Μεγάλη «ημέρα» η 10η Δεκεμβρίου μια και είναι η επέτειος της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με συντελεστή της την κα Ελέανορ Ρούζβελτ, χήρα του προέδρου των ΗΠΑ Φραγκλίνου Ρούζβελτ. Διαβάστε το άρθρο στη σελίδα 15.
Όμως, άλλο η θεωρία και άλλο η πρακτική. Ο αείμνηστος Γιάννης Δαπέρης συχνά έλεγε στο πρόγραμμα του «ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ» ότι «Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών είναι απλώς ένα καφενείο των μεγάλων δυνάμεων». Εγώ θα προσθέσω, ότι όπως στο καφενείο παίζονται παρτίδες τάβλι, έτσι και στον ΟΗΕ παίζονται παρτίδες σε βάρος γενικά της ανθρωπότητας.
Ο ΟΗΕ είχε σκοπό να φέρει την ειρήνη σε όλο τον κόσμο. Κι όμως, η ανθρωπότητα γνώρισε ως τώρα 282 πολέμους μικρούς και μεγάλους. ΟΙ περισσότεροι δημιουργήθηκαν από τις μεγάλες δυνάμεις, για συμφέροντα τους σε αναπτυσσόμενες χώρες ανά την υφήλιο.
Το σύνολο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που περιέχονται στην Οικουμενική Διακήρυξη, αποτελεί το μέτρο με το οποίο κρίνεται η γενική έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η εφαρμογή τους σε χώρες και μεμονωμένες περιπτώσεις. Πολλές χώρες έχουν ενσωματώσει άρθρα της Διακήρυξης στα Συντάγματά τους και στη νομοθεσία τους. Τα Κράτη – Μέλη του ΟΗΕ υποσχέθηκαν να συνεργαστούν για την προώθηση των τριάντα Άρθρων για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αυτό δε σημαίνει, ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα προστατεύονται και εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες, οι οποίες δεσμεύτηκαν να τις εφαρμόζουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων σχετικά με το σεβασμό της ανθρώπινης προσωπικότητας στις φυλακές του Γκουαντάναμο.
Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα καταπάτησης. Αλλά κάθε φορά, ο ρόλος του ΟΗΕ θυμίζει τον Πόντιο Πιλάτο.
ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Σε όλους τους πολέμους, ο ΟΗΕ εκτός από συνεδριάσεις και παρα-συνεδριάσεις, προπαντός των εκλεκτών του Συμβούλιου Ασφαλείας, απέδειξε που είναι ανίκανος οργανισμός να φέρει την ειρήνη και να θέσει τέρμα στις βιαιοπραγίες. Πολλοί δε θα ξέρετε, ότι στις 16 Μαρτίου 1968 διεπράγει ένα από τα πιο μελανά συμβάντα στον πόλεμο του Βιετνάμ – που ακόμα οι περισσότεροι Αμερικάνοι δεν έχουν καταλάβει γιατί έγινε αυτός ο πόλεμος. Ήταν η εκκαθάριση του χωριού Μάι Λάι κατεχόμενο από κομμουνιστές Βιετκόνγκ. Η πληροφορία αποδεικνύεται εσφαλμένη. Στο χωριό αυτό ζουν μόνο γυναικόπαιδα και ανήμποροι ηλικιωμένοι. Οι Αμερικανοί όμως δε διστάζουν και κατασφάζουν με πρωτοφανή αγριότητα τους αμάχους, σχεδόν 500 γυναικόπαιδα.
Τι να πει κάνεις για τις βιαιοπραγίες που έπραξαν οι Τούρκοι τον Ιούλιο 1974 και τον Αύγουστο του 1978 στην Κύπρο. Παρόλα τις αμέτρητες αποφάσεις του ΟΗΕ, οι εισβολείς του ΑΤΙΛΛΑ δε σταματήσαν τα «ήθη και έθιμα» τους. Ως «επίδεσμο» ο ΟΗΕ έστειλε ειρηνευτικές δυνάμεις να καλμάρουν τις εχθροπραξίες, έστω κι αν προερχόντουσαν από την Τουρκική πλευρά.
Είκοσι χρόνια μετά, τον Απρίλιο του 1994, ο Καναδός στρατηγός, Ρομεό Νταλέρ, ήθελε αλλά δεν είχε τη συμπαράσταση του ΟΗΕ να σταματήσει την αιματηρή γενοκτονία στη Ρουάντα. Άλλο είναι ο όρκος ότι «δε θα ανεχθούμε άλλες γενοκτονίες» και άλλο είναι να κάνεις τα πάντα να αποτραπούν οι γενοκτονίες. Κάτω από τα μάτια της διεθνούς κοινότητας, δολοφονήθηκε ένα εκατομμύριο, ήτοι το 20% του πληθυσμού της Ρουάντα και 70% η φυλή των Τούτσι. Τα δε όπλα της «σφαγής» είχαν αγοραστεί από την Αίγυπτο σε συνεργασία με τον τότε υπουργό Εξωτερικών Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι που αργότερα έγινε και αυτός Γενικός γραμματέας του ΟΗΕ…
Στις 11 Ιανουαρίου 1994 ο Καναδός στρατιωτικός ενημέρωνε τον ΟΗΕ για λίστες με όλους τους Τούτσι και ότι υπάρχει «σχέδιο εξολόθρευσης όλων των Τούτσι». Αλλά ο τότε Γεν. Γραμματέας Κόφι Ανάν απαγόρευσε στον Νταλέρ για οποιαδήποτε επιχείρηση.
Γράφει ο Νταλέρ στο βιβλίο του: «Με μερικές χιλιάδες στρατιώτες θα είχαμε σταματήσει τη γενοκτονία. Τελικά γύρω από το στρατόπεδο μας κατακρεουργούνταν οικογένειες και εμείς το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να πυροβολούμε τα σκυλιά που έτρωγαν τα πτώματα…». Αργότερα, ο Ανάν παραδέχτηκε την απραξία του οργανισμού και την προδοσία του πλανήτη στη Ρουάντα.
Πέντε χρόνια μετά, στο Κοσσυφοπέδιο, αποκαλύπτεται ότι 40% των στρατιωτών των Ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ συμμετείχαν σε διακίνηση σωματεμπορίας. Η εκπρόσωπος του UNOHCHR (Γραφείο Ύπατου Αρμοστού για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟHE) στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη, Madeleine Rees, σημειώνει ότι, όπως στη Βοσνία έτσι και στο Κοσσυφοπέδιο, η ισχυρή παρουσία χιλιάδων στρατιωτών έχει άμεση σχέση με την απαρχή μιας νέας παράνομης πορνικής βιομηχανίας, ιδιαίτερα αφού η πελατεία βρίσκεται στην πορεία προς τα κράτη της εύπορης Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ
ΚΑΤΑΠΑΤΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Είναι γνωστό, ότι πολλά κράτη επέβαλαν ή θα επιβάλουν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό ακόμα και με νομικές ή χρηματικές κυρώσεις στους «παραβάτες». Αυτό σύμφωνα με τη Μισέλ Μπατσελέτ, Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, καταπάτα τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
«Η υποχρέωση εμβολιασμού πρέπει να υπόκειται στις αρχές της νομιμότητας, της αναγκαιότητας, της αναλογικότητας και της απαγόρευσης των διακρίσεων», δήλωσε η Μπατσελέτ.
Για την Μπατσελέτ, «η υποχρέωση εμβολιασμού θα πρέπει να εφαρμόζεται χωρίς νομικές και οικονομικές κυρώσεις και μόνο όταν είναι απαραίτητο για την επίτευξη κρίσιμων στόχων για την υγεία και θα πρέπει να εξετάζεται μόνο όταν λιγότερο παρεμβατικά μέτρα, όπως η χρήση μάσκας και η κοινωνική αποστασιοποίηση, έχουν αποδείξει ότι δεν επιτυγχάνουν αυτούς τους στόχους».
Τα εμβόλια πρέπει επίσης να είναι διαθέσιμα σε όλους, ώστε μια υποχρέωση εμβολιασμού να σέβεται τις αρχές της ισότητας και της απαγόρευσης των διακρίσεων, τόνισε, προσθέτοντας ότι πρέπει επίσης να είναι αποτελεσματικά και ασφαλή προτού γίνουν υποχρεωτικά.
