Νίκος Γαβριελάτος: Με ελληνικό DNA, ξεπέρασε τα εμπόδια

Νίκος Γαβριελάτος: Με ελληνικό DNA, ξεπέρασε τα εμπόδια

Του Γιώργου Στυλ. Γκιούσμα

Στην έκδοση των ΝΕΩΝ στις 31 Ιανουαρίου 2013, προβάλαμε την υποτροφία που έλαβε ο νεαρός (τότε) τερματοφύλακας της ομάδας των Lions du Lac St-Louis στην κατηγορία Midget AAA από τον τότε γενικό διευθυντή της ομάδας χόκεϊ των Montreal Canadiens, Marc Bergevin. Ο νεαρός Γαβριελάτος έλαβε την υποτροφία από το Ίδρυμα Εξαίρετων Αθλητών του Quebec (Fondation de l’athlète d’excellence du Québec) για την επιμονή του.

Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΣΩΣΕ
Τον Ιανουάριο του 2012, καθώς έπαιζε, έπαθε διάσειση του εγκεφάλου. Όταν πήγε για διάγνωση στο νοσοκομείο, ανακάλυψαν ότι έχει όγκο στο κεφάλι. Ευτυχώς η διάγνωση έγινε εγκαίρως και μετά την επιτυχημένη εγχείρηση που έκανε το Μάϊο του 2012, στις 28 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους ο νεαρός τερματοφύλακας επέστρεψε στην ομάδα του, όπου απέκρουσε 31 από τους 32 δίσκους, με αποτέλεσμα να κερδίσει η ομάδα του 2-1 και να ονομαστεί το πρώτο αστέρι του παιχνιδιού. Στη συνέχεια, τον Ιανουάριο 2013 ο Γαβριελάτος κέρδισε τον τίτλο του καλύτερου αμυντικού παίκτη.

Ο ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΣΕ
Η διαδικασία ήταν επιτυχής, αλλά κάθε 10 εβδομάδες από το 2013, ο Γαβριελάτος έπρεπε να υποβάλλεται σε μαγνητική τομογραφία για να διασφαλιστεί ότι παρέμενε χωρίς όγκο. Για χρόνια, έκανε επίσης τακτικά τηλεφωνικά check-in με το νευροχειρουργό Kevin Petrecca που έγινε φίλος του. Έπρεπε να επιβεβαιωθεί ότι η υγεία του ήταν σε καλό δρόμο. Ο όγκος όμως επέστρεψε. Το χρονοδιάγραμμα ήταν ιδιαίτερα προκλητικό, γιατί ήταν αμέσως μετά την ολοκλήρωση των μαθημάτων του και ήταν έτοιμος να αρχίσει να γράφει τη διατριβή του.
«Νιώθεις ότι ο κόσμος καταρρέει πάνω σου και επεξεργάζεσαι ξανά τη θνησιμότητα σου, για δεύτερη φορά, και είσαι μόλις 25 ετών» είπε. «Συνειδητοποίησα ότι δεν είχα όλο τον κόσμο μπροστά μου όπως είχα αρχικά φανταστεί», τόνισε.
Μετά από μια επικίνδυνη, αλλά τελικά επιτυχημένη δεύτερη χειρουργική επέμβαση, το Φεβρουάριο του 2022, ο Γαβριελάτος αντιμετώπισε ένα μακρύ και απαιτητικό ταξίδι προς την ανάρρωση, το οποίο συνεχίζεται ως σήμερα.
«Κόντεψα να πεθάνω. Όταν τελικά ξύπνησα, πέρασα μια εβδομάδα στο νοσοκομείο. Δεν μπορούσα να μιλήσω, δεν μπορούσα να περπατήσω, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Ήταν σαν η ζωή μου να κρέμεται από μια κλωστή και πραγματικά δεν ένιωσα ποτέ τόσο κοντά στο θάνατο», ανέφερε.
Μετά από μήνες διαρκών σωματικών και γνωστικών προκλήσεων, ο Γαβριελάτος επέμενε να γίνει καλά και κέρδισε. Σταδιακά επέκτεινε τις αποστάσεις που περπατούσε και ξανάμαθε να μιλάει. Περίπου οκτώ μήνες μετά την επέμβαση του, προσέγγισε το νευρολόγο του, ζητώντας να αρχίσει να γράφει τη διατριβή του, έχοντας πλήρη επίγνωση των προκλήσεων που θα αντιμετωπίσει. Αν και του συνέστησαν να αποφεύγει το γνωστικό στρες και την υπερβολική προσπάθεια, ο γιατρός του έδωσε το πράσινο φως για να κυνηγήσει το στόχο του.
Γράφτηκε στο μεταπτυχιακό του πρόγραμμα του John Molson School of Business. Η πορεία του προς την απόκτηση του διπλώματος του ήταν ασυνήθιστη και άλλαξε την οπτική του για τα επιτεύγματα και την επιτυχία. Λόγω του χρόνιου πόνου και της κούρασης, έθεσε καθημερινούς μικροστόχους για τον εαυτό του, μέσα στα σωματικά του όρια. «Η προσέγγισή μου ήταν πως την πρώτη μέρα, θα έκανα απλώς το εξώφυλλο. Την επόμενη μέρα, θα έκανα τον πίνακα περιεχομένων. «Μου πήρε οκτώ μήνες τόσης αφοσίωσης και μάχης για να συνδυάσω αυτό το χαρτί», εξήγησε.

ΕΝΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
Ο νεαρός Γαβριελάτος απέδειξε ότι «ο επιμένων νικά!», προπαντός όταν έχει μέσα του το Ελληνικό DNA. Όταν ήρθε η μέρα της αποφοίτησης του, ο νεαρός Νικόλαος Γαβριελάτος ανέβηκε με περηφάνια στη σκηνή, για να δεχτεί το πτυχίο Master of Supply Chain Management στην τελετή αποφοίτησης του πανεπιστημίου Concordia.
Καθώς λοιπόν η οικογένεια του και οι φίλοι του τον καμάρωναν, ο παππούς του Νίκος δεν μπορούσε να συγκρατήσει τη χαρά και τη συγκίνηση του. Ναι. Τα κατάφερε ο συνονόματος εγγονός του!
«Όταν φώναξαν το όνομά μου στη σκηνή, ήταν μια ξεχωριστή μέρα και για τους δυο μας», λέει ο Γαβριελάτος, αναφερόμενος την ημέρα της αποφοίτησής του με τον 98χρονο παππού του. «Νομίζω ότι είναι ο καλύτερος άνθρωπος που έχω γνωρίσει ποτέ. Ήταν πάντα πολύ εργατικός, ειλικρινής και λογικός. Πάντα τον κοίταζα ψηλά», λέει ο Γαβριελάτος για τον παππού του.
Μπορεί να φαίνεται ασυνήθιστο για ένα νέο πτυχιούχο επιχειρήσεων να μην έχει ένα φιλόδοξο σχέδιο για τη μεταπτυχιακή του ζωή, η μοναδική αντίληψη του Γαβριελάτου για το μέλλον του είναι το μυστικό για την αληθινή επιδίωξη των στόχων του. «Έχω σταματήσει να σχεδιάζω για το μέλλον. Ζω τη ζωή μου μέρα με τη μέρα», τονίζει.
(Σ.Σ.: Με πληροφορίες από τη δημοσιογράφο Κιμ Παλόζι)