Η Ήττα Ερντογάνκαι η επόμενη μέρα

Η οικονομία κατά κύριο λόγο ήταν το επίκεντρο των επιλογών που έκαναν οι Τούρκοι ψηφοφόροι στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές. Και είναι γνωστό πως η οικονομία δεν πηγαίνει καλά, με αποτέλεσμα ο λαός, αγανακτισμένος από την ακρίβεια, να δώσει άμεση προτεραιότητα στο θέμα αυτό.
Βεβαίως υπήρξαν και άλλοι λόγοι, όπως η αργή ταχύτητα της ανοικοδόμησης σε περιοχές που επλήγησαν από το σεισμό, αλλά και τα φρέσκα πρόσωπα των υποψηφίων της αντιπολίτευσης, όπως ο πολλά υποσχόμενος Εκρέμ Ιμάμογλου με την επικοινωνιακή του δεινότητα και το χάρισμα του απέναντι στο γερασμένο Ερντογάν.
Το κύμα της αμφισβήτησης των επιλογών του Τούρκου προέδρου, πέρα από την Κωνσταντινούπολη, επεκτάθηκε σε όλη την Τουρκία, ειδικά στους νέους ψηφοφόρους.
Ο Ερντογάν ωστόσο, πολιτικά παραμένει αναμφισβήτητος και πολύ ισχυρός, θεσμικά τουλάχιστον, για τα επόμενα χρόνια. Από την άλλη όμως, η απολυταρχική διακυβέρνηση που είδαμε τα τελευταία χρόνια το πιθανότερο είναι να αρχίσει να ξεφτίζει. Στο κόμμα του υπάρχουν ήδη σκέψεις για την επόμενη μέρα, δηλαδή ποιος θα τον αντικαταστήσει και προφανώς θα υπάρξει μία μεγαλύτερη ένταση ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, η οποία ενθαρρυμένη από τα αποτελέσματα θα σηκώνει πιο εύκολα κεφάλι στις επιλογές που μέχρι σήμερα δεν μπορούσε να το κάνει.
Στα επόμενα τέσσερα χρόνια θεωρείται βέβαιο, πως ο Ερντογάν θα ετοιμάσει τη διαδοχή του. Πάντως, μετά το μέγεθος της ήττας που υπέστη, είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς πως λογικά θα σκεφτεί για την επόμενη μέρα.
Εκτιμώ ωστόσο ότι τα νέα για την Ελλάδα δεν είναι και τόσο ευχάριστα, εάν λάβουμε υπόψη μας ότι η δύση αρχίζει να πιστεύει πως η Τουρκία αποφάσισε να επιστρέψει στη… δυτική αγκαλιά, με όλα τα επακόλουθα. Αυτό για την πατρίδα μας είναι επικίνδυνο, με τη λογική ότι πριν από λίγο καιρό ο ίδιος ο Ερντογάν είπε ότι σε ένα δύο χρόνια έχουμε να λύσουμε τρία τέσσερα μεγάλα προβλήματα, εννοώντας προφανώς το Κουρδικό, το Αρμενικό, το Αιγαίο, τη Μεσόγειο και το Κυπριακό, τα οποία όπως τόνισε εμποδίζουν την ανάπτυξη της Τουρκίας ως μεγάλης δύναμης.
Και ας μην ξεχνάμε, η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται για λύσεις όπως τις βλέπουμε εμείς, αλλά για λύσεις οι οποίες είναι προσχώρηση στις απόψεις τις δικές της, όπως να αποδεχτούμε τη γαλάζια πατρίδα, τις γκρίζες ζώνες, τα δύο κράτη στη Μεγαλόνησο, κ.ά.
Ας μην ξεχνάμε ακόμη και την πάγια εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Ο Εκρέμ Ιμάμογλου μπορεί να φέρεται φιλικά προσκείμενος προς εμάς, όμως η εξουσία φθείρει και διαφθείρει, και η απόλυτη εξουσία ακόμη περισσότερο. Σήμερα είναι οπαδός της μεγάλης Τουρκίας και αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια.
Λαμβάνοντας όλα αυτά σοβαρά υπόψη μας, σε καμία περίπτωση δε συγχωρούνται οι ψευδαισθήσεις. Η Τουρκία θεωρεί ότι είναι μία μεγάλη δύναμη και ότι η δύναμή της εκφράζεται με εδαφική επέκταση…