Θυμάστε μήπως τον Μαρκ Ρούτε, τον Ολλανδό Πρωθυπουργό, που παρέα με το συμπατριώτη του, τον «αλήστου μνήμης» Γερούν Ντάϊσελμπλουμ, όταν μας κουνούσαν το μαντήλι, ως «μπροστινοί» των Γερμανών, για να μας διώξουν από την Ευρωζώνη την περίοδο της κρίσης χρέους;
Γιώργος Χαρβαλιάς*
[δημοσιογράφος]
Ο μεν Ντάϊσελμπλουμ κατέληξε δήμαρχος του Αϊντχόβεν, όμως το άλλο τσιράκι του Βερολίνου, ο σταυροφόρος της παγκοσμιοποίησης και του διαβόητου Φόρουμ «της Μεγάλης Επανεκκίνησης», ο Μαρκ Ρούτε, παραμένει πρωθυπουργός σε διατεταγμένη παγκόσμια υπηρεσία.
Το μόνο ευχάριστο είναι, ότι με αυτά που κάνει στην τέταρτη και τελευταία θητεία του ως επικεφαλής του «φιλοευρωπαϊκού» συνασπισμού που κυβερνά τη χώρα του, μάλλον δε θα ξαναδεί την ψήφο ούτε των παραδόπιστων Ολλανδών. Γιατί αυτή τη φορά στο όνομα της θεάρεστης αποστολής του, επιτίθεται στα ίδια τα συμφέροντα της πατρίδας του, απειλώντας να κατάσχει τις περιουσίες των Ολλανδών αγροτών για το καλό του πλανήτη!
Πρόσχημα της, σοβιετικού τύπου, «απαλλοτρίωσης γαιών» είναι βεβαίως –τι άλλο– η κλιματική αλλαγή. Κάποιοι έκριναν, ότι η… πορδή της αγελάδας διευρύνει την τρύπα του όζοντος και τα ούρα των δύστυχων ζώων ποτίζουν το έδαφος με αμμωνία, γεγονός που επιβαρύνει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των Κάτω Χωρών.
Μόνο που η Ολλανδία ως γνωστόν ζει, σε μεγάλο βαθμό, από τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Αυτά τα προϊόντα εξάγει σε ολόκληρο τον κόσμο και με αυτές τις εξαγωγές χρηματοδοτεί την οικονομία της, εις βάρος των «τεμπέληδων» του Eυρωπαϊκού Νότου.
Σε πρώτη φάση η κυβέρνηση Ρούτε, με ένα φιρμάνι που θα ζήλευε και ο Μωάμεθ Β’ ο Πορθητής, αποφάσισε ότι η Ολλανδία θα μειώσει κατά 50% τις εκπομπές αζώτου και αμμωνίας έως το 2030, στο πλαίσιο αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με τους αυθαίρετους υπολογισμούς των «ειδικών» για τη σωτηρία του πλανήτη, αυτό συνεπάγεται τη μείωση κατά 30% των ζώων εκτροφής και την ουσιαστική απαγόρευση (υποχρεωτική μείωση κατά 70%) της χρήσης αζωτούχων λιπασμάτων.
Το παρανοϊκό αυτό σχέδιο πυροδότησε, όπως ήταν φυσικό, τεράστιες διαδηλώσεις αγροτών και κτηνοτρόφων, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι που μας πέρασε να γίνει μια πραγματική εξέγερση. Για την καταστολή της η ολλανδική αστυνομία αναγκάστηκε να κάνει χρήση (πραγματικών) προειδοποιητικών πυρών, αλλά είμαι βέβαιος ότι αυτό δε θα το διαβάσατε στα επιλεκτικής ευαισθησίας ελληνικά ΜΜΕ.
Οι εξοργισμένοι διαδηλωτές, όταν κατάλαβαν που ακριβώς πάει την υπόθεση ο Ρούτε, ξέσπασαν στις αποθήκες ενός γιγαντιαίου διαδικτυακού σούπερ μάρκετ, ονόματι «Picnic», που προμηθεύει τα τρόφιμα του μέλλοντος: Τεχνητό κρέας, μεταλλαγμένα αγροτικά προϊόντα και φυσικά, συσκευασίες με αποξηραμένα έντομα, το νέο delicatessen των φτωχών που πρόσφατα πήρε και τις «ευλογίες» της Κομισιόν!
Όλως… τυχαίως, η επιχείρηση που εκμεταλλεύεται εμπορικά την αλυσίδα των τροφίμων «νέας εποχής» και κάνει τις παραδόσεις μόνο με ειδικά διασκευασμένα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, είχε επιχορηγηθεί με ένα γενναίο ποσό 130 εκατομμυρίων ευρώ από το Ίδρυμα Bill Gates…
Η εξέγερση του περασμένου Σεπτεμβρίου που παρέλυσε για πολλές μέρες την Ολλανδία, φάνηκε να εκτονώνεται με την παραίτηση του υπουργού Γεωργίας, αλλά στο μυαλό του Ρούτε και των εντολέων του, η αποστολή δεν είχε ολοκληρωθεί. Γι αυτό και την περασμένη εβδομάδα, με ένα άλλο φιρμάνι, η ολλανδική Κυβέρνηση διέρρευσε ένα σχέδιο υποχρεωτικής απαλλοτρίωσης 3.000 αγροκτημάτων που τάχα επιβαρύνουν το περιβάλλον.
Η διαδικασία δε θα είναι ακριβώς υποχρεωτική, δήλωσε η νέα υπουργός Γεωργίας, αλλά αν δεν εμφανιστεί ικανοποιητικός αριθμός πρόθυμων αγροτών να ξεπουλήσουν την περιουσία τους, «με πόνο στην καρδιά θα πάμε στην υποχρεωτική απαλλοτρίωση. Δε θα υπάρξει καλύτερη προσφορά».
Αυτό το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», θυμίζει λίγο την επιχείρηση επίταξης από την κυβέρνηση Μητσοτάκη εκτάσεων στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου για τη στέγαση χιλιάδων λαθρομεταναστών, που οδήγησε το Φεβρουάριο του 2020 στο διασυρμό και την άτακτη φυγάδευση των δυνάμεων καταστολής.
Κάποιες κακές γλώσσες στην Ολλανδία επιμένουν, ότι η απελευθέρωση μεγάλων εκτάσεων γης από αγροτικές καλλιέργειες γίνεται για να επιτρέψει τη δημιουργία οργανωμένων χώρων φιλοξενίας που θα στεγάσουν τους ξένους εποίκους της «Μεγάλης Επανεκκίνησης». Και προφανώς, αντί για το γάλα της αγελάδας θα θρέψουν τα παιδιά τους με τις κατεψυγμένες ακρίδες που παράγει το σούπερ μάρκετ του Ιδρύματος Gates.
Θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί, τι σχέση έχουν οι μπελάδες των Ολλανδών με τα σημερινά ελληνικά δρώμενα; Ίσως το καταλάβει, αν αντιληφθεί ότι η αποψίλωση της πρωτογενούς παραγωγής και στην πατρίδα μας είναι μέρος ενός καλά οργανωμένου σχεδίου δεκαετιών. Στην τελική του φάση εκδηλώθηκε με τα μνημόνια και την αναγκαστική προσαρμογή στην «πράσινη μετάβαση» που μας υποχρέωσε να γεμίσουμε τους κάμπους με φωτοβολταϊκά και τις βουνοκορφές με ανεμογεννήτριες.
Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο «Διατροφική Αυτοχειρία» που υπογράφει ο Ανδρέας Κλαυδιανός στο «ψαγμένο» σάϊτ «ellinikiantistasi.gr» αναφέρονται κάποια κρίσιμα στοιχεία. Στο διάστημα από το ξέσπασμα της κρίσης χρέους μέχρι σήμερα, η Ελλάδα υπέστη μείωση των καλλιεργούμενων γεωργικών εκτάσεων κατά 18,8%, μείωση του ζωικού κεφαλαίου κατά 24,2% και συνακόλουθη μείωση των απασχολούμενων στους συναφείς κλάδους κατά 31%.
Αποτέλεσμα της διάλυσης της πρωτογενούς παραγωγής είναι το αρνητικό εξωτερικό ισοζύγιο σε τρόφιμα και εκτρεφόμενα ζώα. Το πρόβλημα βεβαίως έχει βαθιές ρίζες από τη λεγόμενη Κοινή Αγροτική Πολιτική της δεκαετίας του ‘80 που χάρις στις αθρόες επιδοτήσεις προσέδωσε μία ατμόσφαιρα επίπλαστης ευδαιμονίας στους Έλληνες αγρότες, του τύπου… «το Datsun μου κι εγώ είμαστε πρώτοι στο χωριό».
Στην πραγματικότητα όλα δούλευαν για τις πολυεθνικές: Το 1981 λειτουργούσαν στην Ελλάδα 93.000 αγελαδοτροφικές μονάδες και σήμερα μόλις 2.500! Την ώρα που οι Έλληνες παραγωγοί οδηγούνταν στον αφανισμό, η Ολλανδία με συνεχείς εξαιρέσεις γλύτωσε τη συρρίκνωση και μπόρεσε να γιγαντώσει τη γαλακτοβιομηχανία της σε παγκόσμιο επίπεδο.
Και προσέξτε το παράδοξο: Σε κοινοτικό επίπεδο, πρώτος προμηθευτής της ελληνικής αγοράς, όχι σε γαλακτοκομικά προϊόντα, αλλά σε νωπά φρούτα και λαχανικά, είναι η Ολλανδία! Και το μερίδιο της διαρκώς αυξάνεται. Τραγική ειρωνεία; Πιθανότατα. Μόνο που φαίνεται πώς ούτε αυτό ικανοποιεί τις επιταγές της παγκοσμιοποίησης. Οι Έλληνες παραγωγοί αφανίστηκαν, έρχεται η σειρά και των Ολλανδών.
*Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Κυριακάτικη Δημοκρατία» στις 4-12-2022
