Παρά τον υψηλό πληθωρισμό και τους φόβους για πιθανή ύφεση στον ορίζοντα, οι δωρεές σε φιλανθρωπικές οργανώσεις παραμένουν σταθερές για τους περισσότερους Καναδούς, σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα που διεξήγαγε η Nanos Research, του συμπατριώτη μας Νικήτα Νάνος.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι από τους περισσότερους από 1.000 Καναδούς που συμμετείχαν στην εν λόγω έρευνα, το 57% είπε ότι σκοπεύει να δωρίσει περίπου το ίδιο ποσό με εκείνο του 2021, ενώ το 12% δήλωσε ότι σκοπεύει να προσφέρει περισσότερα. Το 16% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι σκοπεύει να προσφέρει λιγότερα, ενώ το 11% είπε ότι δεν κάνει δωρεές σε φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Στο Κεμπέκ, ποσοστό 7,6% δήλωσε ότι σκοπεύει να προσφέρει περισσότερα, σε σύγκριση με το 12,5% των κατοίκων του Οντάριο. Οι κάτοικοι του Ατλαντικού Καναδά, σε αντίθεση με εκείνους του δυτικού, είπαν ότι σκοπεύουν να δωρίσουν λιγότερα.
Μεταξύ των ηλικιακών ομάδων, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία δήλωσαν ότι σκοπεύουν να δωρίσουν περισσότερα σε φιλανθρωπικά ιδρύματα. Από τους ερωτηθέντες, το 14,2% στην ηλικιακή ομάδα των 55 ετών και άνω επέλεξε αυτήν την επιλογή, σε σύγκριση με το 12,2% των ατόμων ηλικίας 18 έως 34 ετών και το 9,1% των ατόμων ηλικίας 35 έως 54 ετών.
Άτομα ηλικίας 35 έως 54 ετών, ήτοι ποσοστό 18,4%, σκοπεύουν να δωρίσουν σε φιλανθρωπικές οργανώσεις, ενώ το 20,9% των ατόμων ηλικίας 18 έως 34 ετών ανέφερε ότι η ερώτηση δεν ήταν εφαρμόσιμη ή ότι δεν πιστεύουν ότι οι προσφορές σε φιλανθρωπικά ιδρύματα φθάνουν τελικά στον προορισμό τους. Το περιθώριο λάθους γι’ αυτή την έρευνα είναι +3 ποσοστιαίες μονάδες, 19 φορές στις 20.
Η έννοια της φιλανθρωπίας ως πανανθρώπινη αξία στις μέρες μας, έχει πάρει ακόμα μεγαλύτερη διάσταση για ακόμα μία φορά στην παγκόσμια ιστορία. Οι πόλεμοι, το μεταναστευτικό, οι άνθρωποι που πλήττονται από φυσικές καταστροφές, οι πανδημίες, η ακρίβεια, μάς υπενθυμίζουν ότι είναι πλέον ανάγκη και υποχρέωσή μας να προσφέρουμε τη βοήθειά μας στο συνάνθρωπο.
Υπάρχουν πολλές, καλές και άξιες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) οι οποίες επιτελούν σημαντικό έργο. Χρησιμοποιούν τα κονδύλια που παίρνουν από τον κρατικό προϋπολογισμό, τα αυξάνουν με χορηγίες από ιδιώτες και συμβάλλουν στην επίλυση ουσιαστικών προβλημάτων.
Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είναι ένα φαινόμενο που υπάρχει σε πολλές χώρες και υποτίθεται ότι δημιουργούνται, προκειμένου να καλύψουν τις αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού. Είναι στοχευμένες σε συγκεκριμένες ενέργειες και προσπαθούν να βοηθήσουν σε μια σειρά από θέματα ευαίσθητα και στα οποία δεν μπορεί πάντα να βοηθήσει το κράτος.
Ταυτόχρονα όμως, η φιλανθρωπία από κάποιους οργανισμούς κατέστη εμπορεύσιμη.
Ορισμένες ΜΚΟ έγιναν πλυντήριο για ξέπλυμα χρήματος. Έγιναν πεδίο πλουτισμού, προβολής και κοινωνικής ανέλιξης. Μετατράπηκαν σε όργανα συγκεκριμένων συμφερόντων που καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα. Οι ΜΚΟ της ρεμούλας ωστόσο, είναι λιγότερες από τις σοβαρές.
Δυστυχώς, λόγω της πολιτικής ανοχής, το κράτος συχνά γίνεται λάφυρο και έρμαιο της ανεξέλεγκτης φιλανθρωπίας…
