Σε δεινή θέση βρίσκεται ο Καναδάς, όσον αφορά την ανεργία στη χώρα. Η Πανδημία έχει επιφέρει σοβαρό πλήγμα σε όλες τις Επαρχίες, με αποτέλεσμα, μέσα σε δύο μήνες, το ποσοστό ανεργίας να έχει «σκαρφαλώσει» στο 13% τον Απρίλιο, από το 5,6% του Φεβρουαρίου και το 7,8% του Μαρτίου.
Μάλιστα, σε ορίζοντα 44 ετών, από το 1976 δηλαδή που υπάρχουν συγκρίσιμα στοιχεία για την αγορά εργασίας και τη μέτρηση της ανεργίας, αυτό είναι το 2ο χειρότερο ποσοστό στον Καναδά, μετά το 13,1% του Δεκεμβρίου 1982, όταν η χώρα είχε βρεθεί τότε σε οικονομική ύφεση!
Ειδικότερα το Κεμπέκ, είναι η επαρχία που επλήγη περισσότερο, εφόσον το ποσοστό ανεργίας «εκτινάχθηκε» σε πρωτόγνωρα… ύψη, ήτοι στο 17%(!) μετά το 8,1% του Μαρτίου αλλά και το (για πρώτη φορά στην ιστορία της επαρχίας) χαμηλό του Φεβρουαρίου 4,5%!
Ο αντίκτυπος στην οικονομία του Καναδά ήταν ιδιαίτερα έντονος, εφόσον οι επιχειρήσεις –λόγω του lockdown– αναγκάστηκαν να απολύσουν προσωπικό, με τις θέσεις εργασίας που χάθηκαν έως και τον Απρίλιο να πλησιάζουν τα 2 εκ. (1.472.000 άτομα πλήρους απασχόλησης και 521.900 άτομα μερικής απασχόλησης).
Από τα 2 εκ. που έχασαν τη δουλειά τους στον Καναδά από τον Φεβρουάριο, περίπου 821.000 άτομα ήταν στο Κεμπέκ (-18,7% το χειρότερο ποσοστό ανάμεσα στις επαρχίες).
Επίσης, το ποσοστό συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό της χώρας «έπεσε» ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ κάτω από το 60% (58,9%) από 63,5% που ήταν, το οποίο είναι το χαμηλότερο που έχει καταγραφεί…
Για να δούμε ακόμα πιο… καθαρά το μέγεθος του προβλήματος, αρκεί να αναφερθεί ότι το μέγεθος της μείωσης της απασχόλησης είναι τέτοιο, που ξεπερνάει κατά πολύ και την περίοδο της ύφεσης 1981-1982, που είχε τότε ως αποτέλεσμα τη συνολική μείωση της απασχόλησης κατά 612.000 θέσεις εργασίας (-5,4%) για περίπου 17 μήνες!
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΑΡΧΙΕΣ
Το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε σημαντικά σε όλες τις επαρχίες τον Απρίλιο. Στο Κεμπέκ, το ποσοστό αυξήθηκε σε 17%, το υψηλότερο ποσοστό στην επαρχία από τότε που έγιναν διαθέσιμα συγκρίσιμα στοιχεία το 1976, και το υψηλότερο μεταξύ όλων των επαρχιών. Ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε με ταχύτερο ρυθμό στο Κεμπέκ (+101% ή +367.000 σε διάστημα ενός μήνα) σε σχέση με άλλες επαρχίες. Τον Απρίλιο, η αύξηση του αριθμού των ατόμων που απολύθηκαν προσωρινά, ήταν αναλογικά υψηλότερη στο Κεμπέκ από ό,τι σε άλλες επαρχίες, ενώ η αύξηση του αριθμού των ατόμων που προέρχονται από το εργατικό δυναμικό ήταν αναλογικά χαμηλότερη.
Ιδού και ο πίνακας με τα ποσοστά ανεργίας των 10 επαρχιών (με φθίνουσα σειρά τον Απρίλιο):
ΜΑΡΤΙΟΣ 2020 ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2020
Quebec 8,1% 17%
Newfoundland and Labrador 11,7% 16%
Alberta 8,7% 13,4%
New Brunswick 8,8% 13,2%
Nova Scotia 9% 12%
British Columbia 7,2% 11,5%
Manitoba 6,4% 11,4%
Saskatchewan 7,3% 11,3%
Ontario 7,6% 11,3%
Prince Edward Island 8,6% 10,8%
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΟΛΕΙΣ
Η απασχόληση μειώθηκε απότομα από το Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο σε κάθε μία από τις τρεις μεγαλύτερες μητροπολιτικές περιοχές του Καναδά (CMAs). Στην CMA του Μόντρεαλ (περιλαμβάνει εκτός του Μόντρεαλ και τις περιοχές Laval, North Shore, South Shore), το ποσοστό ανεργίας ήταν 18,2% τον Απρίλιο, μια αύξηση 13,4 ποσοστιαίων μονάδων από το Φεβρουάριο. Συγκριτικά, το ποσοστό ανεργίας στο Μόντρεαλ είχε φτάσει στο 10,2% κατά τη διάρκεια της ύφεσης του 2008-2009.
Επίσης, στο Τορόντο, το ποσοστό ανεργίας ήταν 11,1% τον Απρίλιο (αύξηση 5,6 ποσοστιαίες μονάδες από το Φεβρουάριο) και στο Βανκούβερ ήταν 10,8% (αύξηση 6,2 ποσοστιαίες μονάδες).
ΜΕΓΑΛΗ ΠΤΩΣΗ ΣΤΙΣ ΩΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Ο αριθμός των αυτοαπασχολούμενων (περίπου 2 εκατομμύρια) ελάχιστα άλλαξε το τελευταίο δίμηνο της κρίσης της Πανδημίας. Όμως για αυτή την ομάδα εργαζόμενων, ο αντίκτυπος της διακοπής λειτουργίας λόγω της COVID-19 έγινε αισθητός λόγω σημαντικής απώλειας ωρών εργασίας.
Ειδικότερα, τον Απρίλιο, το 59,4% των αυτοαπασχολούμενων εργάστηκαν λιγότερο από το ήμισυ των συνήθων ωρών εργασίας τους κατά τη διάρκεια της εβδομάδας της 12ης Απριλίου, συμπεριλαμβανομένου του 38,4% που δεν εργάζονταν ως ωρομίσθιοι.
Κατά την έναρξη ενός ξαφνικού σοκ στην αγορά εργασίας, οι αυτοαπασχολούμενοι είναι πιθανό να συνεχίσουν να αναφέρουν ότι απασχολούνται, με βάση την προσκόλληση στην επιχείρησή τους, ακόμη και όταν οι επιχειρηματικές συνθήκες επιδεινώνονται. Τα ομοσπονδιακά μέτρα που ανακοινώθηκαν το Μάρτιο και τον Απρίλιο με στόχο την παροχή προσωρινής οικονομικής στήριξης στους αυτοαπασχολούμενους μπορεί να συνέβαλαν στην ενίσχυση αυτής της κατάσχεσης.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ 3,3 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΚΑΝΑΔΟΙ
ΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ
Για να κατανοήσουμε καλύτερα το βαθμό στον οποίο οι καναδοί εργοδότες και εργαζόμενοι έχουν ήδη προσαρμοστεί στο οικονομικό lockdown λόγω του covid-19 και να ρίξει «φως» στη δυνατότητα περαιτέρω προσαρμογών, η Έκθεση της Στατιστικής Υπηρεσίας για τον Απρίλιο περιλάμβανε συμπληρωματικές ερωτήσεις σχετικά με την εργασία από το σπίτι.
Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας της 12ης Απριλίου, 12 εκατομμύρια Καναδοί απασχολούνται και εργάστηκαν περισσότερο από το 50% των συνήθων ωρών τους. Περίπου 5 εκατομμύρια από αυτούς εργάστηκαν τις περισσότερες ώρες τους από το σπίτι. Αυτό περιλάμβανε 3,3 εκατομμύρια εργαζόμενους που συνήθως εργάζονταν σε άλλη τοποθεσία εκτός από το σπίτι. Μπορεί εύλογα να υποτεθεί ότι αυτοί οι εργαζόμενοι άλλαξαν το χώρο εργασίας τους ως «απάντηση» στο οικονομικό κλείσιμο λόγω της covid-19.
Ωστόσο, αυτή η ικανότητα προσαρμογής βραχυπρόθεσμα δεν εξισορροπήθηκε σε ολόκληρη την οικονομία. Η εργασία από το σπίτι διέφερε σημαντικά από τη βιομηχανία τον Απρίλιο, αντανακλώντας μια σειρά παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων που σχετίζονται με το επάγγελμα, ώστε να έρθουν σε στενή φυσική επαφή με άλλους, όπως οι συνάδελφοι, οι πελάτες και το κοινό.
Στις περισσότερες βιομηχανίες όπου απαιτείται τόσο στενή επαφή, ένα σχετικά χαμηλό ποσοστό εργαζομένων που εργάζονταν τουλάχιστον μία ώρα, έκαναν τη δουλειά τους από το σπίτι. Αυτό περιλάμβανε υπηρεσίες στέγασης και τροφίμων (8,4%), κατασκευές (19,0%) και υπηρεσίες χονδρικού και λιανικού εμπορίου (20,8%).
Καθώς οι οδηγίες φυσικής αποστασιοποίησης προσαρμόζονται και η οικονομική δραστηριότητα ξαναρχίζει σταδιακά ανά τομέα, θα είναι κρίσιμο να μετρηθεί ο βαθμός στον οποίο μπορούν να εφαρμοστούν προσαρμογές στο χώρο εργασίας, εκτός από την εργασία από το σπίτι, σε αυτούς τους κλάδους.
Αντίθετα, σε βιομηχανίες όπου η στενή επαφή με άλλους είναι λιγότερο απαραίτητη, περισσότεροι εργαζόμενοι έτειναν να κάνουν τη δουλειά τους από το σπίτι τον Απρίλιο. Πρόκειται για εργαζόμενους σε επαγγελματικές, επιστημονικές και τεχνικές υπηρεσίες (75,5%), χρηματοδότηση, ασφάλιση και ακίνητη περιουσία (67,4%), και δημόσια διοίκηση (62,6%).
Οι ίδιες αυτές βιομηχανίες έχουν υποστεί σχετικά λιγότερες απώλειες απασχόλησης από το Φεβρουάριο και ενδέχεται να διευκολύνουν την επανάληψη της πλήρους δραστηριότητας, είτε μέσω της συνέχισης της εργασίας από το σπίτι, είτε –ενδεχομένως– μέσω επενδύσεων σε προσαρμογές στο χώρο εργασίας.
