Είναι πρόδηλο, ότι το Ελλαδικό Κράτος, εκ της ιδρύσεως του και εντεύθεν, κατόπιν του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των οπλαρχηγών υπέρ Πίστεως και Πατρίδας, οι σύμμαχες εκάστοτε προστάτιδες δυνάμεις έσπευσαν καθοιονδήποτε τρόπο να το κηδεμονεύσουν, σφετεριζόμενες τον άδολο αγώνα των αγωνισαμένων υπέρ της ζωτικής ελευθερίας, ολοτρόπως την Πατρίδα μας.
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Η ως άνω αντίληψη των Μ. Δυνάμεων δια την εθνική μας ανεξαρτησία (η οποία δηλαδή τους αιφνιδίασε δυσμενώς), δημιούργησε ένα κράτος, μη αυτοδύναμο, ουχί ανεξάρτητο, με ιδιαίτερες ακαμψίες και ανυπέρβλητες αντιφάσεις, προσανατολισμένο αμιγώς επί τη βάσει της πεπολιτισμένης Δύσεως, των Φωτών της Εσπερίας και της εν γένει καθολικής επαναστάσεως του Διαφωτισμού, συνεπαγομένης της κατίσχυσης δήθεν του Ορθολογισμού και της Επιστήμης έναντι των Θρησκειών.
Το αφήγημα αυτό και οι επιρροές εκ της Δυτικής Εκκλησίας, συνέβαλαν άρδην επί της δημιουργίας και δόμησης ενός έθνους κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση των κρατικών δομών και αρχών της Δύσεως, η επιρροή εξάλλου τοιαύτη αποτυπώνεται εν μέρει απτώς και εις τα πρώτα Συνταγματικά κείμενα της Α, Β, και Γ εθνοσυνελεύσεων, ήτοι της Επιδαύρου, του Άστρους και της Τροιζήνας, κατά τα προτάγματα του Γαλλικού Διαφωτισμού (πλην όμως ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας διαφοροποιείτο από το Γαλλικό Διαφωτισμό και την Αμερικανική επανάσταση, λόγω του ηθικής υποστάσεως του εθνικού χαρακτήρα της Ελληνικής επαναστάσεως).
Η ως άνω κατάσταση θεμελίωσε, ιδίως μετά τη δολοφονία του Ι. Καποδίστρια, ένα καχεκτικό κράτος, επαρχίας της Δύσης, ένα οιονεί προτεκτοράτο, το οποίο διοικείται από απόλυτα ελεγχόμενους επιτετραμμένους των αντιπροσώπων των προστάτιδων δυνάμεων, δια μέσου των δυτικών επινοήσεως κομμάτων (Δεξιάς, Αριστεράς κ.λπ.), η ως άνω δε κατάσταση πυροδοτήθηκε έτι περαιτέρω με την εξέγερση των Μπολσεβίκων και τη δημιουργία δομών εξουσίας ανά τον κόσμο, με το αφήγημα της εργατικής τάξης και το δήθεν πρόκριμα του Μαρξισμού, ο οποίος πρέσβευε την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, της ιδεολογικής δήθεν μήτρας της πολύφερνης Δύσεως, το δίπολο καπιταλισμού – μαρξισμού.
Τηρουμένων των αναλογιών, η ως άνω ιστορική πραγματικότητα, μετά την πάροδο των χρόνων, διαρκούντος του πρώτου, του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου και των νέων διεθνών συσχετισμών με την ενδυνάμωση του Κράτους του Ισραήλ και την πτώση των κρατών του Υπαρκτού Σοσιαλισμού, δημιούργησε την προοπτική μίας Ελλάδας με μεγαλύτερη αυτόνομη πορεία, πλην όμως τούτο, παρά το διπλασιασμό της εκ των Βαλκανικών πολέμων και εν συνεχεία μετά τη συντριπτική ήττα εις τη Μικρασιατική καταστροφή, δια πρώτη φορά, με τη συνθήκη της Γιάλτας και το σχέδιο Μάρσαλ, μέχρι το 1990, υπήρξε εν ψήγματι, μια διαφορετική πορεία της Πατρίδας μας, πλην όμως απεδείχθη μία φενάκη, διότι η νέα Προστάτιδα δύναμη, οι Η.Π.Α, μαζί με την Ευρώπη, ουδόλως επέτρεψαν την πολιτισμική ανάταση και οικονομική αναδιάταξη της πατρίδας άνευ της χορηγηθείσης αδείας και λογοδοσίας ως προς τους οιονεί επιτρόπους μας άχρι σήμερον.
Τα αποτελέσματα της ως άνω πολιτικής τα βιώσαμε, λίαν συντόμως με τα τεκταινόμενα των επαχθών μνημονίων, με τον ολοκληρωτισμό της Υγειονομικής κρίσεως, με τη Συνθήκη των Πρεσπών αλλά και με τη διπλωματική αδράνεια δια τη διεκδίκηση των κεκτημένων δικαιωμάτων μας, δυνάμει του Δικαίου της Θαλάσσης, ως διεκδικούμενη συνιστώσα διπλωματικής διεκδικήσεως μας έναντι της γείτονος Τουρκίας, αλλά και λίαν προσφάτως εκ της εκρήξεως του πολέμου Ρωσίας – Ουκρανίας όπου συρθήκαμε ηττοπαθώς απεμπολώντας οιαδήποτε διπλωματική διεκδίκηση δια τη γεωπολιτική διασφάλιση των συμφερόντων της Ελλάδας αλλά και της Κύπρου.
Η εκχώρηση των εξωτερικής μας πολιτικής εις τις βουλές των πρεσβειών των Προστάτιδων δυνάμεων, καθώς και η χάραξη της Κρατικής Παιδείας μας, εις τρίτα υπερεθνικής προελεύσεως πρόσωπα τα οποία μας φθονούν θανάσιμα δια την αναντίλεκτη πρωτοκαθεδρία μας ως Ελλάδα, σχετικώς προς την ίδρυση της μήτρας του παγκόσμιου πολιτισμού, δικαιολογεί, κατά το μάλλον ή ήττον, την, εν προκειμένω, διαχρονική κηδεμονία της Πατρίδας μας, όπως σήμερον κυβερνάται από δοτούς ανθέλληνες, τελούντες εν πλήρη διατεταγμένη υπηρεσία, τρίτων, εξυπηρετώντας πρωτίστως, καίτοι αυτοί φέρονται ως ωσεί κυβερνήτες της Ελλάδας, αποκλειστικά αυτά τα συμφέροντα των προρρηθέντων διευθυντηρίων, ούτως δε ερμηνεύεται, καταδεικνύεται και υποδηλώνεται, το μέγεθος της ανελευθερίας μας και η απόλυτη αδυναμία μίας καθόλα αυτόνομης πορείας εξέλιξης και προόδου της Πατρίδας μας, η οποία καθίσταται, μετά ταύτα, μυωπικά προσκολλημένη προς τα κελεύσματα των εκάστοτε και εκασταχού Ισχυρών.
Σήμερον η Ελλάς είναι εγκιβωτισμένη εις την ειρκτή της προελαυνούσης παγκοσμιοποιήσεως και των υπερεθνικών ταγών, οι οποίοι ευαγγελίζονται τη μεγάλη επανεκκίνηση δια της παγκόσμιας διακυβερνήσεως, όπου η Ελλάς θα είναι μία αποικία των Μεγάλων δυνάμεων, ένα ετερόνομο προτεκτοράτο, το οποίο θα υφίσταται αδιαμαρτύρητα ένα ιδεολογικό απαρτχάιντ, κατασυκοφαντώντας και εξοστρακίζοντας οιονδήποτε ανιδιοτελή αγωνιστή του έθνους και της Πατρίδας.
