Να ποιοι έκριναν τις τύχες της ΕΕ την τελευταία πενταετία ◙ «Τελευταίος τροχός της αμάξης» η Ελλάδα
Η πενταετής θητεία αυτού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που πλησιάζει σιγά-σιγά στο τέλος της, ξεκίνησε με 751 εκλεγμένους Ευρωβουλευτές από 28 χώρες, αλλά θα κλείσει με μόλις 705, από 27 κράτη – μέλη (λόγω Brexit).
Το POLITICO έψαξε τα αρχεία ψηφοφοριών, τα νομοθετικά αρχεία και τα έγγραφα του Κοινοβουλίου και παρουσίασε με αριθμούς, το ποιος ήταν πίσω από τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τα τελευταία πέντε χρόνια. Ακόμα και χωρίς πόλεμο, μια κρίση ακρίβειας, μια παγκόσμια πανδημία και μια «εμπόλεμη» κατάσταση, έναντι της νομοθεσίας για την Πράσινη Συμφωνία, η παρακολούθηση της σύναψης συμφωνιών περισσότερων από 700 νομοθετών που εκπροσωπούν δεκάδες εθνικά κόμματα σε επτά πολιτικές ομάδες – μεγάλο μέρος των οποίων συμβαίνει κεκλεισμένων των θυρών – είναι ένας πραγματικός πονοκέφαλος.
Ποιοι λοιπόν έκριναν τις τύχες των λαών της Ευρώπης αυτή την πενταετία;
Αν ψάχνετε βέβαια για την Ελλάδα… αδίκως το κάνετε. Ελάχιστα εμφανίζεται στα στατιστικά του Politico, γεγονός που προκαλεί θλίψη. Ως συνήθως, η χώρα μας είναι ο «φτωχός συγγενής» και ο τελευταίος τροχός της αμάξης σε οτιδήποτε σημαντικό συμβαίνει… Την ίδια στιγμή, ο λαοπρόβλητος ηγέτης, φέρεται να ετοιμάζεται για Βρυξέλλες…
Οι ισχυροί ρυθμιστές: Όπως διαπιστώνει το Politico, οι συντηρητικοί και οι σοσιαλδημοκράτες ήταν (και είναι) οι μεγαλύτερες ομάδες του Κοινοβουλίου, αλλά καμία ομάδα δεν έχει κερδίσει περισσότερες ψήφους από τους φιλελεύθερους «kingmakers, του Renew Europe. Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι Ευρωβουλευτές του Renew κέρδισαν το 91% των ψηφοφοριών στις οποίες συμμετείχαν. Αυτό το ποσοστό είναι ελάχιστα μεγαλύτερο από αυτό των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, οι οποίοι κέρδισαν σχεδόν στο 90% των περιπτώσεων.
Η ήρεμη δύναμη: Οι Ευρωβουλευτές του Λουξεμβούργου είχαν μια καλή πενταετία, καθώς οι ψήφοι των έξι Ευρωβουλευτών του υποστηρίχθηκαν από την πλειοψηφία του Κοινοβουλίου πιο συχνά από οποιαδήποτε άλλη χώρα: Κατά μέσο όρο, οι Λουξεμβούργιοι ήταν στη νικήτρια πλευρά σε σχεδόν το 90% των ψήφων.
Κανείς δε διαφώνησε με τις αποφάσεις του Κοινοβουλίου περισσότερο από τους Ευρωβουλευτές από το Ηνωμένο Βασίλειο – σχεδόν οι μισοί από αυτούς εκπροσωπούσαν άλλωστε το Κόμμα του Brexit – για το μικρό χρονικό διάστημα που ήταν εκεί.
Οι επιλαχόντες μετά το Brexit ήταν Ευρωβουλευτές από την Ουγγαρία και την Πολωνία, οι οποίοι ήταν στη λάθος πλευρά της πλειοψηφίας του Κοινοβουλίου, στο 24% των περιπτώσεων.
Κατά συρροή… χαμένοι: Κανένα κόμμα δε βρέθηκε τόσο σταθερά στη χαμένη πλευρά των ψήφων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όσο η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD).
Οι πιο… πολυάσχολοι: Σε απόλυτους αριθμούς, Ευρωβουλευτές από τις μεγαλύτερες χώρες του μπλοκ – Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Πολωνία και Ρουμανία – ηγήθηκαν των διαπραγματεύσεων για περισσότερα κείμενα που περνούσαν από το Κοινοβούλιο από τους μικρότερους γείτονές τους. Αλλά όταν συγκρίνονται με τους αριθμούς των εθνικών Ευρωβουλευτών, νομοθέτες από τη Φινλανδία και το Λουξεμβούργο εμφανίστηκαν ως ισχυροί «διαμεσολαβητές»!
Οι «μεταγραφές» αναμόρφωσαν το ευρωκοινοβούλιο: Το Κοινοβούλιο που τώρα πλησιάζει προς το τέλος του, δε μοιάζει καθόλου με αυτό που εξελέγη το 2019 και το Brexit είναι μόνο ένας λόγος γι’ αυτό. Οι Ευρωβουλευτές που παραιτήθηκαν από την πολιτική τους ομάδα και εντάχθηκαν σε μια άλλη, κράτησαν το Κοινοβούλιο σε μια σχεδόν σταθερή κατάσταση ροής.
Σύμφωνα με μια συνοπτική έκθεση του Κοινοβουλίου στα μέσα Ιανουαρίου 2024, η αντιμεταναστευτική ταυτότητα δέχτηκε το μεγαλύτερο χτύπημα, χάνοντας 19 Ευρωβουλευτές από άλλες ομάδες (αν και οι περισσότεροι από αυτούς που άλλαξαν παρέμειναν αδέσμευτοι). Ενώ το Renew Europe δέχθηκε Ευρωβουλευτές που κάθονταν προηγουμένως αριστερά και δεξιά του στο ημικύκλιο (σ.σ. το σχήμα των εδράνων της Ευρωβουλής), οι συντηρητικοί νομοθέτες κινήθηκαν σε μεγάλο βαθμό προς το κέντρο, ενώ οι νέοι βουλευτές του ΕΛΚ – πολλοί από τους οποίους προέρχονταν από το ECR ή το ID – το έχουν στρέψει (ελαφρώς) προς τα δεξιά.
Η παράταξη των 11 ατόμων από το κόμμα Fidesz του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν, που αποχώρησε από το ΕΛΚ το 2021, προκάλεσε τη μεγαλύτερη αναταραχή. Αλλά οι ευρωνομοθέτες της Ιταλίας, έχουν ξεπεράσει κάθε άλλη χώρα.
Η envi στο «εδωλιο»: Ρωτά το Politico: Τι συμβαίνει όταν μια νέα Πράσινη Συμφωνία και μια παγκόσμια πανδημία συμβαίνουν κατά την ίδια περίοδο; Και απαντά: Μια πολύ, πολύ απασχολημένη Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (ENVI). Η επιτροπή αυτή (σ.σ. η μεγαλύτερη επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου με 88 μέλη) ήταν υπεύθυνη για έναν τεράστιο αριθμό νομοθετικών νομοσχεδίων. Νομοθέτες από τη μεγαλύτερη ομάδα του Κοινοβουλίου, το ΕΛΚ, πρωτοστάτησαν στις εργασίες για τους περισσότερους νομοθετικούς φακέλους στο Κοινοβούλιο. Στην ENVI, όμως, είχαν αντίπαλο τους Πράσινους.
Ισότητα των φύλων… σχεδόν: Περίπου το 60% των βουλευτών σε αυτό το Κοινοβούλιο ήταν άνδρες. Σε ορισμένους τομείς πολιτικής, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εποπτεύονται από τις επιτροπές περιβάλλοντος, εσωτερικής αγοράς και μεταφορών, οι ρόλοι τού επικεφαλής νομοθέτη κατανεμήθηκαν εξίσου, λίγο πολύ, μεταξύ ανδρών και γυναικών. Αλλά οι εργασίες για θέματα της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων και διεθνούς εμπορίου κυριαρχούνταν από άνδρες, ενώ οι γυναίκες ήταν πιο ενεργές σε θέματα απασχόλησης και κοινωνικών υποθέσεων, αιτημάτων – και δικαιωμάτων των γυναικών.
ΠΗΓΗ: NEWSBREAK.GR
.){kind=link}