Η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα επιφέρει ιδιαίτερες ανησυχίες δια το τι μέλλει γενέσθαι αναφορικώς προς την κατάσταση εν τη Πατρίδι μας, διότι εξ αφορμής της έκρηξης του πολέμου με την Ρωσία, απεδείχθη εναργέστερα η βαθεία διάσταση μεταξύ του Ελλαδικού Κράτους και του έθνους, καθότι το πρώτον αφενός ετεροκατευθύνεται εις βάρος του δεύτερου και το δεύτερον κηδεμονεύεται ίνα μην αντιληφθεί ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός της εσχάτης εν γένει προδοσίας όπου συντελείται εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς*
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΑ ΝΕΑ
Πέραν από το προαναφερθέν προηγουμένως δόγμα, η «Κύπρος κείται μακράν ενώ η Ουκρανία εγγύς», εν προκειμένω, βιώνουμε κατ’ ουσίαν μία μορφή αισχράς προπαγάνδας εκ μέρους των απολύτως ελεγχόμενων μέσων μαζικής εξαπατήσεως τα οποία, δρουν κατ’ εντολήν άνωθεν, προκειμένου να αναπαράξουν στείρα την προπαγάνδα της παγκοσμιοποιήσεως και της πολιτικής ορθότητας, αρχομένης εκ της Σταυροφορίας των εμβολίων και εξικνουμένη άχρι των ιδιαίτερων συνθηκών διεξαγωγής του εν λόγω πολέμου.
Το σχέδιο της μεγάλης επανεκκίνησης εις βάρος της πατρίδας μας, συνιστά μία αντικειμενική πραγματικότητα η οποία συνίσταται εις το διωγμό των Ελλήνων παντί προσφόρω τρόπω, υπό των κοσμο-εξουσιαστών δια μέσω της πτωχοποιήσεως, της εθνικής αποδομήσεως αλλά και της δρομολογούμενης αντικατάστασης του Ελληνικού πληθυσμού, εκ της σωρείας των επήλυδων, οι οποίοι εποικίζουν νυχθημερόν την πατρίδα μας, γεγονός το οποίο (περί της επίμαχης πληθυσμιακής αντικαταστάσεως ο λόγος) καθίσταται η γενική κυνική και ιταμή παραδοχή των εν Ελλάδι πολιτικών, ότι το οξύ δημογραφικό πρόβλημα δύναται να επιλυθεί με τους μετανάστες.
Η φαιά προπαγάνδα των θεραπαινίδων του συστήματος – ήτοι τα προσφιλή Μ.Μ.Ε. – μερίμνησαν να καταργήσουν λίαν σκοπίμως την έννοια τού μετανάστη και να την αντικαταστήσουν καθ’ ολοκληρίαν εκ της εννοίας του πρόσφυγα, δια της οποίας επιχείρησαν την καλλιέργεια συμπάθειας προς άπαντες κατατρεγμένους αλλοδαπούς, αποκρύπτοντας εν άλλοις λόγοις, επιμελώς μεθοδευμένα την ειδοποιό νομική διαφορά μεταξύ πρόσφυγα και μετανάστη καθώς και λαθρομετανάστη.
Η πρόθεση δια της ασύστολης αυτής ψευδολογίας, η αλλοίωση του Ελληνικού πληθυσμού, διότι η επί σχεδόν μία 7ετία εντατικοποιημένη απόπειρα εποικισμού της Πατρίδος εισέτι και εις τις ακριτικές ευαίσθητες περιοχές δια της δημιουργίας συγκεκριμένων δομών, κατέτεινε εις την κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας και την εγκαθίδρυση μίας πολυπολιτισμικής κοινωνίας ένθα οι αλλοδαποί θα έχουν ίδια δικαιώματα και θα αντιμετωπίζονται εξυπαρχής ισότιμα με τους Έλληνες.
Εξ αυτού του λόγου, υποστηρίζονται σθεναρώς οι μετανάστες, επιδοτούνται, και εις τον αντίποδα τιμωρείται απηνώς όποιος τολμήσει να αρθρώσει αντιπολιτευτικό λόγο, ως ρατσιστής, διότι ο άνωθεν σχεδιασμός καθίσταται αμείλικτος.
Η εθνική αποδόμηση και η αντικατάσταση του Ελληνικού πληθυσμού τεκταίνεται ράγδην υπό ως άνω συνθήκες με συμπράττοντα κόμματα όλα εν τω κοινοβουλίω, καθότι ως έχουμε αναφέρει λογοδοτούν εις την ίδια υπερεθνική αρχή, αντί τριάκοντα αργυρίων.
Συναφώς, δια να μην υπάρχει θεσμική αντίδραση ή και μελλοντική εκ των επιγενόμενων γενεών αντίδρασις, οι μηχανισμοί του συστήματος παραχαράσσουν την ιστορική αλήθεια εκ βάθρων, και αφελληνίζουν εκ των σχολείων τα τέκνα μας, ούτως ώστε να μην αντιλαμβάνονται τη διανοητική γενοκτονία την οποία υφίστανται εν τη Πατρίδι μας.
Άρα ο σχεδιασμός του δοτού ανθελληνικού κράτους εν αγαστή συμπνοία με την ελληνόφωνη θεσμική ελίτ, καθίστανται απεριφράστως εναγκαλισμένοι με τα υπερεθνικά διευθυντήρια βυσσοδομώντας περί της το συμφέρον του έθνους και την πρόοδο της Ελλάδας καλλιεργώντας το νέο-γενιτσαρισμό και το ραγιαδισμό προς τους Έλληνες πολίτες μακράν.
Υπαρχούσης αυτής της σηψαιμικής καταστάσεως, οι συνθήκες του πολέμου ανέδειξαν πανηγυρικά το μείζον ζήτημα των προσφύγων, των γνήσιων και ουχί των κίβδηλων, καθότι άμαχος πληθυσμός εκ της Ουκρανίας προσέρχεται ζητώντας ασυλία προς την Ευρώπη και την Πατρίδα μας.
Το ερώτημα είναι, για ποιό λόγο οι μη κυβερνητικές οργανώσεις δεν τους υποδέχονται θερμώς, αφού διέπονται προσηκόντως και εκ της νομιμότητας όπως άλλοτε συνέβαινε με τους μετανάστες, πού κείται άραγε η βιομηχανία της αλληλεγγύης των ανθρωπιστών; Τι έχει να πει τώρα η κυβέρνηση και πως θα αντιδράσει έναντι των πραγματικών προσφύγων, οι οποίοι σαφώς είναι καλοδεχούμενοι εκθέτοντας όμως ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση δια την προηγούμενη κατάσταση εποικισμού της Πατρίδας με μετανάστες αγνώστου προελεύσεως;
