Η πολιτική προπαγάνδα και η καλλιέργεια μίας μη αληθούς πραγματικότητας επ’ ωφελεία των υποστηριζόμενων Μεγάλων Δυνάμεων, ουδένα αποτέλεσμα θα παράξει μακροπρόθεσμα, εάν δεν ερείδεται εις ένα συγκεκριμένο στόχο, με γνώμονα την έμπεδη και διαρκή εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Πατρίδας μας.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Β. ΚΑΤΣΙΒΑΡΔΑΣ*
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΑ ΝΕΑ
Η προσφιλή πρακτική της ανεπαίσχυντης μετατροπής της πληροφόρησης σε παραπληροφόρηση, προς σκοπό την κατάθεση διαπιστευτηρίων υποταγή προς μία κατεύθυνση εν μέσω ενός πολέμου, με ανυπολόγιστες μέχρι σήμερον δομικές γεωγραφικές μεταβολές, κάθε άλλο παρά το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα υπηρετεί.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, ευρισκόμεθα εις εν σταυροδρόμι εξελίξεων εις παγκόσμιο επίπεδο, με διαχρονικά όμοια δεδομένα, την ύπαρξη δηλαδή δύο αντιπαλευόμενων συνασπισμών, όπου οι δύο άξονες παγκόσμιας δυναμικής ισχύος αντιμάχονται και ένεκεν της σύγκρουσης αυτών συμφερόντων, επέρχεται η ανακατανομή της ισχύος.
Εν προκειμένω, η φαιά προπαγάνδα του συστήματος και τα συντεταγμένα μέσα μαζικής ενημερώσεως προς ορισμένη κατεύθυνση, προπαγανδίζουν ασύστολα εν είδει φερέφωνου, όχι με γνώμονα την εξυπηρέτηση του συμφέροντος της Πατρίδας μας αλλά με κυρίως στόχο να συναχθεί αμέσως προς τον άξονα των Η.Π.Α. – Ευρώπης, καίτοι τούτο συνιστά ένα ύπατο διακύβευμα προς τα Ελληνικά συμφέροντα εξ αντιδιαστολής της Τουρκίας, η οποία διατηρεί επαμφοτερίζουσα στάση με γνώμονα της πρώτιστη και βέλτιστη εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών συμφερόντων της χώρας τους εις τη διεθνή σκακιέρα, ως κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ.
Εν άλλοις λόγοις, η αυθαιρεσία της κυβέρνησης δια τη διεκδίκηση των εθνικών της συμφερόντων, φρονώ ότι απόλλυται δια την ανεπιφύλακτη στήριξη εμφανώς της μίας πλευράς και άνευ ουδεμίας ουσιαστικής διεκδίκησης εξ αφορμής της πολέμου Ουκρανίας – Ρωσίας.
Το μείζον ζητούμενο καθίσταται εν προκειμένω, η διασφάλιση των συμφερόντων πάσης χώρας άνευ συναισθηματισμών, απλώς αξιοποιώντας τους εκάστοτε συσχετισμούς, τις συγκυρίες προς εξυπηρέτηση του συνόλου των συμφερόντων της εκάστοτε χώρας.
Εν τη πατρίδι μας, η Ελλάς, έσπευσε να δηλώσει ευθαρσώς την υποστήριξη προς την Ουκρανία κατ’ εντολή προς τις Η.Π.Α, πλην όμως η κίνηση αυτή, ουδέν κομίζει προς την Ελληνική εξωτερική πολιτική, παρά μόνο εχέγγυα αναντίρρητης υποταγής προς τις Η.Π.Α. και εξ ετέρου ανέκκλητη διάρρηξη των διπλωματικών μας σχέσεως προς την ομόδοξη Ρωσία, τη στιγμή την οποία αφενός η Ελλάς ούτε μεγάλη χώρα επιρροής λογίζεται αλλά ούτε και συναφώς ουσιαστικά ή γεωγραφικά εμπλέκεται, ίνα έλθει εις μετωπική σύγκρουση.
Το αναφέρω τούτο, δίχως να αξιολογώ εάν τούτο καθίσταται ορθό ή λάθος, αλλά το μείζον εν προκειμένω, ανάγεται η διασφάλιση μίας ισορροπίας ενόψει του τι μέλλει γενέσθαι.
Ανεξαρτήτως όμως της ύπαρξης των εύθραυστων αυτών διεθνών σχέσεων εξ αφορμής του πολέμου, μία παρεμπίπτουσα πτυχή είναι ότι το Ελλαδικό σύστημα δια μέσου της φαιάς προπαγάνδας επιδιώκει να δημιουργήσει μια στρεβλή εικόνα περί της αντικειμενικής πραγματικότητας, παρασιωπώντας τα μείζονα και ακανθώδη ζητήματα, εν άλλοις λόγοις επιλέγει συνειδητά την οδό της ψευδολογίας και του αφιονισμού της κοινής γνώμης, παρά την ορθή προβολή όλων των διαστάσεων της αντικειμενικής πραγματικότητας.
Ο ρόλος της Τουρκίας παρασιωπάται και υποβαθμίζεται, η διεθνής πτυχή των γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών δεδομένων, υπό της κυβερνήσεως και των, υπό αυτής, τελούντων εν διατεταγμένη υπηρεσία μέσων μαζικής εξαπατήσεως, τα οποία επιδιώκουν πάσει δυνάμει είπερ παν άλλο να φωτίσουν άτοπες πτυχές συναισθηματικού τύπου, προς χειραγώγηση της κοινής γνώμης και συν τοις άλλοις προς την άνευ ετέρου τινός ανορθόλογη υφαρπαγή της κοινής γνώμης, προς μία άλογη ταύτιση με τις Η.Π.Α., η οποία όμως συνεπάγεται αυτοδικαίως την αυτόχρημα δημιουργία πολεμικής με τη Ρωσία, γεγονός το οποίο όμως δε διασφαλίζει τα συμφέροντα της Ελλάδας και ούτε διεκδικεί τίποτε δια το δικό μας συμφέρον, πέραν όμως τούτο η εξαπάτηση της κοινής γνώμης υπό των εγκάθετων έμμισθων φερέφωνων όπου φωτίζουν δήθεν συναισθηματικά έναν πόλεμο άνευ της προσήκουσας ανάλυσης των καίριων πτυχών του, αποδεικνύει κατ’ ουσία την έλλειψη ουσιαστικού ενδιαφέροντος δια το δημόσιο συμφέρον του Ελληνικού έθνους, αποτελεί ένα απτό γεγονός.
Εις τον αντίποδα δηλαδή, ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο δια την εξυπηρέτηση ιδιοτελών σκοπιμοτήτων εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος εξ αυτού του λόγου, οι κατέχοντες την εξουσία η προσφιλής θεσμική ελίτ, προσκυνάει τους ιθύνοντες νόες της προς ίδιον όφελος, παρασύροντας τεχνηέντως την κοινή γνώμη προς αμιγώς δική τους στήριξη.
Το γεν νυν έχον ο Θεός να συνδράμει προς την ορθή κατεύθυνση φωτίζοντας άπαντες.
