Γράφει ο δημοσιογράφος – μαθηματικός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΠΟΥΤΣΗΣ

© slpress.gr

Η ΕΕ των 27 κρατών-μελών ταλανίζεται από ισχυρά προσεισμικά φαινόμενα. Η ΕΕ, ως οικονομική και νομισματική Ένωση, δε φαίνεται να κερδίζει σε επίπεδο ανταγωνισμού προϊόντων και οικονομικής ανάπτυξης, αναπτυσσόμενες και επεκτατικές οικονομίες όπως των ΗΠΑ και της Κίνας ή ακόμη και της Ινδίας. Η ΕΕ δεν έχει κατορθώσει να αποκτήσει μια ευρωπαϊκή εξωτερική και αμυντική πολιτική.

Σε θέματα διεθνών και διπλωματικών επιλογών, αποτελεί το παρακολούθημα της Συλλογικής Δύσης με ηγέτιδα δύναμη τις ΗΠΑ. Στρατιωτικά η ΕΕ είναι ανύπαρκτη και Σύμφωνα με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ (1997), η εδαφική υπεράσπιση της ΕΕ είχε ανατεθεί στο ΝΑΤΟ. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και τέως διοικητής της Ευρωπαϊκής κεντρικής Τραπέζης (ΕΚΤ) Μάριο Ντράγκι – στην πρόταση που υπέβαλε στην Κομισιόν για τη βελτίωση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητος, με επενδύσεις 800 δισ. ευρώ ετησίως και χρηματοδότηση από την έκδοση ευρωομολόγου – προτείνει και τη σημαντική αύξηση των αμυντικών δαπανών, ώστε η Ευρώπη να απεξαρτηθεί από την αμερικανική επικυριαρχία.

Όπως ήταν αναμενόμενο, η πρόταση Ντράγκι απορρίφθηκε από τη γερμανική κυβέρνηση. Οι ηγέτιδες χώρες, Γερμανία και Γαλλία, αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά εσωτερικά προβλήματα, λόγω θεαματικής ανόδου κομμάτων της ακροδεξιάς, με συγκεκριμένη «φασίζουσα» νέο-φιλελεύθερη ατζέντα. Και επιπλέον, διάφορα ενδοευρωπαϊκά προβλήματα και οι διαφωνίες σε καίρια ζητήματα όπως το μεταναστευτικό και η Ουκρανία, απειλούν την ευρωπαϊκή συνοχή με παραλυτικές τάσεις…

Η άνοδος της ακροδεξιάς στη Γερμανία, επιβάλει στην τρικομματική κυβέρνηση του Όλαφ Σολτς, που κανείς δε συμφωνεί με κανέναν, να αυξήσει τους ελέγχους στα χερσαία σύνορα, «ξηλώνοντας» ουσιαστικά τη Συνθήκη Σένγκεν. «Μέτρο το οποίο αντιβαίνει τις ευρωπαϊκές συνθήκες και τορπιλίζει τα θεμέλιά τους», θεωρεί την ανακοίνωση της Γερμανίας για επέκταση του ελέγχου των συνόρων της, ο καθηγητής στη Σορβόννη Gérard-François Dumont, μιλώντας στην εφημερίδα Le Figaro.

«Απαράδεκτη» χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός της Πολωνίας, Ντόναλντ Τουσκ, την απόφαση του Βερολίνου να επιβάλει προσωρινά ελέγχους στα γερμανικά σύνορα, καταγγέλλοντας την «ακύρωση σε μεγάλη κλίμακα» της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών στο Χώρο Σένγκεν. «Αυτό που χρειάζεται η Πολωνία δεν είναι η ενίσχυση των ελέγχων στα σύνορά μας, αλλά η μεγαλύτερη επιτήρηση και την ασφάλεια των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, για να αντιμετωπιστεί το “κύμα” της ενορχηστρωμένης παράτυπης μετανάστευσης από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία» είπε ο Τουσκ.

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΩΣ ΧΩΡΑ

ΠΡΩΤΗΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, σύμφωνα με φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, εξέφρασε την έντονη διαφωνία του με την απόφαση της γερμανικής Κυβέρνησης. Και όπως είπε πρώτος, γνωστός φιλοκυβερνητικός τηλεπαρουσιαστής, ο πρωθυπουργός είπε ένα ξεκάθαρο «nein» στους γερμανικούς σχεδιασμούς για απελάσεις μεταναστών, προς χώρες πρώτης υποδοχής, όπως η Ελλάδα…

Παράλληλα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε, όπως γράφει το ΑΠΕ, το ελληνικό αίτημα για ευρωπαϊκή χρηματοδότηση στο φράχτη στον Έβρο. Και ξεκαθάρισε ότι ο φράχτης στον Έβρο θα ολοκληρωθεί, είτε με ευρωπαϊκούς, είτε με εθνικούς πόρους και ότι θα ενταθεί και η επιτήρηση των θαλασσίων συνόρων. Η Ελλάδα, είπε ο πρωθυπουργός, θα συνεχίσει να επιτηρεί και να στεγανοποιεί τα ελληνικά, που είναι και ευρωπαϊκά, σύνορα, από διαδοχικά κύματα μεταναστών από την Ασία και την Αφρική.

Επίσης, καλό θα είναι οι διάφοροι δικαιωματιστές, οι δήθεν της Αριστεράς και οι «ανθρωπιστές» των ΜΚΟ, να σταματήσουν την ακατάσχετη μπαρουφολογία ότι, δήθεν, οι μουσουλμάνοι παράνομοι μετανάστες θα λύσουν το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας!

Η ανεξέλεγκτη είσοδος μεταναστών στη χώρα μας, που είναι στον αντίποδα της ελεγχόμενης, στοχευμένης και εν τέλει καλοδεχούμενης μετανάστευσης, είναι απειλή ή ευλογία; Είναι διαχειρίσιμα τα υπαρξιακά προβλήματα του Ελληνισμού, από πιθανή αλλοίωση των ανθρωπομορφολογικών ιδιαιτεροτήτων που χαρακτηρίζουν το ντόπιο πληθυσμό, από την άμβλυνση της εθνικής και πατριωτικής συνείδησης, από ανατροπές σε κοινωνικές δομές, σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, που η εδαφική της ακεραιότητα και η εθνική της ανεξαρτησία είναι υπό διαρκή απειλή;

Ευθύ το ερώτημα: Η ανεξέλεγκτη και αθρόα είσοδος και παραμονή στη χώρα μας μεταναστών πάσης φύσεως και κατηγορίας, ενισχύει ή αλλοιώνει την πεμπτουσία του Ελληνισμού, των παραδόσεων, του πολιτισμού και του ανυπότακτου φρονήματος των Ελλήνων; Η θεαματική αύξηση των μουσουλμάνων, με ή χωρίς άδεια παραμονής στην Ελλάδα, μήπως αμβλύνει την πατριωτική συνείδηση και συνεπώς και την αντίσταση στον τουρκικό αναθεωρητισμό της «Γαλάζιας Πατρίδας»;

ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

Και ενώ λοιπόν «συμβαίνουν» όλα αυτά τα απογοητευτικά φαινόμενα για το μέλλον της ΕΕ, δε θα πρέπει να «φεύγει» από την κορυφή της ατζέντας της επικαιρότητας, ότι η ΕΕ «εφάπτεται» του μετώπου, του σκληρού και σε πλήρη εξέλιξη ρωσο-ουκρανικού πολέμου. Η έκβαση του πολέμου, πιθανότατα θα αλλάξει την ευρωπαϊκή ιστορία.

Το πως εξελίσσεται ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος και κατά πόσο συνιστά σοβαρή απειλή για την ΕΕ, ας δούμε καταρχήν τη δήλωση του προέδρου της Ρωσίας, που μιλά ανοιχτά πλέον για άμεση εμπλοκή του ΝΑΤΟ! Και να σκεφτούμε τι μπορεί να σημαίνει αυτή η εξέλιξη για την ΕΕ και φυσικά και για την Ελλάδα. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε, ότι αν η Δύση επιτρέψει στην Ουκρανία να πραγματοποιεί πλήγματα σε ρωσικά εδάφη με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που έχουν εφοδιάσει το Κίεβο δυτικές χώρες, αυτό θα σήμαινε ότι «οι χώρες του ΝΑΤΟ βρίσκονται σε πόλεμο με τη Ρωσία, στον πόλεμο στην Ουκρανία. Αυτό θα άλλαζε την ίδια τη φύση του πολέμου» (σ.σ. οι χώρες του ΝΑΤΟ, άρα και η Ελλάδα, σε πόλεμο με τη Ρωσία!).

Το Κίεβο ζητά επειγόντως και επιμόνως πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, συμπεριλαμβανομένων των Storm Shadow και παρόμοιων συστημάτων, όπως οι αμερικανικοί ATACMS. Έτσι, ο ουκρανικός στρατός, θα μπορούσε να πλήξει κρίσιμες στρατιωτικές εγκαταστάσεις και στόχους εντός της ρωσικής επικράτειας, με δυτικούς πυραύλους. Όμως για να γίνει αυτό, θα πρέπει να εγκριθεί από τις ΗΠΑ, που μέχρι τώρα ήταν διστακτικές, δηλαδή, να επιτρέψουν στον Ζελένσκι να πλήξει στρατιωτικούς στόχους στη Ρωσία με δυτικούς πυραύλους. Οι Αμερικανοί δεν αγνοούν τις απειλές του Πούτιν, γι’ αυτό ήταν, τουλάχιστον μέχρι χθες, επιφυλακτικοί. Πιθανόν όμως, αύριο να αλλάξουν, σταθμίζοντας διαφορετικά τα πολεμικά δεδομένα…

Κατά τη διάρκεια της συνάντησής του με το Βρετανό πρωθυπουργό στο Λευκό Οίκο, ο Αμερικανός πρόεδρος εξέφρασε για ακόμη μια φορά την πεποίθησή του πως ο Πούτιν δε θα επικρατήσει στον πόλεμο με την Ουκρανία. Ωστόσο, ο Κιρ Στάρμερ απέφυγε να δηλώσει πως υπήρξε κάποια συμφωνία σχετικά με τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, μετά από τις συνομιλίες με τον Τζο Μπάιντεν.

Πάντως, αρκετοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και έγκυροι Αμερικανοί και Βρετανοί αναλυτές, εκφράζουν επιφυλάξεις, για το εάν οι ΗΠΑ και η Βρετανία πρέπει να δώσουν «πράσινο φως» στην Ουκρανία για χρήση δυτικών όπλων εναντίον στόχων βαθιά εντός της Ρωσίας. Αναρωτιούνται, εάν μια τέτοια απόφαση, θα βοηθούσε ουσιαστικά το Κίεβο, στη μάχη του εναντίον των ρωσικών δυνάμεων ή αν θα αποδεικνύονταν στρατηγικό λάθος της Δύσης.

Οι ηγέτες των μεγάλων κρατών της ΕΕ – Γερμανίας και Γαλλίας – Όλαφ Σολτς και Εμανουέλ Μακρόν, μοιραίοι και άβουλοι, συμφωνούν με ότι αποφασίσουν οι ΗΠΑ, καθώς η ΕΕ δε διαθέτει αμιγώς και αξιόπιστη ευρωπαϊκή εξωτερική και αμυντική πολιτική, παρότι πρώτες αυτές οι χώρες θα υποστούν ενδεχόμενα στρατιωτικά χτυπήματα της Ρωσίας, σε ανταπόδοση των πληγμάτων που θα επιφέρει η Ουκρανία με τη χρήση μεγάλου βεληνεκούς δυτικών πυραύλων στη ρωσική επικράτεια. Με την «προσδοκία» ή και την ευχή, τα ρωσικά βλήματα ή οι πύραυλοι που θα πέσουν επί ευρωπαϊκού εδάφους να είναι από συμβατικά όπλα και να ισχύσει το ευνοϊκότερο σενάριο… και για μας, που μετά βεβαιότητας ή βλακωδώς, βρισκόμαστε στη «σωστή πλευρά της ιστορίας»…