«Λοιπόν, πότε μπορούμε να ξεκινήσουμε για την Ελλάδα», αναρωτήθηκαν Πακιστανοί χρήστες του διαδικτύου, αμέσως μόλις τα πακιστανικά μέσα ενημέρωσης δημοσίευσαν τα αποτελέσματα της συνάντησης του πρωθυπουργού της χώρας Αμίρ Χαν με τον Έλληνα υπουργό Μετανάστευσης, Νότη Μηταράκη.
Δημήτρης Παπαγεωργίου
© dimokratia.gr
Στη χώρα της κεντρικής Ασίας η εξέλιξη αντιμετωπίστηκε με ιδιαίτερα θετικό τρόπο, καθώς, απ’ ό,τι φαίνεται, ανοίγει ο δρόμος όχι μόνο για νέα κύματα Πακιστανών προς την Ελλάδα, αλλά και για τη νομιμοποίηση των ήδη παρανόμως ευρισκόμενων στην Ελλάδα Πακιστανών που, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ξεπερνούν τους 50.000, αλλά σύμφωνα με ρεαλιστικές εκτιμήσεις είναι πολλαπλάσιοι.
Με βάση όσα προκύπτουν, και αυτοί θα έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στο μηχανισμό «νόμιμης μετανάστευσης», που θα δημιουργηθεί το επόμενο διάστημα, για την απόκτηση βίζας ως εποχιακών εργατών, παρά το γεγονός ότι έφτασαν παράνομα στη χώρα μας.
Αυτή η επιβράβευση δεν προκύπτει μόνο από τις ανακοινώσεις της πακιστανικής πλευράς, που προκάλεσαν ενθουσιασμό σε όσους κατοίκους της χώρας θέλουν να φτάσουν στη γηραιά ήπειρο, αλλά και από την ανακοίνωση του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, στην οποία σημειώνεται ότι «στόχος της κυβέρνησης είναι η στήριξη της νόμιμης μετανάστευσης για κάλυψη αναγκών της ελληνικής οικονομίας, με παράλληλη καταπολέμηση των παράνομων αφίξεων και επιστροφή όσων δεν έχουν δικαίωμα παραμονής. Προτάσσουμε στη νόμιμη μετανάστευση την εποχική εργασία έως εννέα μήνες το χρόνο έναντι της μακροχρόνιας εγκατάστασης».
Πριν από τη συνάντηση με τον Αμίρ Χαν (Τρίτη 8/2), ο κ. Μηταράκης είχε συνομιλίες με τον υπουργό Πακιστανών Πολιτών στο Εξωτερικό και Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού, Μοχάμεντ Αγιούμπ Αφριντί, με τον οποίο συμφώνησαν στην ανάγκη προώθησης νόμιμων οδών εύτακτης μετανάστευσης εις βάρος των δικτύων των λαθροδιακινητών που θέτουν σε κίνδυνο ζωές ανθρώπων, και υπέγραψαν κείμενο διακήρυξης προθέσεων για τη θεσμοθέτηση τεχνικών συνομιλιών μεταξύ των δύο υπουργείων, καθώς και για τη σύναψη ενός μνημονίου συνεργασίας κατά το προσεχές διάστημα, που θα καλύπτει αφενός θέματα νόμιμης μετανάστευσης και αφετέρου ζητήματα διευκόλυνσης των επιστροφών των παράνομων μεταναστών.
Σύμφωνα με το υπουργείο Μετανάστευσης, σκοπός της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας είναι να ξεκαθαρίσει το άναρχο τοπίο που υπάρχει στη χώρα μας με τα μέλη της συγκεκριμένης εθνικότητας, καθώς όσοι προσέλθουν προκειμένου να πάρουν την άδεια του εποχικού μετανάστη θα καταγραφούν, ενώ όσοι δεν το πράξουν θα επιστραφούν με τις νέες απευθείας πτήσεις στο Ισλαμαμπάντ. Τονίζεται επιπρόσθετα, ότι στο πλαίσιο της συγκεκριμένης συμφωνίας θα διευκολυνθούν οι απευθείας επιστροφές, δίχως να χρειάζεται να περιμένει η χώρα μας κάποια πτήση από το εξωτερικό προκειμένου να «επιστραφεί» ένας μικρός αριθμός μεταναστών στο Ισλαμαμπάντ. Προτάσσεται περαιτέρω το επιχείρημα πως η παραμονή για εννέα μήνες στη χώρα είναι προτιμότερη από τη μακροχρόνια εγκατάσταση.
Το μεγάλο ερώτημα, βέβαια, είναι εάν το Μεταναστευτικό λύνεται απλώς «βαπτίζοντας» τους παράνομους μετανάστες νόμιμους με μια τέτοια ρύθμιση, η οποία διευκολύνει την εγκατάσταση στη χώρα περαιτέρω μεταναστών πακιστανικής καταγωγής, εκτός από αυτούς που ήδη βρίσκονται εδώ.
Ακόμη και εάν υποθέσει κανείς ότι η χώρα μας – με τα ποσοστά ανεργίας που έχει – χρειάζεται μια μεγάλη ροή εργατικών χεριών κάθε χρόνο, γιατί θα πρέπει αυτοί να προέρχονται από το Πακιστάν, μια χώρα του σουνιτικού Ισλάμ, με στενούς δεσμούς με την Τουρκία; Γιατί ένα τέτοιο «δώρο» στην κυβέρνηση του Πακιστάν, όταν όλοι γνωρίζουν το ρόλο που αυτή παίζει σε ζητήματα όπως αυτό της Κύπρου, όταν όλοι γνωρίζουν ότι ακόμη και με… πιλότους διευκολύνει την επιθετική μας γείτονα;
Γιατί, ακόμη, η επιθυμία να διευκολυνθεί η εγκατάσταση στη χώρα μας ενός σουνιτικού πληθυσμού, τη στιγμή που είναι γνωστό ότι η ενσωμάτωση ανθρώπων με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά έχει αποδειχθεί αδύνατη; Γιατί δε θα μπορούσε να υπογραφεί με την Ινδία, την Αίγυπτο ή οποιαδήποτε άλλη χώρα, με την οποία άλλωστε η χώρα μας επιθυμεί να χτίσει σχέσεις; Αντίστοιχη, πάντως, συμφωνία αναμένονταν να υπογραφεί και με το Μπανγκλαντές, στο οποίο βρέθηκε την Τετάρτη 9/2 ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου.
