Του Μιχάλη Τελλίδη
Σε αποκλειστική συνέντευξη που μας παραχώρησε πρόσφατα ο επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μείζονος Μόντρεαλ, κ. Δημήτριος Μανωλάκος, εξέφρασε τις έντονες ανησυχίες του για την πορεία και το μέλλον του οργανισμού.
Μιχάλης Τελλίδης: Κύριε Μανωλάκο, στη μακρόχρονη εθελοντική σας δράση έχετε υπηρετήσει την ομογένεια του Καναδά σε διάφορα αξιώματα. Υπήρξατε πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μόντρεαλ, αντιδήμαρχος της πόλης του Μόντρεαλ, πρόεδρος του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου και αυτή τη στιγμή κατέχετε τη θέση του επίτιμου προέδρου της ΕΚΜΜ. Με το έμπειρο μάτι σας, πως βλέπετε την πορεία και το μέλλον του οργανισμού;
Δημήτρης Μανωλάκος: Εντύπωση μου έκανε πρόσφατη ανάρτηση στο Facebook όπου ο πρόεδρος της κοινότητας έκανε περίπατο στο κοινοτικό κέντρο με ακολουθία κάμερας, λες και είναι μεγάλη φυσιογνωμία, και εξηγούσε τις υπηρεσίες που προσφέρει η κοινότητα. Κολακευόμαστε για τα κατορθώματα μας, ενώ δεν ήμαστε σε θέση να δώσουμε σωστές απαντήσεις σε βασικά οικονομικά ερωτήματα.
Μ.Τ.: Εννοείτε το πολυσυζητημένο αμφισβητούμενο κόστος της Κοίμησης της Θεοτόκου;
Δ.Μ.: Εκείνοι που επιδιώκουν και κατέχουν τις διοικητικές θέσεις πρέπει να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Και μία από τις ευθύνες του διοικητικού συμβουλίου, είναι να δίνει στην παροικία απολογισμό αλλά και απαντήσεις. Γιατί δεν απαντάνε; Η σιωπή προδίδει ενοχή. Ας σεβαστούν τουλάχιστον την ευθύνη του επιστήμονα. Τι εννοεί ο ορκωτός λογιστής; Εννοεί ότι έχει εξετάσει όλα τα νούμερα και έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Παναγίτσα έχει κοστίσει πάνω από πέντε εκατομμύρια δολάρια. Άκουσα ότι το οριστικό ποσό περιλαμβάνει τον εσωτερικό καλλωπισμό, όπως οι πολυέλαιοι, ο εξοπλισμός, κλπ.
Από όπου και αν προέρχεται το χρέος, η διοίκηση είχε την υποχρέωση να το εξετάσει. Εφόσον δεν ενέκρινε τα επιπλέον έξοδα, θα έπρεπε να τα απορρίψει. Ο καλλωπισμός θα μπορούσε να γίνει από δωρεές ατόμων και όχι να ξοδεύουν τα έτοιμα.
Μ.Τ.: Ωστόσο, το πόρισμα και τα ευρήματα των ορκωτών λογιστών έχουν ψηφιστεί σε γενικές συνελεύσεις.
Δ.Μ.: Δυστυχώς, με τον τρόπο που τα ψήφισε η Γενική Συνέλευση, με τον ίδιο τρόπο διοικείται η κοινότητα σήμερα. Η διοίκηση δε σέβεται κανέναν όρο του καταστατικού, γι’ αυτό και δε μπορεί να μαζέψει χρήματα. Σήμερα ποιος δίνει λεφτά στην κοινότητα, όταν ξέρει ότι έχουν ξοδευτεί ανεύθυνα τόσα μεγάλα ποσά; Ο κόσμος έχει χάσει πλέον κάθε εμπιστοσύνη.
Μ.Τ.: Τι προτείνετε;
Δ.Μ.: Η συμβουλή μου είναι ή να μαζευτεί η διοίκηση ή να σχηματιστεί μία διοίκηση κοινοτικής σωτηρίας, ένα task force, από νέους επιστήμονες και επιχειρηματίες με ζήλο και σεβασμό, που θα λάβουν δραστήρια μέτρα για τη σωστή διακυβέρνηση του οργανισμού, χωρίς τη συμμετοχή των παλιών πολιτικάντηδων, εννοείται. Άτομα που σπέρνουν τη διχόνοια θα πρέπει να απομακρυνθούν.
Ας συμμορφωθούμε επί τέλους διότι χάσαμε όλα τα μέλη. Τα περισσότερα μέλη της κοινότητας είναι οι γονείς και αυτοί θεωρούνται αναγκαστικά μέλη. Δυστυχώς όμως, δεν παρακολουθούν τις εργασίες της κοινότητας, ενώ ως άξιοι γονείς θα έπρεπε να εκμεταλλευτούν τη δύναμή τους και να αναλάβουν ορισμένες διοικητικές ευθύνες.
Μ.Τ.: Τα σχολεία πάντως χρειάζονται και την οικονομική μας ενίσχυση.
Δ.Μ.: Την τελευταία ερανική προσπάθεια την έκανε ο γιατρός Γιώργος Τσούκας και μάζεψε περίπου $350.000. Τα χρήματα αυτά βρίσκονται σε ειδικό λογαριασμό για να μη τα σπαταλήσουν. Εάν δεν υπήρχε ειδικός λογαριασμός πολλοί, όπως και εγώ, δε θα προσέφεραν. Εγώ έκανα την προσφορά μου, όμως δε θα έδινα πεντάρα εάν δεν ήξερα ότι θα πήγαιναν σε έναν ασφαλή λογαριασμό. Ας μην ξεχνάμε, τα ίδια άτομα, η ίδια κλίκα που διοικεί το τοπικό Κογκρέσο διοικεί σήμερα και την κοινότητα. Μη μας κάνουν καμία έκπληξη και βάλουν χέρι σε αυτά τα λεφτά, αλλοίμονο μας…
Μ.Τ.: Συχνά μιλάτε για αναδιοργάνωση των ελληνικών μας σχολείων.
Δ.Μ.: Εγώ, όπως γνωρίζετε, είμαι υπέρ του να δημιουργηθεί ένας οργανισμός που να διοικεί τα σχολεία μας. Έχω καταθέσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και το υποσχέθηκα στην κυβέρνηση του Κεμπέκ όταν έδωσαν την επιχορήγηση που μας επέτρεψε να έχουμε σχολεία ποιότητας. Όμως δεν το συνέχισαν οι επόμενες διοικήσεις. Πάντως, ποτέ δεν είναι αργά.
Μ.Τ.: Τι έχετε να πείτε για την επικρατούσα νοοτροπία, τα ίδια άτομα να υπηρετούν ταυτόχρονα διαφορετικούς οργανισμούς;
Δ.Μ.: Απ’ ότι φαίνεται, οι καρέκλες της εξουσίας έχουν κόλλα. Όποιος παίρνει κάποια θέση θέλει να συνεχίσει. Κάποτε είχα περάσει ένα νόμο κανείς να μην έχει δικαίωμα να γίνεται πρόεδρος πάνω από δύο διετίες. Αυτό το άλλαξαν και είδαμε πόσα χρόνια έμειναν πρόεδροι ο Αδριανός Μαρής και ο Νίκος Παγώνης, με αποτέλεσμα να αποθαρρυνθούν οι νέοι και να μη συμμετέχουν.
Μ.Τ.: Κύριε Μανωλάκο σας ευχαριστούμε για τη συνέντευξη που μας παραχωρήσατε και σας ευχόμαστε καλή συνέχεια…
Δ.Μ.: Και εγώ σας ευχαριστώ. Να είστε καλά.
