Ημέρα Ανακωχής
Το παρόν άρθρο περιέχει ιστορικά ντοκουμέντα από έγκυρες και αυθεντικές πηγές. Γιατί η Ημέρα των Βετεράνων γιορτάζεται στις 11 Νοεμβρίου και πως συνδέονται ο στρατός και ο αριθμός 11;
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια τεράστια στρατιωτική σύγκρουση στην Ευρώπη μεταξύ 1914 και 1918. Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, πολέμησαν στο πλευρό των Συμμάχων ενάντια στη γερμανική και την αυστρο-ουγγρική αυτοκρατορία.
Γνωστός για τη χρήση προηγμένης στρατιωτικής τεχνολογίας, όπως δεξαμενές και αέριο, ο πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα έναν άνευ προηγουμένου αριθμό νεκρών, που υπολογίζεται σε πάνω από 15 εκατομμύρια.
Στις 11 Νοεμβρίου 1918, οι Σύμμαχοι και η Γερμανία υπέγραψαν την «Ανακωχή της Κομπιέν» για τον τερματισμό των εχθροπραξιών στο Δυτικό Μέτωπο, μια περιοχή που περιλάμβανε το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ιταλία, τη Γερμανία και άλλες συνοριακές χώρες.
Η υπογραφή έγινε σε μια σημαντική ώρα και ημερομηνία: την 11η ώρα της 11ης ημέρας του 11ου μήνα.
Γι’ αυτό το νούμερο 11 θα ήταν σημαντικό μέρος του εορτασμού του τέλους του πολέμου.
Αν και ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος έληξε επίσημα στις 28 Ιουνίου 1919, η Ανακωχή σταμάτησε τις μάχες και ήταν το πρώτο επίσημο βήμα προς τον τερματισμό του πολέμου. Το 1919 ο Αμερικανός Πρόεδρος Γούντροου Γουίλσον κήρυξε την 11η Νοεμβρίου ως Ημέρα Εκεχειρίας προς τιμήν της Ανακωχής, η οποία ήταν επίσης σύμφωνη με τις άλλες χώρες οι οποίες την αποδέχτηκαν.
Η Ημέρα Ανακωχής αναγνωρίστηκε από το Κογκρέσο το 1926 και έγινε επίσημη αργία το 1938. Σε άλλα μέρη του κόσμου, η Ημέρα αυτή γιορτάζεται ακόμα και ως Ημέρα Μνήμης.
Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Πόλεμο της Κορέας, ο οποίος έφερε πολλούς νέους βετεράνους που δεν είχαν υπηρετήσει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι οργανώσεις υπηρεσίας βετεράνων άσκησαν πιέσεις για να αλλάξουν το όνομα σε Ημέρας Εκεχειρίας.
Το 1954 το Κογκρέσο συμφώνησε και τροποποίησε το νόμο, για να ορίσει την αργία της Ημέρας των Βετεράνων. Στις 8 Οκτωβρίου 1954, με απόφαση του Αμερικανού προέδρου, Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, η Ημέρα έγινε λιγότερο επικεντρωμένη στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ειδικά, και περισσότερο στους Αμερικανούς βετεράνους γενικά.
Το 1968 έγιναν νέες αλλαγές. Η πρόταση για τις ομοιόμορφες επετείους κατέστη νόμος και μετέφερε την Ημέρα των Βετεράνων στην επόμενη Δευτέρα, για να δώσει στους ομοσπονδιακούς υπαλλήλους τρεις ημέρες άδεια.
Η 25η Οκτωβρίου 1971 ήταν η πρώτη Ημέρα των Βετεράνων που γιορτάστηκε εκείνη την ημέρα, όμως πολλές πολιτείες αρνήθηκαν να τη γιορτάσουν ως την παραδοσιακή Ημέρα 11ης Νοεμβρίου. Το 1975, ο Πρόεδρος Τζέραλντ Φορντ υπέγραψε νομοσχέδιο για την επιστροφή της Ημέρας των Βετεράνων στην αρχική της ημερομηνία.
Το επίκεντρο ωστόσο της Ημέρας των Βετεράνων δεν είναι ο πόλεμος. Την Ημέρα αυτή δεν τιμάται κανένα πεδίο μάχης, νίκη ή ήττα. Είναι μια ημέρα μνήμης, όπου τιμώνται οι βετεράνοι για την υπηρεσία και τις θυσίες τους…
