Παιδιά χωρίς υποκείμενα νοσήματα αρχίζουν να προσβάλλονται από την παραλλαγή Όμικρον
Αν τα πρώτα τέσσερα κύματα λοιμώξεων από COVID-19 έμοιαζαν περισσότερο με ελαφρούς κυματισμούς όταν επρόκειτο για τις σοβαρές επιπτώσεις τους στην υγεία των παιδιών, τότε το πέμπτο κύμα μοιάζει περισσότερο με φουσκονεριά.
«Βλέπουμε περισσότερα παιδιά να αρρωσταίνουν με COVID και να είναι αρκετά άρρωστα για να έρθουν στη ΜΕΘ», δήλωσε ο Δρ. Saleem Razack, ιατρικός διευθυντής της παιδιατρικής μονάδας εντατικής θεραπείας (PICU) στο Νοσοκομείο Παίδων του Μόντρεαλ.
Οι περισσότεροι από τους νεαρούς ασθενείς στο Children’s έχουν υποκείμενες παθήσεις, είπε ο Razack, ή είναι μωρά με υπανάπτυκτο ανοσοποιητικό σύστημα και πολύ μικρά για να εμβολιαστούν – αλλά δεν έχουν όλα τα παιδιά που εισάγονται προφανείς παράγοντες κινδύνου. «Μια έκπληξη σε αυτό το κύμα που μας έπιασε απρόοπτα», είπε η Maryse Dagenais, νοσηλεύτρια διευθύντρια της PICU, είναι ότι αυτή τη φορά είδαν «υγιή παιδιά, έφηβους να έρχονται με συμπτώματα COVID και να απαιτείται νοσηλεία στη ΜΕΘ».
Συμφωνεί ότι τα περισσότερα από τα παιδιά που έχουν δει δεν εμβολιάστηκαν λόγω της ηλικίας τους, «ή είχαν λάβει μία δόση», είπε η Dagenais, προσθέτοντας ότι πιστεύει, ότι ο πλήρης εμβολιασμός των επιλέξιμων παιδιών είναι ο καλύτερος τρόπος για να προστατευθούν όλοι. Μόνο το 10 τοις εκατό όλων των παιδιών στην επαρχία ηλικίας 5-11 ετών έχουν κάνει δύο δόσεις εμβολίου.
Εάν ένα παιδί καταλήξει στη PICU, συχνά έρχεται με «πλήρη αναπνευστικά συμπτώματα», είπε η Dagenais, και πρέπει να ναρκωθεί και να τοποθετηθεί σε αναπνευστήρα. Η παραμονή στο νοσοκομείο στη ΜΕΘ και στη συνέχεια στις μονάδες COVID-19 μπορεί γενικά να διαρκέσει από μερικές ημέρες έως μερικές εβδομάδες. Η αύξηση του αριθμού των παιδιών που χρειάζονται αυτή την υποστηρικτική φροντίδα δεν είναι τυχαία, αλλά οι εισαγωγές ήταν υψηλότερες και αρκετά σταθερές τις τελευταίες εβδομάδες. Ο τρέχων μέσος όρος επτά ημερών στις παιδικές μονάδες είναι 9,4 εισαγωγές και στο νοσοκομείο Ste-Justine στις 29,6 σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Υγείας.
Ένα στιγμιότυπο της 24ης Ιανουαρίου δείχνει, ότι εννέα παιδιά νοσηλεύτηκαν στο Νοσοκομείο Παίδων του Μόντρεαλ εκείνη την ημέρα και 28 παιδιά αρκετά άρρωστα, ώστε να χρειαστούν κρεβάτια στο Ste-Justine, σε σύγκριση με μόλις δύο και εννέα εισαγωγές αντίστοιχα στην κορύφωση του πρώτου κύματος.
Δύο παιδιά στο Κεμπέκ πέθαναν από COVID-19 κατά τη διάρκεια αυτού του τελευταίου κύματος. Το ένα, ένα μωρό μικρότερο των δύο μηνών στα μέσα Δεκεμβρίου και ένα δεύτερο παιδί, ηλικίας 4 ετών, υπέκυψαν στην ασθένεια περίπου ένα μήνα αργότερα. Συνολικά, τέτοιοι θάνατοι είναι πολύ σπάνιοι και ο αριθμός των παιδιατρικών νοσηλειών δεν είναι επίσης καθόλου κοντά σε αυτόν του ενήλικου πληθυσμού. Αλλά το να έχεις ένα άρρωστο παιδί είναι μια τρομακτική εμπειρία για κάθε οικογένεια, ειδικά όταν αυτό το παιδί είναι αρχικά ευάλωτο.
Ωστόσο, μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις, ακόμη και στο Παίδων του Μόντρεαλ είναι το ζήτημα του προσωπικού, λόγω της εξαιρετικά μεταδοτικής παραλλαγής Omicron που κυκλοφορεί στην κοινότητα, καθιστώντας τη στελέχωση της μονάδας πολύ δύσκολη σε μία δύσκολη περίοδο. Και ακόμη κι αν τα νοσοκομεία παίδων είχαν διαφορετική κλινική πραγματικότητα σε σχέση με τον COVID-19 στο παρελθόν, δεν είναι η πρώτη φορά που εκτίθενται σε ενεργό υπηρεσία.
«Όσον αφορά το προσωπικό μου, στα προηγούμενα κύματα ήταν πολύ γενναιόδωροι και πήγαν να βοηθήσουν στους τομείς των ενηλίκων», είπε η Dagenais.
Έτσι, μέχρι στιγμής, το επίπεδο εξάντλησης του προσωπικού είναι εξαιρετικά υψηλό. Επιπλέον, οι αναπνευστικοί ιοί που δεν είναι COVID δημιούργησαν μια ασυνήθιστη εισροή νοσηλειών αυτό το φθινόπωρο, οπότε το προσωπικό δούλευε ασταμάτητα από ιό σε ιό.
Υπάρχει επίσης συσσωρευμένη ψυχική κόπωση από την προσπάθεια να συμβαδίσει με όλη την επιστημονική γνώση γύρω από το COVID-19 όσο το δυνατόν περισσότερο, όπως εμφανίζεται και αλλάζει μερικές φορές καθημερινά. «Σχεδόν δύο χρόνια μετά την πανδημία, όλοι είναι σε ένα τέταρτο δεξαμενής», δήλωσε ο Δρ. Saleem Razack, ιατρικός διευθυντής της παιδιατρικής μονάδας εντατικής θεραπείας (PICU) στο Νοσοκομείο Παίδων του Μόντρεαλ. «Όλοι έχουν εξαντληθεί».
«Αλλά η άλλη όψη είναι η ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεσαι. Επειδή είναι εδώ – και δακρύζω λίγο καθώς σας το λέω αυτό – και στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Είμαι προκατειλημμένη, αλλά αυτό με κάνει να καταλάβω γιατί το Παίδων του Μόντρεαλ είναι το καλύτερο νοσοκομείο στον κόσμο».
