Τέρμα ο Μπετόβεν, ο Μπίμπερ και το Μούζακ. Μόνο η μουσική του Κεμπέκ θα μπορεί να παίζει σε όλα τα κυβερνητικά ιδρύματα και τηλεφωνικές γραμμές. «Οι εποχές μουσικής ασανσέρ χωρίς δικαιώματα έχουν τελειώσει», δήλωσε η υπουργός Πολιτισμού Nathalie Roy σε συνέντευξη Τύπου την Κυριακή 20/6.
Δημήτρης Ηλίας
Αφού ανακάλυψε ότι δεν υπήρχε πρακτική που να ενθαρρύνει την κοινή χρήση της μουσικής του Κεμπέκ σε κρατικές υπηρεσίες, η υπουργός Roy ανακοίνωσε αυτό το μέτρο που θα τεθεί σε ισχύ αμέσως σε όλα τα ιδρύματα κυβερνητικών υπηρεσιών και εταιρειών.
«Ήμουν προσωπικά σε αναμονή στην τηλεφωνική γραμμή του Υπουργείου Πολιτισμού και έμεινα έκπληκτη όταν άκουσα έναν Αμερικανό τραγουδιστή να τραγουδάει ένα μικρό τραγουδάκι στα Αγγλικά» δήλωσε χαρακτηριστικά η Υπουργός.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που παρέσχε το γραφείο της, το 90% της μουσικής που θα χρησιμοποιείται θα περιέχει στίχους που θα είναι στα γαλλικά. Οι γηγενείς γλώσσες και τα αγγλικά θα καταλάβουν το υπόλοιπο 10%.
Οι εγκαταστάσεις SAQ και Loto-Québec συγκαταλέγονται μεταξύ των κτιρίων που επηρεάζονται από αυτό το μέτρο, το οποίο ωστόσο αποκλείει εκδηλώσεις και συναυλίες. Η Υπουργός συνοδεύτηκε γι αυτήν την ανακοίνωση από το Γενικό Διευθυντή της Ένωσης βιομηχανίας δίσκων εκπομπών και βίντεο του Κεμπέκ, (ADISQ), Solange Drouin.
«Επιτρέψτε μου να τολμήσω να ελπίζω ότι αυτή είναι μόνο η αρχή και ότι το παράδειγμά μας θα μιμηθούν και στον ιδιωτικό τομέα», δήλωσε η κυρία Drouin. «Η μουσική μας είναι όμορφη, ας την ακούσουμε».
Επιπλέον, ξεκίνησε ταυτόχρονα μια πρωτοβουλία για την προώθηση της τοπικής μουσικής που παράγεται κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Η εκστρατεία «Ακούστε το άλμπουμ μου» θα αποτελείται από την παραγωγή και τη μετάδοση 80 προγραμμάτων τηλεόρασης και διαδικτύου με καλλιτέχνες του Κεμπέκ. Συνεντεύξεις και μουσικά αποσπάσματα «σε μορφή εκπομπής» θα προσφέρουν αυτά τα σύντομα επεισόδια. Ένα τέτοιο μέτρο αναφέρεται στο σχέδιο οικονομικής ανάκαμψης για τον πολιτιστικό τομέα που ξεκίνησε από την κυβέρνηση νωρίτερα την άνοιξη.
Ένα πρόσθετο ποσό 1,115 εκατομμυρίων δολαρίων, που προβλέπεται ήδη σε φάκελο 4 εκατομμυρίων δολαρίων που έχει προγραμματιστεί για διαφημιστικές εκστρατείες για τον πολιτιστικό τομέα, θα χορηγηθεί στην ADISQ για αυτό το έργο. Οι μεγαλύτεροι τηλεοπτικοί σταθμοί του Κεμπέκ, συμπεριλαμβανομένων των ICI Télé, TVA και Noovo, θα συμμετάσχουν στην πρωτοβουλία. «Ο στόχος του έργου είναι να εισαγάγει το ευρύ κοινό σε δεκάδες άλμπουμ του Κεμπέκ που βγήκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας και πρόκειται να αναβιώσουν στη σκηνή», εξήγησε η κα Drouin.
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΚΕΜΠΕΚ
Οι Αυτόχθονες που ήταν παρόντες όταν έφτασαν οι πρώτοι Γάλλοι έποικοι, έπαιζαν μουσική για αρκετές χιλιάδες χρόνια. Οι πρώτοι εξερευνητές εντυπωσιάστηκαν από την ποικιλία των λειτουργιών που ανέλαβε η μουσική στις αμερικανικές κοινωνίες, καθώς και από τα μουσικά όργανα και τους χορούς τους. Παρά αυτήν τη σημαντική κληρονομιά, είχαν ελάχιστο αντίκτυπο στις μουσικές κινήσεις της έναρξης του αποικισμού. Η μουσική κληρονομιά των πρώτων εποίκων, καθώς και η άφιξη επαγγελματιών της μουσικής, εμπόδισαν σημαντικά τη διάδοση και τη μετάδοση της αυτοχθούς μουσικής κουλτούρας στους πρώτους εποίκους. Τα θρησκευτικά τραγούδια που μεταφράστηκαν σε αυτόχθονες γλώσσες χρησιμοποιήθηκαν ακόμη και για την εξομοίωση των αυτόχθονων πληθυσμών.
Οι πρώτες μουσικές προελεύσεις του Κεμπέκ οφείλονται κυρίως στην πολιτιστική συμβολή των Γάλλων. Από το πρώτο μισό του δέκατου έβδομου αιώνα, τα παιδιά διδάσκονταν θρησκευτικά τραγούδια και την κυριαρχία των ευρωπαϊκών οργάνων. Το τραγούδι της προφορικής παράδοσης, το οποίο θα αποτελέσει τις βάσεις της λαϊκής μουσικής του Κεμπέκ, εμφανίστηκε γύρω στα μέσα του δέκατου έβδομου αιώνα και μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα. Οι coureurs des bois τραγούδησαν ακόμη και ορισμένα τραγούδια της γαλλικής λαογραφίας από τα μεσαιωνικά χρόνια. Οι ανταλλαγές και η μετάδοση αυτής της λαογραφίας, που αποτελείται από χιλιάδες τραγούδια, διαμόρφωσε αυτό που σήμερα αποτελεί κοινή κληρονομιά μεταξύ των Κεμπέκ και των Γάλλων. Μόνο αργότερα άλλοι πολιτισμοί θα έρθουν να αναμιχθούν με την κοινωνία στην παραγωγή.
Σήμερα, τα μεγάλα κλασικά της λεγόμενης μουσικής «Κεμπέκ» επηρεάζονται έντονα από την ιρλανδική λαογραφία. Δημοφιλή συγκροτήματα όπως το «The Smiling Booty» μοιάζουν πολύ με πολλά παραδοσιακά ιρλανδικά τραγούδια. Το στυλ είναι τόσο κοντά, που χωρίς τους στίχους ορισμένοι μπορεί να θεωρηθούν ότι ανήκουν σε έναν ή τον άλλο λαό. Με το μεγάλο λοιμό της Ιρλανδίας και την ακραία μετανάστευση που προκάλεσε, η εξαγωγή του ιρλανδικού πολιτισμού διακρίνεται εύκολα στο Κεμπέκ.
