Η νέα τάση της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς να συνεργάζεται με ακροδεξιά κόμματα, προκειμένου να αναρριχηθεί ή να παραμείνει στην εξουσία, όπως γίνεται σε Σουηδία και Ιταλία, φαίνεται ότι εμπνέει και την πολιτική σκηνή της Ελλάδας.
Sarantis Michalopoulos
© Euractiv Greece
Παρά την κατηγορηματική άρνηση του Έλληνα ΠΘ Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ για ενδεχόμενη συνεργασία με την Ελληνική Λύση, η τοποθέτηση του Υπουργού Εσωτερικών Μάκη Βορίδη (19/9) μόνο τυχαία δεν είναι, δεδομένων των πολιτικών εξελίξεων στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Σε Σουηδία και Ιταλία, το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα συνεργάζεται με ακροδεξιά και ευρωσκεπτικιστικά κόμματα για να σχηματίσει κυβερνήσεις πλειοψηφίας, καθώς μετά τις γερμανικές εκλογές έχει χάσει την πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Ιταλίας ενόψει των εκλογών στις 25 Σεπτεμβρίου.
Στο δεξιό συνασπισμό, υπό την ηγεσία της ακροδεξιάς Τζόρτζια Μελόνι (Αδέλφια της Ιταλίας) συμμετέχει η Λίγκα του ακροδεξιού Ματέο Σαλβίνι, καθώς και το Forza Italia του κεντροδεξιού Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Ο επικεφαλής του ΕΛΚ, Μάνφρεντ Βέμπερ, σε επίσκεψή του στη Ρώμη, στήριξε τον εν λόγω συνασπισμό, λέγοντας ότι στο κοινό τους πρόγραμμα τα κόμματα έδωσαν τα «ευρωατλαντικά» τους διαπιστευτήρια, ενώ κάλεσε τους Ιταλούς να στηρίξουν το Forza Italia, το αδελφό κόμμα του ΕΛΚ, προκειμένου να εγγυηθεί τη φιλοευρωπαϊκή πορεία τής νέας ιταλικής κυβέρνησης.
Εν ολίγοις, η ευρωπαϊκή κεντροδεξιά δίνει χώρο στην ακροδεξιά να αναλάβει εξουσία, αλλά η επικοινωνιακή γραμμή είναι ψηφίστε κεντροδεξιά προκειμένου να εγγυηθούμε ότι η κυβέρνηση δε θα είναι ακροδεξιά.
Στον αντίποδα, οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές και προοδευτικοί προειδοποιούν, ότι πρόκειται για ένα «πολύ επικίνδυνο στοίχημα» της ευρωδεξιάς. Λένε ότι θα οδηγήσει σε «ορμπανοποίηση» της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής και θα αποδυναμώσει την ευρωπαϊκή ενότητα απέναντι στη Μόσχα.
ΕΝΑ ΠΡΟΞΕΝΙΟ ΓΕΜΑΤΟ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ
Το προξενιό αυτό, ωστόσο, είναι γεμάτο αντιφάσεις, κάτι που μπορεί να παρατηρηθεί τόσο στην Ιταλία, όσο και στην Ελλάδα, μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και Ελληνικής Λύσης.
Πρώτη αντίφαση, είναι η στάση απέναντι στη Ρωσία. Ο Κυριάκος Βελόπουλος έχει αντιταχθεί στην αποστολή όπλων στην Ουκρανία, λέγοντας ότι η Ελλάδα χρειάζεται «και την τελευταία σφαίρα της».
Επίσης, κατά τη διάρκεια των ρωσικών βομβαρδισμών στην Ουκρανία, ο Κ. Βελόπουλος έλεγε στην ελληνική Βουλή: «Ο Πούτιν είναι ηγέτης. Δεν μπορείς να του το στερήσεις».
Παρόμοια, Μελόνι και Σαλβίνι δεν έχουν κρύψει τις φιλορωσικές τους θέσεις. Ο Σαλβίνι πρόσφατα κάλεσε τις Βρυξέλλες να «ξανασκεφτούν» τις κυρώσεις απέναντι στη Μόσχα, διότι είναι «αναποτελεσματικές». Αντίστοιχα, η Μελόνι έχει προειδοποιήσει τις Βρυξέλλες ότι όταν εκλεγεί «θα τελειώσει η πλάκα».
Άλλη αντίφαση είναι η στάση απέναντι στον ακροδεξιό Βίκτορ Όρμπαν, τον οποίο το ίδιο το ΕΛΚ απέπεμψε από τις τάξεις του λόγω της αντιευρωπαϊκής ρητορικής του.
Σαλβίνι και Μελόνι, αντιθέτως, δεν κρύβουν τις φιλικές τους σχέσεις με τον Όρμπαν.
Τον περασμένο Απρίλιο, ο Σαλβίνι και ο Όρμπαν δεσμεύτηκαν να χτίσουν μια «νέα κεντροδεξιά». Μόλις αυτή την εβδομάδα, Σαλβίνι και Μελόνι αντιτάχθηκαν στο ψήφισμα της Ευρωβουλής, σύμφωνα με το οποίο η Ουγγαρία «δεν είναι πραγματική δημοκρατία».
Επίσης, κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει την κοινή διακήρυξη για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που συνυπέγραψαν τον Ιούνιο του 2021 ο Κυριάκος Βελόπουλος, με την Mαρίν Λεπέν, τον Σαλβίνι, τον Πολωνό Γιαροσλάβ Κατσίνσκι, την Τζόρτζια Μελόνι, τον Σαντιάγο Αμπασκάλ του ισπανικού VOX, αλλά και τον Βίκτορ Όρμπαν.
Τα συμπεράσματα και οι εικασίες του φλερτ δεξιάς – ακροδεξιάς ποικίλουν. Είτε επικράτησε η ιδεολογία του Όρμπαν εντός της δεξιάς, είτε οι Ευρωπαίοι ψάχνουν κυβέρνηση «αποδιοπομπαίο τράγο» για να μπλοκάρει τη συνέχιση των κυρώσεων.
