιλέλληνας της Χρονιάς. Νομίζω ότι η μυστικότητα γύρω από αυτούς του θεσμούς πρέπει να εκλείψει.

Θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος, ώστε να συμμετέχει όλη η παροικία. Γιατί όχι με ψηφοφορία στο διαδίκτυο ή ακόμα και με σφραγισμένους φακέλους. Με αυτό τον τρόπο η παροικία θα ξέρει ποιοι είναι υποψήφιοι και θα μπορεί να ψηφίσει.

Αν πάλι δε θέλουμε να ψηφίζουμε το θεσμό, ας ονομάζεται από την επιτροπή που υπάρχει ήδη, αλλά χωρίς υποψηφιότητες.

Ως τρίτο συμβάν, άφησα τα περιστατικά που διαδραματίστηκαν, τόσο στο τραπέζι των επισήμων όσο και στην εξέδρα των επισήμων στην παρέλαση. Αυτά θα μπορούσαν να αποφευχθούν, αν το τραπέζι των επισήμων περιορίζονταν στα πολιτικά πρόσωπα, τους εκπρόσωπους της Ελλάδας και τον εκάστοτε πρόεδρο. Στη δε εξέδρα, θα έπρεπε να υπήρχε άτομο με τον κατάλογο των ατόμων που είχαν δικαίωμα να βρίσκονται.

Αν εξαιρέσουμε τα παραπάνω, οι εορτασμοί για την 25η Μαρτίου 1821 είχαν επιτυχία. Και του χρόνου ας ελπίσουμε να πάνε τα πράγματα καλύτερα.

Exit mobile version