Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 200 χρόνια από την Εθνική παλιγγενεσία του 1821. Ενώ όμως οι επετειακοί εορτασμοί θα είναι στο απόγειο τους, είναι ήδη εμφανές ότι θα βρίσκεται σε εξέλιξη μία συντονισμένη προσπάθεια για να πειστούμε, ότι η ελευθερία για την οποία θα γίνεται λόγος, για την απόκτηση της οποίας έγιναν τόσες θυσίες, δεν είναι ρεαλιστική και εφικτή πλέον για τους Έλληνες της Κύπρου.
Ξένες και εγχώριες δυνάμεις, προσπαθούν να μας… «συνετίσουν». Να μην έχουμε «υπερβολικές απαιτήσεις» και να μη στοχεύουμε στο υπέρτατο αγαθό της «ατόφιας ελευθερίας», που απολαμβάνουν οι πολίτες και της τελευταίας υποανάπτυκτης χώρας του κόσμου. Πρέπει, κατ’ αυτούς, να αρκεστούμε με την ανελεύθερη «λύση» συνεταιρικού «κράτους» Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα. Να ζήσουμε ως ανδράποδα, με «μειωμένα ανθρώπινα δικαιώματα», στην ουσία με… «κουτσουρεμένη» την ελευθερία μας. Σα να ξέχασαν κάποιοι ότι, όταν ερωτηθήκαμε, μέσω του δημοψηφίσματος το 2004, απορρίψαμε τη συγκεκριμένη μορφή «λύσης» με το συντριπτικό 76%.
Δεν είναι αυτά που σκέφτεται ο κάθε λογικός άνθρωπος, ο οποίος έχει αντιληφθεί πού οδηγούμαστε, ακούγοντας τις θριαμβολογίες των κυβερνώντων για τη «δυναμική παρέμβαση» του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Άντονι Μπλίνκεν; Πανηγυρίζουν (λέγοντας περίπου ότι είναι καρπός της δικής τους πολιτικής) γιατί δήλωσε ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Αμερικανικής Βουλής, ότι υποστηρίζει σθεναρά μια διευθέτηση που θα επανενώνει την Κύπρο ως μια Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Είναι ταπεινωτικό και εξοργιστικό ταυτόχρονα να σου υπενθυμίζουν κάθε βράδι στις ειδήσεις, ότι σε θεωρούν ως υποδεέστερο είδος ανθρώπου, που δεν μπορεί να απολαμβάνει τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες.
Στήνεται εις βάρος μας… ακόμα πιο έντεχνα αυτή τη φορά, μια παγίδα, από την οποία δύσκολα θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε. Στόχος είναι να διασφαλιστεί ότι θα ασκηθούν τέτοιες πιέσεις από το διεθνή παράγοντα (π.χ. αναβαθμισμένη Αμερικανική ανάμιξη) που οι Έλληνες της Κύπρου δε θα μπορούν να τολμήσουν να πουν… ΟΧΙ. Θα επενδύσουν στην έξαρση της Τουρκικής αδιαλλαξίας, στο πέρασμα του χρόνου (πέρασαν ήδη 47 χρόνια), στην κόπωση των πολιτών και θα εκβιάσουν και πάλι μιλώντας για τελευταίες ευκαιρίες και για… «λύση ή διχοτόμηση». Θα επενδύσουν σε επικοινωνιακά τεχνάσματα και την τεράστια ψυχολογική πίεση που θα ασκηθεί για να πειστούν οι πολίτες ότι… πρέπει να αποδεχθούμε το… αναπόφευκτο, γιατί δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Επενδύουν τέλος και στο ισοζύγιο δυνάμεων στο πολιτικό σκηνικό της Κύπρου. Εναποθέτουν πολλές ελπίδες στις ικανότητες των ηγεσιών των κομμάτων που υποστηρίζουν «λύση» Δ.Δ.Ο. Αυτό πρέπει να το έχουν πάντα στο μυαλό τους οι πολίτες αυτού του τόπου.
Οδηγούμαστε, ξεκάθαρα, σε μια συνομοσπονδιακή «λύση» που θα ονομαστεί Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, με πολιτική ισότητα, την οποία ευχαρίστως θα αποδεχόταν και η Τουρκία γιατί την εξυπηρετεί πλήρως, ασχέτως με το τι δηλώνουν οι ηγέτες της, που μιλούν πλέον για λύση δύο κρατών, ακριβώς για να πείσουν κι αυτοί με τη σειρά τους (όπως άλλωστε θέλουν τα πείσουν και δικοί μας ηγέτες) ότι η Δ.Δ.Ο. είναι η μόνη εφικτή λύση.
Οι στόχοι των Τούρκων είναι γνωστοί: Μέσω της Δ.Δ.Ο. με πολιτική ισότητα, την εκ περιτροπής προεδρία και τα τουρκικά βέτο, επιδιώκουν να τινάξουν το «κράτος» που θα δημιουργηθεί στον αέρα. Μέσω της ανασφάλειας που θα επέλθει και μέσω της νομιμοποίησης των εποίκων, θα μας καταστήσουν μειονότητα στην ίδια μας την πατρίδα. Τότε είναι που και οι υπόλοιποι εναπομείναντες θα οδηγηθούν προς την έξοδο (στη φυγή). Όλα θα είναι έτοιμα πλέον για να καταστεί η Κύπρος (ίσως με ένα νέο δημοψήφισμα) η νέα επαρχία της Τουρκίας. Αναρωτιόμαστε: Πώς είναι δυνατόν οι εγχώριοι θιασώτες της Διζωνικής, να μην αξιολογούν σωστά την κατάσταση; Τι είναι αυτό που κάνει τους κυβερνώντες να προσέρχονται τόσο… πρόθυμοι, στη νέα «άτυπη πενταμερή»;
Οι πολίτες πρέπει να αναλογιστούν τις δικές τους ευθύνες. Πρέπει να το φωνάξουμε όσο πιο δυνατά γίνεται για να ακουστεί και στο εξωτερικό: Ο βασιλιάς είναι γυμνός! Η «λύση» δηλαδή, συνεταιρικού «κράτους» Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα, δεν είναι λειτουργική και βιώσιμη λύση. Αντιθέτως, θα φέρει νέα δεινά, που θα καταλήξουν στον οριστικό αφανισμό του Κυπριακού Ελληνισμού. Είναι για όλους αυτούς τους λόγους, που επιβάλλεται στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, να δώσουν την ψήφο τους μόνο σε κόμματα που τάσσονται ξεκάθαρα κατά της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Μόνο έτσι θα δοθούν τα σωστά μηνύματα και στους ξένους, τους οποίους φαίνεται ότι πείσαμε ότι είμαστε έτοιμοι να… αυτοκτονήσουμε, αποδεχόμενοι αυτή τη «λύση». «Λύση» συνεταιρικού «κράτους» Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα, σημαίνει παράδοση της Κύπρου στην Τουρκία. Σημαίνει… ένωση της Κύπρου με την Τουρκία. Όχι στα σχέδια των εχθρών του Ελληνισμού για «λύση» Δ.Δ.Ο. στην Κύπρο! Τέρμα πια, στο θέατρο του παραλόγου!
Πανίκος Ελευθερίου
Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος – Κύπρος (12.3.2021)
