Αποτυχημένο Πείραμα: Η Απαγόρευση Κυκλοφορίας στο Κεμπέκ και το Κόστος για την Κοινωνία

Πέντε χρόνια μετά την έναρξη της πανδημίας COVID-19, η απαγόρευση κυκλοφορίας στο Κεμπέκ εξακολουθεί να προκαλεί έντονες συζητήσεις και αντιπαραθέσεις.
Περισσότερα από τα μισά καταλογισμένα πρόστιμα παραμένουν απλήρωτα, οι νομικές μάχες συνεχίζονται και οι ειδικοί της υγείας εξακολουθούν να διαφωνούν για το αν τα οφέλη υπερίσχυσαν του κόστους.

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ
Το Κεμπέκ ήταν η μοναδική επαρχία του Καναδά που επέβαλε απαγόρευση κυκλοφορίας, απαγορεύοντας στους πολίτες να βγαίνουν από τα σπίτια τους κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η κυβέρνηση του Premier François Legault και του κόμματος Coalition Avenir Québec εφάρμοσε την απαγόρευση δύο φορές, προκαλώντας διχογνωμίες, τόσο στην κοινωνία όσο και στους επιστήμονες.
Ο Dr. Horacio Arruda, διευθυντής Δημόσιας Υγείας της επαρχίας εκείνη την περίοδο, υποστήριξε πως η απαγόρευση ήταν απαραίτητη λόγω των δεικτών του συστήματος υγείας και του αριθμού των κρουσμάτων. «Χρειαζόμασταν την απαγόρευση λόγω των ενδείξεων στο σύστημα υγείας. Είδαμε ότι άλλες χώρες, όπως η Γαλλία, την είχαν χρησιμοποιήσει με επιτυχία και αποφασίσαμε να την προσθέσουμε στο οπλοστάσιό μας», δήλωσε πρόσφατα στα ΜΜΕ.

Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕΝΗ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Η πρώτη φάση της απαγόρευσης, από τις 8 μ.μ. έως τις 5 π.μ., εφαρμόστηκε από τις 9 Ιανουαρίου 2021 έως τις 28 Μαΐου 2021, παρατείνοντας τον αρχικό στόχο των τεσσάρων εβδομάδων σε σχεδόν πέντε μήνες. Η δεύτερη φάση διήρκεσε από την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2021 έως τις 17 Ιανουαρίου 2022. Η παράβαση της απαγόρευσης συνεπαγόταν πρόστιμα από 1.000 έως 6.000 δολάρια.
Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα της απαγόρευσης παραμένει υπό αμφισβήτηση. Μελέτη του 2023 για την απαγόρευση κυκλοφορίας στο Αμβούργο της Γερμανίας έδειξε ότι ήταν «πιο αποτελεσματική από τους περιορισμούς στα διεθνή ταξίδια και το κλείσιμο των σχολείων, αλλά λιγότερο αποτελεσματική από τις εντολές παραμονής στο σπίτι».
Ο François Castonguay, καθηγητής Δημόσιας Υγείας στο Université de Montréal, υποστήριξε πως η απαγόρευση περιόρισε την κινητικότητα, αλλά οι ψυχολογικές επιπτώσεις και οι αρνητικές συνέπειες για την κοινωνική ζωή ήταν σημαντικές. «Από την άποψη της μείωσης της κινητικότητας, λειτούργησε. Ωστόσο, το να αξιολογήσουμε με ακρίβεια τι σημαίνει αυτό είναι δύσκολο», δήλωσε.

ΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ
Εκτός από τις επιστημονικές διαφωνίες, η απαγόρευση κυκλοφορίας βρίσκεται επίσης στο επίκεντρο νομικών αντιπαραθέσεων. Το Justice Centre for Constitutional Freedoms έχει υποβάλει έφεση κατά της απόφασης του επαρχιακού δικαστηρίου που επικύρωσε την επιβολή της απαγόρευσης από την κυβέρνηση του Κεμπέκ.
Ο δικηγόρος Olivier Séguin υποστήριξε ότι η απαγόρευση δεν είχε ως μοναδικό στόχο τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού, αλλά και τη «δημιουργία εντυπώσεων» στο μυαλό των πολιτών. «Η θέση μας είναι ότι αυτός ο στόχος δεν επιτρέπεται από το νόμο», δήλωσε.

ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ:
ΑΠΛΗΡΩΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ
Πέρα από τις νομικές διαμάχες, εκατομμύρια σε πρόστιμα παραμένουν απλήρωτα. Από τα 67,9 εκατομμύρια δολάρια σε πρόστιμα που επιβλήθηκαν για παραβιάσεις των περιοριστικών μέτρων, λιγότερα από τα μισά έχουν πληρωθεί. Μόλις το 17% των παραβατών έχουν πληρώσει ή έχουν δηλώσει ένοχοι, ενώ πολλές περιπτώσεις βρίσκονται ακόμα στα δικαστήρια.
Ο δικηγόρος Dylan Jones, που εκπροσώπησε άστεγους που είχαν δεχθεί πρόστιμα, κατάφερε να τα ακυρώσει, με την αιτιολογία ότι ο νόμος συντάχθηκε βιαστικά, αφήνοντας κενά και παραλείψεις. «Κατανοώ ότι ήταν κατάσταση έκτακτης ανάγκης, αλλά υπήρχαν προφανή κενά», ανέφερε.

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ
Η απαγόρευση κυκλοφορίας στο Κεμπέκ έχει αφήσει ένα αμφιλεγόμενο αποτύπωμα. Ενώ κάποιοι υποστηρίζουν ότι έσωσε ζωές περιορίζοντας την εξάπλωση του ιού, άλλοι πιστεύουν ότι παραβίασε τις ατομικές ελευθερίες και έπληξε την ψυχική υγεία των πολιτών.
Η Roxanne Borgès Da Silva, καθηγήτρια Δημόσιας Υγείας στο Université de Montréal, δήλωσε πως «οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας μπορούν να έχουν θετικές επιπτώσεις στη μείωση της μετάδοσης του ιού, αλλά και αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνική ζωή και την ψυχική υγεία του πληθυσμού». Η ίδια θεωρεί πως οι κυβερνήσεις βρέθηκαν αντιμέτωπες με δύσκολες αποφάσεις και τα διλήμματα παραμένουν.
Πέντε χρόνια μετά την έναρξη της πανδημίας, η κληρονομιά της απαγόρευσης κυκλοφορίας στο Κεμπέκ εξακολουθεί να προκαλεί αντιπαραθέσεις. Οι απλήρωτοι λογαριασμοί, οι συνεχιζόμενες νομικές διαμάχες και τα αναπάντητα ερωτήματα περί των δικαιωμάτων και της αποτελεσματικότητας των μέτρων, δείχνουν πως η συζήτηση δεν έχει τελειώσει. Το μέλλον των νομικών προσφυγών και η αξιολόγηση της ιστορικής αυτής περιόδου θα καθορίσουν εν μέρει το πώς θα θυμόμαστε αυτήν την αμφιλεγόμενη πτυχή της πανδημίας.