Την 1η Ιουλίου, γνωστή ως Moving Day στο Κεμπέκ, η επίμονη στεγαστική κρίση της επαρχίας ήρθε και πάλι στο προσκήνιο, καθώς πολλές οικογένειες βρέθηκαν χωρίς μόνιμες κατοικίες. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία από το Quebec Housing Corporation (SHQ), 1.296 νοικοκυριά ενοικιαστών στην επαρχία λαμβάνουν ενεργά βοήθεια στην αναζήτηση στέγης. Αυτός ο αριθμός υπογραμμίζει τις συνεχιζόμενες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πολλοί κάτοικοι για την εξασφάλιση προσιτών και σταθερών συνθηκών διαβίωσης.
Ένα ιδιαίτερα οδυνηρό παράδειγμα είναι μια ανύπαντρη μητέρα και ο επτάχρονος γιος της, που χρειάστηκε να αναζητήσουν καταφύγιο έκτακτης ανάγκης από το Δημοτικό Γραφείο Στέγασης του Μόντρεαλ (OMHM) αφού δεν κατάφεραν να βρουν νέο σπίτι μέχρι την προθεσμία της 1ης Ιουλίου. Παρά τις αδιάκοπες προσπάθειές της να βρει ένα ενοίκιο, συναντήθηκε με πολλές απορρίψεις, κυρίως λόγω του χαμηλού πιστωτικού της σκορ και της εξάρτησής της από την κοινωνική βοήθεια. Αυτή η κατάσταση ανάγκασε την ίδια και το γιο της σε προσωρινή στέγαση σε μια φοιτητική εστία στο κέντρο του Μόντρεαλ, υπογραμμίζοντας τις σοβαρές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ευάλωτες οικογένειες.
Συνολικά, 147 νοικοκυριά λαμβάνουν ενεργή υποστήριξη από το OMHM. Σε όλη την επαρχία, 384 νοικοκυριά βρίσκονται σε καταστάσεις προσωρινής στέγασης, με 125 από αυτά να τοποθετούνται σε καταλύματα έκτακτης ανάγκης σε ξενοδοχεία από το SHQ. Αυτά τα στοιχεία αντικατοπτρίζουν μια ευρύτερη, βαθιά ριζωμένη στεγαστική κρίση, που επηρεάζει τόσο τα αστικά κέντρα όσο και τους μικρότερους δήμους σε όλο το Κεμπέκ.
Η κρίση επιδεινώθηκε από τις ραγδαίες αυξήσεις των ενοικίων σε πολλές περιοχές, που προηγουμένως θεωρούνταν προσιτές. Τα ποσοστά κενών θέσεων ενοικίασης σε όλο το Κεμπέκ έχουν πέσει κάτω από το όριο του ισοζυγίου της αγοράς του 3%, δημιουργώντας σπανιότητα διαθέσιμων ενοικιαζόμενων μονάδων. Αυτή η έλλειψη οδήγησε στον εκτοπισμό των οικογενειών από τις γειτονιές τους, αλλοιώνοντας σημαντικά τον κοινωνικό ιστό και τη συνοχή των κοινοτήτων.
Ο αριθμός των αιτημάτων για στεγαστική βοήθεια έχει αυξηθεί δραματικά, αυξάνοντας από 5.200 το 2023 σε 9.200 φέτος. Παρά τις καλύτερες προσπάθειες του SHQ, το οποίο κατάφερε να αντιμετωπίσει το 71% αυτών των αιτημάτων, οι υποστηρικτές και οι αξιωματούχοι της στέγασης αναγνωρίζουν, ότι αυτά τα στοιχεία πιθανότατα υποτιμούν το πραγματικό εύρος της κρίσης. Πολλά άτομα, αντιμέτωπα με την τρομακτική προοπτική της έλλειψης στέγης, έχουν αναζητήσει καταφύγιο με φίλους ή οικογένεια αντί να επικοινωνήσουν με τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, γεγονός που περιπλέκει περαιτέρω την ακριβή εκτίμηση της κατάστασης.
Κυβερνητικά στελέχη, τόσο σε επαρχιακό όσο και σε δημοτικό επίπεδο, εργάζονται ενεργά για το μετριασμό της κρίσης. Το γραφείο του Υπουργού Στέγασης και η Δήμαρχος του Μόντρεαλ, επανέλαβαν τη δέσμευσή τους να υποστηρίξουν τα ευάλωτα νοικοκυριά κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου. Προέτρεψαν τους πληγέντες να απευθυνθούν για βοήθεια, τονίζοντας ότι κινητοποιούνται όλοι οι διαθέσιμοι πόροι για την παροχή βοήθειας.
Ο εκπρόσωπος του Front d’action populaire en réaménagement urbain (FRAPRU) περιέγραψε τη στεγαστική κρίση ως βαθιά ριζωμένη, επηρεάζοντας τόσο τις μεγάλες πόλεις όσο και τους μικρότερους δήμους. Στο Trois-Rivières, για παράδειγμα, 39 νοικοκυριά χρειάστηκαν καταφύγιο έκτακτης ανάγκης μόνο την 1η Ιουλίου. Η ευρέως διαδεδομένη φύση αυτού του ζητήματος υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για ολοκληρωμένες λύσεις για την αντιμετώπιση τόσο των άμεσων όσο και των μακροπρόθεσμων στεγαστικών αναγκών.
Για πολλά επηρεαζόμενα άτομα, η εμπειρία τής αναζήτησης καταφυγίου έκτακτης ανάγκης είναι γεμάτη με άγχος και συναισθηματική αναταραχή. Η ανύπαντρη μητέρα που αναφέρθηκε προηγουμένως, τώρα στεγάζεται σε φοιτητική κατοικία, αφηγήθηκε τη δυσκολία να διαχειριστεί το δικό της άγχος, ενώ παράλληλα παρηγόρησε τον αυτιστικό γιο της, ο οποίος ήταν εξίσου στενοχωρημένος από την επισφαλή κατάστασή του. Η ιστορία αυτής της οικογένειας είναι μια έντονη υπενθύμιση του ανθρώπινου ποσού της στεγαστικής κρίσης, όπου η έλλειψη σταθερής στέγασης επιδεινώνει τις υπάρχουσες ευπάθειες και προκλήσεις.
Παρά τις προσπάθειες για παροχή στέγης και υποστήριξης έκτακτης ανάγκης, η στεγαστική κρίση συνεχίζει να επιβαρύνει τα συστήματα κοινωνικής υποστήριξης του Κεμπέκ. Το SHQ και άλλοι φορείς εργάζονται ακούραστα για να καλύψουν την αυξανόμενη ζήτηση για βοήθεια, αλλά η ανάγκη υπερβαίνει κατά πολύ την τρέχουσα ικανότητα. Οι υποστηρικτές τής στέγασης υποστηρίζουν πιο ουσιαστικές επενδύσεις σε οικονομικά προσιτή στέγαση και πιο αποτελεσματικές πολιτικές, για την προστασία των ενοικιαστών από εκτοπισμό και αυξήσεις ενοικίων.
Η κατάσταση στο Κεμπέκ αντανακλά ευρύτερες τάσεις που παρατηρούνται σε άλλες περιοχές, όπου η οικονομική προσιτότητα και η διαθεσιμότητα στέγασης είναι πιεστικά ζητήματα. Καθώς οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αντιμετωπίζουν αυτές τις προκλήσεις, οι ιστορίες όσων επηρεάζονται υπογραμμίζουν τη σημασία της επείγουσας και διαρκούς δράσης, για να διασφαλιστεί ότι όλοι οι κάτοικοι έχουν πρόσβαση σε ασφαλή, οικονομικά προσιτή και σταθερή στέγαση.
Η στεγαστική κρίση στο Κεμπέκ παραμένει ένα σημαντικό ζήτημα, με βαθιές επιπτώσεις στην ευημερία και τη σταθερότητα των κατοίκων του. Οι συνεχείς προσπάθειες των κυβερνητικών αξιωματούχων, των υποστηρικτών της στέγασης και των φορέων υποστήριξης είναι κρίσιμες, για την αντιμετώπιση των άμεσων αναγκών των πληγέντων, ενώ παράλληλα εργάζονται για μακροπρόθεσμες λύσεις, για την πρόληψη μελλοντικών κρίσεων. Καθώς η επαρχία συνεχίζει να αντιμετωπίζει αυτές τις προκλήσεις, η δέσμευση για τη στήριξη των ευάλωτων νοικοκυριών πρέπει να παραμείνει κορυφαία προτεραιότητα.
