Οι συλλογικές επιτυχίες και ο αυθόρμητος πατριωτισμός, για να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, αποδεικνύει τη «δύναμη» που έχουμε όλοι μας, χάρις στο DNA των προγόνων μας. Τα κύτταρα που έχουμε μέσα μας από τον πολυμήχανο Οδυσσέα, ξεπέρασαν τις αντιξοότητες που είχαμε για τους εορτασμούς της 25ης Μαρτίου λόγω των περιοριστικών μέτρων της πανδημίας και βρήκαμε τρόπους να τιμήσουμε τους Ήρωες του ‘21.
Η «ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ» ΜΕΤΡΑΕΙ
Όλες ανεξαιρέτως οι παραστάσεις, -ταινίες, θεατρικά, σειρές κλπ.-, έχουν κάτι το κοινό. Ως θεατές βλέπουμε και χειροκροτούμε το τελικό προϊόν που μας προσφέρουν. Δε γνωρίζουμε σχεδόν ποτέ τους καυγάδες των ηθοποιών και των συντελεστών. Αυτό που μετράει, είναι το αποτέλεσμα της παράστασης.
Με το ίδιο σκεπτικό, αυτό που μέτρησε ήταν ότι σημειώσαμε ως παροικία κάποιες επιτυχίες, όπως ο φωτισμός στα μπλε των ομοσπονδιακών γεφυρών Champlain και Jacques Cartier το βράδυ της Πέμπτης 25 Μαρτίου.
Δεν παίζει ρόλο ποιοι παράγοντες και πως τα κατάφεραν. Η σημασία είναι ότι η «παράσταση» πέτυχε.
Το ίδιο μπορούμε να πούμε για όλες τις εκδηλώσεις και τρόπους που εορτάσαμε φέτος τα 200 χρόνια της Εθνικής μας επετείου.
Ως απόγονοι του Οδυσσέα, αψηφήσαμε τις Σειρήνες που «σφύριζαν» ότι δε θα τα καταφέρουμε και ως απόγονοι του Θησέα, περάσαμε τις Συμπληγάδες Πέτρες που είχαμε ως εμπόδια και εορτάσαμε την Παλιγγενεσία της Ελλάδας.
Συγκίνηση προκαλούσε κάθε φορά που έβλεπα την Ελληνική σημαία να κυματίζει έξω από τα σπίτια Ελλήνων πατριωτών σε όλη την επικράτεια του Μόντρεαλ, Λαβάλ και περιχώρων.
Ο δε πατριωτισμός ώθησε εκατοντάδες να παρελάσουν με σημαιοστολισμένα αυτοκίνητα (βλέπε σελίδα 25). Μου θύμισε το καλοκαίρι του 2004, όταν η Εθνική Ελλάδας κέρδισε το κύπελλο Ευρώπης.
Αν συγκρίνω με άλλους δήμους, σίγουρα το Λαβάλ τίμησε με όλη τη μεγαλοπρέπεια την Εθνική μας εορτή (βλέπε Σελίδα 24).
Η ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
Με «μπαμπούλα» την πανδημία, οι εικονικοί εορτασμοί μέσω των μέσων του διαδικτύου, έπαιξαν σημαντικό ρόλο φέτος. Είναι γνωστό ότι συνηθίζεται εδώ και 40 και χρόνια, ανήμερα της 25η Μαρτίου, η εκάστοτε επιτροπή Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας Καναδά-Ελλάδας (που ίδρυσε ο τότε βουλευτής Saint-Denis, Marcel Prud`Homme και συνέχισε η διάδοχος του Ελένη Μπακοπάνου), διοργανώνει μια δεξίωση στο κοινοβούλιο του Καναδά με συμμετοχή πολλών συμπάροικων και εκπροσώπων της ομογένειας.
Φέτος, οι συμπρόεδροι της επιτροπής Εμμανουέλα Λαμπροπούλου, βουλευτής του Saint-Laurent και Julie Dabrusin βουλευτής Toronto-Danforth, οργάνωσαν μια διαδικτυακή εορτή (βλέπε σελίδα 8) όπου για πρώτη φορά και χάρις στην τεχνολογία, συμμετείχαν μαζί οι πρωθυπουργοί των δύο χωρών, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και Justin Trudeau.
Σύμφωνα με πληροφορίες – να και τα… παρασκήνια – η επιτυχία έγκειται στην επιμονή της βουλευτής Λαμπροπούλου και της σκληρής δουλειάς της ομάδας του γραφείου της.
Στο πρώτο μέρος, που σχεδόν κράτησε 45 λεπτά, υπήρξε μια άκρα διπλωματική συνομιλία μεταξύ των πρωθυπουργών, ενώ και οι δύο απάντησαν σε συγκεκριμένες ερωτήσεις που προέρχονταν από τους συμμετέχοντες βουλευτές, Εμμανουέλα Λαμπροπούλου, Άννυ Κουτράκη και Πήτερ Φραγκισκάτου.
Εδώ αξίζει να δούμε μέρος από τα παρασκήνια, όσον αφορά τους δυο πρωθυπουργούς. Πίσω λοιπόν από τα χαμόγελα και τις φιλονικίες, έκρυψαν τα πραγματικά αισθήματα που έχει ο ένας με τον άλλον με βάση τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν τα δυο τελευταία χρόνια.
Αν μπορούσαν – και μπορεί να τα είπαν μεταξύ τους – είναι δυσαρεστημένοι ο ένας με τον άλλο σε πολλά ζητήματα.
Το Φθινόπωρο του 2020, είχε επισκεφτεί την Ελλάδα ο τότε καναδός υπουργός εξωτερικών Champagne, με απώτερο σκοπό να υπογράψει η Ελλάδα συμβόλαιο ύψους 2 δις με την καναδική εταιρεία εξομοιωτών CAE, για το εκπαιδευτικό κέντρο πιλότων στην Καλαμάτα.
Ενώ όλα πήγαιναν καλά, η Ελληνική κυβέρνηση άλλαξε γνώμη την τελευταία στιγμή και έδωσε το συμβόλαιο σε εταιρεία του Ισραήλ. Το δε Ισραήλ αποκτώντας το συμβόλαιο, παραχώρησε επιπλέον ισραηλινά drones Heron με πυραύλους που χτυπούν το στόχο τους από τα 40.000 μέτρα ύψος, σε εμβέλεια 25-30 χλμ. Μάλιστα, συζητιέται και σύμπραξη κατασκευής drones Ελλάδας-Ισραήλ. Ο Καναδάς λοιπόν έχασε ένα επικερδές συμβόλαιο. Μάλιστα λέγεται, ότι η μετακίνηση του Champagne από υπουργός Εξωτερικών σε άλλο υπουργείο, οφείλεται στη μη απόκτηση του συμβολαίου…
Φυσικά, οι όροι και τα επιπλέον δωράκια του Ισραήλ ήταν καλύτεροι από του Καναδά. Όμως αυτό που «θυμήθηκε» η ηγεσία της Ελληνικής κυβέρνησης είναι η συνεχόμενη σιωπή της Καναδικής κυβέρνησης προς τις πράξεις της Τουρκίας – που είναι όπως αποδείχτηκε και καλός πελάτης στα καναδικά drones – κατά της Ελλάδας.
Ο Καναδάς τηρεί σιωπή στις συνεχόμενες παραβιάσεις του θαλάσσιου και εναέριου χώρου της Ελλάδας, και ας μην ξεχνάμε την πλήρη σιωπή για τη μετατροπή της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ σε τουρκικό τζαμί. Αυτά για την ιστορία…
Ας έρθουμε τώρα στο δεύτερο μέρος του διαδικτυακού εορτασμού. Στο δεύτερο μέρος, με πρόταση των παρευρισκόμενων βουλευτών, τιμήθηκαν πολλοί συμπάροικοι.
Αν έχω κάποιον ενδοιασμό, είναι μόνο στη βράβευση της γνωστής ηθοποιού, Νία (Ευγενία) Βαρντάλος, από τη βουλευτή του NDP Νίκη Άστον που εκλέγεται στη Μανιτόμπα. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω, τι ωφέλησε τον Ελληνισμό η γνωστή ταινία που διακωμώδησε κάθε Ελληνική οικογένεια μεταναστών…
Τέλος, πιστεύω ότι οι βουλευτές ξέχασαν πολλά αξιόλογα ονόματα για να βραβεύσουν. Ξεχάστηκαν οι συνεχόμενοι οικονομικοί ευεργέτες των οργανισμών της παροικίας και των Ελληνικών μας Σχολείων, όπως η οικογένεια του Νίκου Τσατά, οι αδελφοί Γεωργούδη, ο Βασίλης Αγγελόπουλος και τόσοι άλλοι.
Μια και η βράβευση ήταν για την προσφορά στην Ελληνική παροικία, πιστεύω ότι έπρεπε να τιμηθούν και άτομα όπως ο καθηγητής Jacques Bouchard (βλέπε σελίδα 15) που προωθεί την ελληνική γλώσσα, για το έργο που επιτελούν οι κυρίες Βρισηίς Μαύρου του MAGIC MISSION, Ιωάννα Τσουμπλέκα της ΦΙΛΙΑΣ, η Μέλπα Καματερός για την ΑΣΠΙΔΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ. Στον πολιτιστικό τομέα, έπρεπε να τιμηθεί ο Θεόδωρος Σεργκάνης και ο μαθητής του, που έφυγε πολύ πρόωρα, Τάκης Τζώτζης. Επίσης, έπρεπε να τιμηθούν δυο άτομα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ενημέρωση και διασκέδαση των Ελλήνων μεταναστών: ο Γιάννης Δαπέρης μέσω της κόρης του Μαρίας και φυσικά η Ρένα Παπαθανάκου. Στο φινάλε, ξεχάστηκε επίσης και ο Δημήτρης Μανωλάκος…
