Η σχιζοφρένεια της «πράσινης» ατζέντας: H Δανία βάζει φόρο άνθρακα στα… αέρια
των αγελάδων ◘ Παρανοϊκοί νόμοι που έχουν σκοπό να καταστρέψουν τις μικρές
φάρμες και να δώσουν τον έλεγχο της τροφής στις πολυεθνικές
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης
Πηγή: Sportime.gr
Αυτή η παρανοϊκή είδηση μάς έρχεται με κάθε επισημότητα από τη Δανία και αφορά το εξής: η Δανία γίνεται η πρώτη χώρα παγκοσμίως που επιβάλλει φόρο στα γαστρεντερικά… αέρια των αγελάδων και των γουρουνιών! Στο όνομα της «κλιματικής κρίσης» προφανώς.
Οι αρχικοί φορολογικοί συντελεστές που θα ισχύσουν θα είναι 300 DKK (περίπου 40€) ανά τόνο CO2 από το 2030, ενώ θα αυξηθούν σε 750 DKK (περίπου 100€) το 2035.
Ο υπεύθυνος για τη φορολόγηση στη Δανία, Γίπε Μπρους Κρίστενσεν, δήλωσε ότι: «Είναι ένα τεράστιο έργο που βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη: να μετατρέψουμε μεγάλα τμήματα της γης μας από αγροτική παραγωγή σε δασοκομία, σε φυσικούς χώρους, για να διασφαλίσουμε ότι μπορούμε να επαναφέρουμε τη ζωή στα φιόρδ μας».
Προφανώς οι Δανοί ηγέτες θεωρούν κατάκτηση το να τρώνε… δέντρα. Και ότι τα φιόρδ δεν μπορούν να ζωντανέψουν, αν δεν φορολογηθεί ο… αερισμός της αγελάδας.
Πέρα όμως από το φαιδρό της υπόθεσης, ο πραγματικός στόχος είναι να συρρικνωθεί η κτηνοτροφία στα χέρια ελάχιστων πολυεθνικών και να προωθηθεί η βιομηχανία του εργαστηριακού «κρέατος» και της εντομοφαγίας. Δεν το κρύβουν άλλωστε στη Δανία, ότι η πρόθεσή τους είναι η σταδιακή μετάβαση προς μια πιο «φιλική για το κλίμα» βιομηχανία τροφίμων.
Πρόκειται για την ατζέντα καθολικής εργαστηριοποίησης της τροφής, που θα αποτελέσει το τέλειο κουμπί ελέγχου της ανθρωπότητας. Ο πράσινος φασισμός εμφανίζει ως πρόοδο την επιστροφή της ανθρωπότητας στην εποχή του τροφοσυλλέκτη καταναλωτή. Μόνο που η συλλογή τροφής θα γίνεται με «κυνήγι» στα ράφια, εκεί όπου θα λανσάρονται ως μοναδική επιλογή τα τεχνητά βρώσιμα της Νέας Τάξης.
Με «εναλλακτικές» πρωτεΐνες και οποιαδήποτε άλλη σιχαμάρα, θα μεγιστοποιήσει το κέρδος των πολυεθνικών σε πρωτοφανή επίπεδα. Στα πρότυπα της τροφής που περιγράφει ο Όργουελ, θα υπάρχει «κάτι σαν κρέας», «κάτι σαν ψωμί», «κάτι σαν καφές» και όλα θα αποτελούν μια γευστική κατάθλιψη, μια σκιά της πραγματικής τροφής, που απλόχερα μας έδωσε ο Θεός για να απολαμβάνουμε.
Αυτή η παγκόσμια μπίζνα έχει ετικέτα οτιδήποτε το «εναλλακτικό» και «βιώσιμο», τόσο στην τροφή, όσο και στην ενέργεια, τη μετακίνηση, τη στέγαση και κάθε άλλη πτυχή της ζωής.
Η οικολογική σχιζοφρένεια όχι μόνο καλά κρατεί, αλλά θριαμβεύει στη Δύση. Ο άνθρωπος που καταστρέφει το περιβάλλον με χιλιάδες τεχνητούς τρόπους, τιμωρεί τη φυσική αλυσίδα στην οποία ανήκουν τα άμοιρα ζώα. Τα ζώα που εκείνος εκτρέφει για αιώνες, ώστε να τον τρέφουν και να τον συντηρούν στη ζωή. Ο άνθρωπος που βιάζει το περιβάλλον με τη μεγαλομανία του και την καταναλωτική του ψύχωση, δαιμονοποιεί τις αγελάδες ως εχθρούς του κλιματικού δόγματος.
Οι νόμοι για το βασανισμό και τη θανάτωση των ζώων αυστηροποιούνται, αλλά όταν έρχεται η κουβέντα στο τι μπορούν να μας προσφέρουν, εκεί τα ζώα παραγωγής κρίνονται ένοχα (από σκυλιά και γατιά, έχετε όσα θέλετε και ας εκκρίνουν και αυτά CO2). Μήπως επιτρέπεται μόνο να υπάρχουν; Ούτε αυτό. Τα τελευταία χρόνια για «περίεργους» λόγους έχουμε τεράστια έξαρση στις ζωονόσους. Τα βλέπουμε και στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές δυτικές χώρες. Αρνιά, κατσίκια, αγελάδες, πουλερικά, θανατώνονται κατά εκατοντάδες χιλιάδες από διάφορες αρρώστιες που ξεσπούν η μία πίσω από την άλλη, σαν να κάνουν παρέλαση. Όλα αυτά μοιάζουν πολύ βολικά για κάποιους λίγους, που στήνουν αυτοκρατορία με τεχνητή τροφή.
Η επισιτιστική κρίση ζώνει όλο και πιο σφιχτά τα ανεπτυγμένα κράτη, και αντί να ποντάρουν στη σωτήρια συμβολή της κτηνοτροφίας, εκμεταλλεύονται την κρίση για να επιβάλουν μια ώρα αρχύτερα τα τρόφιμα – «Φρανκενστάιν». Άρα δεν μπορείς να μην υποπτευθείς, ότι οι ίδιοι συντηρούν αυτήν την κρίση και την ακρίβεια στην προμηθευτική αλυσίδα. Έτσι ώστε το φυσικό κρέας να γίνει μια υπερφορολογημένη πολυτέλεια για την ελίτ.
Από την άλλη – ΗΠΑ, Κίνα, Ινδία, Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλα κράτη, έχουν μετατρέψει τον πλανήτη σε μια κολοσσιαία «καμινάδα» εκπομπών άνθρακα, αλλά η πράσινη «θρησκεία» δίνει άφεση αμαρτιών στα μεγάλα οικολογικά εγκλήματα και ποινικοποιεί το πιάτο του νοικοκυριού.
Ασφαλώς οι μόνοι που θα καταστραφούν από τέτοιους γελοίους νόμους θα είναι οι μικροί κτηνοτρόφοι και οι οικογενειακές φάρμες, δηλαδή όλοι εκείνοι που αντιστέκονται στην εκβιομηχάνιση, όλοι εκείνοι που σέβονται τα ζώα και το περιβάλλον, αναπτύσσοντας μια ευεργετική αλληλεπίδραση με τα δώρα της φύσης, τα δώρα του Θεού.
ΠΕΤΑΜΕ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ
ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑΣ
Αν εξαιρέσουμε τις μεγάλες μονάδες παραγωγής κρέατος, όπου εκεί ούτε αγάπη για τα ζώα υπάρχει, ούτε όφελος για το περιβάλλον, η παραδοσιακή κτηνοτροφία μόνο καλό κάνει. Διαχρονικά. Ο φυσικός κύκλος της εκτροφής ζώων είναι εκείνος που κρατά ζωντανό για αιώνες έναν τόπο και κρατά τις οικολογικές ισορροπίες. Το ζώο βόσκει, ελέγχει τη βλάστηση, εξάγει λίπασμα διά της βιολογικής οδού, η γη γίνεται εύφορη, οι άνθρωποι τρέφονται με το κρέας και η διαδικασία επαναλαμβάνεται με διάφορες διακλαδώσεις και δυνατότητες που προσφέρει μόνο το δώρο της κτηνοτροφίας.
Η εκτροφή ζώων είναι μια ευεργεσία που ο άπληστος άνθρωπος επιστρέφει πίσω στο Θεό, για να ορίσει εκείνος τη φύση της τροφής σαν «θεός». Μπαίνουμε σε μια σκοτεινή εποχή, που η «σωτηρία του πλανήτη» γίνεται κάτι σαν θρησκευτική επίκληση. Και οι καλοθελητές που επαναλαμβάνουν αυτόν τον «εξορκισμό» της κλιματικής κρίσης είναι τόσοι πολλοί και τόσο «έγκυροι», που δεν υπάρχει καμία άμυνα απέναντί τους, πέρα από κάποια μαζική λαϊκή αντίδραση.
Ένας νόμος, όσο και παρανοϊκός να είναι, αρκεί να χρησιμοποιήσει αυτό το πράσινο «ξόρκι» και κατοχυρώνεται από κάθε πλευρά. Χωρίς καν να χρειάζεται επιστημονική απόδειξη ότι αν λείψουν τα… αέρια της αγελάδας θα σωθεί το περιβάλλον της Δανίας. Ούτε χρονικός ορίζοντας για το πότε θα γίνει αυτό. Αφού υποτίθεται πως είναι πράσινο, άρα είναι καλό, άρα αποφασίζουμε και διατάζουμε.
Ένας ηλίθιος νόμος στη Δανία μπορεί να φαίνεται γραφικός και ακίνδυνος για εμάς, αλλά τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Ο ένας μετά τον άλλο, οι νόμοι ελέγχου της διατροφής συσσωρεύονται στα δυτικά κράτη και ήδη αποκτούν μορφή δικτύου, που καθιερώνεται σταδιακά σε ολόκληρη τη Δύση. Ώσπου να εκπληρωθούν σε τέλειο βαθμό οι στόχοι των παγκοσμιοποιητών για συγκεντρωτικό έλεγχο της τροφής, κάτι που θα σημάνει και το τέλος της βιολογικής ελευθερίας του ανθρώπου.
