Πάει κι αυτός ο χρόνος. Ο παλιός, αφού αισίως συμπλήρωσε τον δωδεκάμηνο κύκλο της ζωής του, παρεχώρησε πλέον τη θέση του στο νέο, με πολλές ελπίδες, όνειρα και υποσχέσεις για ένα καλύτερο αύριο.
Αλήθεια, πότε πέρασε κιόλας ένας χρόνος; Σαν να ήταν χθες που τον προϋπαντήσαμε…
Τι είναι τέλος πάντων ο χρόνος και πως σχετίζεται με την καθημερινότητά μας;
Χρόνος, σύμφωνα με την επιστημονική γνώση, εννοείται η ακαθόριστη κίνηση της ύπαρξης και των γεγονότων στο παρελθόν, το παρών και το μέλλον και μετράτε σε μονάδες όπως το δευτερόλεπτο, η ώρα, ο μήνας, το έτος κλπ. Ποιό όμως είναι το πραγματικό μέτρημα του χρόνου; Υπάρχουν στιγμές που ο χρόνος περνά πιο αργά ή πιο γρήγορα.
Παραδείγματος χάριν, περιμένοντας κάτι καρφώνοντας το βλέμμα στο ρολόι αισθανόμαστε ο χρόνος να κυλά αργά. Όταν είμαστε παρέα με πρόσωπα που μας ενδιαφέρουν μας κάνει εντύπωση στο τέλος «πώς πέρασε η ώρα τόσο γρήγορα».
Πηγαίνοντας στον υπολογιστή, υπολογίζουμε πως θα ανακαλέσουμε την πληροφορία που χρειαζόμαστε με δουλειά 5 λεπτών ενώ φεύγοντας έχουν περάσει 30 λεπτά…
Οι παιδικές διακοπές μας ήταν ατέλειωτες, ενώ στη μέση ηλικία ο χρόνος των διακοπών μας φαίνεται ελάχιστος.
Για κάποιους, ο χρόνος είναι πολύτιμος και επιδιώκουν να τον αξιοποιήσουν ανάλογα, ενώ για άλλους πάλι εντελώς ασήμαντος και προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον σκοτώσουν…
Ο Άγιος Ιππώνος, γνωστός και ως Άγιος Αυγουστίνος, είχε πει για το χρόνο: «Τι είναι λοιπόν ο χρόνος; Αν δε με ρωτά κανείς, γνωρίζω. Αν όμως θέλω να το εξηγήσω σε κάποιον που με ρωτά, δε γνωρίζω. Αλλά σε κάθε περίπτωση τολμώ να πω πως τούτο γνωρίζω. Αν τίποτε δεν τελείωνε, δε θα υπήρχε παρελθόν. Αν τίποτε δεν πλησίαζε, δε θα υπήρχε μέλλον. Αν τίποτε δεν υπήρχε, δε θα υπήρχε και παρόν. Όμως, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει το παρελθόν και το μέλλον, αφού το παρελθόν πέρασε και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμη; Το μόνο, λοιπόν, που μπορούμε να βεβαιώσουμε είναι ότι ο χρόνος οδηγεί στη μη-ύπαρξη».
Η ζωή μας συνεπώς μπορεί να διαιρεθεί σε τρεις περιόδους. Στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Από αυτές, εκείνη που ζούμε τώρα έχει κιόλας φύγει, εκείνη που θα ζήσουμε επαφίεται στο τυχαίο και η μόνη σίγουρη είναι εκείνη που έχουμε.
Το πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος της ζωής τους το καταλαβαίνουν όλοι. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί άνθρωποι για να δείξουν τη μεγάλη αγάπη τους σε κάποιους άλλους, δε διστάζουν να τους προσφέρουν ένα κομμάτι της ζωής τους.
Όλοι πρέπει να ξέρουν και να μαθαίνουν από μικροί ότι ο χρόνος είναι πολύτιμος και πρέπει να τον ξοδεύουν σωστά, για το καλό τους και προς όφελος της κοινωνίας.
Ας είναι ο νέος χρόνος πλημμυρισμένος από μικρές ευτυχισμένες στιγμές, γεμάτες υγεία, ειρήνη και αγάπη…
