Το εμβληματικό Ολυμπιακό Στάδιο, που κοιτάζει από την καρδιά του Μόντρεαλ, ετοιμάζεται για μια μεταμόρφωση. Στο επίκεντρο αυτής της προσπάθειας βρίσκεται μια «μυστική» απόφαση: η αντικατάσταση του τεχνικού δακτυλίου του, ενός συγκεκριμένου μέρους που συνδέει τις δομικές δοκούς του. Ωστόσο, αυτό το φιλόδοξο έργο περιβάλλεται από μυστικότητα, θέτοντας ερωτηματικά για την κατάσταση των σκυροδεμάτων και των δοκών του σταδίου, και το δικαίωμα του κοινού να γνωρίζει τα πάντα γι’ αυτόν τον «άσπρο ελέφαντα» όπως ονομάζονται εδώ τα αποτυχημένα μεγάλα έργα.
Καθώς το στάδιο ετοιμάζεται γι’ αυτή τη μνημειώδη ανακαίνιση, ο δημόσιος οργανισμός που κατέχει το κτίριο έχει επιλέξει να κρατήσει κρυφές σημαντικές πληροφορίες από τα μάτια του κοινού που ενδιαφέρεται για το εμβληματικό κτήριο. Τα έγγραφα επιθεώρησης, τα οποία είναι κρίσιμα για την αξιολόγηση της δομικής ακεραιότητας του σταδίου, καθώς και όλα τα έγγραφα που αποκαλύπτουν την τρέχουσα κατάστασή του, έχουν ταξινομηθεί ως εμπιστευτικά. Τα ΜΜΕ προσπάθησαν να έχουν πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες αλλά αντιμετώπισαν αποφασιστικές αρνητικές απαντήσεις.
Ο Denis Privé, ο Αντιπρόεδρος των Νομικών Υποθέσεων του οργανισμού, παρέδωσε αυτά τα ανησυχητικά νέα σε ένα γράμμα ημερομηνίας 11 Σεπτεμβρίου. Δικαιολόγησε τη θέση του οργανισμού αναφέροντας τις επερχόμενες επιθεωρήσεις και τις προγραμματισμένες ανακαινίσεις εντός του σταδίου. Η απόφαση να αποκρύψει κρίσιμες πληροφορίες δημιουργεί ανησυχίες, σχετικά με τη διαφάνεια και την ευθύνη, ειδικά όταν πρόκειται για μια δομή με τόσο ιστορική και πολιτιστική σημασία.
Ο σκελετός από σκυρόδεμα του Ολυμπιακού Σταδίου ξαναβρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος φέτος το καλοκαίρι. Το Ολυμπιακό Πάρκο, με ελάχιστη διαφήμιση, ανακοίνωσε τις προθέσεις του, όχι μόνο να αντικαταστήσει την οροφή του σταδίου, αλλά και να ανακατασκευάσει τον τεχνικό δακτύλιο. Αυτή η απόφαση έχει τεράστια σημασία, καθώς ο τεχνικός δακτύλιος λειτουργεί ως δομική ενισχυτική αναγκαιότητα, συνδέοντας όλες τις δοκούς του σταδίου.
Το κύριο κίνητρο πίσω από αυτή τη φιλόδοξη προσπάθεια είναι να φέρει το στάδιο σε συμμόρφωση με τα τρέχοντα πρότυπα ασφαλείας. Οι κανονισμοί που διέπουν την ελάχιστη χωρητικότητα φόρτωσης για δομικές κατασκευές έχουν εξελιχθεί σημαντικά από την ίδρυση του σταδίου τη δεκαετία του ’60. Με τη δημόσια ασφάλεια ως στόχο, γίνεται εμφανές το κατεπείγον αυτών των εκτεταμένων ανακαινίσεων.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η δομική ακεραιότητα του Ολυμπιακού Σταδίου έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση. Το 1991, μια δοκός βάρους 55 τόνων από το στάδιο κατέρρευσε στο κεντρικό πεδίο, προκαλώντας ανησυχίες για τη σταθερότητά του. Στη συνέχεια, το 2012, ένα σκυρόδεμα σε μια από τις προσβάσεις στον υπόγειο χώρο στάθμευσης του σταδίου κατέρρευσε. Ευτυχώς, δεν υπήρξαν τραυματίες σε αυτά τα περιστατικά, αλλά τόνισαν την επείγουσα ανάγκη αξιολόγησης και αναβάθμισης της υποδομής του σταδίου.
Το Ολυμπιακό Πάρκο έχει προσπαθήσει να ηρεμήσει τις ανησυχίες των πολιτών, επισημαίνοντας τη δέσμευσή του στη συνεχή παρακολούθηση. Ο Cédric Essiminy, εκπρόσωπος του οργανισμού, υπογράμμισε ότι το Ολυμπιακό Πάρκο του Μόντρεαλ και οι διάφορες εγκαταστάσεις του βρίσκονται υπό συνεχή επιτήρηση εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες. Ένας δομικός μηχανικός εργάζεται στο χώρο με προσήλωση, και μια ανεξάρτητη εταιρεία πραγματοποιεί κάθε πέντε χρόνια μια ολοκληρωμένη επιθεώρηση όλων των δομών.
Παρά τις εν λόγω διαβεβαιώσεις, η έλλειψη διαφάνειας σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση του σταδίου παραμένει ένα θέμα διαμάχης. Χωρίς πρόσβαση στα έγγραφα επιθεώρησης και τις κρίσιμες πληροφορίες, το κοινό πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά στο λόγο του οργανισμού.
Για να δυσκολέψει την κατάσταση αυτή, πρόσφατα ανατέθηκε ένα συμβόλαιο ύψους 20 εκατομμυρίων δολαρίων σε ένα συνδυασμό εταιρειών, με επικεφαλής τις εταιρείες Pomerleau και Canam, χωρίς επίσημη πρόσκληση ή διαγωνισμό υποβολής προσφορών. Το καθήκον του συνδυασμού είναι σαφές: να συνεχίσει την ανάπτυξη της τεχνικής λύσης για τη μεταμόρφωση του σταδίου και να βελτιώσει την προσέγγιση του προϋπολογισμού.
Το Ολυμπιακό Πάρκο δικαιολογεί αυτήν την απόφαση, υποστηρίζοντας ότι ο συνδυασμός αυτός είναι όχι μόνο η μόνη ομάδα κατάλληλων προσόντων, παρά τις προσπάθειες για προώθηση του ανταγωνισμού, αλλά και η καλύτερα τοποθετημένη οντότητα για να προωθήσει την τεχνική λύση. Σύμφωνα με το Ολυμπιακό Πάρκο, η ανάθεση του συμβολαίου στον Pomerleau και Canam είναι μια ευθύνη προς το κοινό συμφέρον, καθώς αποφεύγει τη διακοπή της ανάπτυξης του έργου, πράγμα που θα απαιτούσε πλήρη επανεκκίνηση της διαδικασίας.
Καταλήγοντας, η επερχόμενη μεταμόρφωση του Ολυμπιακού Σταδίου είναι ένα σημαντικό γεγονός που φέρνει τόσο ιστορικές όσο και δομικές συνέπειες. Ενώ είναι εμφανές το καθήκον της ανακαίνισης για την πλήρη συμμόρφωση με τα σύγχρονα πρότυπα ασφαλείας, η έλλειψη διαφάνειας γύρω από την κατάσταση του σταδίου και τη διαδικασία λήψης αποφάσεων προκαλεί ανησυχίες. Καθώς αυτή η εμβληματική δομή ετοιμάζεται να υποστεί μεταμόρφωση, το κοινό παραμένει στο σκοτάδι, όσον αφορά τις λεπτομέρειες του έργου και την κατάσταση του αγαπημένου του σταδίου. Μόνο ο χρόνος θα αποκαλύψει εάν αυτή η μεταμόρφωση θα αποτελέσει ένα θρίαμβο της μοντερνοποίησης ή μια ιστορία μυστικότητας και υποψίας.
Το Ολυμπιακό Στάδιο του Μόντρεαλ κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1970 ως το κύριο στάδιο για τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 1976. Η κατασκευή του Ολυμπιακού Σταδίου του Μόντρεαλ κόστισε ένα δισεκατομμύριο δολάρια Καναδά, τρεις φορές περισσότερο απ’ ό,τι είχε αποφασιστεί, λόγω καθυστερήσεων και τεχνικών δυσκολιών. Το στάδιο είναι το μεγαλύτερο στον Καναδά με βάση τη χωρητικότητά του. Στη βόρεια πλευρά του κτιρίου βρίσκεται ο πύργος του Μόντρεαλ, ο ψηλότερος κεκλιμένος πύργος του κόσμου, με ύψος 175 μέτρα. Ο πύργος δεν είχε ολοκληρωθεί όταν διεξήχθησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Το 1987 τοποθετήθηκε στο στάδιο η ανασυρόμενη οροφή από κέβλαρ, αλλά το 1991 αποφασίστηκε να παραμείνει μονίμως κλειστή, επειδή είχε σκιστεί αρκετές φορές από τον αέρα, ενώ το 1998 αντικαταστάθηκε από μόνιμη οροφή από κέβλαρ. Η κύρια οροφή του γηπέδου, έκτασης 43.504 τετραγωνικών μέτρων, είναι η μεγαλύτερη στο Κεμπέκ.