Πολλοί οπαδοί των Montréal Canadiens -μεταξύ αυτών και ο γράφων- πιστεύουν ότι αυτό που έζησε η ομάδα φέτος, έχει πολλά κοινά σημεία με τα έτη 1986 και 1993, όταν αναπάντεχα κέρδισε το κύπελλο Stanley προς έκπληξη πολλών. Και στις δύο περιπτώσεις, οι Canadiens εκτός από τη θέληση να κερδίσουν το κύπελλο μπορούσαν να βασιστούν στον τερματοφύλακα τους, Patrick Roy. Στην ιστορία της ομάδας δε θα ήταν η πρώτη φορά, που χάρις στην ευλυγισία ενός τερματοφύλακα το Μόντρεαλ θα κέρδιζε το κύπελλο.
DRYDEN: Ο ΝΕΑΡΟΣ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΜΕ 6 ΚΥΠΕΛΛΑ
Πιστεύω οι παλιοί να θυμάστε τα κύπελλα που κατέκτησε ο νεαρός τερματοφύλακας Ken Dryden, ο οποίος αντικατάστησε στις 20 Μαρτίου 1971 τον τραυματισμένο βετεράνο Rogie Vachon. Ο νεαρός τερματοφύλακας κέρδισε έξι συνεχόμενα παιχνίδια, με μέσο όρο γκολ 1,65 και απόσπασε τη θέση ως κύριος τερματοφύλακας της ομάδας, οδηγώντας τους Canadiens στη νίκη του κυπέλλου. Εκτός από τα έπαθλα καλύτερου τερματοφύλακα και πιο απαραίτητου παίκτη στην ομάδα, ο Dryden πρόσθεσε στο ενεργητικό της καριέρας του και πέντε άλλα κύπελλα Stanley, τα έτη 1973, 1976, 1977, 1978 και 1979.
ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΤΟΥ 1986
Πριν από 35 χρόνια, με προπονητή τον Jean Perron, οι Canadiens κέρδισαν στις 24 Μαΐου 1986 το 23ο Stanley Cup. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της σεζόν 1985-1986, τίποτα δεν έδειχνε ότι το Μόντρεαλ θα κέρδιζε το κύπελλο. Οι αμφιβολίες είχαν αρχίσει τον Ιούλιο του ‘85, όταν ο προπονητής και πρώην παίκτης των Canadiens, Jacques Lemaire, παραιτήθηκε ξαφνικά.
Ο Jacques Lemaire πίστευε ότι το δεξί του χέρι, ο Jean Perron, μπορούσε να τον διαδεχθεί. Όμως αυτή η εμπιστοσύνη δεν έγινε αισθητή από όλους. Οι χρονογράφοι και αθλητικογράφοι της εποχής, μέσα από τα γραπτά τους, αμφισβητούσαν την ικανότητα τού Perron να ηγηθεί πίσω από τον πάγκο.
Οι δε βετεράνοι της ομάδας, όπως ο Bob Gainey και ο Larry Robinson, καθυστέρησαν να τον αποδεχτούν και ορισμένοι παίκτες ζήτησαν ακόμη και την αντικατάσταση του, λίγες εβδομάδες πριν από την έναρξη των πλέι οφ.
Η αρχή των Canadiens στη σεζόν ήταν καταστροφική και ο πολύ μεγάλος αριθμός νεοσύλλεκτων στην ομάδα, που αριθμούσε οκτώ, είχε δυσκολίες.
Νέοι και έμπειροι παίκτες σχημάτισαν δύο στρατόπεδα. Αυτό ήταν γνωστό σε όλο τον όμιλο. Σε λεπτομέρειες που έδωσε κατά καιρούς σε συνεντεύξεις ο βετεράνος παίκτης Mario Tremblay, ανέφερε ότι στα αποδυτήρια η μουσική των νεαρών «έσπαγε τα νεύρα» των υπόλοιπων παικτών.
Ευτυχώς, όμως, η ομάδα απολάμβανε τις επιτυχίες των επιθετικών Mats Naslund, Kjell Dahlin και Bobby Smith που είχαν μια υπέροχη σεζόν.
Ωστόσο, γύρω στα μέσα Μαρτίου του 1986, η ομάδα βίωσε τη χειρότερη περίοδο της.
Είχαν απομείνει έξι παιχνίδια για να τελειώσει η κανονική σεζόν, όταν ο νεοσύλλεκτος Claude Lemieux κλήθηκε από τον Αμερικανικό όμιλο. «Μου δόθηκε τότε η ευκαιρία να αποδείξω ότι αξίζω» ανέφερε πρόσφατα σε ραδιοφωνική συνέντευξη, ο συνταξιούχος Lemieux. Πράγματι το σκληρό παιγνίδι του ενέπνευσε τους συμπαίκτες του.
Εκείνη τη σεζόν είχε τραυματιστεί τον Ιανουάριο ο τερματοφύλακας της ομάδας Steve Penney. Αυτό ανάγκασε τον Perron να δώσει τη θέση στον Roy ο οποίος έπαιξε 47 παιχνίδια δίδοντας την ευκαιρία στην ομάδα να συμμετάσχει στους αγώνες για το κύπελλο με 87 βαθμούς. Στο τέλος της σεζόν, ο Jean Perron αποφασίζει να ανακηρύξει τον 20χρονο Patrick Roy ως νούμερο ένα τερματοφύλακα, όπως είχε κάνει ο προκάτοχος του το 1971 με τον Ken Dryden. Αν και πολλοί είχαν φέρει αντίρρηση, προπαντός τα μέσα ενημέρωσης της εποχής, η απόφαση του Perron για τον Roy αποδείχθηκε σοφή. Η ατμόσφαιρα άλλαξε ριζικά μέσα στην ομάδα, όπου βετεράνοι και οι 12 νεοσύλλεκτοι ενώνονται και συλλέγουν νίκες.
Κατά τη διάρκεια των πλέι οφ αναπτύχτηκε χημεία, όπου βετεράνοι και νεαροί παίκτες άφησαν τις διαφορές τους για να φτάσουν στην κορυφή. Ο δε 20χρονος ζεν πρεμιέ, τερματοφύλακας Patrick Roy, εξέπληξε με τις θεαματικές αποκρούσεις του. Έχει μείνει ως μια από τις μοναδικές αποκρούσεις αυτή που σταμάτησε την ομάδα του Κάλγκαρι να ισοφαρίσει, μόλις 14 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του αγώνα.
Με μέσο όρο 1,93 στα πλέι-οφ του 1986, ο Roy άξιζε πλήρως το τρόπαιο Conn Smythe ως ο πιο σημαντικός παίκτης της ομάδας στους αγώνες για το κύπελλο, όπως ο προκάτοχος του Ken Dryden το 1971. O Patrick Roy θα αποσπάσει το κύπελλο Stanley, καθώς και το Conn Smythe το 1993 με την ομάδα του Μόντρεαλ και το 1996 και 2001 με την ομάδα του Colorado.
ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΤΟΥ 1993: 9 ΙΟΥΝΙΟΥ 1993
Το 1993, οι Montreal Canadiens ήταν η τελευταία ομάδα που οι εμπειρογνώμονες την έβλεπαν ως νικήτρια του Stanley Cup. Παρόλο που κατάφεραν να συμμετάσχουν για τη διεκδίκηση του κυπέλλου, όλοι πίστευαν ότι θα έχαναν τον πρώτο γύρο μια και έχασαν τα πρώτα δύο παιχνίδια -στις αρχές των αγώνων των πλέι οφ- από την τότε ομάδα Quebec Nordiques (σημερινή Colorado Avalanche).
Αλλά στη συνέχεια οι Habs διέψευσαν τις «κασσάνδρες» του χόκεϊ. Προς έκπληξη όλων, συνέχισαν να αγωνίζονται κερδίζοντας 11 διαδοχικά παιχνίδια. Νίκησαν με τη σειρά τους Nordiques, τους Buffalo Sabres, τους New York Islanders και τους Los Angeles Kings για να κερδίσουν το κύπελλο στις 9 Ιουνίου 1993.
Δέκα από τις ένδεκα νίκες περιλάμβαναν ένα άνευ προηγουμένου ρεκόρ 10 νικών σε παράταση, όπου νικητής επικράτησε για άλλη μια χρονιά ο Patrick Roy χάρις στις καταπληκτικές αποκρούσεις.
ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΣΗΜΕΙΑ ΦΕΤΟΣ
Σαν το 1986, ο προπονητής της ομάδας Dominique Ducharme, ήταν βοηθός του προπονητή Claude Julien όπως ο Perron ήταν βοηθός του Lemaire. Ο Lemaire είχε παραιτηθεί. Όμως ο Julien απολύθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2021. Οι Canadiens, κατάφεραν και συμμετείχαν στον πρώτο γύρο των πλέι οφ… παρατρίχα!
Ενώ όλοι τους είχαν για να πάνε διακοπές, κατάφεραν και κέρδισαν το Τορόντο τρία συνεχόμενα παιχνίδια ενώ έχαναν 3 παιχνίδια προς 1. Στο δεύτερο γύρο έπληξαν την αντίπαλη ομάδα των Jets με τέσσερις συνεχόμενες νίκες για να αντιμετωπίσουν στον τρίτο γύρο που είναι και ο ημιτελικός, την ομάδα του Λας Βέγκας.
Η φετινή ομάδα θυμίζει την ομάδα του ‘86 όπου έπαιζαν νεοσύλλεκτοι με έμπειρους βετεράνους, με συλλογή κυπέλλων στις πρώην ομάδες τους. Οι νέοι θέλουν να αποδείξουν ότι αξίζουν την εμπιστοσύνη του προπονητή και της διοίκησής να παίξουν, και οι βετεράνοι θέλουν να αποδείξουν στις πρώην ομάδες τους ότι η πείρα τους και η επιμονή τους παίζει σημαντικό ρόλο, σε μια ομάδα που τους υπολογίζει και θέλει το κύπελλο.
Αυτό το διαπιστώσαμε το βράδυ της Τετάρτης 16/6 στη νίκη 3-2 του Μόντρεαλ κατά του Las Vegas, όπου έπαιξε σημαντικό ρόλο η επιστροφή του αμυντικού παίκτη Jeff Petry παρόλο που έπαιξε με δύο σπασμένα δάκτυλα και με φλεγμονή στα μάτια! Η δε αρμονία νεοσυλλέκτων και βετεράνων ήταν ουσιαστική. Παράδειγμα, η πάσα που έδωσε ο βετεράνος Petry στο νεαρό Caufield, ο οποίος μπλόφαρε ότι πάει για γκολ και έστειλε με τη σειρά του πάσα στο βετεράνο Tyler Toffoli ο οποίος σκόραρε το δεύτερο γκολ του Μόντρεαλ.
Το άλλο κοινό σημείο είναι, ότι ο τερματοφύλακας Carey Price έπαιξε σημαντικό ρόλο να σταματήσει τους σκόρερ των αντίπαλων ομάδων στους δυο πρώτους γύρους. Παίζει με αυτοπεποίθηση, όπως οι προκάτοχοι του που κέρδισαν τα προηγούμενα κύπελλα για το Μόντρεαλ Ken Dryden και Patrick Roy. Στο δε αγώνα της Τετάρτης, φρέναρε τους παίκτες του Λας Βέγκας με εκπληκτικές αποκρούσεις και ανακηρύχθηκε το πρώτο αστέρι του αγώνα. Όλα λοιπόν είναι πιθανά, ώστε να επαναληφθεί το «θαύμα» των κυπέλλων 1986 και 1993. «Jamais deux sans trois» ή όπως θα το λέγαμε στα ελληνικά… «το καλό να τριτώσει!».
