Στατιστική Υπηρεσία: «Έχουμε τα δεδομένα, ας τα χρησιμοποιήσουμε»
Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας του Καναδά, αντικατοπτρίζουν μια σημαντική αύξηση της βίας τα τελευταία χρόνια. Ένα μεγάλο μέρος της υπηρεσίας που μελετά τις τάσεις του εγκλήματος, έχει επικεντρωθεί στην εξήγηση των σημαντικών μειώσεων της βίας που ακολούθησαν την ταραχώδη δεκαετία του 1970.
Μεταξύ των σημαντικότερων εξηγήσεων για τη μείωση της εγκληματικότητας μεταξύ 1980 και 2010 είναι παράγοντες όπως τα δημογραφικά στοιχεία (λιγότεροι νέοι), η οικονομία (περισσότερες θέσεις εργασίας για νέους ενήλικες), οι συνήθεις δραστηριότητες (περισσότερος χρόνος στο σπίτι μπροστά σε οθόνες), η εκπαίδευση ( περισσότεροι νέοι επένδυσαν σε σχολικά προγράμματα), φαρμακολογία (εμφάνιση νέων αντικαταθλιπτικών), αλλαγές στις κοινωνικές αξίες (αύξηση της ανοχής και συμπόνιας προς τους άλλους), η ανάπτυξη πιο στοχευμένων και αποτελεσματικών θεραπειών για άτομα που εμπλέκονται στη δικαιοσύνη (διαχείριση θυμού, κατάχρηση ουσιών), μεγαλύτερη αναφορά ενδοοικογενειακής ή σεξουαλικής βίας, σταδιακή εξαφάνιση μετρητών και μειωμένο κόστος ηλεκτρονικών ειδών, που καθιστούν τις διαρρήξεις λιγότερο ελκυστικές.
Σημαντικές τεχνολογικές εξελίξεις συνέβαλαν επίσης στη μείωση της εγκληματικότητας: η εγκατάσταση χιλιάδων καμερών παρακολούθησης, η πρόοδος στην τεχνολογία DNA, η πρόσβαση σε δεδομένα σε πραγματικό χρόνο για την αστυνομία κατά τη διάρκεια των επεμβάσεων και η παρακολούθηση των κινήσεων και των δραστηριοτήτων μας μέσω των τηλεφώνων μας. Τα περισσότερα ανεξίτηλα ίχνη ισοδυναμούν με υψηλότερους κινδύνους σύλληψης, άρα μείωση της εγκληματικότητας. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, έρευνες και δημοσιογραφικά άρθρα δείχνουν μια αυξανόμενη δημόσια ανησυχία για την προσωπική ασφάλεια.
Τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας του Καναδά, επιβεβαιώνουν μια σημαντική αύξηση της βίας τα τελευταία χρόνια.
Το παρακάτω σχήμα απεικονίζει τις τάσεις σε διάφορες μορφές βίαιου εγκλήματος στο Κεμπέκ τα τελευταία εννέα χρόνια, με σημείο αναφοράς το 2013. Σημειωτέων, παραλείπονται οι τάσεις για ένοπλη ληστεία, το μόνο βίαιο έγκλημα που έχει μειωθεί (κατά 33%). Η μείωση αυτή μπορεί να αποδοθεί στη σταδιακή εγκατάλειψη της χρήσης μετρητών, τόσο από τους πολίτες όσο και από τις επιχειρήσεις.
Από το 2016, όλες οι μορφές βίαιων εγκλημάτων αυξάνονται και αυτή η άνοδος ξεκίνησε πριν από τα χρόνια της πανδημίας 2020-2021, θέτοντας αμφιβολίες για την πανδημία ως τη μοναδική εξήγηση. Από το 2013, η κατοχή απαγορευμένων όπλων έχει αυξηθεί κατά 13%, η παρενόχληση και οι απειλές κατά 23%, ο εκβιασμός και η παρεμπόδιση της ελευθερίας καθώς και οι επιθέσεις κατά 28%, οι ανθρωποκτονίες κατά 47% και οι σεξουαλικές επιθέσεις μαζί με τη χρήση πυροβόλων όπλων (επώνυμος, κατάδειξης ή εκφόρτισης) κατά 93%.
Σε απόλυτους αριθμούς, οι αυξήσεις είναι ακόμη πιο σημαντικές (21% για όπλα, 32% για παρενόχληση, 37% για επιθέσεις και εκβιασμό, 57% για ανθρωποκτονίες και 107% για σεξουαλικές επιθέσεις και χρήση πυροβόλων όπλων).
ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ
Πώς μπορεί να εξηγηθεί μια τέτοια αύξηση της βίας; Η επιστημονική βιβλιογραφία για τη νέα αύξηση, που παρατηρείται στον Αγγλικό Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι αραιή. Ωστόσο, τα δεδομένα που συλλέγονται από την αστυνομία για εγκληματικά γεγονότα θα μπορούσαν τουλάχιστον να προσδιορίσουν τους τύπους ατόμων και τις καταστάσεις όπου παρατηρούνται σημαντικές αυξήσεις.
Πιθανές επεξηγηματικές υποθέσεις; Φαίνεται απίθανο η χρήση βίας να γίνεται πιο συχνή κάθε χρόνο στη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού. Το πιο πιθανό σενάριο είναι η ραγδαία αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας.
Πιθανοί λόγοι περιθωριοποίησης περιλαμβάνουν τον οικονομικό αποκλεισμό και τον πληθωρισμό, πιθανώς τη μετανάστευση, αλλά πιο πιθανό την αύξηση της κατάχρησης ουσιών και ζητήματα ψυχικής υγείας. Η πρόσφατη άφιξη συνθετικών οπιοειδών, όπως η φαιντανύλη, αλλάζει το παιχνίδι.
ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ
Τι θα μπορούσε να γίνει; Η βελτίωση των υπηρεσιών έσχατης ανάγκης για τους πολίτες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, η αύξηση της διαθεσιμότητας κοινωνικής στέγασης και η παροχή ευκολότερης πρόσβασης στον εθισμό και την περίθαλψη ψυχικής υγείας είναι ουσιαστικής σημασίας.
Η δράση απαιτεί την αναζωογόνηση των αστυνομικών υπηρεσιών (παρέχοντας στην αστυνομία τα μέσα για να ενεργήσει), τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου της Επιτροπής Αναθεώρησης Ψυχικής Υγείας και την καταλληλότερη χρήση των ποινικών δικαστηρίων και των σωφρονιστικών υπηρεσιών (που έχουν δείξει εκπληκτικά χαμηλά ποσοστά φυλάκισης τα τελευταία χρόνια). Μπορεί επίσης να είναι καιρός να επανεξεταστεί η αρχή, ότι ένα άτομο πρέπει να αποδεχτεί την προσφερόμενη θεραπεία.
