Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την Ημέρα του Καναδά. Η συνομοσπονδία του Καναδά δημιουργήθηκε την 1η Ιουλίου 1867. Η περιοχή που σήμερα αποτελεί τον Καναδά ήταν κάποτε αποικίες της Βρετανίας. Το 1867 υπογράφηκε η Πράξη της Βρετανικής Βόρειας Αμερικής (British North America Act) και ενοποίησε τις επαρχίες Οντάριο, Κεμπέκ, Νέα Σκωτία και Νιου Μπράνσγουικ. Αργότερα, σταδιακά, προστέθηκαν και άλλες επαρχίες, όπως η Μανιτόμπα, η Βρετανική Κολομβία, η Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου, η Αλμπέρτα, η Σασκάτσουαν και η Νιουφάουντλαντ – Λαμπραντόρ. Η ανεξαρτησία από τη Βρετανία ολοκληρώθηκε με το Σύνταγμα του 1982.
Με την ιστορία του Καναδά έχω ασχοληθεί και σε παλαιότερα άρθρα μου. Αυτή την εβδομάδα θα αναφερθώ στη σημερινή κατάσταση του Καναδά, η οποία χαρακτηρίζεται από πολλαπλές εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις.
Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις είναι το εμπόριο με τις ΗΠΑ. Η κυβέρνηση του Καναδά, υπό τον πρωθυπουργό Μαρκ Κάρνεϊ, χρησιμοποίησε αντισταθμιστικούς δασμούς 25% στα αμερικανικά εισαγόμενα μέταλλα και σχεδιάζει επιπλέον μέτρα από τις 21 Ιουλίου, εάν δεν κλείσει συμφωνία με τις ΗΠΑ εντός 30 ημερών. Η Τράπεζα του Καναδά προειδοποιεί, ότι οι δασμοί αυξάνουν τον πληθωρισμό και πλήττουν την εμπιστοσύνη των επιχειρήσεων. Άλλες προκλήσεις είναι: Η κλιματική αλλαγή και η περιβαλλοντική κρίση, η κρίση στέγασης και ακρίβειας, οι δομικές αδυναμίες στον τομέα υγείας, η αναγνώριση και συμφιλίωση με τους ιθαγενείς και η γεωπολιτική και εσωτερική ασφάλεια.
Ο ρυθμός θέρμανσης του Καναδά υπερβαίνει τον παγκόσμιο – με αποψύξεις, αυξημένες βροχοπτώσεις, συχνές πυρκαγιές και άνοδο της στάθμης της θάλασσας, ιδιαίτερα στο Βόρειο Καναδά και τις παράκτιες περιοχές. Η φετινή περίοδος πυρκαγιών ξεκίνησε πρόωρα με σχεδόν 2.000 ενεργές εστίες, εκτεταμένες εκκενώσεις και καταστροφές σε μεγάλα αστικά κέντρα.
Ο Καναδάς βιώνει σημαντική επιδείνωση στην προσιτή στέγαση, με εξωφρενικές τιμές αγοράς και ενοικίου, σε πόλεις όπως Τορόντο και Βανκούβερ, προκαλώντας κρίση για νέους αγοραστές και ενοικιαστές. Ο πληθωρισμός σε βασικά αγαθά, συγκριτικά με τον υψηλό πληθωρισμό ενοικίων, αποτελεί καθημερινή πρόκληση.
Στο θέμα της ιατρικής περίθαλψης, η κοινή άποψη των πολιτών δείχνει ότι η υγεία αποτελεί την κορυφαία ανησυχία, ξεπερνώντας τη στέγαση, τον πληθωρισμό και άλλες κρίσεις.
Στο ζήτημα των ιθαγενών, αρκετές κοινότητες στερούνται καθαρού νερού, ιατρικής περίθαλψης, εκπαίδευσης και σύγχρονων υποδομών.
Η ασφάλεια επίσης είναι ένα θέμα που απασχολεί έντονα τους Καναδούς. Εντάσεις με την Ινδία λόγω της εμπλοκής πρακτόρων σε δολοφονίες στο έδαφος του Καναδά, ανησυχίες για εξτρεμιστικές κινήσεις Χαλιστάνι σε καναδικό έδαφος, επιθέσεις από ηγέτες ΗΠΑ, όπως ο Τραμπ, που αμφισβητεί την κυριαρχία του Καναδά, εντείνουν την αντί-αμερικανική διάθεση και την απαίτηση για ενίσχυση της ανεξαρτησίας.
Αυτές οι προκλήσεις απαιτούν συντονισμένες απαντήσεις από την ομοσπονδιακή και τις επαρχιακές κυβερνήσεις, καθώς και συνεργασία με αυτόχθονους πληθυσμούς και τον ιδιωτικό τομέα.
Ο Καναδάς καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα στην οικονομική ανοχή, το περιβαλλοντικό μέλλον και τη διατήρηση κοινωνικής συνοχής…
