Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, οι προσπάθειες του αρχηγού του Παρτί Κεμπεκουά, Paul St-Pierre Plamondon, να αναζωπυρωθεί η θέληση των Κεμπεκιωτών να σπάσουν τα «δεσμά» από την καναδική συνομοσπονδία, πέφτουν στο κενό.
Αλλά δεν είναι ο μόνος που επιθυμεί την αυτοκυριαρχία της επαρχίας του Κεμπέκ.
Στο δημοψήφισμα του 1995, οι τρεις από τους πέντε νυν ηγέτες (που ήταν ενήλικες τότε) των κύριων πολιτικών κομμάτων, ψήφισαν ΝΑΙ για την ανεξαρτησία του Κεμπέκ. Αλλά και οι πέντε ηγέτες, για μια σημαντική περίοδο της ενήλικης ζωής τους, πίστευαν σε ένα ανεξάρτητο Κεμπέκ. Όλοι αγωνίστηκαν ενεργά γι’ αυτό το σκοπό.
ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ
Ο Ηγέτης του PQ, Paul St–Pierre Plamondon, είναι ο σημερινός σημαιοφόρος της ιδέας ενός άλλου δημοψηφίσματος. Eίναι 100% αυτονομιστής. Ο Gabriel Nadeau–Dubois του Quebec Solidaire, ηγείται επίσης ενός κόμματος που θέλει την ανεξαρτησία του Κεμπέκ.
Ο François Legault ήταν στο PQ για δώδεκα χρόνια. Έγραψε τον προϋπολογισμό του πρώτου έτους για ένα κυρίαρχο Κεμπέκ. Ήταν ενεργό μέλος της πιο φανατικής πτέρυγας της κοινοβουλευτικής ομάδας του Παρτί Κεμπεκουά. Ίδρυσε το CAQ λέγοντας ότι συνειδητοποίησε ότι τα επαναλαμβανόμενα δημοψηφίσματα οδηγούν σε αδιέξοδο.
Ο προσωρινός ηγέτης του Φιλελεύθερου Κόμματος του Κεμπέκ, Marc Tanguay, συμμετείχε σε διαφήμιση του αυτονομιστικού κόμματος Bloc Québécois στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Όταν έκλεισε τα 18, υπέγραψε την κάρτα του PQ. Κατείχε διάφορες κυβερνητικές στην περιοχή του Κεμπέκ και ψήφισε με ενθουσιασμό ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του 1995. Στα χρόνια μετά το δημοψήφισμα, διέκοψε τους δεσμούς του με τα αυτονομιστικά κόμματα. Λίγο αργότερα διετέλεσε γενικός διευθυντής του Φιλελεύθερου Κόμματος του Κεμπέκ.
Ο ιδρυτής και ηγέτης του Συντηρητικού κόμματος του Κεμπέκ, Éric Duhaime, ήταν πρόεδρος του PQ στο Laval-des-Rapides. Στη συνέχεια εργάστηκε στο αυτονομιστικό κόμμα Bloc Québécois.
ΟΝΕΙΡΑ ΘΕΡΙΝΗΣ ΝΥΚΤΟΣ
Πρόσφατα, τηλεοπτικό κανάλι μίλησε με έφηβους σε διάφορα γυμνάσια του Κεμπέκ, θέλοντας να πάρουν και τη δική τους γνώμη όσον αφορά ένα μελλοντικό δημοψήφισμα για την αυτοκυριαρχία του Κεμπέκ. Οι δημοσιογράφοι τα έχασαν, όταν σαν χορωδία άκουσαν από τα στόματα των νέων ότι δεν τους ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Επιπλέον, ορισμένοι νέοι πρόσθεσαν ακόμα ότι δεν τους ενδιαφέρει να χρησιμοποιούν τη γαλλική μητρική τους γλώσσα μια και τα ενδιαφέροντα τους και οι ψυχαγωγίες τους είναι στην Αγγλική. «Χωρίς αγγλικά, δεν πάμε πουθενά», τόνισε ένας από αυτούς!
ΓΛΩΣΣΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
Μπρος λοιπόν σε αυτή την ωμή αλήθεια, είναι πολύ αμφίβολο αν ο περιβόητος γλωσσικός νόμος 96 θα μπορέσει να επιβάλει τη γαλλική γλώσσα, όταν οι ίδιοι οι νέοι από τώρα «αποτάσσουν» τη μητρική γαλλική τους γλώσσα και αγκαλιάζουν πολύ θερμά την «ακατανόμαστη» αγγλική γλώσσα.
Πάντα πίστευα ότι δεν μπορείς να επιβάλεις μία γλώσσα με αυστηρές νομοθεσίες και κυρώσεις. Καμία κυβέρνηση δεν προώθησε τη θετική πλευρά γνώσης της γαλλικής, η οποία περνά από τη λογοτεχνία, το θέατρο και την έβδομη τέχνη. Με άλλα λόγια, ένα γνώστης της γαλλικής απολαμβάνει ένα μεγαλύτερο φάσμα και έχει περισσότερες επιλογές για την καλλιέργεια του.
Για να ξέρετε πως ξοδεύονται οι φόροι μας, υπάλληλοι του γραφείου της Γαλλικής Γλώσσας του Κεμπέκ, επισκέφτηκαν 7314 επιχειρήσεις για να ελέγξουν και απογράψουν σε ποια γλώσσα γίνεται το καλωσόρισμα.
Το πόρισμα των «επισκέψεων» έδειξε ότι το 71% του καλωσορίσματος έγινε στη γαλλική, ενώ το 2010 μια παρόμοια μελέτη είχε ως αποτέλεσμα 84%, ήτοι μια μείωση 13%… Παρόλα αυτά, 98% εξυπηρετήθηκαν στη γαλλική.
Με αυτούς τους «τρομακτικούς» αριθμούς πρόσφατα η δήμαρχος του Μόντρεαλ ανέφερε ότι, επιθυμεί από εδώ και στο εξής τα «καλωσορίσματα» παντού να γίνονται στη γαλλική μια και οι τουρίστες ξέρουν ότι βρίσκονται σε Γαλλική επαρχία και πόλη.
1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2025
Την ημέρα αυτή η κυβέρνηση του Κεμπέκ σύμφωνα με το νόμο 96, θέλει όπως όλα τα αντικείμενα που αγοράζονται από τους καταναλωτές να έχουν τα κουμπιά τους στα γαλλικά. Με άλλα λόγια, όλες οι επιγραφές που είναι χαραγμένες ή ένθετες σε μεγάλες οικιακές συσκευές, θα πρέπει να μεταφραστούν στα γαλλικά, όπως και οι οδηγίες που εμφανίζονται ψηφιακά.
Ως παράδειγμα, τα κουμπιά On/Off των ηλεκτρικών συσκευών ή οι κύκλοι ενός πλυντηρίου, για παράδειγμα, θα συνοδεύονται πλέον από ένα αντίστοιχο στη γλώσσα του Μολιέρου.
Η Ένωση Κατασκευαστών Οικιακών Συσκευών (η οποία αντιπροσωπεύει γνωστές μάρκες όπως η Whirlpool, η LG, η Samsung, η Panasonic κ.λπ.) τονίζει ότι το Κεμπέκ αντιπροσωπεύει μόλις το 2% της αγοράς της Βόρειας Αμερικής και ότι το 90% από τα μοντέλα που πωλούνται από τα μέλη της θα καταστούν μη συμμορφούμενα. Εάν το Κεμπέκ προχωρήσει με τον κανονισμό στην τρέχουσα μορφή του, οι κατασκευαστές θα αναγκάζονταν να σταματήσουν να πουλούν τα προϊόντα τους στο Κεμπέκ. Η ένωση έδωσε τα ίδια επιχειρήματα το 2012, όταν η κυβέρνηση του Charest δημοσίευσε έναν παρόμοιο κανονισμό, ο οποίος τελικά δεν τέθηκε ποτέ σε ισχύ.
Στην κυβέρνηση Legault, υποστηρίζεται ότι οι κατασκευαστές θα μπορούσαν απλώς να παρέχουν αυτοκόλλητα. Ωστόσο, η Ένωση Κατασκευαστών Οικιακών Συσκευών αντεπιτίθεται, ότι τα αυτοκόλλητα κινδυνεύουν να λιώσουν υπό την επίδραση της θερμότητας, να βλάψουν τα οπτικά κουμπιά ή να ξεκολλήσουν κάτω από την επίδραση του νερού.
Η κυβέρνηση υπενθυμίζει ότι το 1977 σχεδόν το 80% των συσκευών είχαν γαλλικές επιγραφές, σε σύγκριση με σήμερα μόλις 2%.
Άλλες χώρες, όπως το Βέλγιο, η Πολωνία, η Πορτογαλία, έχουν συσκευές με ρυθμίσεις στη γλώσσα της χώρας. Αλήθεια, ποιο θα είναι το επόμενο νομοσχέδιο για την επιβολή της γαλλικής. Τα κουμπιά των αυτοκινήτων;
