Όπως είναι πλέον γνωστό, η επιτυχημένη διαδικτυακή συνάντηση που είχε στις 28 Σεπτεμβρίου, ο υπουργός εξωτερικών κ. Champagne με εκπρόσωπους της παροικίας μας, έφερε ουσιώδες αποτέλεσμα, με τη διακοπή εξαγωγών καναδικής στρατιωτικής τεχνολογίας στην Τουρκία.
Αυτό το κατάφερε η παροικία μας, διότι από τις λίγες φορές έπραξε «Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ!».
Κι όμως, από την επομένη της απόφασης του υπουργού, η παροικία μας μπήκε πάλι στην παλιά της… αλαζονεία, ή αν θέλετε στη «μαλλιαρή» το… «ΔΟΞΑΣΤΕ ΜΕ!».
Έπεσαν λοιπόν ορισμένοι από τους συμμετέχοντες της συνάντησης, να κοκορεύονται ότι χάρις στις ενέργειες που έκαναν, έγινε ό,τι έγινε. Πιο συγκεκριμένα, η ανακοίνωση του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου αναφέρεται ως ο μοναδικός εκπρόσωπος της παροικίας που είχε συνάντηση με τον υπουργό και «εισακούστηκε» από την Καναδική Κυβέρνηση με τις επιστολές που έστειλε και τις προσπάθειες που έκανε.
Δεν αμφιβάλει κανείς για τις ενέργειες του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου που έκανε, κάνει και που θα κάνει, για τα Εθνικά μας θέματα. Εξάλλου, όλοι θυμόμαστε τα επιτυχή συλλαλητήρια που διοργανώθηκαν στο παρελθόν υπέρ της ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ.
Αλλά δε μπορεί να «καπελώνει» τη συνάντηση και τα αποτελέσματά της, αγνοώντας τις τοποθετήσεις όλων των συμμετεχόντων στη συνάντηση.
Για να κερδίσεις έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, πρέπει να έχεις την πλήρη συμμετοχή και την αρμονία όλων των παικτών της ομάδας. Ποτέ δεν κερδίζεται αγώνας με τις προσπάθειες ενός παίκτη. Κι εμείς σαν παροικία για να επιτύχουμε, πρέπει όλοι οι «παίκτες» μας να παίζουν αρμονικά.
Αυτό όμως που λείπει από την ομάδα μας, είναι ο προπονητής. Οι άλλες παροικίες έχουν σαν προπονητή τούς διπλωμάτες τους, που χαράζουν κατευθυντήριες γραμμές. Αυτό το ξέρω από πρώτο χέρι…
Εμείς δυστυχώς, χρόνια τώρα παίζουμε χωρίς προπονητή. Κι έτσι ο κάθε παίκτης συχνά παίζει το δικό του… παιχνίδι με τη δικιά του μπάλα και προσπαθεί λαχανιασμένος να φέρει μόνος του το ποθητό αποτέλεσμα, που είναι αδύνατον, μια και οι αντίπαλοι «παίκτες» παίζουν ομαδικά υπό τις διαταγές του προπονητή τους (βλέπε επίσημο κράτος μέσω των διπλωματών).
Θα μπορούσαμε επίσης να είχαμε ως προπονητή (ξέρω ότι πολλοί θα ξινίσουν), την ηγεσία της Εκκλησίας μας, ήτοι την Αρχιεπισκοπή Καναδά. Εξάλλου, ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Σωτήριος πέρασε το μήνυμα του στη συμμετοχή που είχε στη συνάντηση εκπροσώπων της παροικίας με τον υπουργό Εξωτερικών του Καναδά κ. Champagne. Και δεν είναι η πρώτη και ούτε θα είναι η τελευταία φορά, που η εκάστοτε Καναδική κυβέρνηση δέχεται τη γνώμη της Εκκλησιαστικής μας Ηγεσίας.
Χρειαζόμαστε προπονητή και αυτό επείγει, προπαντός στις μέρες που ζούμε. Αλλά αυτό είναι ένα πολύ πιο πολύπλοκο θέμα. Ήταν πράγματι τυχαίο, που οι τοποθετήσεις που έκαναν οι εκπρόσωποι της παροικίας στον υπουργό Champagne είχαν την ίδια γραμμή, λες και είχε γίνει πρόβα πριν τι θα πει ο καθένας.
Τέλος, η επίτευξη της διαδικτυακής συνάντησης έγινε, διότι εδώ και καιρό τώρα, πολλοί ομοσπονδιακοί βουλευτές της φιλελεύθερης κυβέρνησης, καθώς και εκπρόσωποι της Ελληνικής παροικίας του Καναδά, είχαν διοχετεύσει τις ανησυχίες τους για τα γεγονότα στην Ανατολική Μεσόγειο στο γραφείο του Υπουργού.
Το αίνιγμα «ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ»
Αν και δε συμφωνώ με την ονομασία, την οποία θεωρώ «ιερή» ως ο μοχλός της εκκίνησης της Ελληνικής Επανάστασης, η δικιά μας παροικιακή «ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», δημιούργημα του πρώην βουλευτή και υπουργού Χρήστου Σύρρου, δυναμώνει κάθε μέρα, με τη συμμετοχή πολλών γνωστών και άγνωστων συμπάροικων. Βλέποντας ορισμένα ονόματα, ξέρω πολύ καλά ότι η οικονομική τους οντότητα μπορεί να ξεχρεώσει την Κοινότητα και να κτίσει καινούργια σχολεία και κοινοτικά κέντρα.
Θέλοντας να παίξει ρόλο επιτήρησης της κατάστασης που επικρατεί στην Κοινότητα και προπαντός στο θέμα των οικονομικών, η «ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» προτρέπει τώρα την εγγραφή μελών στην Κοινότητα μέσω των εκπροσώπων της.
Με άλλα λόγια, ετοιμάζει το έδαφος για τις επόμενες εκλογές της Κοινότητας, που προβλέπεται να γίνουν τον Ιούνιο του 2022. Λέω προβλέπεται, διότι έχει συμβεί στο παρελθόν μια κοινοτική διοίκηση να τα παρατήσει όλα και να έρθει ο «από μηχανής Θεός», μια άλλη κοινοτική ομάδα για να παραλάβει.
Τίποτα δε μας εγγυάται ότι η σημερινή κοινοτική διοίκηση θα αντέξει ως τον Ιούνιο 2022, όταν ξέρουμε ότι η οικονομική κατάσταση της κοινότητας δεν είναι και τόσο καλή και επιδεινώθηκε με την εμφάνιση της πανδημίας.
Άραγε, το να γράφονται μέλη μέσω της «ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ», συγκεντρώνονται δυνάμεις που θα την ψηφίσουν για να αναλάβει τη διοίκηση της κοινότητας όταν γίνουν εκλογές;
Το παράδοξο είναι, ότι η «ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» συνέχεια διατυμπανίζει ότι δεν είναι κίνημα, δεν είναι πολιτική ομάδα, δεν είναι, δεν είναι… Τότε τι είναι; Ιστοσελίδα έχει. Σελίδες στα κοινωνικά δίκτυα έχει. Οι υποστηρικτές της, και προπαντός ο κ. Χρήστος Σύρρος ως πυρήνας της «ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ», παραχωρούν στα ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και εφημερίδες, συνεχώς συνεντεύξεις. Κι όμως, αν τους ρωτήσετε, έχουν το όνομα αλλά δεν είναι παρά μια κίνηση για το καλό της Κοινότητας
Ιστορικώς, έχει αποδειχτεί ότι όλες οι κινήσεις καταλήγουν στο ίδιο. Να αναλάβουν κάποτε τη διοίκηση. Είτε είναι η ηγεσία της χώρας (βλέπε ΠΑΚ / Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα που έγινε ΠΑΣΟΚ), είτε την επαρχία (βλέπε το κίνημα του PARTI QUEBECOIS), είτε το δήμο, όπως το κίνημα MOUVEMENT LAVALLOIS που διοικεί το Λαβάλ από το 2013.
Κάπως έτσι, θα μεταμορφωθεί στην πορεία η «ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» από κίνηση σε κοινοτική διοίκηση. Βάση με όσα έχει κάνει ως τώρα, είναι καιρός να αναγνωρίσει τη θεσμική ύπαρξη της και να περάσει από αίνιγμα ύπαρξης, σε ολοκληρωμένη δημιουργία κοινοτικής ομάδας. Μόνο έτσι, με τη διαφάνεια της ύπαρξης, η παροικία θα δώσει την εμπιστοσύνη της.
Τέλος, είναι η έλλειψη διαφάνειας της σημερινής κοινοτικής διοίκησης με τα πολλά αναπάντητα ερωτήματα και τον αποκλεισμό των ενημερωτικών μέσων και των μελών της από τις συνεδριάσεις, που οδήγησε στη δημιουργία της αινιγματικής «ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ».
Η διαφάνεια όμως, πρέπει να ισχύει και για την ύπαρξη της «ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ». Αλλιώς θα πάμε στο ρητό «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα»…
