«Σμύρνη Αλησμόνητη»,
ποιος άραγε νοιάζεται;

Την Κυριακή 6 Νοεμβρίου, διοργανώθηκε με πολύ επιτυχία αλλά και με… αποτυχία συνάμα, οι εκδηλώσεις για «Τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922».

Επιτυχία, διότι οι διοργανωτές στο Ελληνικό Κογκρέσο του Κεμπέκ, την Ελληνική Κοινότης Μείζονος Μόντρεαλ, το Ίδρυμα Ελληνικών Υποτροφιών και το Λύκειο Ελληνίδων Μόντρεαλ ετοίμασαν για την παροικία ένα πολυδιάστατο απόγευμα. Στο Foyer του κοινοτικού κέντρου ήταν κρεμασμένες φωτογραφίες που δύσκολα βρήκαν οι διοργανωτές. Τη φωτογραφική αυτή έκθεση επιμελήθηκε η κα Ελένη Δρακοπούλου. Όσοι τις είδαν διαπίστωσαν για άλλη μια φορά τη φρίκη που έζησαν οι Έλληνες της Σμύρνης. Αργότερα το απόγευμα 4 καθηγητές, μεταξύ αυτών ο Δρ. Γιάννης Χατζηνικολάου και ο Καθηγητής πατήρ Λάμπρος Καμπερίδης, μίλησαν για το θέμα της Μικρασιατικής Καταστροφής.

Λίγο αργότερα, στις 5 το απόγευμα, πραγματοποιήθηκε μια μουσική βραδιά με τραγούδια εκείνης της εποχής και με τη συμβολή των χορευτικών Συρτάκι και Ορφέας.

Όλοι. Επαναλαμβάνω ΟΛΟΙ από τους διοργανωτές, μουσικούς και χορευτές έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό. Αλλά…. Κάπου εδώ είναι η αποτυχία. Μόνο περίπου 240 άτομα συμμετείχαν! Και η αποτυχία δεν οφείλεται στους διοργανωτές αλλά στην ανοσία και αποχή της παροικίας. Βλέπετε, άλλο η ΣΜΥΡΝΗ, και άλλο τα μπουζουκο-προγράμματα, που γίνεται το έλα να δεις…

Αναρωτιέμαι  πόσα μέλη από τα 3.500 της ΕΚΜΜ θα είναι στη Γεν. Συνέλευση της 20ης Νοεμβρίου…

Exit mobile version