Για πρώτη φορά ο Κ. Μητσοτάκης δέχτηκε σκληρή κριτική: «Κυβερνάς με πέντε συνεργάτες»
27.06.2024
Η χθεσινή συνεδρίαση της Κ.Ο. της Ν.Δ. έδειξε, ότι το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών έχει προκαλέσει ανησυχίες στο εσωτερικό του κόμματος, καθώς δεκάδες βουλευτές που υπήρξαν «άφωνοι» επί πέντε χρόνια μίλησαν με οργή πραγματοποιώντας τη δική τους εξέγερση των «πληβείων».
Οι βουλευτές πρωτίστως ανησυχούν για την έδρα τους. Γνωρίζουν ότι οι πολίτες τούς ψηφίζουν για το ιδεολογικό στίγμα που θα έπρεπε να έχει η παράταξη και ξέρουν πως ο νόμος για το γάμο των ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγαριών, οι αλαζονικές συμπεριφορές πολλών υπουργών και η ανεπαρκής αντιμετώπιση των θεμάτων της καθημερινότητας, θα τους οδηγήσουν (τουλάχιστον πολλούς από αυτούς) εκτός Βουλής στις επόμενες εθνικές εκλογές. Αυτό σημαίνει, ότι πρέπει να διαχωρίσουν τη θέση τους από τις επιλογές της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας τώρα που είναι ακόμα σχετικά νωρίς.
Συνολικά τοποθετήθηκαν 37 βουλευτές, με τον πρωθυπουργό να είναι παρών και στις πέντε ώρες της συνεδρίασης, που σημαίνει ότι τον ανησυχεί το ενδεχόμενο να υπάρξει ένα κύμα αμφισβήτησης στο πρόσωπο του.
Ο Μ. Σαλμάς, ήταν ο βουλευτής ο οποίος εξαπέλυσε επίθεση κατά του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη, αφού κατηγόρησε την κυβέρνηση για στήριξη των ολιγοπωλίων και τον ίδιο τον πρωθυπουργό πως κυβερνάει «με πέντε συνεργάτες που τους στέλνετε έτοιμα τα νομοσχέδια». Εκεί ο Κ. Μητσοτάκης αναγκάστηκε να δώσει μία «λειψή» απάντηση: «Δε δέχομαι υπόνοιες ότι αυτή η κυβέρνηση στήριξε τους λίγους».
Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης σχολίασε τη διεύρυνση, σημειώνοντας πως αυτή δεν μπορεί να σημαίνει «μετάλλαξη της παράταξης», ενώ έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για συρρίκνωση της εκλογικής βάσης της Ν.Δ. Ο πρώην υπουργός αναφέρθηκε και σε φαινόμενα αλαζονείας υπουργών, αναφέροντας τη γνωστή παροιμία «χαιρέτα τον πεζό όταν καβαλικέψεις για να σε χαιρετάνε όταν ξεπεζέψεις».
Στη συρρίκνωση αναφέρθηκε και ο Γιώργος Βλάχος, λέγοντας πως η Ν.Δ. όταν έχασε τις εκλογές το 2009 είχε λάβει περισσότερες ψήφους από ό,τι πήρε πέρυσι που κέρδισε, ενώ έστειλε μήνυμα πως δεν είναι δεδομένος για την ψήφιση ΠτΔ!
Στο θέμα της Προεδρίας αναφέρθηκε και ο Θάνος Πλεύρης, λέγοντας πως πρέπει να βρεθεί ένα πρόσωπο που ενώνει, ενώ σημείωσε πως «ο γάμος πλήγωσε πολλούς βουλευτές και κυρίως τη βάση μας, που έχει αξιακή σχέση με την παράταξή μας και όχι πελατειακή, όπως συνέβαινε στο ΠΑΣΟΚ», εστιάζοντας στους πανηγυρισμούς «ειδικά από πρόσωπα που βάσει του θεσμικού τους ρόλου πρέπει να ενώνουν και όχι να διχάζουν τους Έλληνες».
Ο Νικήτας Κακλαμάνης «απάντησε» στον πρωθυπουργό, που είχε πει νωρίτερα πως αξιοποιεί την Κ.Ο., λέγοντας πως πέντε χρόνια δεν έχει βγάλει κανέναν εξωκοινοβουλευτικό υπουργό – τους οποίους μάλιστα χαρακτήρισε αλαζόνες –, ενώ άσκησε κριτική και σε γενικούς γραμματείς που επαίρονται πως κυβερνάνε τα υπουργεία. Ίδια κριτική άσκησε και ο Θόδωρος Καράογλου, μιλώντας για «ιδεολογικό ευνουχισμό» και προτάσσοντας το θέμα του γάμου των ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγαριών. Παράλληλα μίλησε για «αμετακίνητους, μονιμοποιημένους και παντογνώστες υπουργούς» και μάλλον όλοι κατάλαβαν σε ποιους αναφέρονταν.
Στο ίδιος μήκος κύματος και ο Γιάννης Ανδριανός, που έθιξε επίσης το θέμα του γάμου των ΛΟΑΤΚΙ+ και εξέφρασε την άποψη πως υπάρχει χάσμα μεταξύ κυβέρνησης και εκλογικής βάσης της Ν.Δ. Ο Μίλτος Χρυσομάλλης είπε πως δεν αντιλαμβάνεται το μήνυμα «πάμε μπροστά», ενώ άσκησε κριτική και στα επινίκια που έγιναν το βράδυ της ψήφισης του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Ο Νότης Μηταράκης από την πλευρά του ζήτησε ο επόμενος ΠτΔ να προέρχεται από τη Ν.Δ., ενώ είπε ότι θα κριθούμε από την κοινωνία, όχι από τα… εξέλ (Excel). Ο Κώστας Βλάσσης επισήμανε πως ο κόσμος λέει πως το μήνυμα δεν έχει ληφθεί, ενώ ο Γιώργος Στύλιος εστίασε στους αγρότες και στην ολιγωρία των πληρωμών. Ο Χαράλαμπος Αθανασίου είπε ότι «ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών έπληξε τον αξιακό μας κώδικα».
Είναι σαφές ότι οι επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη έχουν τεθεί υπό αμφισβήτηση περισσότερο για λόγους πολιτικής επιβίωσης.
Γιατί εάν δεν ήταν αυτό το κίνητρο, οι ίδιοι οι βουλευτές θα αντιδρούσαν έντονα πριν εφαρμοστούν οι επιλογές αυτές. Αντέδρασαν όμως μόνο όταν είδαν μεγάλο πολιτικό κόστος για το κόμμα, και συνεπώς και για τους ίδιους.
