ΕΜΕΙΣ…
Από την περασμένη Κυριακή 21 Ιανουαρίου ως και σήμερα που γράφω τη στήλη, η παροικία μας σχολιάζει – κουτσομπολεύει τα της γενικής συνέλευσης της Ελληνικής Κοινότητας Μείζονος Μόντρεαλ. Για την ιστορία, έχω παρακολουθήσει αμέτρητες γενικές συνελεύσεις από πολύ μικρός όταν με έπαιρνε μαζί του ο πατέρας μου Στυλιανός, που έκδιδε από το 1971 τη ΔΡΑΣΗ.
Έχουν δει πολλά τα μάτια μου σε αυτές τις συνελεύσεις. Ακόμα και καρέκλα -ευτυχώς ξύλινη- που έριξε σύμβουλος στο κεφάλι άλλου συμβούλου. Δε θα αναφέρω τα ονόματα των δύο μια και χρόνια τώρα απεδήμησαν εις Κύριον. Μπορώ να πω ότι οι δύο σύμβουλοι αργότερα έγιναν τα καλύτερα φιλαράκια.
Δε θ’ αναφερθώ σε άλλα περιστατικά των γενικών συνελεύσεων της κοινότητας. Αυτό λοιπόν που διαδραματίστηκε στη γενική συνέλευση της περασμένης Κυριακής δεν έχει ξαναγίνει στο παρελθόν. Ποτέ δεν αναβλήθηκε γενική συνέλευση πριν ακόμα διοριστεί το προεδρείο της. Την απόφαση αυτή πήρε μονομερώς ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Δρ. Γιώργος Τσούκας, μια και πίστεψε ότι οι εργασίες τής συνέλευσης θα οδηγούσαν σε αδιέξοδο.
Η αλήθεια είναι ότι οι καταμετρητές για σχεδόν μια ολόκληρη ώρα από τις 4 ως τις 5 το απόγευμα, μέτρησαν ΠΕΝΤΕ φορές τα 367 εγγεγραμμένα παρόντα μέλη, για την εκλογή της προεδρίας της γενικής συνέλευσης, μεταξύ του πρώην προέδρου Ανδρέα Κριλή και της πρώην διευθύντριας της κοινότητας, Πελαγίας Αδαμίδου. Μια τα «κουκιά» έβγαιναν για την κα Αδαμίδου, και σε άλλη καταμέτρηση έβγαιναν υπέρ του κ. Κριλή. Δε θα αναφερθώ στην οχλαγωγία και στην αγανάκτηση των 367 μελών και των άλλων 300 και πλέον συμπάροικων, που ήρθαν να παρακολουθήσουν τις εργασίες της γενικής συνέλευσης.
Πιστεύω ότι ένας από τους λόγους που οδήγησε τον κύριο πρόεδρο να αναβάλει τη Γενική Συνέλευση ήταν ο φόβος να μην «ανάψουν» περισσότερο τα αίματα από τσαμπουκάδες και είχαμε περαιτέρω επεισόδια. Αν και η διεύθυνση του PALACE που παρεχώρησε την αίθουσα μαζί με τους καφέδες και το δροσερό νερό, είχε φέρει τα ανάλογα… ΨΥΓΕΙΑ να επιτηρούν την όλη κατάσταση.
Δεν είμαι νομικός, αλλά αφού συμβουλεύτηκα δικηγορικό γραφείο, έμαθα ότι σύμφωνα με τα γνωστά περί διαδικασιών ROBERT RULES, για να γίνει αναβολή μιας γενικής συνέλευσης έπρεπε πρώτα να γινόταν πρόταση η οποία να δευτερώσει από τα μέλη της, και να γινόταν ψηφοφορία επί της αναβολής της. Αυτό όμως δεν έγινε, δίδοντας ακόμα μια πικρή γεύση στα κοινοτικά μας και δίδοντας μια αντιδημοκρατική εικόνα για νυν πρόεδρο. Ο πρόεδρος είναι επιστήμονας γιατρός, δεν είναι νομικός. Έπρεπε να του έδιναν νομική συμβουλή πριν πάρει τη μονομερή απόφαση να αναβάλει τη γενική συνέλευση. Εύχομαι η αναβολή της γενικής συνέλευσης από το σημερινό πρόεδρο, μια και έγινε, δε θα την χρησιμοποιήσουν μελλοντικοί πρόεδροι της κοινότητας, βασιζόμενοι ότι «υπάρχει προηγούμενη αναβολή στις 21 Ιανουαρίου 2024».
Εύχομαι όταν θα γίνει επιτέλους αυτή η περιβόητη γενική συνέλευση, να βρουν διοίκηση και αντιπολίτευση ένα κοινό παρανομαστεί και να συνεργαστούν για το καλό της Ελληνικής Κοινότητας μας, μια και γι’ αυτή υποτίθεται νοιάζονται. Ναι, εύχομαι, χωρίς όμως να ξέρω τα πραγματικά σχέδια των συντελεστών. Η Κοινότητα μας δεν μπορεί να αντέξει περισσότερες αλληλοφαγομάρες. Πρέπει να υπάρχει πλήρη διαφάνεια χωρίς υστεροβουλίες για να πάμε μπροστά. Κάτι που μας το υποσχέθηκαν όλες οι κοινοτικές ομάδες στην προεκλογική τους εκστρατεία του 2022. Η παροικία δεν ξεχνά ποτέ… και ξέρει να ανταποκρίνεται καταλλήλως όταν χρειάζεται…
ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ…
Πιστεύω να αναρωτηθήκατε για ποιους άλλους πρόκειται να γράψω. Όχι για τη δικιά μας παροικία που τρώγεται με τα ρούχα της κάθε τόσο και λιγάκι. Οι άλλοι είναι μια άλλη παροικία. Ενώ λοιπόν στη δικιά μας παροικία και κοινότητα προσπαθούσαμε επί μια ώρα να εκλέξουμε το προεδρείο της γενικής συνέλευσης και αργότερα αναβλήθηκε, κάπου όχι και πολύ μακριά, στο CHATEAU ROYAL, μια άλλη παροικία έδειχνε πόσο ενωμένη είναι σε όλα τα πολιτικά επίπεδα. Πρόκειται για την παροικία των Ταμίλ. Οι Ταμίλ προέρχονται από τη Νότια Ινδία και τη βορειοανατολική Σρι Λάνκα. Στην ευρύτερη περιοχή η παροικία τους αριθμεί περί τα 15.000 άτομα.
Μετανάστες κι αυτοί, κατάφεραν όχι μόνο να προοδεύσουν στον επιχειρηματικό τομέα – παράδειγμα η πρώην αγορά Μουρελάτος στο Σόμεντι αγοράστηκε από Ταμίλ επιχειρηματία – αλλά προπαντός είναι πάρα πολύ κοντά σε όλα τα κυβερνητικά επίπεδα. Ρωτήστε τη δημοτική σύμβουλο Μαίρη Ντέρου και θα σας το εξακριβώσει.
Την ίδια στιγμή που εμείς φαγωνόμασταν, 3.500 Ταμίλ, είχαν κατακλείσει όλο το CHATEAU ROYAL, από τις 10 το πρωί της Κυριακής 21 Ιανουαρίου, για να γιορτάσουν για έκτη συνεχή χρονιά της Ημέρα της Κληρονομιάς των Ταμίλ. Στη σχεδόν ολοήμερη εκδήλωση, τους τίμησαν στελέχη, πολιτικοί αντιπρόσωποι, δημοτικοί σύμβουλοι, επαρχιακοί και ομοσπονδιακοί βουλευτές, ομοσπονδιακοί υπουργοί και ο πρωθυπουργός Justin Trudeau, ο οποίος εκτός από την ομιλία του, πήρε εκατοντάδες αναμνηστικές φωτογραφίες με τους παρευρισκόμενους.
Αυτοί είναι οι άλλοι. Και δεν είναι μόνο αυτοί. Στις εκδηλώσεις για συγκέντρωση χρημάτων σε πολιτικά κόμματα, μετά τους γαλλόφωνους και αγγλόφωνους οικονομικούς υποστηρικτές, πρώτοι και καλύτεροι ως παρευρισκόμενοι και μεγάλοι δωρητές είναι οι Εβραίοι. Οι δικοί μας συμπάροικοι δεν αποτελούν ούτε το 5% των παρευρισκόμενων σε τέτοιες εκδηλώσεις. Βλέπεται και μόνοι σας σε ποιους οι κυβερνήσεις θα δώσουν προνόμια και θα μοιράσουν τις κυβερνητικές χορηγίες και προγράμματα. Σίγουρα όχι στη δικιά μας παροικία που θα λάβει ψίχουλα. Στο χέρι μας είναι να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των άλλων και να ξεχάσουμε τα εμείς. Αλλιώς…
