Η Συμφωνία των Πρεσπών, είτε χαρακτηρίζεται «ιστορική» για τη σημασία του γεγονότος της επίλυσης μιας πολύχρονης διαφοράς ή ακόμη και για το περιεχόμενο της, είτε χαρακτηρίζεται «κακή» συμφωνία, αποτελεί πλέον ένα πραγματικό γεγονός.
Γράφει ο Νίκος Μελέτης*
Είναι μια συμφωνία η οποία δεν ανατρέπεται, τουλάχιστον με ειρηνικό τρόπο, και αποτελεί πλέον το πλαίσιο για τη διαμόρφωση του πλαισίου των διμερών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.
Το να δηλώνει η σημερινή κυβέρνηση ότι δεν υποστήριξε τη Συμφωνία των Πρεσπών την οποία θεωρούσε κακή συμφωνία, δεν αλλάζει την πραγματικότητα, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δηλώσει καθαρά, ότι εάν ψηφισθεί και τεθεί σε εφαρμογή η Συμφωνία των Πρεσπών δεν ανατρέπεται πλέον.
Η άρνηση της πραγματικότητας σήμερα από την κυβέρνηση, η οποία σκιαμαχεί με αυτό που δεν ανατρέπεται, είτε αναβάλλοντας την ψήφιση των επιμέρους συμφωνιών με τη Βόρεια Μακεδονία, είτε σπεύδοντας να κρύψει την αναφορά σε «ιστορική» Συμφωνία στην κοινή διακήρυξη μετά τις συνομιλίες Δένδια–Πομπέο και το κρυφτούλι, για να μη φανεί ότι υπήρχαν καλεσμένοι και υπουργοί από τη Βόρεια Μακεδονία σε επιχειρηματικό φόρουμ παρουσία του Πομπέο στη Θεσσαλονίκη, βλάπτει σοβαρά την εικόνα της κυβέρνησης και αφήνει εκτεθειμένες τις σχέσεις των δύο χωρών σε επικίνδυνες εκτροπές.
Διότι η Συμφωνία των Πρεσπών άφησε πολλές «μαύρες τρύπες» που αφήνουν πεδίο για παραποίηση, αλλοίωση ακόμη και αδρανοποίηση ρυθμίσεων, από τις ελάχιστες θετικές που είχε εξασφαλίσει η τότε κυβέρνηση.
Έτσι, για να μην «αμαρτήσει» η κυβέρνηση, αναπτύσσοντας σχέσεις με τη «Βόρεια Μακεδονία», οι Επιτροπές για τις αλλαγές στα σχολικά βιβλία έχουν παγώσει και συνεχίζεται η διδασκαλία του «μακεδονικού» αλυτρωτισμού, η Επιτροπή παρακολούθησης εφαρμογής των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η άλλη πλευρά έχει παγώσει, η Επιτροπή για αναζήτηση λύσης στο θέμα της εμπορικής χρήσης του όρου «Μακεδονία» δεν έχει συγκληθεί εδώ και πολλούς μήνες, αφήνοντας να καθιερώνεται έτσι στη διεθνή αγορά η «υποκλοπή» του λογότυπου «Μακεδονικός».
Με αυτή την αδράνεια προκειμένου να μη «μολυνθεί» κανένα κυβερνητικό στέλεχος ερχόμενο σε επαφή με αξιωματούχους, που εκπροσωπούν χώρα που έχει στο όνομα της τον όρο «Μακεδονία», απλώς δίνεται η ευκαιρία σε εκείνους από την άλλη πλευρά των συνόρων να θέλουν να προωθήσουν σιωπηρά και όλα όσα δε μπόρεσαν να επιτύχουν με τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Γιατί όσο καλές κι αν είναι οι προθέσεις της κυβέρνησης Ζάεφ, ο στόχος είναι η διολίσθηση, με αξιοποίηση των «παράθυρων» που άφησε η Συμφωνία των Πρεσπών, σε μια μορφή διπλής ονομασίας, που ήταν ο βασικός στόχος των εκφραστών του μακεδονισμού από την αρχή της διένεξης.
Η κυβέρνηση δεν κινδυνεύει από την αποδοχή της πραγματικότητας και την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Κινδυνεύει να καταγραφεί ότι συνέβαλε και η ίδια, ώστε αυτή η προβληματική Συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, να προκαλέσει ακόμη χειρότερες συνέπειες και να υπονομεύει μακροπρόθεσμα τα εθνικά συμφέροντα.
Και τότε η σημερινή δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων της κυβέρνησης θα μετατραπεί σε απογοήτευση και οργή, επειδή η κυβέρνηση τους ήταν αυτή που το επέτρεψε να συμβεί.
*Ο Νίκος Μελέτης γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά το 1962. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών της Νομικής Σχολής Αθηνών. Άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος το 1987. Από το 1990 καλύπτει το διπλωματικό ρεπορτάζ, αρχικά στην ΕΡΤ και κατόπιν και στην εφημερίδα «Έθνος». Αρθρογραφεί στον Φιλελεύθερο και στο liberal.gr
