Θα υπάρξει άραγε ενδιαφέρον στις επικείμενες ομοσπονδιακές εκλογές ή το εκλογικό σώμα για άλλη μία φορά θα αντιμετωπίσει με αδιαφορία το γεγονός; Υπενθυμίζω, ότι η αποχή των ψηφοφόρων στις εκλογές του 2019 άγγιξε περίπου το 33%…
Για ποιους λόγους όμως συμβαίνει αυτό και ποιος ευθύνεται, για την ολοένα και μεγαλύτερη αποχή από τις κάλπες; Εύλογες ερωτήσεις με εύκολες και ίσως οδυνηρές απαντήσεις για μία υποχρέωση, ένα προνόμιο που επιμένουμε να αγνοούμε. Οι εκλογές είναι ένας θεσμός που δίνει στους πολίτες το δημοκρατικό δικαίωμα να επιλέγουν τους βουλευτές και το κόμμα που τους εκφράζει.
Οι πολίτες έχουν ένα ισχυρό όπλο: Την ψήφο τους. Ας την χρησιμοποιήσουν. Η αδράνεια σημαίνει ανοχή και ανοχή σημαίνει αποδοχή και μαζί συνενοχή. Η αδιαφορία, σε τελευταία ανάλυση, θεωρείται επικίνδυνη αφού τελικά την πληρώνουν όλοι…
Παρ’ όλο που οι φετινές εκλογές περιέχουν συστατικά που υποκινούν το ενδιαφέρον των πολιτών (σκάνδαλα, σπατάλες δημοσίου χρήματος, αλληλοκατηγορίες), πολύ φοβάμαι πως θ’ ακουστούν και πάλι οι κλασικές δικαιολογίες των απεχόντων:
«Μας κούρασαν, απέχω, δεν πρόκειται να ξαναψηφίσω, δεν πρόκειται να παίξω το παιχνίδι τους…»
«Τους πολίτες τους θυμούνται μόνο στις εκλογές, ενώ θα έπρεπε οι πολίτες να ερωτώνται και να αποφασίζουν σε θέματα που τους αφορούν…»
«Όλο αυτό το γεγονός με αφήνει παντελώς αδιάφορο. Δεν θυμάμαι να έχει αλλάξει κάτι έως σήμερα. Λένε τα ίδια και τα ίδια, τάζουν στον κόσμο λαγούς με πετραχήλια και στο τέλος ανακαλούν τις υποσχέσεις τους… αρνούμαι να ψηφίσω…»
Ακούγοντας τις απόψεις που εκφράζονται, συνειδητοποιεί κανείς ότι σχεδόν όλοι έχουν κάποιο δίκιο σ’ ένα βαθμό. Αυτό όμως που τελικά συμβαίνει είναι πως η αδιαφορία και το γενικόλογο «όλοι ίδιοι είναι», βγάζει μονίμως φταίχτες για όλα τα στραβά και ανάποδα που συμβαίνουν στη ζωή μας.
Γεγονός αναμφισβήτητο είναι ότι από όσους ψηφίζουν, οι περισσότεροι το κάνουν με γρήγορα και πρόχειρα κριτήρια, όπως π.χ. οικειότητα, κομματική επιταγή ή κατόπιν οικογενειακού συμβουλίου…
Ποιος αλήθεια προσέχει προγράμματα και εξαγγελίες; Ποιος ελέγχει την αξιοπιστία των προσώπων; Δυστυχώς, ελάχιστοι.
Για να αξιολογήσουμε, να κρίνουμε κάποιους υποψήφιους και να πάρουμε την τελική μας απόφαση θα πρέπει να αναρωτηθούμε:
Είναι ανιδιοτελείς, έντιμοι, ηθικοί, ικανοί και πετυχημένοι στην όποια δραστηριότητά τους;
Έχουν επιλύσει όλα τους τα επαγγελματικά προβλήματα ή βασίζονται μόνο στην πολιτική για την επιβίωσή τους;
Είναι καινοτόμοι και διαθέτουν το απαραίτητο πάθος και τον ενθουσιασμό, ώστε να κάνουν πράξη αυτά που υπόσχονται;
Αν είναι ήδη βουλευτές, ποιες ήταν οι προτάσεις τους στο Κοινοβούλιο, πώς ψήφισαν σε νομοσχέδια που αφορούν την οικονομία, την απασχόληση, την υγεία, την παιδεία, τα συνταξιοδοτικά και γενικότερα τη ζωή των πολιτών;
Ας μη ξεχνάμε πως οι ομοσπονδιακές εκλογές είναι πολύ σημαντικές, αφού το αποτέλεσμά τους επηρεάζει άμεσα την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής και φυσικά την… τσέπη μας!
Ας το λάβουμε σοβαρά υπόψη…
