Μία αδιάφορη διαδικασία…
Εντύπωση μού έκανε αναφορά του Εκλογικού Σώματος, με την οποία οι απόδημοι Έλληνες που έχουν κάνει αίτηση για να ψηφίσουν στις επικείμενες εκλογές της 21ης Μαΐου, μόλις και μετά βίας ξεπερνούν τους 25.000.
Από αυτές τις αιτήσεις, μόνο 17.370 έχουν γίνει δεκτές, οι 4.086 βρίσκονται υπό επεξεργασία και οι 1.578 έχουν απορριφθεί. Οι αριθμοί αυτοί αντιπροσωπεύουν απόδημους από 69 χώρες σε πέντε ηπείρους.
Η πλειοψηφία των αιτήσεων προέρχονται από χώρες της Ευρώπης. Από τις Ηνωμένες Πολιτείες καταγράφονται 1.723 αιτήσεις και από τον Καναδά μόλις 224. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού, πάνω από 5.000.000 πολίτες ελληνικής καταγωγής ζουν εκτός των ελληνικών συνόρων.
Θα αναρωτηθεί κανείς, που είναι το μεγάλο ενδιαφέρον των ελλήνων του εξωτερικού να συμμετέχουν στις εκλογικές διαδικασίες, ένα «ενδιαφέρον» που προκάλεσε αναρίθμητες συζητήσεις και έντονες αντιπαραθέσεις εντός και εκτός της Ελληνικής Βουλής.
Προς τι οι πολυδάπανες διαφημιστικές καμπάνιες, τα υπερατλαντικά ταξίδια κομματικών στελεχών, τα τραπεζώματα και δεξίμια στους επίδοξους πολιτικάντηδες από «φίλους» τοπικών οργανώσεων που – ας μη γελιόμαστε – οι πλείστοι εξ’ αυτών προσβλέπουν στην ευμένεια των μελλοντικών «ενοίκων» της ταλαίπωρης Βουλής των Ελλήνων…
Με το θέμα έχω ασχοληθεί κατά καιρούς σε παλαιότερα δημοσιεύματά μου.
Τελικά, η δική μας ψήφος σε τι θα ωφελήσει; Όπως έχω επισημάνει και άλλοτε, πόσο σωστό και δίκαιο είναι να επηρεάσει τα πολιτικά πράγματα η ψήφος ανθρώπων που ζουν σε άλλες χώρες, ουσιαστικά ξεκομμένων από τη ζωή μιας χώρας;
Το εκλογικό αποτέλεσμα θα μπορούσε κάλλιστα να αλλοιωθεί από την ψήφο των ομογενών ελληνικής καταγωγής που ζουν μόνιμα εκτός Ελλάδος.
Εξάλλου, οι περισσότεροι απόδημοι, πέρα από κάποιες τακτές επισκέψεις στην Ελλάδα, έχουν μία αρκετά περιορισμένη σχέση με την πατρίδα που εξαντλείται στην αγάπη και την υπερηφάνεια ενός ένδοξου παρελθόντος που, για να είμαστε ειλικρινείς, καμία σχέση δεν έχει με τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα.
Όσοι από τους απόδημους διατηρούν ακόμη στενούς δεσμούς με την πατρίδα και έχουν οικονομικά και άλλα ενδιαφέροντα, μπορούν κάλλιστα, εφόσον το επιθυμούν, να μεταβούν αυτοπροσώπως να ψηφίσουν.
Ας ασχοληθούμε επιτέλους σοβαρά με τα «του οίκου μας», τη δεύτερή μας πατρίδα (για τους πλείστους από εμάς πρώτη) τον Καναδά, τη χώρα που ζούμε, κινούμαστε, εργαζόμαστε, καταβάλλουμε φόρους και έχουμε υποχρεώσεις αλλά και κεκτημένα δικαιώματα.
Ένα από αυτά είναι να συμμετέχουμε στις εδώ εκλογές (ομοσπονδιακές, επαρχιακές και δημοτικές) κάτι που πολλοί από εμάς δυστυχώς δεν πράττουμε.
Στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν, μας εκπροσώπευαν Έλληνες παντού, σε όλα τα κυβερνητικά επίπεδα. Λόγω της αμέλειας και της συστηματικής αδιαφορίας μας, πολλές από τις περιοχές αυτές, δεν εκπροσωπούνται πλέον από Έλληνες και είναι αυτός ένας από τους λόγους για τους οποίους προσοντούχοι νέοι και νέες αποφεύγουν πλέον να πολιτευτούν.
Ένας άλλος σοβαρός λόγος, θα έλεγα, είναι η έλλειψη εξειδικευμένων οργανισμών, που να δύνανται να διεξάγουν σοβαρό πολιτικό λόμπυ…
