ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ Μια παρεξηγημένη έννοια…

Οι δράσεις εθελοντισμού παίζουν σημαντικό ρόλο, ειδικότερα αυτές τις γιορτινές ημέρες που έρχονται. Ο εθελοντισμός άλλωστε αποτελεί μία εκδήλωση κοινωνικής συμπεριφοράς όπου τα άτομα, χωρίς το κίνητρο της υλικής ανταμοιβής, προσφέρουν τον ελεύθερο χρόνο τους για ένα κοινωφελή σκοπό.
Ο σύγχρονος εθελοντισμός προχωρά πέρα από τις παραδοσιακές του μορφές και περικλείει μια δυναμική ενεργή συμμετοχή των εθελοντών, που εμπλέκονται σε φορείς ή οργανώσεις. Τα τελευταία χρόνια, η παρουσία του οργανωμένου εθελοντισμού γίνεται όλο και πιο αισθητή στην παροικία μας. Χαρακτηριστικά δείγματα αυτής της παρουσίας είναι η αύξηση του αριθμού εθελοντικών οργανώσεων, όπως του «Φιλανθρωπικού Οργανισμού Ελληνίδων Κυριών», της «Ερανικής Επιτροπής ΕΚΜΜ», του «Magic Mission», του «Οργανισμού Τρίτης Ηλικίας ΦΙΛΙΑ» κ.α.
Η έννοια του εθελοντισμού, αυτή καθ’ αυτή, είναι η βοήθεια σε κάποιον που έχει ανάγκη, η συμπόνια, η συμπαράσταση, η συμβολή στην προσπάθεια για μια πιο δίκαιη κοινωνία, και γενικά η συμμετοχή στη συντήρηση και ανέξοδη λειτουργία ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού.
Η δύναμη του εθελοντισμού στις κοινωνίες των πολιτών είναι η βοήθεια στη διάδοση αξιών και κανόνων, η διευκόλυνση στην άσκηση κοινωνικών δικαιωμάτων, η παροχή πληροφόρησης και γνώσης, η δημοσιοποίηση προβλημάτων κ.λπ.
Οι υποχρεώσεις των εθελοντών, μεταξύ άλλων, είναι να σέβονται τις αρχές και τους κανόνες της ομάδας ή φορέα που συμμετέχουν, να κάνουν όσο πιο καλή δουλειά μπορούν, να είναι συνεπείς σε ότι αναλαμβάνουν, να έχουν σεβασμό προς τους άλλους και να τηρούν τους κανόνες προσωπικών δεδομένων, όπως ορίζει η νομοθεσία.
Θα πουν κάποιοι, «εθελοντές είναι πράττουν το κατά δύναμιν». Δεν μπορώ παρά να διαφωνήσω ριζικά. Είναι αναγκαίο και επιβαλλόμενο οι εθελοντές να επιλέγονται προσεκτικά και με ιδιαίτερα αυστηρά κριτήρια, είτε μετά από πολυετή προσφορά σε διάφορους τομείς των οργανισμών τούς οποίους υπηρετούν ή να έχουν καταξιωθεί στον πολιτισμό και στο χώρο όπου διάλεξαν να υπηρετήσουν.
Όταν ένας οργανισμός που στοχεύει στην ευρεία κοινωνική αποδοχή, δεν καταφέρνει να ελκύσει ικανούς εθελοντές, τότε το λιγότερο που έχει να κάνει είναι να αναθεωρήσει την ύπαρξή του. Διαφορετικά, δεν καθίσταται μόνο αναποτελεσματικός αλλά συγχρόνως και επιβλαβής για το γενικό σύνολο. Και στην προκειμένη περίπτωση, θα πρέπει να αναζητηθούν τα βαθύτερα αίτια της αποχής ικανών στελεχών.
Ο εθελοντής θα πρέπει να σέβεται απόλυτα την ευθύνη της εθελοντικής εργασίας που παρέχει το έργο του, να συνεργάζεται με τα αρμόδια όργανα, να τηρεί τις αρχές και τους κανόνες δεοντολογίας και πάνω απ’ όλα να είναι ενήμερος και πρόθυμος να υποστηρίξει και να προωθήσει τους στόχους που έχει θέσει και εκτός του οργανισμού που υπηρετεί, κάτι που θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη οι υπηρετούντες αλλά και οι υποψήφιοι ενδιαφερόμενοι εθελοντές.
Την περίοδο αυτή διεξάγονται οι δύο καθιερωμένοι έρανοι, για τους πάσχοντες συμπατριώτες μας και για τη διατήρηση των σχολείων μας. Η επιτυχία τους θα εξαρτηθεί κατά μεγάλο μέρος από την εθελοντική προσφορά…