Η επιμονή ορισμένων ή αν θέλετε το σχέδιο ορισμένων να «διαλύσουν» μέρος της ιστορίας της ανθρωπότητας, είχε ως αποτέλεσμα να παρθούν βεβιασμένες αποφάσεις στηριζόμενες στη «νέα κοινωνία» που απ’ ότι φαίνεται πήρε τη σκυτάλη ή είναι ένα κεφάλαιο της λεγομένης «Νέας Τάξης Πραγμάτων».
Όλα ξεκίνησαν ή μάλλον αναθερμάνθηκαν, με το θάνατο του George Floyd, μετά από άγριο ξυλοδαρμό αστυνομικών της Μινεάπολις. Το έργο έχει ξαναπαιχτεί και πάντα με το ίδιο σενάριο: Αφροαμερικάνοι ύποπτοι, για οποιαδήποτε παράβαση βρίσκουν το θάνατο ή το λιγότερο κακομεταχειρίζονται από λευκούς αστυνομικούς.
Το Χόλυγουντ μάλιστα είναι γεμάτο με ταινίες βασισμένες στο ρατσισμό που επικρατεί στην Αμερική.
Η εικόνα του ρατσισμού υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει πάντα, μια και ο άνθρωπος κυνηγά και ακόμα σκοτώνει τον άνθρωπο που δεν του μοιάζει, δεν έχει τα δικά του πολιτιστικά και θρησκευτικά πιστεύω, πόσο μάλλον αν δεν έχει το ίδιο χρώμα δέρματος.
Καθ’ όλη την ιστορία της, η ανθρωπότητα γνώρισε παρόμοια περιστατικά σκλαβιάς και απανθρωπιάς.
Πολλά απ’ αυτά έγιναν ακόμα με πρόσχημα τη συντήρηση και την εξάπλωση ενός θρησκευτικού δόγματος ή έθνους.
Όπως οι Ιερές Εξετάσεις του Μεσαίωνα, όπου η περιγραφή των βασανιστηρίων είναι άκρως ακατάλληλη, τα βασανιστήρια, το διωγμό και τις γενοκτονίες που υπέστησαν από τους Τούρκους οι Πόντιοι, οι Αρμένιοι, οι Έλληνες και οι Κύπριοι, τα βασανιστήρια, το διωγμό και τη γενοκτονία που υπέστησαν οι Εβραίοι από τους ναζιστές, ως την αθλιότητα που γνώρισαν από τους Αμερικανούς αφέντες τους οι μαύροι σκλάβοι εργάτες τους, με πολύ απ’ αυτούς να βρίσκουν το θάνατο πάνω σε πύρινους σταυρούς. Ακόμα και στον εικοστό αιώνα για να μην πούμε και σήμερα, η αντιμετώπιση των μαύρων σε ορισμένες περιοχές της Αμερικής είναι απαράδεκτη. Για την ιστορία, ο οργανισμός ΑΧΕΠΑ στις αρχές του 20 αιώνα άρχισε ως μυστική οργάνωση προστασίας των Ελλήνων μεταναστών της Αμερικής από ρατσιστικές οργανώσεις όπως οι Κου-Κλουξ-Κλαν.
ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ
Η προκατάληψη όμως που έχουν οι αρχές και ιδιαίτερα οι αστυνομίες, εναντίον των αφροαμερικάνων ή μαύρων, δεν είναι μόνο αμερικανικό φαινόμενο. Δυστυχώς, υπάρχει σχεδόν παντού, ακόμα και στον Καναδά.
Ένα παράδειγμα προκατάληψης είναι αυτό που διηγήθηκε ο πρώην παίκτης των Canadiens, George Laraque, μετά το θάνατο του Floyd.
Για όσους δε γνωρίζεται, η πρώτη ομάδα που υπέγραψε πολυετές συμβόλαιο μαζί του το 1997 ήταν το Edmonton. Όπως αφηγείται ο Laraque, δεν είχε καν στεγνώσει η μελάνη στην τριετή ανανέωση του συμβολαίου του το 2000, και έτρεξε στην πλησιέστερη έκθεση αυτοκίνητων όπου αγόρασε το πιο ακριβό όχημα της Ford άνω των 100 χιλιάδων δολαρίων. Δεν πέρασαν μερικά λεπτά, όταν τον σταμάτησε ένα περιπολικό. Όταν βγήκε από το όχημα, οι αστυνομικοί βλέποντας ένα θηρίο 116 κιλά με ύψος 6,3 πόδια, τράβηξαν από τις θήκες τους τα όπλα τους, ρωτώντας αν το όχημα το είχε κλέψει. Ο παίκτης του χόκεϊ τους εξήγησε ποιος είναι και ακόμα τους είπε ότι ο αδελφός του τελειώνει σύντομα τη σχολή δοκίμων της αστυνομίας.
«Είναι λυπηρό», είπε «από τη στιγμή που είδαν ένα μαύρο να οδηγεί πολυτελέστατο όχημα είχαν προσδιορίσει ότι ήμουν κλέφτης και καταζητούμενος» συνέχισε. «Δυστυχώς έτσι σκέφτονται ένα μεγάλο μέρος της αστυνομίας», τόνισε. Ο Laraque, ο οποίος μεγάλωσε στις γειτονιές του Μόντρεαλ, είχε τακτικά την ίδια «αντιμετώπιση» από την αστυνομία του Μόντρεαλ κατά τα εφηβικά του χρόνια.
Ας αναρωτηθούμε επίσης, ποιο είναι το ποσοστό των διαφόρων εθνικοτήτων που δουλεύει στο δημόσιο τομέα και προπαντός σε θέσεις-κλειδιά. Πολύ μηδαμινό, σε σχέση με το ποσοστό πληθυσμού που αντιπροσωπεύει.
ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ
Σύμφωνα με τους οικονομικούς απολογισμούς των πολιτειών της Αμερικής, οι βίαιες πράξεις των αστυνομικών αρχών κατά πολιτών και ως επί το πλείστων αφροαμερικανών, έχουν ένα πολύ μεγάλο κόστος.
Εκτός από τις αιματηρές διαμαρτυρίες μετά από κάθε τέτοιου είδους πράξεις, οι αστυνομικές διευθύνσεις καταβάλουν δεκάδες εκατομμύρια δολάρια σε αποζημιώσεις. Το 2016 οι δημοτικές αρχές της Αμερικής πλήρωσαν 1,2 δις σε αποζημιώσεις σε άτομα που υπέστησαν βία από τις αστυνομικές τους αρχές. Υπάρχουν δικηγορικά γραφεία, όπου το 80% και πλέον των αποδοχών τους προέρχεται από μηνύσεις των πελατών τους κατά των αρχών. Και όλα αυτά τα πληρώνουν ανεξαιρέτως όλοι οι φορολογούμενοι πολίτες.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ
Το μεγαλύτερο κόστος όμως, θα το επωμιστεί η Ιστορία της ανθρωπότητας, προπαντός της Αμερικής. Η συνεχόμενοι βανδαλισμοί και κατεδάφιση αγαλμάτων, ατόμων της Ιστορίας της Αμερικής, λόγω των πεποιθήσεών τους την εποχή που ζούσαν, σβήνει μέρος της Ιστορίας για τις μεθεπόμενες γενιές.
Συνάμα, σχεδόν όλοι οι τομείς έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν αλλαγές, πιστεύοντας ότι αυτές θα καταπραΰνουν τα πνεύματα οργής και αγανάκτησης των αφροαμερικανών και όλων όσων αντιμετωπίζουν φυλετικές διακρίσεις και ρατσισμό. Το Χόλυγουντ θα αυξήσει τη συμμετοχή μη λευκών στις παραγωγές. Το ίδιο και τα κανάλια της Αμερικής και του Καναδά.
«ΧΡΩΜΑΤΟΦΟΒΙΑ»
Οι πιο μεγάλες αλλαγές άρχισαν να γίνονται στα χρώματα… Ήδη η εταιρεία καλλυντικών l’Oréal, αλλάζει τον τίτλο σε μια νυκτερινή κρέμα που περιέχει τη λέξη «λευκή» και το ίδιο θα κάνει σε όλα τα προϊόντα της. Πιστεύω, πολλές άλλες εταιρείες θα ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο, «διαγράφοντας» λέξεις που χαρακτηρίζουν κάτι λευκό. Απορρυπαντικά, οδοντόπαστες κ.λπ.…
Φανταστείτε σκακιέρες, χωρίς μαύρα και άσπρα πούλια. Το ίδιο και στα πιάνα, μπορεί να αλλάξουν τα χρώματα των πλήκτρων. Ξεχάστε το άσπρο χρώμα στο χαρτί τουαλέτας. Το άσπρο και το μαύρο καταργούνται από τους γάμους και τις κηδείες.
Οι εταιρείες αυτοκινήτων θα καταργήσουν τα μαύρα και λευκά οχήματα.
Από το γνωστό τραγούδι των Χριστουγέννων «I am dreaming of a White Christmas», θα αφαιρεθεί το «a White».
Ξεχάστε τις εκπτώσεις στο διαδίκτυο «Black Friday». Πάει και η φέτα και το τζατζίκι, μια και είναι άσπρα…
Αντί λοιπόν να βρεθούν συγκεκριμένες λύσεις για τις φυλετικές διακρίσεις και το ρατσισμό, το ρίξαμε στην αλλαγή χρωμάτων, ενώ όλοι μας έπρεπε να το ρίξουμε στην αλλαγή συμπεριφοράς στο συνάνθρωπό μας. Αλλά είπαμε, ζούμε σε μια «τρελή-τρελή κοινωνία» με πλήρη αβεβαιότητα για το μέλλον. Παράδειγμα ο Κορωνοϊός…
