Το Σχολείο Σωκράτης – Δημοσθένης αποχαιρετάει τα παιδιά της 6ης Δημοτικού
Σε μία συγκινητική τελετή την Πέμπτη 16 Ιουνίου 2022 στις 5 το απόγευμα, έγινε η πρώτη αποφοίτηση μετά την επιδημία του σχολείου Σωκράτης – Δημοσθένης. Σε μία κατάμεστη αίθουσα στο Palace Reception Hall, γονείς, μαθητές και δάσκαλοι, συγκεντρώθηκαν για να γιορτάσουν το πέρασμα μιας γενιάς παιδιών από την έκτη δημοτικού στο γυμνάσιο.
Πάνω στη σκηνή οι δάσκαλοι τους, οι διευθυντές τους και ο γενικός διευθυντής του σχολείου Σωκράτης – Δημοσθένης, Χρήστος Αδαμόπουλος, επιβράβευσαν τις προσπάθειες πολλών παιδιών και από τα πέντε παραρτήματά του σχολείου.
Εκτός από τα κλασικά τελετουργικά που χαρακτηρίζουν αυτή τη γιορτή του σχολείου Σωκράτης – Δημοσθένης, οι παρευρισκόμενοι απόλαυσαν βραβεύσεις καλύτερων μαθητών σε διάφορα θέματα της διδακτέας ύλης του σχολείου.
Τα παιδιά επίσης τραγούδησαν σε τρεις γλώσσες, το «Όχι δε χωριζόμαστε» (Chant des Adieux) σε μία συγκινητική ομοφωνία από όλους τους απόφοιτους.
Η μαθήτρια Ευαγγελία Πολυχρονόπουλου από το Παράρτημα 2 του σχολείου Σωκράτης – Δημοσθένης, σε μία συγκινητική ομιλία της στα γαλλικά, είπε: «Ονομάζομαι Ευαγγελία Πολυχρονοπούλου και για μένα η σχολή Σωκράτης – Δημοσθένης είναι σαν δεύτερη οικογένεια. Πηγαίνω σε αυτό το σχολείο από το νηπιαγωγείο, αλλά είμαι στο ίδιο κτίριο από τον παιδικό σταθμό, οπότε έχω περάσει μεγάλο μέρος από τη ζωή μου εδώ. Αυτό το σχολείο με έμαθε πώς να διαβάζω και να γράφω, να μετράω, να τραγουδάω, να απαγγέλω ποιήματα και να παίζω θεατρικά έργα, σε 3 διαφορετικές γλώσσες! Αλλά ακόμα πιο σημαντικό από όλα αυτά, το Ελληνικό σχολείο Σωκράτης – Δημοσθένης μου δίδαξε τον πολιτισμό και τις αξίες των προγόνων μου και να είμαι περήφανη που είμαι Καναδή Ελληνικής καταγωγής.
»Πάντα ένιωθα ότι με αγαπούν και με φροντίζουν εδώ, είναι επίσης εδώ που γνώρισα τους καλύτερους φίλους μου. Έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από εξόδους, δείπνα στην καφετέρια, αγώνες Αλεξάνδρειας… Δε θα ξεχάσω ποτέ το περίφημο Winterlude όπου είχαμε την ευκαιρία να γιορτάσουμε μαζί με τις οικογένειές μας, τους συμμαθητές μας και τους δασκάλους μας. Δε θα ξεχάσω ούτε τα τελευταία 2 χρόνια της πανδημίας, όπου γίναμε όλοι ειδικοί σε μέτρα πληροφορικής και υγείας. Το σχολείο μας είχε γίνει σωστό καρναβάλι με τις μάσκες, χωρίς να χάνουμε το χαμόγελό μας, το χιούμορ μας και το πάθος μας για μάθηση. Όσο κι αν ανυπομονώ να ξεκινήσω τη νέα μου περιπέτεια στο Γυμνάσιο, στεναχωριέμαι που φεύγω μετά από 7 χρόνια. Θα μου λείψουν πολύ οι καθηγητές μου και οι φίλοι μου».
Στα ΝΕΑ επίσης μίλησε και η μητέρα της Κατερίνας και Διονυσίας Σταυράκη, Βούλα Βασιλείου, για την σημασία αυτής της τελετής μετά από δύο χρόνια παύσης, λέγοντας ότι είναι περήφανος γονέας του Socrates 3. Και οι δύο κόρες της ξεκίνησαν στο νηπιαγωγείο και τώρα έχουν αποφοιτήσει. «Από την πρώτη μέρα ερωτευτήκαμε το σχολείο και το προσωπικό. Με τα χρόνια έχουμε γίνει όλοι μια μεγάλη οικογένεια. Το να παρακολουθώ τα παιδιά μας να μαθαίνουν για όλες τις ελληνικές μας παραδόσεις είναι ίσως κάτι που θα μείνει περισσότερο μαζί μου.
»Οι δάσκαλοι και το προσωπικό ήταν πάντα εξαιρετικοί. Ο διευθυντής μας είναι καταπληκτικός και νοιαζόταν τόσο πολύ για όλα τα παιδιά μας. Αυτό το κάνει τόσο δύσκολο να πούμε αντίο. Οι φιλίες που έχουν κάνει στα 7 τους χρόνια θα τους κρατήσουν μια ζωή, είμαι σίγουρη γι’ αυτό!
Αυτές οι τελευταίες εβδομάδες, γνωρίζοντας ότι ο χρόνος μας εκεί πλησιάζει στο τέλος του, ήταν πολύ δύσκολες. Τα κορίτσια είναι πολύ ενθουσιασμένα για το νέο τους ξεκίνημα, αλλά επίσης δε θέλουν να αφήσουν το Σωκράτη και όλους τους φίλους τους. Αν είμαι απόλυτα ειλικρινής, μάλλον ήμουν το ίδιο συγκινημένη με εκείνα. Πάντα θα υποστηρίζω και θα επευφημώ τα σχολεία μας!
Θα ήθελα να πω συγχαρητήρια στην τάξη του 2022».
Εκτός από τα αντίο στα παιδιά, το σχολείο είπε και το αντίο του σε εκπαιδευτικούς που παίρνουν σύνταξη, ενώ τιμητικό δίπλωμα αποφοίτησης δόθηκε στον απερχόμενο γενικό πρόξενο της Ελλάδας στο Μόντρεαλ, Μιχάλη Γαβριηλίδη.
Η βραδιά έκλεισε βέβαια με άφθονο γλέντι. Πάρα πολλοί γονείς και παιδιά μείνανε στην αίθουσα μετά την τελετή αποφοίτησης η οποία κράτησε αρκετές ώρες. Χόρεψαν και διασκέδασαν με την ψυχή τους λέγοντας στους Συμμαθητές τους: «Όχι, δε χωριζόμαστε για πάντοτε παιδιά, μα θα ξαναβλεπόμαστε αδέλφια μου συχνά».
