Είναι πρόδηλο ότι, υφίσταται ένα βαθύ διάκενο μεταξύ της εκάστοτε κυρίαρχης εξουσίας με τον καθημαγμένο και χειμαζόμενο λαό, το οποίο αναπληρώνεται με τις εξωνημένες θεραπαινίδες των μέσων μαζικής εξαπατήσεως, οι οποίες συνιστούν ανυπερθέτως τον ακρογωνιαίο λίθο της πλύσης εγκεφάλου των μαζών.
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς*
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΑ ΝΕΑ
Η κοινωνία αλλοτριώνεται δια μέσου του παραμορφωτικού φακού των μέσων μαζικής εξαπατήσεως αλλά και των αργυρώνητων φερέφωνων των, τα οποία τελούν σε διατεταγμένη υπηρεσία να παραπληροφορήσουν την κοινή γνώμη και ουδόλως να διαφωτίσουν την κοινή γνώμη περί της αληθείας ή της πραγματικότητας.
Η προπαγάνδα στηρίζεται αμιγώς εις το συναίσθημα και μετέρχεται σωρεία μεθόδων και πρακτικών δια να παραπλανήσει και να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη, ούτως ώστε να σκέπτεται προς ορισμένη εσφαλμένη κατεύθυνση και κατά αυτόν τον τρόπο να εθιστεί εις την ψευδολογία.
Η κοινωνία έχει ευνουχιστεί πνευματικά, διότι έχει εξαρθρωθεί παν ψήγμα κριτικής σκέψεως και έχει αντικατασταθεί από παγιωμένες κίβδηλες πεποιθήσεις και βεβαιότητες, οι οποίες αναπαράγονται αδιαλείπτως διηνεκώς και αενάως εις το συλλογικό υποσυνείδητο, ούτως ώστε να εντυπωθούν και να αποκρυσταλλώσουν μία ψευδή συνείδηση.
Η συνείδηση λοιπόν αυτή, η οποία κατ’ ουσία εριζώνεται σε μία εικονική πραγματικότητα, η οποία ένεκεν των τεχνικών της φαιάς προπαγάνδας, καθοδηγεί τους πολίτες ως προς το τι θεωρούν ως αληθές είτε όχι.
Η επιστήμη της προπαγάνδας συνιστά μία συγκροτημένη στρατηγική κα μηχανιστική, της διανοίας, της καρδιάς και εν γένει της ψυχής, η οποία επιβάλλει καθολικά έναν ορισμένο τρόπο σκέψεως, ανεξαρτήτως της βασιμότητας, της ορθότητας και της αληθείας.
Ειδικότερων, το μείζον και ακανθώδες ζήτημα το οποίο εν προκειμένω αναφύεται, έγκειται εις το κατά πόσο ένας πολίτης ο οποίος ενεργεί ως άθυρμα εμπιστευόμενος μονομερώς και άνευ αμφισβητήσεως και εν γένει αντιλογίας την αυθεντία των μέσων μαζικής εξαπατήσεως, τα οποία περιβάλλονται με το ψευδεπίγραφο κύρος της θεσμικής ελίτ.
Η εν λόγω «αριστοκρατία» ή υπό άλλη διατύπωση η ψευδώνυμη αυτή θεσμική ελίτ, υποστηρίζει την «αλάθητη» και αυθεντική, άπεφθη και ακήρατη δήθεν εγκυρότητα των ημέτερων μέσων μαζικής ενημερώσεως, ακριβώς επειδή υφίσταται ταυτότητα συμφερόντων, διότι τα μέσα υπηρετούν πειθήνια ως λήπτες των «τριάκοντα αργυρίων», τους εργοδότες τους (τους πολιτικούς) ευθυγραμμιζόμενα με την προπαγάνδα της εκάστοτε κυβερνητικής ορθότητας.
Η έλλειψη αντίληψης αυτής της απτής πραγματικότητας δεν καθίσταται ευρέως αντιληπτό, διότι η κοινωνία έχει μετασχηματισθεί εις μάζα και το συλλογικό διανοητικό επίπεδο, η κατά κεφαλήν καλλιέργεια του Ελληνικού λαού καθίσταται ιδιαίτερα χαμηλό, τούτο βεβαίως ανάγεται εις την έλλειψη ολοκληρωμένης και ουσιαστικής παιδείας εις τον κόσμο, με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται μία κοινωνία «πολτός» και παντάπασι ανερμάτιστη, άνευ πίστεως εις το έθνος, αλλά και ορθά και υγιή κοινωνικά πρότυπα.
Ως εκ τούτου λοιπόν, ο πολίτης καθίσταται εθισμένος προς την αναληθή είδηση και προϊόντος του χρόνου ένεκεν των αλλεπάλληλων τούτων πυρών, τα οποία δέχεται κατά ριπάς προς τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, καταφάσκει ότι αληθές είναι το ψευδές, στραγγίζεται η κριτική του σκέψη και ενδίδει εμπιστευόμενος άνευ ετέρου τινός ό,τι πληροφορία διακινείται εκ των συστημικών αυτών διαύλων.
Κατά συνέπεια, ο κόσμος καθίσταται έρμαιο και δε δύναται να αντιληφθεί ότι το κράτος τον εμπαίζει και τον αντιμετωπίζει ως άβουλο ον και μίσθαρνο όργανο, διότι ακριβώς η πρόθεσή της είναι η στέρηση της ελευθερίας του λόγου και της σκέψεως, προς αποσόβηση τυχόν ανατροπής της υφισταμένης καταστάσεως.
Η σύγχρονη λοιπόν μάστιγα, η σύγχρονη γάγγραινα η οποία διαστρεβλώνει αντικειμενικά την πραγματικότητα και συσκοτίζουν τα γεγονότα, είναι τα κατάπτυστα μέσα μαζικής ενημέρωσης εν συνδυασμώ με τις καταγέλαστες εύλαλες μαριονέτες, οι οποίες ως έμμισθα φερέφωνα της εξουσίας αναπαράγουν στείρα και δογματικά τη φληναφηματολογία [=ανούσιος λόγος] της πολιτικής ορθότητας και την επιβολή μίας ιδιότυπης δικτατορίας προς τους πολίτες.
Εν κατακλείδι, η μείζονα επανάσταση ανάγεται εις τη διάρρηξη των στεγανών κλισέ των αυτονόητων συνειρμών, καθώς και εις την αμφισβήτηση οιασδήποτε μορφής πληροφορίας, καθώς και οιουδήποτε ρυπογόνου τηλεοπτικού σηψαιμικού σκυβάλου, το οποίο προβάλλεται με σκοπούμενο αποτέλεσμα να εκμαυλίσει την κοινή γνώμη.
*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
