Τι Αλλάζει για τους Ηλικιωμένους στο Μόντρεαλ
Τις τελευταίες ημέρες δημοσιεύτηκαν νέα στοιχεία από τον Καναδά που αφορούν άμεσα τους ηλικιωμένους, και μάλιστα με τρόπο που μας αγγίζει όλους στην ελληνική παροικία. Σύμφωνα με τα δεδομένα, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ετοιμάζεται να αυξήσει σημαντικά τις δαπάνες για το πρόγραμμα Old Age Security (OAS), δηλαδή τη βασική σύνταξη που λαμβάνουν οι περισσότερες και οι περισσότεροι άνω των 65. Αυτή η αύξηση είναι μεγάλη και πραγματική: υπολογίζεται πως μέχρι το 2029 η κυβέρνηση θα δίνει περίπου 28,3 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα για το OAS σε σχέση με το 2023.
Αυτό είναι αναμφίβολα θετικό νέο. Πολλοί ηλικιωμένοι στηρίζονται σε αυτές τις μηνιαίες πληρωμές για να καλύψουν τα βασικά έξοδα της ζωής: από τα φάρμακα και τα τρόφιμα, μέχρι τους λογαριασμούς θέρμανσης. Σε μία εποχή που ο πληθωρισμός έχει πιέσει τα νοικοκυριά, η ενίσχυση των συντάξεων είναι μια πολύ ανακουφιστική κίνηση.
Όμως ταυτόχρονα, τα ίδια στοιχεία δείχνουν κάτι λιγότερο ενθαρρυντικό: την ώρα που οι συντάξεις αυξάνονται, οι δαπάνες τής ομοσπονδιακής κυβέρνησης για τη στέγαση, έναν από τους πιο κρίσιμους τομείς για τους ηλικιωμένους, αυξάνονται ελάχιστα. Η προγραμματισμένη αύξηση για τη στέγαση μέχρι το 2029 είναι μόλις 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια. Το ποσό αυτό δεν συγκρίνεται ούτε στο ελάχιστο με το κόστος των ενοικίων στο Μόντρεαλ και τις ανάγκες της πραγματικότητας.
Με απλά λόγια, η κυβέρνηση ενισχύει το εισόδημα των ηλικιωμένων, αλλά δεν ενισχύει επαρκώς τους μηχανισμούς που θα τους εξασφάλιζαν μια αξιοπρεπή, προσιτή και ασφαλή κατοικία. Και εδώ βρίσκεται το μεγάλο ζήτημα.
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑΖΕΙ
Για τους ηλικιωμένους – και ειδικά για πολλούς συμπατριώτες μας – η ζωή στο Μόντρεαλ γίνεται χρόνο με το χρόνο πιο ακριβή. Τα ενοίκια έχουν εκτοξευθεί τα τελευταία χρόνια. Διαμερίσματα που πριν μία δεκαετία θεωρούνταν «προσιτά» σήμερα πλησιάζουν τιμές που ήταν αδιανόητες για τους ανθρώπους που ζουν με σταθερό εισόδημα.
Ταυτόχρονα, τα κτίρια που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν άτομα με κινητικές δυσκολίες είναι λίγα, ενώ πολλά παλαιά συγκροτήματα διαμερισμάτων είτε ανακαινίζονται και ανεβαίνουν κατηγορία, είτε μετατρέπονται σε condos. Αυτό δημιουργεί ένα κενό: οι ηλικιωμένοι χρειάζονται περισσότερο από ποτέ προσιτές επιλογές στέγασης, αλλά οι διαθέσιμες λύσεις μειώνονται αντί να αυξάνονται.
Η μικρή αύξηση της ομοσπονδιακής χρηματοδότησης για στέγαση δεν αναμένεται να αλλάξει αυτή την εικόνα. Το συμπέρασμα των ειδικών είναι ξεκάθαρο: η κυβέρνηση επενδύει πολύ περισσότερο στο να δώσει μεγαλύτερες συντάξεις, παρά στο να δημιουργήσει περισσότερα σπίτια που μπορούν πραγματικά να ανταποκριθούν στις ανάγκες των ηλικιωμένων.
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΟΙΚΙΑ
Η ελληνική κοινότητα στο Μόντρεαλ έχει από τα υψηλότερα ποσοστά ηλικιωμένων στη χώρα. Πολλοί από εμάς ζουν σε ενοίκιο, σε κτίρια χωρίς ασανσέρ, χωρίς προσβάσιμες ράμπες, ή σε γειτονιές όπου οι τιμές ανεβαίνουν συνεχώς. Ταυτόχρονα, οι μακροχρόνιες λίστες κοινωνικής στέγασης καθιστούν σχεδόν αδύνατο το να βρει κάποιος νέα κατοικία γρήγορα.
Το OAS, φυσικά, είναι σημαντικό. Αλλά αν το ενοίκιο αυξηθεί κατά 100 ή 150 δολάρια το μήνα, η αύξηση της σύνταξης δεν αρκεί πάντα να καλύψει τη διαφορά. Η ανισορροπία ανάμεσα στο εισόδημα και στο κόστος στέγασης είναι πραγματική και δεν μπορεί να αγνοηθεί.
ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΟΥ ΠΑΜΕ;
Το μήνυμα αυτών των νέων στοιχείων είναι απλό: οι συντάξεις ενισχύονται, αλλά αυτό δεν αρκεί για να εξασφαλίσει μια άνετη και σταθερή ζωή, αν δεν συνδυαστεί με επενδύσεις στη στέγη. Η αξιοπρεπής κατοικία είναι τόσο σημαντική όσο και το εισόδημα, ειδικά για τους ηλικιωμένους. Χωρίς ένα ασφαλές και προσιτό σπίτι, καμία αύξηση στη σύνταξη δεν μπορεί να δώσει την πραγματική αίσθηση ασφάλειας που χρειάζεται ένας άνθρωπος στην τρίτη ηλικία.
Γι’ αυτό και ο δημόσιος διάλογος των επόμενων μηνών θα είναι κρίσιμος. Όσο πλησιάζουμε στο 2026-2027, θα χρειαστεί πίεση προς όλες τις κυβερνήσεις – δημοτικές, επαρχιακές και ομοσπονδιακές – ώστε να δοθεί η απαιτούμενη προσοχή στο ζήτημα της στέγασης για τους ηλικιωμένους. Η ελληνική κοινότητα, που έχει πάντα φωνή, γνώση και παρουσία, μπορεί και πρέπει να συμμετέχει σε αυτή τη συζήτηση. Οι μεγαλύτερες συντάξεις είναι καλοδεχούμενες. Αλλά χωρίς ένα σπίτι που μπορεί κάποιος να πληρώσει, η ασφάλεια μένει μισή.
