Κεμπέκ: Καμπανάκι για τα επείγοντα!

Οι μεγαλύτεροι χρόνοι αναμονής στον Καναδά

Μια νέα έκθεση του Οικονομικού Ινστιτούτου του Μόντρεαλ (Montreal Economic Institute – MEI), που δημοσιεύθηκε στις 3 Ιουνίου 2025, φέρνει στο φως ανησυχητικά στοιχεία για το σύστημα υγείας του Κεμπέκ.

Σύμφωνα με τα δεδομένα, οι χρόνοι αναμονής στα τμήματα επειγόντων περιστατικών (ER) στα δημόσια νοσοκομεία της επαρχίας, είναι οι μεγαλύτεροι σε ολόκληρο τον Καναδά, με το μέσο χρόνο παραμονής των ασθενών να αγγίζει τις 5 ώρες και 23 λεπτά.

Η έκθεση, η οποία συγκρίνει τις επιδόσεις των επαρχιών της χώρας, αποκαλύπτει ένα δυσάρεστο μοτίβο για το Κεμπέκ. Παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις των κυβερνήσεων για βελτίωση των υπηρεσιών υγείας, το σύστημα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σοβαρές δυσλειτουργίες. Οι ασθενείς συχνά περιμένουν για ώρες σε συνθήκες ψυχολογικής και σωματικής καταπόνησης, χωρίς να έχουν σαφή εικόνα για το πότε θα λάβουν την απαραίτητη φροντίδα.

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΕΠΑΡΧΙΕΣ

Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί: ενώ η μέση παραμονή στα επείγοντα στο Κεμπέκ ανέρχεται σε 5 ώρες και 23 λεπτά, σε άλλες επαρχίες οι χρόνοι είναι σημαντικά χαμηλότεροι. Για παράδειγμα, στην Αλμπέρτα και στο Οντάριο, ο μέσος χρόνος κυμαίνεται γύρω στις 3 ώρες και 40 λεπτά, ενώ στις ανατολικές επαρχίες, όπως η Νέα Σκωτία και το Νιου Μπράνσγουικ, οι χρόνοι δεν ξεπερνούν τις 4 ώρες.

Η διαφορά αυτή δεν είναι μόνο στατιστική· αντανακλά σημαντικές διαφορές στη διαχείριση, στην οργάνωση, αλλά και στην επένδυση πόρων. Σύμφωνα με το MEI, ο μεγαλύτερος χρόνος αναμονής στο Κεμπέκ είναι σύμπτωμα βαθύτερων διαρθρωτικών προβλημάτων, όπως η έλλειψη προσωπικού, οι περιορισμένες κλίνες και η αναποτελεσματική κατανομή των διαθέσιμων πόρων.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΠΟ

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΡΕΑΛ

Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα δύσκολη σε συγκεκριμένα νοσοκομεία του Μόντρεαλ, τα οποία καταγράφουν υπερβολικά μεγάλους χρόνους αναμονής. Για παράδειγμα:

◘ Στο Pavillon Albert-Prévost, που εξειδικεύεται στην ψυχική υγεία, ο μέσος χρόνος παραμονής στα επείγοντα φτάνει τις απίστευτα μακρές 13 ώρες και 5 λεπτά.

◘ Στο Royal Victoria Hospital, οι ασθενείς περιμένουν πάνω από 10 ώρες και 30 λεπτά.

◘ Στο Hôpital Anna-Laberge, οι χρόνοι αγγίζουν τις 10 ώρες και 26 λεπτά.

Τα στοιχεία αυτά υπογραμμίζουν την πίεση που δέχεται το δίκτυο υγείας και ειδικά οι δομές πρώτης γραμμής, οι οποίες συχνά δε διαθέτουν τα αναγκαία μέσα για να ανταποκριθούν στον όγκο των περιστατικών.

ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Οι βασικοί λόγοι πίσω από αυτούς τους χρόνους αναμονής είναι πολυπαραγοντικοί:

1] Έλλειψη προσωπικού: Ιατροί, νοσηλευτές και διοικητικό προσωπικό εγκαταλείπουν το δημόσιο σύστημα, λόγω εξάντλησης και χαμηλών απολαβών. Πολλοί επιλέγουν να εργαστούν σε ιδιωτικές κλινικές ή ακόμα και εκτός επαρχίας.

2] Γήρανση του πληθυσμού: Το Κεμπέκ έχει έναν από τους πιο ηλικιωμένους πληθυσμούς στον Καναδά, γεγονός που αυξάνει την πίεση στα νοσοκομεία, λόγω χρόνιων παθήσεων και επειγόντων περιστατικών.

3] Αναποτελεσματική χρήση πόρων: Πολλές μονάδες λειτουργούν με απαρχαιωμένες διαδικασίες, χωρίς επαρκή ψηφιοποίηση ή αυτοματοποίηση των υπηρεσιών.

Οι επιπτώσεις είναι σοβαρές. Εκτός από την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των ασθενών, η καθυστέρηση στη λήψη ιατρικής φροντίδας μπορεί να οδηγήσει σε επιδείνωση της υγείας, ακόμα και σε θανάτους που θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Παράλληλα, οι γιατροί και οι νοσηλευτές εργάζονται υπό ακραίες πιέσεις, κάτι που επιτείνει την επαγγελματική εξουθένωση.

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η κυβέρνηση του Κεμπέκ, με επικεφαλής τον François Legault, έχει επανειλημμένως δηλώσει ότι η υγεία είναι προτεραιότητα. Ωστόσο, η πραγματικότητα δείχνει ότι οι πολιτικές παρεμβάσεις δεν έχουν ακόμη αποφέρει χειροπιαστά αποτελέσματα. Πολλά τα θα αλλά λίγα τα ουσιώδη βήματα.

Το MEI προτείνει σειρά λύσεων, μεταξύ των οποίων:

◘ Αύξηση των επενδύσεων σε τεχνολογία για να διευκολυνθεί η διαλογή των περιστατικών και η ταχύτερη διακίνηση των ασθενών.

◘ Επανεξέταση του ρόλου των νοσηλευτών, δίνοντάς τους περισσότερες αρμοδιότητες για να αποσυμφορηθούν οι γιατροί.

◘ Σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα σε ορισμένες υπηρεσίες, ώστε να μειωθεί το βάρος στο δημόσιο σύστημα χωρίς να υποβαθμιστεί η ποιότητα.

Ωστόσο, οργανώσεις εργαζομένων στο χώρο της υγείας προειδοποιούν, ότι η στροφή προς τον ιδιωτικό τομέα ενέχει κινδύνους, όπως η αύξηση των ανισοτήτων και η προώθηση ενός διπλού συστήματος υγείας.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ

Το πρόβλημα των χρόνων αναμονής στα επείγοντα του Μόντρεαλ δεν είναι καινούργιο και τυραννάει το Δήμο πάρα πολλά χρόνια. Αυτή τη στιγμή όμως βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο. Αν δεν υπάρξουν άμεσες, τολμηρές και δομικές μεταρρυθμίσεις, η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί περαιτέρω.

Η κοινωνία του Κεμπέκ αντιμετωπίζει το δίλημμα: θα επιλέξει να επενδύσει ουσιαστικά σε ένα αποτελεσματικό, προσβάσιμο και καθολικό δημόσιο σύστημα υγείας ή θα αφήσει να κυριαρχήσει η λογική της ιδιωτικοποίησης;

Αυτό που είναι σίγουρο είναι, ότι οι πολίτες δεν μπορούν άλλο να περιμένουν – ούτε στα επείγοντα, ούτε στις πολιτικές υποσχέσεις.