Tuesday, November 11, 2025
spot_img
spot_img
spot_imgspot_img

Top 5 This Week

spot_img

Related Posts

Μικροί Χορωδοί σε Μεγάλη Σκηνή

Η χορωδία του Σωκράτης – Δημοσθένης Campus III «λάμπει» δίπλα στην Άλκηστη Πρωτοψάλτη στο Théâtre Maisonneuve

Το Μόντρεαλ έζησε μια ανεπανάληπτη βραδιά στις 25 Οκτωβρίου 2025, όταν η Άλκηστις Πρωτοψάλτη παρουσίασε μια συναυλία-ορόσημο στο Théâtre Maisonneuve του Place des Arts, στο πλαίσιο της φιλανθρωπικής πρωτοβουλίας του The Hellenic Initiative Canada (THI Canada).
Στο πλευρό της, η χορωδία του Σχολείου Σωκράτης-Δημοσθένης Campus III (Roxboro), υπό τη μουσική διεύθυνση του Δημήτρη Ηλία, καλλιτεχνικού διευθυντή της Chroma Musika, απέδειξε ότι το ταλέντο και η πειθαρχία των παιδιών της ομογένειας μπορούν να σταθούν επάξια σε οποιαδήποτε μεγάλη σκηνή.

ΜΙΑ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΥΡΟΥΣ

Συμπρόεδροι (Co-Chairs)και οργανωτές της εκδήλωσης υπήρξαν ο πρώην πρέσβης του Καναδά στην Ελλάδα Robert Peck και η Μαρία Φωτοπούλου, οι οποίοι συνέδεσαν τον κόσμο της διπλωματίας και των επιχειρήσεων με εκείνον της μουσικής προσφοράς μέσω του Hellenic Initiative of Canada. Η συναυλία ενίσχυσε τρεις οργανισμούς στην Ελλάδα – ReGeneration, Emfasis και Ecogenia.

Πρόκειται για τρεις φορείς που στηρίζουν νέους, την εκπαίδευση, το περιβάλλον και τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, μετατρέποντας τη μουσική βραδιά στο Μόντρεαλ, σε πραγματική πράξη αλληλεγγύης.

Η ΠΡΟΒΑ-ΕΚΠΛΗΞΗ ΣΤΟ CAMPUS III

Δύο ημέρες πριν τη συναυλία, στις 23 Οκτωβρίου, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη επισκέφθηκε το σχολείο για να γνωρίσει τους μικρούς χορωδούς. Η ίδια είχε δηλώσει ότι θα μείνει «όσο χρειαστεί» για να βεβαιωθεί ότι όλα θα ακουστούν σωστά. Μόλις όμως τους άκουσε, συγκινημένη είπε: «Δεν έχω τίποτα να διορθώσω!» – και η πρόβα τελείωσε μέσα σε μόλις 15 λεπτά. Η ετοιμότητα των παιδιών και η φυσικότητα με την οποία τραγουδούσαν, εντυπωσίασαν τη σπουδαία ερμηνεύτρια.

Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ: ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΘΑΡΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ

Το βράδυ της 25ης Οκτωβρίου, το κοινό του Μόντρεαλ κατέκλυσε το Théâtre Maisonneuve. Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, με τη γνώριμη δυναμική της σκηνική παρουσία, χάρισε ένα εκρηκτικό πρόγραμμα γεμάτο συγκίνηση, ρυθμό και ποίηση – από τις διαχρονικές επιτυχίες της μέχρι πιο λυρικές στιγμές, πλαισιωμένες από εξαιρετικούς μουσικούς. Η ορχήστρα έπαιξε με δεξιοτεχνία και ευαισθησία, αποδεικνύοντας γιατί η Πρωτοψάλτη παραμένει ένα από τα πιο ολοκληρωμένα καλλιτεχνικά φαινόμενα της σύγχρονης Ελλάδας.

Και έπειτα ήρθε η στιγμή των παιδιών. Όταν ανέβηκε στη σκηνή η χορωδία του Campus III, το κοινό παρακολούθησε με συγκίνηση. Αρχικά, η Πρωτοψάλτη σκόπευε να τραγουδήσει μαζί τους τα ρεφρέν των τριών encore τραγουδιών· όμως, γοητευμένη από τη δύναμη και τη γλυκύτητα των φωνών τους, τους άφησε να τα ερμηνεύσουν ολομόναχοι.
Οι μουσικοί της ορχήστρας, με απαράμιλλη ευγένεια και λεπτότητα, έπαιξαν τόσο διακριτικά, ώστε να αναδειχθούν οι παιδικές φωνές – μια πράξη αγάπης και επαγγελματισμού που άγγιξε όλο το θέατρο.

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Ο Δημήτρης Ηλίας δήλωσε μετά τη συναυλία: «Η επιτυχία της χορωδίας είναι επίσης αποτέλεσμα της αμέριστης υποστήριξης του διευθυντή του Campus III, Χρίστου Φιλανδριανού, ο οποίος πίστεψε στο εγχείρημα από την πρώτη στιγμή και στάθηκε στο πλευρό των παιδιών με κάθε ίνα της ύπαρξής του».

Η συνεργασία του σχολείου με την Chroma Musika και το THI Canada ανέδειξε την αξία της μουσικής ως εργαλείου παιδείας και κοινοτικής ενότητας – ενός τρόπου να καλλιεργηθεί η ταυτότητα των παιδιών της διασποράς μέσα από δημιουργία και προσφορά.

«ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΖΩΝΤΑΝΟΙ!»

Η συναυλία της Άλκηστης Πρωτοψάλτη και της χορωδίας του Σωκράτης-Δημοσθένης Campus III δεν ήταν απλώς μια όμορφη στιγμή· ήταν μια πράξη πολιτισμού, παιδείας και αγάπης. Η φωνή της μεγάλης ερμηνεύτριας ενώθηκε με τις φωνές των παιδιών, και το αποτέλεσμα υπερέβη κάθε προσδοκία.

Και τότε, στο φινάλε, ήρθε η φράση που έκλεισε τη βραδιά και θα μείνει στη μνήμη όλων: τα παιδιά τραγούδησαν με πάθος τα λόγια «Είμαστε ακόμα…», και η Άλκηστις Πρωτοψάλτη ολοκλήρωσε, μόνη αλλά ενωμένη μαζί τους, το «ΖΩΝΤΑΝΟΙ!». Μια λέξη που αντήχησε σαν υπόσχεση – της Ελλάδας, της διασποράς, της μουσικής, και της επόμενης γενιάς που μεγαλώνει τραγουδώντας.

Στο τέλος, το κοινό σηκώθηκε όρθιο – όχι μόνο για να χειροκροτήσει, αλλά για να αναγνωρίσει πως η ελληνική ψυχή, όπου κι αν βρίσκεται, ξέρει ακόμα να τραγουδά με πάθος, δύναμη και αξιοπρέπεια.

Popular Articles