Νοσοκόμοι ασθενοφόρων σε διαμαρτυρία έξω από το Κοινοβούλιο του Κεμπέκ (Φωτ., Ryan Remiorz/The Canadian Press)
Καθώς εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι του Κεμπέκ, εξακολουθούν να περιμένουν έναν οικογενειακό γιατρό, και τα νοσοκομεία να είναι συχνά υπερφορτωμένα και να λειτουργούν με υπερπλήρη χωρητικότητα, η υγειονομική περίθαλψη έχει εμφανιστεί σε εξέχουσα θέση στην προεκλογική εκστρατεία της επαρχίας.
Ωστόσο, παρά την έμφαση που δίνεται στις λύσεις υγειονομικής περίθαλψης, ελάχιστα έχουν ειπωθεί για το προνοσοκομειακό δίκτυο, το οποίο κοστίζει περισσότερα από μισό δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως, και τις κρίσιμες ελλείψεις προσωπικού που απειλούν την ποιότητα της περίθαλψης, όπως δείχνουν οι εκθέσεις. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη για πολλούς νοσοκόμους ασθενοφόρων που εργάζονται στο Μόντρεαλ, μια από τις περιοχές που πλήττονται σκληρά από τις ελλείψεις.
Η υπηρεσία ασθενοφόρων έχει τρομερές ελλείψεις σε εργατικό δυναμικό εδώ και αρκετούς μήνες, καθώς οι παραϊατρικοί παραιτούνται, συνταξιοδοτούνται ή πηγαίνουν σε άδεια. Αυτές οι αναχωρήσεις περιλαμβάνουν 24 που παραιτήθηκαν ή πήγαν σε προσωρινή άδεια από το Μάιο έως τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους – διπλάσιος από τον αριθμό που έφυγαν μεταξύ Αυγούστου και Οκτωβρίου του περασμένου έτους. Τις περισσότερες μέρες, το Urgences-santé λειτουργεί με μόνο το μισό προσωπικό από ότι χρειάζεται. Τα Σαββατοκύριακα είναι ακόμα χειρότερα, λέει η ένωσή τους, το Syndicat préhospitalier.
Ένα άλλο πλήγμα στον κλάδο ήρθε τον Αύγουστο, όταν το Université de Montréal ανέστειλε τις εισαγωγές στο προηγμένο πρόγραμμα επείγουσας προνοσοκομειακής περίθαλψης για το σχολικό έτος 2023-2024. Μια επιστολή προς τους φοιτητές ανέφερε την πρόθεση του υπουργείου Υγείας να μειώσει τον αριθμό των παραϊατρικών προηγμένης φροντίδας που εργάζονται εκτός Μόντρεαλ ως παράγοντα της απόφασης. Το νέο πρόγραμμα απέκτησε τους πρώτους του αποφοίτους μόλις το 2018.
Όσον αφορά την προεκλογική εκστρατεία, οι υποσχέσεις για προνοσοκομειακή περίθαλψη ήταν ελάχιστες – και πολλές από αυτές φαίνονται άσχετες με αυτό που ζητούν οι παραϊατρικοί, λένε οι ηγέτες συνδικάτων και εργαζόμενοι.
Οι εργαζόμενοι στο Urgences-santé λένε ότι είναι τόσο αδύνατοι όσο το υπόλοιπο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης στο Κεμπέκ, αλλά ο τομέας τους δε φαίνεται να τραβάει πολύ την προσοχή στην τρέχουσα εκλογική εκστρατεία για την επαρχία.
ΤΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
Το Québec Solidaire (QS) θέλει να απαλλαγεί από το συνονθύλευμα των δημόσιων και ιδιωτικών υπηρεσιών ασθενοφόρων σε όλη την επαρχία, κάνοντάς τα όλα δημόσια. Αυτή τη στιγμή το Urgences-santé είναι η μόνη υπηρεσία στην επαρχία που ανήκει στο δημόσιο.
Το QS και το Parti Québécois (PQ) υποσχέθηκαν επίσης να καταργήσουν τον προγραμματισμό που ζητά από ορισμένους παραϊατρικούς να είναι διαθέσιμοι 24/7.
Εν τω μεταξύ, ο Συνασπισμός Avenir Québec (CAQ) και το Parti Québécois (PQ) υποστηρίζουν τη δημιουργία ενός επαγγελματικού τάγματος για παραϊατρικούς, κάτι για το οποίο κάποιοι παραϊατρικοί έχουν πιέσει από τη δεκαετία του ’70.
Σε συνεντεύξεις τους στα ΜΜΕ ορισμένοι νοσοκόμοι ασθενοφόρων είπαν ότι οι παραϊατρικοί πιστεύουν, ότι μια επαγγελματική εντολή θα τους επέτρεπε να παρέχουν πιο προηγμένη περίθαλψη, ενώ άλλοι λένε ότι το μόνο πράγμα που απαιτείται είναι η πολιτική βούληση. Επί του παρόντος, οι παραϊατρικοί του Κεμπέκ δεν επιτρέπεται να θεραπεύουν ασθενείς με φάρμακα που χρησιμοποιούνται σε άλλες επαρχίες, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία μιας κρίσης ή τη διαχείριση του πόνου για ένα σπασμένο πόδι.
Το CAQ θέλει επίσης να διευρύνει το πεδίο πρακτικής των παραϊατρικών, αναθέτοντας τους κατ’ οίκον επισκέψεις και εργασίες σε ER για να μειώσουν την πίεση στα νοσοκομεία.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ή ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ;
Οι Φιλελεύθεροι λένε ότι είναι πρόβλημα χρηματοδότησης που δε συμβαδίζει. «Δεν είναι φυσιολογικό ότι η ζήτηση σε όλη την επαρχία έχει αυξηθεί δραματικά τα τελευταία τέσσερα έως πέντε χρόνια και ότι οι προϋπολογισμοί να μην την ακολουθούν», είπε ο Αντρέ Φορτέν, ο επίσημος υποψήφιος των Φιλελευθέρων στο Pontiac.
Εκτός από το Urgences-santé, οι εταιρείες ασθενοφόρων στην επαρχία είναι ιδιωτικές, αλλά λαμβάνουν επαρχιακή χρηματοδότηση η οποία έχει ανέλθει στα 703 εκατομμύρια δολάρια, χωρίς αποτελεσματικό έλεγχο όμως, σύμφωνα με το γενικό ελεγκτή της επαρχίας.
«Η χρηματοδότηση για εταιρείες ασθενοφόρων δε βασίζεται στο πραγματικό κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών. Το Υπουργείο Υγείας και οι περιφερειακές αρχές υγείας δε γνωρίζουν ούτε την οικονομική κατάσταση αυτών των εταιρειών, ούτε το πραγματικό τους κέρδος», έγραψε ο γενικός ελεγκτής του Κεμπέκ το 2020.
Είναι πολύ παράξενο αλλά και παράδοξο, πως ο Καναδάς μέσα σε 20 σχεδόν χρόνια, κατάφερε και εκδίωξε τη φαρμακευτική βιομηχανία και προπαντός τις έρευνες, που σήμερα η χώρα θα μπορούσε να είχε τη λύση για τον Κορωνοϊό.
Του Γιώργου Στυλ. Γκιούσμα*
Ακόμα και σήμερα, η παράξενη στάση της καναδικής κυβέρνησης δημιουργεί πολλά ερωτηματικά. Πριν φτάσουμε όμως στα τελευταία λάθη, αξίζει να μάθουμε το ιστορικό της φαρμακευτικής βιομηχανίας στον Καναδά.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Για όσους δε γνωρίζεται, η πρώτη φαρμακευτική βιομηχανία στον Καναδά δημιουργήθηκε το 1879 στο Τορόντο, ενώ το 1887 εγκαταστάθηκε η αμερικανική φαρμακευτική βιομηχανία PARKE, εκμεταλλευόμενη τα προνόμια που της έδινε η τότε καναδική κυβέρνηση, όσον αφορά τους δασμούς και την προστασία από ξένες φαρμακευτικές. Με άλλα λόγια, η εγκατάσταση φαρμακευτικών στον Καναδά – ανοίγοντας παραρτήματα – επέτρεπε καλύτερο ανταγωνισμό στις τιμές φαρμάκων με άλλες ξένες φαρμακευτικές. Στα παραρτήματα όμως γινόταν απλώς η σμίξει ενεργών και μη ενεργών χημικών ουσιών για την παρασκευή φαρμάκων. Οι έρευνες όμως, εκείνη την εποχή, δε γινόντουσαν στα καναδικά παραρτήματα. Αυτό είχε αγνοηθεί από την τότε καναδική κυβέρνηση, που έδινε προτερήματα στις εργασίες των φαρμακευτικών. Ναι μεν δημιούργησαν δουλειές στον τομέα αυτό, αλλά δεν επωφελήθηκε ο Καναδάς και οι καναδοί πολίτες όπως θα έπρεπε: καλύτερες τιμές και ευθύς πρόσβαση στα φάρμακα. Με άλλα λόγια, οι φαρμακευτικές επωφελήθηκαν την αφέλεια της καναδικής κυβέρνησης, για να αυξήσουν τα παγκόσμια κέρδη τους.
Το 1940, οδήγησε πολλά εγχώρια φαρμακευτικά εργαστήρια να πουληθούν στα καναδικά παραρτήματα των ξένων φαρμακευτικών, για να επιζήσουν. Όσα δε δέχτηκαν να «ενσωματωθούν» αναγκάστηκαν να κλείσουν, μια και δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν εφόσον δε διέθεταν τον εξοπλισμό και την τεχνολογία, για να βγάλουν στο εμπόριο φθηνότερα φάρμακα. Για άλλη μια φορά, η καναδική κυβέρνηση δεν προστάτευσε την εγχώρια έρευνα και παραγωγή.
Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε μερικά από τα ξακουστά παγκόσμια επιτεύγματα Καναδικής Φαρμακευτικής Έρευνας. Τα φάρμακα όπως η Ινσουλίνη αλλά και τα φάρμακα για διφθέρα και πολιομυελίτιδα, βγήκαν χάρις τις έρευνες (και παρασκευάστηκαν για παγκόσμια διανομή) από τα εργαστήρια της Connaught Laboratories το 1922. Ήταν στην ίδια κατηγορία με το Ινστιτούτο Pasteur στο Παρίσι και το Ινστιτούτο Lister Institute του Λονδίνου.
Αυτό το μικρό παράδειγμα, αποδεικνύει ότι αν οι καναδικές κυβερνήσεις είχαν επενδύσει αποτελεσματικά στην Καναδική Φαρμακευτική Έρευνα, καθώς και στις δομές παραγωγής φαρμάκων, ο Καναδάς θα ήταν στις πρώτες χώρες στον τομέα αυτό και προπαντός αυτοσυντήρητος στα φάρμακα και στα εμβόλια. Αλλά δεν είναι, όπως θα δούμε στη συνέχεια…
Οι λανθασμένες κυβερνητικές αποφάσεις, μας οδήγησαν ως επί το πλείστων, στην αυτο-εξάρτηση από τους κολοσσούς των φαρμακευτικών της Γερμανίας και των ΗΠΑ. Μπορούσαμε όμως ακόμα κα σήμερα να ακολουθούσαμε το παράδειγμα της Αυστραλίας, η οποία απαίτησε από την Oxford και AstraZeneca, η παραγωγή εμβολίων να γίνει στη χώρα τους. Αλλά δεν το κάναμε…
Στη δεκαετία 1970 (Φιλελεύθερη κυβέρνηση Pierre Elliot Trudeau) και στη δεκαετία 1980 (Συντηρητική κυβέρνηση Brian Mulroney), τα πράγματα κάπως πήγαιναν να αλλάξουν.
Ήταν οι δεκαετίες, όπου οι τότε κυβερνήσεις επένδυσαν και βοήθησαν στη δημιουργία Καναδικών Φαρμακευτικών εταιρειών, οι οποίες πουλούσαν στο εμπόριο ισοδύναμα φάρμακα απ’ αυτά που είχαν οι ξένες φαρμακοβιομηχανίες, υπό την ονομασία τους. Αλλά αυτό άλλαξε με τη «Συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου».
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ…
Η τότε Συντηρητική κυβέρνηση του Brian Mulroney πίστευε ότι «εφόσον μπορούμε να αγοράσουμε από αλλού πιο φθηνά, συμφέρει οικονομικά καλύτερα τους Καναδούς…».
Έτσι, στις 17 Δεκεμβρίου 1992, στο Σαν Αντόνιο του Τέξας, υπογράφτηκε η «Συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου» από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπους, τον καναδό πρωθυπουργό Μαλρόνεϊ και τον πρόεδρο του Μεξικού Σαλίνας. Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ των τριών κρατών άρχισε να λειτουργεί στις 1 Ιανουαρίου 1994. Αφαιρούσε τους φόρους στα εμπορευόμενα προϊόντα μεταξύ των ΗΠΑ, του Καναδά και του Μεξικού. Επίσης, προστάτευε τα πνευματικά δικαιώματα, τις ευρεσιτεχνίες και τις εμπορικές επωνυμίες, μεταξύ αυτών των τριών κρατών. Υπάρχουν πολλά ερωτηματικά για τη ΣΥΜΦΩΝΙΑ αλλά αυτό είναι ένα πιο μεγάλο θέμα.
Το 1993 προεκλογικά, ο τότε φιλελεύθερος ηγέτης είχε υποσχεθεί να επανεξετάσει τη ΣΥΜΦΩΝΙΑ, η οποία είχε πολλά σημεία που δε βοηθούσαν τον Καναδά, όπως τη διοχέτευση καναδικού πετρελαίου και αερίου για να καλυφτούν οι ανάγκες πετρελαίου των ΗΠΑ σε περίπτωση εμπάργκο πετρελαίου. Όπως ξέρουμε όμως, όταν ανέλαβε πρωθυπουργός το 1993, όχι μόνο δεν άλλαξε τη ΣΥΜΦΩΝΙΑ αλλά και δεν ακύρωσε το φόρο πώλησης των συντηρητικών GST, του οποίου αύξησε το ποσοστό, βοηθώντας τη μείωση του καναδικού ετήσιου ελλείματος των 40 δις$ της προηγούμενης κυβέρνησης Mulroney. Η επικύρωση της ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ, ήταν και η αρχή του «γκρεμίσματος» της Καναδικής Φαρμακευτικής Βιομηχανίας που κατάφεραν να δημιουργήσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Οι μεγάλες μη καναδικές φαρμακευτικές εταιρείες, ήθελαν να ρίξουν τις τιμές των φαρμάκων που πρόσφεραν οι καναδικές, όπως η APOTEX, χάρις την προστασία πατεντών που είχαν. Όμως με την πάροδο του χρόνου, κατάφεραν μέσω λόμπι και «κομματικών χορηγιών» να αλλάξουν το τοπίο. Υποσχέθηκαν στην κυβέρνηση Mulroney ότι, αν άρει την υποχρεωτική χορήγηση άδειας φαρμάκων, θα επενδύσουν σε φαρμακευτικές έρευνες. Η τότε κυβέρνηση τροποποίησε το εν λόγω νομοσχέδιο, δίδοντας περισσότερα προνόμια στις φαρμακευτικές των ΗΠΑ και της Ευρώπης, δημιουργώντας προβλήματα στις καναδικές εταιρίες, από τις οποίες οι περισσότερες, που δεν μπορούσαν πια να ανταγωνιστούν, πουλήθηκαν ως «παραρτήματα» των ξένων κολοσσών. Έτσι, για να έχουν το ολιγοπώλιο, αφού πρώτα αγόρασαν τα καναδικά εργοστάσια φαρμάκων, έκλεισαν τα περισσότερα…
ΜΕΤΟΧΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΠΛΟΚΕΣ
Ένα από τα παράδοξα της τότε συντηρητικής κυβέρνησης Harper, ήταν το 25% μετοχών που είχε ο τότε υπουργός υγείας – κυπριακής καταγωγής – Tony Clement στη φαρμακευτική χημική εταιρεία CHEM. Όσοι θυμάστε, οι επικρίσεις εκείνη την εποχή από τα καναδικά ενημερωτικά μέσα ήταν συνεχόμενες και αυστηρές, για τη σύγκρουση συμφερόντων του υπουργού. Ήταν βασισμένες στις αποφάσεις που έπαιρνε η αρμόδια υπηρεσία υγείας του Καναδά προς όφελος των φαρμακευτικών και της εταιρείας του υπουργού. Στο τέλος, μετά από πιέσεις του Τύπου και τις αντιπολίτευσης, ο Clement μετέφερε τις μετοχές του στον πρόεδρο της εταιρείας CHEM, χωρίς αποζημίωση.
Επίσης, το Μάρτιο του 2007, επί κυβέρνησης Harper, το λόμπι των φαρμακευτικών κατάφεραν να αποσπάσουν «αστραπιαία» 300 εκατομμύρια δολάρια για το αμφιλεγόμενο εμβόλιο αποτροπής καρκίνου της μήτρας «Gardasil» της φαρμακευτικής Merck-Frosst. Χρειάστηκε χρόνος – ρεκόρ μόνο 8 μηνών για να εγκριθεί το εμβόλιο…
Για να επισπεφτεί η αγωγή στις νεαρές κοπέλες, η φαρμακευτική, διόρισε την παγκόσμια εταιρεία δημόσιων σχέσεων Hill and Knowlton (την ίδια έχει και ο τέως Βασιλιάς Κωνσταντίνος), για να προωθήσει το εμβόλιο στις νεαρές κοπέλες. Όπως είχε αναφέρει τότε μια καναδική εφημερίδα, ο υπεύθυνος προώθησης του εμβολίου ήταν ο Ken Boessenkool (αντιπρόεδρος της Hill and Knowlton) που παρεμπιπτόντως, ήταν στενός φίλος και σύμβουλος του πρωθυπουργού Harper. Ήταν επίσης και ο κύριος σύμβουλος στην προεκλογική εκστρατεία του, το 2004. Μετά την επιτυχία που είχε με το εμβόλιο… κατάφερε και προώθησε τα ηλεκτροφόρα όπλα των αστυνομικών αρχών της χώρας TASER.
Τον Απρίλιο του 2007 η κυβέρνηση Harper έδωσε παράταση στις πατέντες που διαθέτουν οι φαρμακευτικές, που ήδη είχαν 20 χρόνια, δίνοντας τους μονοπώλιο στην πώληση των φαρμάκων τους. Το Νοέμβριο του 2007, το Ανώτατο Δικαστήριο του Καναδά δικαίωσε την ένσταση που έκαναν σε αυτό το θέμα οι «μικρές καναδικές εταιρείες». Και πάλι η τότε κυβέρνηση πήρε την πλευρά των φαρμακευτικών κολοσσών, κάνοντας τροποποιήσεις στη νομοθεσία, πράγμα που δεν άρεσε στις κυβερνήσεις των επαρχιών.
Τον Απρίλιο του 2008 η κυβέρνηση κατέθεσε το νομοσχέδιο C-51 που ξανά-τροποποίησε τη χορήγηση άδειας φαρμάκων και πατεντών.
Εδώ χρειάζεται προσοχή: Σ’ ένα από τα άρθρα του νομοσχέδιου δίνεται πλήρη δικαιοδοσία στις φαρμακευτικές να μη δημοσιοποιήσουν τις επιδράσεις που έχουν τα φάρμακα τους, τηρώντας πλήρη… μυστικότητα, ενώ δεν ευθύνονται για τις ανθρώπινες επιδράσεις και προστατεύονται από οποιεσδήποτε μηνύσεις ατόμων και εταιρειών!
Με άλλα λόγια, οι φαρμακευτικές έχουν το δικαίωμα να εισάγουν νέα φάρμακα στην αγορά πριν ακόμα τελειώσουν οι έρευνες και οι μελέτες που χρειαζόντουσαν στο παρελθόν. Τα αποτελέσματα των μελετών θα αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου και τη χρησιμοποίηση τους από τους ασθενείς, ή αν θέλετε, από μη αμειβόμενα ανθρώπινα… πειραματόζωα.
Αυτό είναι φυσικά απαράδεκτο, όταν έχουμε συμβάντα όπου το φάρμακο Vioxx είχε ανακαλεστεί από την Υπηρεσία Υγείας του Καναδά το 2004, καθώς και στις ΗΠΑ, όπου δημιούργησε ως παρενέργεια μεταξύ 90 και 140 χιλιάδες καρδιακές προσβολές.
Αποδείχτηκε λοιπόν ότι κυκλοφορούσαν φάρμακα που προωθούσαν οι φαρμακευτικοί κολοσσοί με μεγάλες διαφημιστικές εκστρατείες και με τη «βοήθεια προώθησης ορισμένων συμφεροντολόγων γιατρών» χωρίς καν να έχουν τελειώσει οι μελέτες και χωρίς καν να έχουν γνώση ποιες είναι οι βλαβερές παρενέργειες. Αξίζει να μάθετε, ότι 10 φαρμακευτικές το 2017-2018, «λάδωσαν» με 151 εκατομμύρια ιατρούς και νοσοκομεία του Καναδά για να προωθήσουν τα προϊόντα τους… Στην Αμερική υπάρχει καταγραφή των μπόνους – λάδωμα, στον Καναδά όμως, ο νόμος δεν το επιτρέπει ποιοι τα… τσάκωσαν χονδρά. Ο καθένας λοιπόν μπορεί να διαπιστώσει πόσο «δουλεύουν» για την… υγεία της Κοινότητας.
Επανερχόμενοι στο νόμο C-51, πρέπει να προστεθεί, ότι η Υπηρεσία Υγείας του Καναδά (Health Canada) έχει τη δικαιοδοσία να βάλει πρόστιμο ως $5 εκατομμύρια, σε εταιρείες φυσικών προϊόντων που δεν έχουν εγκριθεί, μια και τις περισσότερες φορές η έγκριση έρχεται καθυστερημένη, και όταν έρχεται, η εταιρεία έχει ήδη κλείσει.
Επιπλέον, η κυβέρνηση Harper, έκοψε και μείωσε τις χορηγίες για έρευνα στους τελειόφοιτους μαθητές στους επιστημονικούς κλάδους. Αυτό οδήγησε πολλούς να εγκαταλείψουν τη χώρα και να πάνε εκεί που τα κράτη χρηματοδοτούν τις έρευνες, όπως η Αμερική. Αυτό που συνήθως γίνεται είναι ότι οι έρευνες στα πανεπιστήμια συνάμα χρηματοδοτούνται και από τις φαρμακευτικές βιομηχανίες για εύρεση νέων φαρμάκων. Η βάση όμως είναι οι κυβερνητικές χορηγήσεις. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους, που ο Καναδάς δεν είχε τη δυνατότητα να κάνει έρευνες πάνω στα εμβόλια.
ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΙ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ
Η εξάρτηση των Καναδών από τις ξένες φαρμακευτικές, έχει οδηγήσει στη συνεχή αύξηση των τιμών που πληρώνουμε για φάρμακα. Ένας από τους ποθητούς σκοπούς στο πρόγραμμα των φιλελεύθερων, στον εκλογικό αγώνα του Οκτώβρη 2019, ήταν η μείωση των τιμών των φαρμάκων.
Θέλοντας να βάλουν φρένο, τον Αύγουστο του 2019, πέντε φαρμακευτικές κατέθεσαν αγωγή κατά της κυβέρνησης, ότι αυτό που θέλει να κάνει η κυβέρνηση είναι αντισυνταγματικό. Η αγωγή έγινε στο Ανώτατο δικαστήριο του Κεμπέκ από τα καναδικά παραρτήματα των: αμερικανικών Merck & Co και Johnson & Johnson’sJanssenInc, των γερμανικών BayerAG και BoehringerIngelheim και της γαλλικής ServierInc.
Και οι δέκα, δικαιολογήθηκαν ότι οι τιμές των φαρμάκων θεσπίζονται από τις επαρχιακές κυβερνήσεις και ότι η μείωση των τιμών θα αποτρέψει περαιτέρω επενδύσεις στην έρευνα για νέα φάρμακα.
Υπενθυμίζουμε, ότι παρόμοιο πόλεμο έκανε ο Trump, κατά των φαρμακευτικών εταιριών, εισάγοντας στην αρχή τα προϊόντα των… καναδικών εταιρειών φαρμάκων! Άγνωστο όμως είναι, αν οι εισαγωγές προερχόντουσαν από τα καναδικά παραρτήματα των αμερικανικών εταιρειών…
Τόσο μεγάλη είναι η δύναμη των φαρμακευτικών εταιρειών, που τον Οκτώβριο του 2020 απείλησαν την κυβέρνηση Trudeau, ότι δεν πρόκειται να λανσάρουν καινούργια φάρμακα στον Καναδά, που μπορεί να σώσουν ζωές, επειδή η κυβέρνηση συνεχίζει να βάζει πίεση για χαμηλές τιμές φαρμάκων.
Συγκεκριμένα, το 2019 ο οργανισμός της Αμερικής FDA, που ελέγχει και δίνει άδεια κυκλοφορίας στα φάρμακα, έχει δώσει το «πράσινο φως» σε 54 νέα φάρμακα, τα οποία μόνο 15 έχουν δοθεί για έλεγχο από την Υπηρεσία Υγείας του Καναδά (Health Canada). Τα υπόλοιπα οι φαρμακευτικές δεν πρόκειται να δώσουν για έγκριση, ως αντίποινα της προσπάθειας της Καναδικής Κυβέρνησης να μειώσει τις τιμές όλων των φαρμάκων που έχουν φτάσει στα ύψη. Με άλλα λόγια, εκβιάζουν!
Η κυβέρνηση όμως έχει απόλυτο δίκιο να θέλει να μειώσει τις τιμές των φαρμάκων. Σύμφωνα με στοιχεία, η τιμή τους έχει αυξηθεί μεταξύ το 1997 και το 2005 κατά 12,2%, και από το 2007 ως το 2020 άλλο 17%. Αυτό προτρέπει τις επαρχίες να ζητούν περισσότερα χρήματα από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για την υγεία. Εδώ θα πρέπει να γνωρίζουμε, ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση πληρώνει μόνο το 3% των φαρμακευτικών δαπανών των επαρχιών.
Η φαρμακευτική αγωγή είναι πολύ δαπανηρή για τους πολίτες. Μόνο στο Κεμπέκ, τα πράγματα είναι καλύτερα, μια και υπάρχει το κυβερνητικό πρόγραμμα φαρμάκων, κάτι που θέλει να θεσπίσει παν-καναδικά η Οτάβα, όπως και παρουσίασε στον πρόσφατο προϋπολογισμό, αν την «αφήσουν» οι φαρμακευτικοί κολοσσοί.
ΚΕΡΔΗ ΜΕ ΤΗ ΣΕΣΟΥΛΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ…
Το 2011, η αγορά φαρμάκων στον Καναδά ήταν η όγδοη σε πωλήσεις, αντιπροσωπεύοντας το 2,6% όλων των πωλήσεων στον κόσμο. Το 2013 οι 574 εκατομμύρια αγωγές – συνταγές φαρμάκων απέφεραν 29 δις. Τα πρωτεία είχε η Johnson & Johnson με 1,75 δις σε πωλήσεις. Η μοναδική καναδική εταιρεία Apotex που βρίσκεται στις πρώτες 10 (πέμπτη σε πωλήσεις) είχε 1,21 δις έσοδα. Από το 2011 ως το 2019 οι πωλήσεις φαρμάκων αυξήθηκαν κατά 35%.
Εδώ ανοίγουμε μία παρένθεση, για τον ανεξήγητο φόνο του ιδιοκτήτη της Apotex Barry Sherman και της συζύγου του, στις 15 Δεκεμβρίου 2017, στην οικία τους στο Τορόντο. Αν και υπάρχει αμοιβή 10 εκατομμύριων για εξυγίανση της υπόθεσης, ο φόνος του ζευγαριού Sherman παραμένει μυστήριο…
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε τα κέρδη των φαρμακευτικών που προωθήθηκαν χάρις τον κορωνοϊό.
Ως τώρα, μιλάμε για 26 δις σε κέρδη. Να φανταστείτε ότι η ASTRAZENECA παρόλες τις επικρίσεις και τις ολίγες θρομβώσεις που δημιουργήθηκαν στους εμβολιασμένους από το εμβόλιο της, τριπλασίασε τα κέρδη της φτάνοντας στα 1,5 δις.
Και γιατί όχι, εφόσον αυτή και οι άλλες φαρμακευτικές έχουν ένα προϊόν που επιβάλλεται στους καιρούς μας, ακόμα και με «το ζόρι» από ορισμένες κυβερνήσεις. Μην αμφισβητείται ότι αργά η γρηγορά αυτή η επιβολή θα γενικευτεί…
ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΝΑΔΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
Εδώ και δύο εβδομάδες, στο αμερικανικό τηλεοπτικό πρόγραμμα πολιτικού περιεχομένου του NBC, MeetthePress, ο πρωθυπουργός JustinTrudeau ανέφερε ότι ο Καναδάς θα είχε τα μέσα να αναπτύξει ένα εμβόλιο κατά του ιού COVID-19 πριν από μερικά χρόνια, αλλά εξήγησε ότι η παγκοσμιοποίηση είχε μειώσει σημαντικά τις δυνατότητες των καναδικών φαρμακευτικών εταιρειών.
«Είχαμε τις δυνατότητες τις τελευταίες δεκαετίες. Όμως, η υπεξαίρεση και η παγκοσμιοποίηση, σήμαινε ότι δεν είχαμε πλέον την ικανότητα», δήλωσε ο πρωθυπουργός.
Αυτό που έπρεπε να τονιστεί στη συνέντευξη, ήταν η αποχώρηση της καναδικής κυβέρνησης επί σχεδόν τρεις δεκαετίες από τη χρηματοδότηση της επιστημονικής έρευνας, που γίνεται στα διάφορα πανεπιστήμια και εργαστήρια. Μόλις φέτος, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα επενδύσει σημαντικά στην εγχώρια φαρμακευτική έρευνα και βιομηχανία. Όπως ως τώρα αυτό δεν ισχύει.
Εμπράκτως, τα πράγματα δείχνουν, ότι ενώ η καναδική κυβέρνηση τα δίνει όλα στους ξένους γίγαντες της φαρμακοβιομηχανίας, οι χρηματοδοτήσεις στην εγχώρια φαρμακευτική βιομηχανία και στην εγχώρια έρευνα είναι λιγοστή ή σε πολλές περιπτώσεις ανύπαρκτη. Με άλλα λόγια, αγοράζουμε τα ξένα «προϊόντα» αλλά δεν προσπαθούμε να επενδύσουμε στα καναδικά, μη τυχόν και μας ξανακάνουν «νταντά».
Έτσι είχε γίνει με την επιμονή των Αμερικάνων να καταστρέψει ο Καναδάς το πρωτοπόρο και καταπληκτικό πολεμικό αεροπλάνο Arrow της αεροναυτικής καναδικής εταιρείας Avro. Το αεροπλάνο αυτό πετούσε σε ύψος 50.000 πόδια και σε υπέρ-ταχύτατα Max 1,9 – σχεδόν δύο φορές την ταχύτητα του ήχου. Σε σύγκριση με το CONCORDE που πετούσε στα 60.000 πόδια και με ταχύτατα Max 2,09 – δύο φορές την ταχύτητα του ήχου.
Μόνο που το Arrow κατασκευάστηκε το 1958 και θα γινόταν εκείνη την περίοδο το καλύτερο αεροπλάνο που υπήρχε. Αλλά όπως είπαμε, αυτό ήταν αντίθετο στα σχέδια του Αμερικανικού πενταγώνου και της πολεμικής βιομηχανίας των Αμερικανών. Με τι δικαίωμα μια μικρή και αδύναμη χώρα θα μπορούσε να υπερισχύσει στην τεχνολογία της Αμερικής και να γίνει υπερδύναμη καθώς και εξαγωγέας πολεμικών αεροπλάνων του ΝΑΤΟ και άλλων χωρών; Ποτέ των ποτών. Ο τότε καναδός πρωθυπουργός υπέκυψε για διάφορους λόγους στην αμερικανική επιβουλή και στις 20 Φεβρουαρίου 1959 σταμάτησε το πρόγραμμα κατασκευής των Arrow, ενώ μέσα σε δύο μήνες τα πάντα, από μηχανήματα, καλούπια και φυσικά τα ίδια πρωτότυπα αεροπλάνα, ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ. Από τότε ο Καναδάς προμηθεύεται αεροπλάνα από τη σύμμαχο γείτονα χώρα, Αμερική.
Κάτι παρόμοιο φαίνεται κατάφεραν οι σύμμαχοι Αμερικάνοι να κάνουν και με τη φαρμακευτική βιομηχανία μας. Αυτό αποδεικνύεται ακόμα και σήμερα από τις «κραυγές» απόγνωσης των καναδικών φαρμακευτικών εργοστασίων που αγνοεί η καναδική κυβέρνηση.
«ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ ΕΝ ΤΗ ΕΡΗΜΩ»
Κάθε μέρα που περνάει, έρχονται στο προσκήνιο και άλλα στοιχεία που αποδεικνύουν την έλλειψη στήριξης της Καναδικής κυβέρνησης στις εγχώριες φαρμακευτικές εταιρείες. Ορισμένες από αυτές μάλιστα, αναγκάστηκαν να ζητήσουν βοήθεια από άλλες χώρες οι οποίες -όπως το Ισραήλ- άρπαξαν την ευκαιρία και έγιναν συνεταίροι και χορηγοί των καναδικών βιομηχανιών. Η έλλειψη οικονομικής υποστήριξης από την καναδική κυβέρνηση οδήγησε το κλείσιμο πολλών από αυτών.
Ένα από τα παραδείγματα είναι το επιστημονικό κέντρο έρευνας λοιμώξεων ασθενειών του πανεπιστημίου Λαβάλ, όπου λόγω απόρριψης χρηματοδότησης 2 εκατομμυρίων δολαρίων, αναγκάστηκε να σταματήσει τις έρευνες που έκανε για τον Κορωνοϊό.
Η φαρμακευτική ProvidenceTherapeutics με έδρα το Τορόντο έμεινε σημαντικά πίσω στον αγώνα κατασκευής εμβολίων, διότι έλαβε μόνο 8 εκατομμύρια δολάρια ενίσχυση από την καναδική κυβέρνηση, ενώ αντιθέτως η κυβέρνηση των ΗΠΑ επένδυσε 1 δισεκατομμύριο δολάρια στη Moderna για την έρευνα και κατασκευή των εμβολίων της. Αυτά είναι δύο από τα πολλά παραδείγματα. Υπάρχει όμως και το «κερασάκι στην τούρτα» που μας κάνει να αναρωτιόμαστε… γιατί;
ΣΤΟ ΡΑΦΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΝΑΔΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ
Ενώ λοιπόν οι κυβερνήσεις, τόσο η ομοσπονδιακή όσο και οι επαρχιακές, «κόβουν φλέβες» για την προώθηση των ξένων εμβολίων, μια καναδική θεραπεία αντισωμάτων COVID-19 κάθεται σε ράφια νοσοκομείων και φαρμακείων εν μέσω του τρίτου κύματος της πανδημίας της χώρας, επειδή οι γιατροί λένε ότι δεν έχει προγραμματιστεί ως τώρα από τις κυβερνήσεις και τις υγειονομικές αρχές η χορήγηση του φαρμάκου.
«Είναι πραγματικά πολύ απογοητευτικό που διαθέτουμε μια θεραπεία που δεν μπορούμε πραγματικά να χρησιμοποιήσουμε», δήλωσε ο ειδικός για τις ασθένειες μόλυνσης Dr. DeepaliKuma στα Καναδικά ενημερωτικά μέσα, όπως το CTV.
Πρόκειται για το bamlanivimab ένα μονοκλωνικό αντίσωμα που στρέφεται εναντίον της ακίδας πρωτεΐνης του SARS-CoV-2, του ιού που προκαλεί COVID-19. Το φάρμακο μιμείται την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να καταπολεμά τον ιό και αναπτύχθηκε από την καναδική AbCelleraBiologicsInc. του Βανκούβερ με την υποστήριξη (επιτέλους…) της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, η οποία είχε δεσμεύσει έως και 175,6 εκατομμύρια δολάρια στην εταιρεία το Μάιο του 2020 για την ανάπτυξη θεραπειών αντισωμάτων.
Σύμφωνα με τη Health Canada, το bamlanivimab μπορεί να αποτρέψει την επιδείνωση των συμπτωμάτων και να μειώσει τη νοσηλεία σε ασθενείς υψηλού κινδύνου που έχουν μολυνθεί με COVID-19.
Η θεραπεία μίας δόσης, η οποία πωλείται από την EliLillyCanadaInc., μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης όπως τα νοσοκομεία, καθώς χορηγείται ενδοφλέβια στους ασθενείς.
«Ως θεραπεία αντισωμάτων, αποτελεί μέρος μιας μεγάλης κατηγορίας φαρμάκων που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία ασθενειών, όπως ο καρκίνος και η ρευματοειδής αρθρίτιδα»,δήλωσε ο SachdevSidhu, καθηγητής μοριακής γενετικής στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, τονίζοντας ότι ως μέθοδος θεραπείας είναι μια… επικυρωμένη μορφή.
Η Health Canada ενέκρινε το φάρμακο το Νοέμβριο του 2020 με την προσωρινή εντολή που αφορά την εισαγωγή, πώληση και διαφήμιση φαρμάκων για χρήση σε σχέση με το COVID-19. Σύμφωνα με τη Health Canada, 26.000 δόσεις της θεραπείας αγοράστηκαν για 40 εκατομμύρια δολάρια και διανεμήθηκαν μεταξύ των επαρχιών. Ωστόσο, σχεδόν καμία από αυτές τις δόσεις δεν έχει χρησιμοποιηθεί…
«Χώρες σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν το bamlanivimab για να βοηθήσουν να κρατήσουν τους ασθενείς με COVID-19 εκτός νοσοκομείου και να μειώσουν τους θανάτους για μήνες. Περισσότεροι από 400.000 ασθενείς με COVID-19 παγκοσμίως έχουν επωφεληθεί από το φάρμακο»,όπως αναφέρει ο MichaelMcDougall, εκπρόσωπος της EliLilly.
Σύμφωνα με την AbCelleraBiologics, μελέτες έχουν δείξει ότι η θεραπεία είναι αποτελεσματική έναντι του SARS-CoV-2 και η παραλλαγή εντοπίστηκε για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο. Παρ’ όλα αυτά, οι επαρχιακές υγειονομικές αρχές δεν έχουν ακόμη διαθέσει τη θεραπεία στους Καναδούς…
Ο διευθύνων σύμβουλος της AbCelleraBiologics, CarlHansen, βρίσκει «θλιβερό» ότι το φάρμακο δεν είναι προσβάσιμο στον Καναδά.
Ο Χάνσεν είπε ότι η επαρχιακή κυβέρνηση της Βρετανικής Κολομβίας δεν εξέδωσε σχέδιο, σχετικά με τον τρόπο χορήγησης της θεραπείας, αναγκάζοντας τους γιατρούς να την αφήσουν στα ράφια.
Εν τω μεταξύ, η πρόσφατη ανάκληση της αδειοδότησης έκτακτης ανάγκης του bamlanivimab από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ θα μπορούσε να προκαλέσει σύγχυση με το κοινό.
«Δεν υπάρχει καμία αλλαγή στην εξουσιοδότηση bamlanivimab στον Καναδά και η EliLilly δε ζήτησε από την HealthCanada να ανακαλέσει την εξουσιοδότησή της. Το Bamlanivimab που χρησιμοποιείται από μόνο του, είναι αποτελεσματικό έναντι της παραλλαγής B.1.1.7 (UK), η οποία είναι η κύρια παραλλαγή που κυκλοφορεί στον Καναδά το τελευταίο διάστημα»,δήλωσε ο GeoffroyLegault – Thivierge της HealthCanada.
Δεδομένου ότι χορηγείται μέσω ενδοφλέβιας, οι ειδικοί λένε ότι το Bamlanivimab πρέπει να χορηγείται σε νοσοκομείο εντός 10 ημερών από την εμφάνιση συμπτωμάτων. Εάν ένας ασθενής είναι πολύ άρρωστος, η θεραπεία δεν μπορεί να χορηγηθεί.
Στις ΗΠΑ, νοσοκομεία όπως το Johns Hopkins Medicine έχουν δημιουργήσει κέντρα έγχυσης μονοκλωνικών αντισωμάτων εξωτερικών ασθενών, για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των προκλήσεων της θεραπείας.
«Τα φάρμακα για αντισώματα είναι επίσης πιο δύσκολο να γίνουν»,είπε ο καθηγητής Sidhu και με τη δόση να κοστίζει άνω των 1.500$ το bamlanivimab δεν είναι και το φθηνότερο φάρμακο.
Στις ΗΠΑ, οι ερευνητές διερευνούν επίσης τη χρήση μονοκλωνικών αντισωμάτων ως προληπτική επιλογή για ευάλωτες ομάδες, όπως ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς, που δεν ανταποκρίνονται στα εμβόλια COVID-19. Αυτοί οι ασθενείς παράγουν λίγα ή καθόλου αντισώματα, είτε ως αποτέλεσμα θεραπείας για άλλες ασθένειες, όπως ο καρκίνος, είτε επειδή γεννήθηκαν με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.
Ομοίως, το bamlanivimab αποδείχθηκε ότι μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης συμπτωματικών COVID-19 μεταξύ των κατοίκων και του προσωπικού των εγκαταστάσεων μακροχρόνιας περίθαλψης, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας κλινικής δοκιμής φάσης III από την Eli Lilly που διεξήχθη σε συνεργασία με το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργίας και Μολυσματικών ασθενειών (NIAID) και το δίκτυο πρόληψης COVID-19. Καθώς οι λοιμώξεις συνεχίζουν να αυξάνονται, η αξιοποίηση αυτής της «παραμελημένης» θεραπείας θα έσωζε ζωές.
Ο ιατρός Kumar προτρέπει τους επαρχιακούς ηγέτες και αξιωματούχους υγείας, να συμφωνήσουν για να βρουν έναν τρόπο για την εφαρμογή του Bamlanivimab στο σύστημα υγείας του Καναδά. Τα νοσοκομεία θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κινητές κλινικές και κέντρα έγχυσης, για να βοηθήσουν στη διάθεση της θεραπείας αντισωμάτων σε όσους θα μπορούσαν να επωφεληθούν από αυτήν.
«Τα νέα δεδομένα που έρχονται, δείχνουν ότι αυτές οι θεραπείες αποτρέπουν πραγματικά το θάνατο και αποτρέπουν τις νοσηλείες και εάν πρόκειται να μειώσουμε το βάρος στα δωμάτια έκτακτης ανάγκης και στα κρεβάτια του νοσοκομείου μας, τότε πρέπει πραγματικά να καταλάβουμε πώς να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις θεραπείες σε μεγάλη κλίμακα»,ανέφερε ο Kumar.
Πάνω από δώδεκα γιατροί και μέλη του συμβούλιου μολυσματικών ασθενειών υπέγραψαν επιστολή, καλώντας όλα τα επίπεδα κυβέρνησης να συνεργαστούν με κλινικές και νοσοκομεία για να αυξήσουν την πρόσβαση σε μονοκλωνικά αντισώματα και να επισπεύσουν την έγκριση συνδυασμένων μονοκλωνικών αντισωμάτων.
«Τα στοιχεία για αυτές τις θεραπείες είναι τώρα αρκετά ισχυρά – και οι παρενέργειες είναι αρκετά περιορισμένες – ότι οι Καναδοί γιατροί θα πρέπει να μπορούν να προσφέρουν αυτές τις θεραπείες σε επιλέξιμους ασθενείς», αναφέρει η επιστολή. «Πράγματι, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποδέχονται αυτά τα στοιχεία και έχουν ήδη δημιουργήσει πάνω από 5.000 τόπους έγχυσης, που έχουν χορηγήσει αυτή τη θεραπεία σε περίπου ένα εκατομμύριο ανθρώπους», σημειώνεται στην επιστολή.
Οι επιστήμονες ιατροί πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο ο Καναδάς να αρχίσει τη χορήγηση δόσεων της θεραπείας για να αποτρέψει περισσότερους Καναδούς από το θάνατο του COVID-19. Μια θεραπεία που ήδη έχει χρυσοπληρωθεί από τους καναδούς φορολογούμενους και κάθεται στα ράφια.
Τέλος να υπενθυμίσουμε, ότι η φαρμακευτική εταιρία SATONIZE (https://sanotize.com/) με έδρα στο Βανκούβερ, που πρόκειται να βγάλει έως το τέλος του έτους σπρέϊ θεραπείας του ιού, χρηματοδοτείτε από το… Ισραήλ (η ιδιοκτήτρια Dr. Gilly Regev είναι Καναδο-ισραηλινή) αντί από τον Καναδά. Γιατί άραγε;
*Ο Γιώργος Στυλ. Γκιούσμας είναι συν-εκδότης της έντυπης εφημερίδας ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΑ ΝΕΑ και της ιστοσελίδας www.tanea.ca
Η θεσμική βία την οποία βιώνει ο Έλλην Πολίτης, ένεκεν της σωρείας καταστρατηγήσεων του Καταστατικού Χάρτη του Ελλαδικού Συντάγματος, ενεργοποιούν αυτοδικαίως την ακροτελεύτια διάταξη του άρθρου 120 παράγραφος 4 του Συντάγματος, ήτοι την, κατά το προσφυώς λεγόμενον, «Επιτομή του Συνταγματικού Πατριωτισμού», καθότι, η εν θέματι διάταξη, αναγνωρίζει ευθέως προς τον Έλληνα Πολίτη, το δικαίωμα και την υποχρέωση, να αντλήσει την εξουσία αυτή, εκ του ως άνω άρθρου, ίνα καταστεί αυτόκλητος θεματοφύλακας και άγρυπνος φρουρός της Συνταγματικής Νομιμότητας, δοθέντος ότι η παράγραφος 2 του άρθρου 120, απαιτεί από τον Έλληνα πολίτη τον σεβασμό προς το Σύνταγμα και τους Νόμους οι οποίοι συμφωνούν με αυτό, αλλά και την αφοσίωση εις την πατρίδα και την Δημοκρατία.
Ως εκ τούτου επαφίεται εις τον Πατριωτισμό των Ελλήνων, η σύννομη _κατά την υποκειμενική μου γνώμη, κατά διασταλτική ερμηνεία της ως άνω διάταξης, αντίδραση του πολίτη_, εν προκειμένω, κατά των σφετεριστών της λαϊκής κυριαρχίας, οι οποίοι πραξικοπηματικά καταλύουν θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος, φαλκιδεύοντας δυσανάλογα των αντικειμενικών περιστάσεων μείζονα δικαιώματα των πολιτών (κατά κατάφωρη παραβίαση δηλαδή της περίπτυστης αρχής της αναλογικότητας, ειδικότερης έκφανσης του Κράτους Δικαίου κατ’ άρθρο 25 του Συντάγματος), όπως η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας ως προς το σύνολο των επιμέρους πτυχών και εκφάνσεώς της (ατομική-επαγγελματική δράση, απρόσκοπτη μετακίνηση) αλλά και την μείζονα αποστέρηση της ελευθέρας βούλησης αποφάσεως περί της αυτοδιάθεσης της υγείας αυτής καθ’ αυτήν των πολιτών, αλλά και της ανεπηρέαστης αλλά και κατόπιν ρητής εμφατικής αξιώσεως τους (νοείται των πολιτών), δια ειδικής έγκυρης και εμπεριστατωμένης ιατρικής πληροφόρησης περί της πανδημίας και των παρενεργειών της υπό της Πολιτείας, ούτως ώστε εν τέλει να συγκαταθέσουν συνειδητά, προς πάσα επιγενόμενη Ιατρική πράξη.
Η ανεδαφική και στερούμενη, επαρκούς τεκμηριώσεως, θεμελίωση του όρου «δημόσια υγεία» και ο δογματικός και άκρατος μονισμός ενημέρωσης από μία συγκεκριμένη μερίδα Λοιμοξιολόγων εν Ελλάδι, περί του αντικειμενικώς ή επιστημονικώς κατά το μάλλον ή ήττον, «ορθώς λαμβάνειν» ως προφυλακτικό μέτρο εξουδετερώσεως διασποράς του σύγχρονου επάρατου ιού, εν συνδυασμώ με τον σιδηρούν αποκλεισμό της ανεμπόδιστης ελευθερίας εκφράσεως, αντιφρονούντων ιατρών εις τα, εν Ελλάδι, συστημικά Μ.Μ.Ε, ελεγχόμενα απεριφράστως υπό τους μη διαυγείς μηχανισμούς, ορισμένου εσμού συμφερόντων, ήγειραν ευλόγως υποψίες προς τους γρηγορούντες πολίτες, περί της φυόμενης, εις τον αντίποδα, οιονεί «επιδημίας», καθολικής ποδηγέτησης των Μ.Μ.Ε, περί καλλιέργειας συλλογική φόβου, δια μέσου της παράνομης κατακράτησης και βιαίας στέρησης της προσωπικής ελευθερίας των πολιτών, δια των αλλεπάλληλων εγκλεισμών, υπό την «ιδιώνυμη» επαχθή απειλή επιβολής διοικητικού προστίμου και απηνούς ασκήσεως ποινικής διώξεως.
Ως εκ τούτου, την κατηγορία των σκεπτικιστών πολιτών, περί του τρόπου επιβολής της πανδημίας και των επιπτώσεων εις τα δημοκρατικά τους δικαιώματα, άρχισαν, οι διάφοροι μηχανισμοί, να τους στιγματίζουν με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, κατονομάζοντας τους αορίστως ως «σεσημασμένους εγκληματίες του νεοπαγούς ιού, ψεκασμένους, συνομωσιολόγους, ακροδεξιούς», δια τον απλούστατο λόγο ότι τόλμησαν, να αμφισβητήσουν την αυθεντία της εξουσίας, η οποία επιβάλλει δια πυρός και σιδήρου, την ιατρικώς αναιτιολόγητη υποχρέωση, διαρκούς λογοδοσίας των πολιτών δια πάσα κίνηση τους, η την δια νόμου επιβολή αμφίβολης αποτελεσματικότητας προφυλακτικών μέτρων.
Η συλλογική αυτή αντίδραση νέων επιστημόνων προς την Νέα Τάξη Πραγμάτων προς μία άκρως ιατρικώς αβάσιμη αλλά και νομικώς αντισυνταγματική και καθόλα έκνομη, επιβολής συλλήβδην και κατά συρροή μέτρων, τα οποία προσβάλλουν ευθέως την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, προϊόν επεξεργασίας επιβολής υπερεθνικών αλλότριων συμφερόντων της, προφανώς ανησύχησε τους κρατούντες.
Η πατερναλιστική αυτή υπερ-εξουσία της κυβέρνησης, ομοιάζει με αστυνομικό κράτος ολοκληρωτικού τύπου, το οποίο υπό τον μανδύα της επίφασης της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, επιχειρεί να περιάγει την χώρα, προς μία μόνιμη κατάσταση πολιορκίας, η οποία δήθεν δικαιολογείται και συγχωρείται, από την πολύκροτη πανδημία ως παγίως επαπειλούμενο κίνδυνο της δημόσιας υγείας, εξ αυτού του λοιπόν του λόγου ο πολίτης σήμερα απολύεται εκδικητικά από την εργασία του, ακόμη και τα παιδιά στερούνται της εκπαιδεύσεως, άνευ ετέρου τινός εν είδει τιμωρίας, ως αντιφρονούντες και μη συμμορφούμενη προς την άλογη κρατική βία.
Η διχοστασία εις τους κόλπους της κοινωνίας καθώς και η ρατσιστική βία προς τους έχοντες μία τεκμηριωμένα διαφορετική άποψη αμφισβήτησης του ως άνω επιβεβλημένου «αφηγήματος» διώκεται καθοιονδήποτε τρόπο, με την μομφή του αρνητή της αυθεντίας της δεσποτείας του αδιαμφισβήτητου κύρους του «Ηγεμόνα».
Εν τω πλαισίω αυτό, νύκτωρ, βεβιασμένα, εν κρυπτώ και παραβύστω, ψηφίστηκε, στις 22-4-2021, άρον άρον, το ανεύθυνο των «Λοιμοξιολόγων», μία θεσμικώς πραξικοπηματική ενέργεια, η οποία σηματοδοτεί εκκωφαντικά, τον ενταφιασμό της Δημοκρατίας και την πρόδηλη κατάλυση των Δημοκρατικών Θεσμών.
Η περί ης ο λόγος ψήφιση άπτεται της περί της αφέσεως της ποινικής ευθύνης των μελών της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του Κορωνοϊού COVID-19, της Επιτροπής Αντιμετώπισης Εκτάκτων Συμβάντων Δημόσιας Υγείας από Λοιμογόνους Παράγοντες της Επιτροπής Εμβολιασμών, οι οποίοι εφεξής δεν ευθύνονται, δεν διώκονται και δεν εξετάζονται για γνώμη που διατύπωσαν ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στο πλαίσιο λειτουργίας των ως άνω Επιτροπών. Δίωξη επιτρέπεται μόνο για συκοφαντική δυσφήμιση ή εξύβριση.
Πρόκειται για το άρθρο 4, της επίμαχης τροπολογίας προσθήκης του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων» όπου το άρθρο 32ο του Ν. 4771/2021 (Α’ 16) αντικαθίσταται με βάσει τα ως άνω προρρηθέντα, υπογεγραμμένο υπό των Υπουργών Οικονομίας και Υγείας.
Η ως άνω, διάταξη, αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα εις τα θεμέλια του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος αναγνωρίζοντας συλλήβδην προληπτική ασυλία προς τους «πρωταγωνιστές» της Πανδημίας με ό,τι τούτο συνεπάγεται της δημόσιας υγείας, των πλημμελειών (ιατρικών και διοικητικών) ως προς την διαχείριση αυτής, με αποτέλεσμα δηλαδή, να αμνηστεύεται εκ των προτέρων και να καθαγιάζεται ως αυθεντικά ανεπίδεκτη, ποινικής διερεύνησης οιαδήποτε τυχόν μη ορθή λήψη αποφάσεως, η οποία αντικειμενικά δεν επέφερε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα αλλά ενδεχομένως να αποτέλεσε γενεσιουργό αιτία, πολλαπλών άστοχων ενεργειών και παραλείψεων ως προς την ιταμή διαχείριση της περιλάλητης πανδημίας.
Η εν λόγω ανεκδιήγητη πράξη, όζει ολοκληρωτισμό, και συνιστά ανυπερθέτως εκκωφαντική ομολογία αφενός αποτυχίας της κυβερνήσεως, η οποία φοβούμενη τυχόν, παρέμβαση της Δικαιοσύνης, ως έδει, _καθότι φρονούμε ότι ζούμε σε Συντεταγμένο Κράτος Δικαίου, όπου η λειτουργική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, δύναται να παρέμβει, κατόπιν ελευθέρας ασκήσεως του προσήκοντος, νομικού και ουσιαστικά βάσιμου ένδικου βοηθήματος, υπό οιονδήποτε πολίτη προς τυχόν διαλεύκανση της υποθέσεως της πανδημίας και αφετέρου απερίφραστη παραδοχή ότι ημείς οι πολίτες καθιστάμεθα ανυπόληπτα ενεργούμενα ψεκασμένοι, οι οποίοι στερούμεθα οιασδήποτε προστασίας, ακόμη και της δικαστικής προστασίας, καθότι, απλώς αποτελούμε μία διανοητικώς λοβοτομημένη, ευκαταφρόνητη και ανυπόληπτη υδαρή μάζα, προκειμένου η ελίτ να πειραματίζεται εις την αντοχή της υγείας μας.
Η θέσπιση της ποινικής ανευθυνότητας συνεπάγεται εις το διηνεκές ατιμωρησία των πρωταγωνιστών διαχείρισης της πανδημίας και πηδαλιουχήσεως της κοινωνίας περί της λήψεως των προσηκόντων κατά το δοκούν μέτρων, δηλαδή, εν άλλοις λόγοις, η διάταξη αυτή, απαλλάσσει τα μέλη, κατά τρόπο πρόδηλα αντισυνταγματικό διότι παραβιάζει το άρθρο 4 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο «οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου», καθόσον με το ακαταδίωκτο και επί δολίων πράξεων ή παραλείψεών τους επέρχεται αδικαιολόγητη ευνοϊκή μεταχείριση υπέρ αυτών και μη εφαρμογή των ελληνικών ποινικών νόμων υπέρ της συγκεκριμένης κατηγορίας, ως υπαλλήλων εν ευρεία εννοία, έναντι άλλων κατηγοριών υπαλλήλων, δοθέντος ότι η άνω διάταξη του Συντάγματος κατοχυρώνει όχι μόνο την ισότητα των Ελλήνων πολιτών έναντι του νόμου αλλά και την ισότητα του νόμου έναντι αυτών.
Είναι γεγονός, ότι ο νομοθέτης μπορεί να προβαίνει σε διαφορετική ρύθμιση, όταν τούτο επιβάλλεται από λόγους γενικότερου κοινωνικού ή δημόσιου συμφέροντος, για τους οποίους είναι δυνατό να κάμπτεται νομοθετικώς η προεκτεθείσα αρχή της ισότητας των πολιτών έναντι του νόμου (Ολ. Α.Π. 4/2012, 11/2008, 3/2006, 38/2005).
Τούτο, όμως, δεν μπορεί να ισχύσει στην περίπτωση τελέσεως εκ δόλου αξιόποινων πράξεων παρά οιουδήποτε, αφού επί τέτοιου είδους πράξεων δεν είναι νοητή ύπαρξη λόγων γενικότερου κοινωνικού ή δημόσιου συμφέροντος, που να δικαιολογούν συνταγματικώς τη διαφορετική ρύθμιση με τη θέσπιση ακαταδίωκτου υπέρ των ανωτέρω προσώπων κατά την εκφορά γνώμης ή διενέργεια πράξεως, που ανάγονται στα καθήκοντά τους
Έτι περαιτέρω και συμπληρωματικώς προς την εθνική νομοθεσία λειτουργεί και η ευρωπαϊκή και ειδικότερα το άρθρο 14 της ΕΣΔΑ που καθιερώνει την αρχή της ισότητας και απαγορεύει τις διακρίσεις ορίζοντας ότι «η χρήσις των αναγνωριζομένων εν τη παρούση Συμβάσει δικαιωμάτων και ελευθεριών δέον να εξασφαλισθεί ασχέτως διακρίσεως φύλου, φυλής, χρώματος, γλώσσης, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής προελεύσεως, συμμετοχής εις εθνική μειονότητα, περιουσίας, γεννήσεως ή άλλης καταστάσεως».
Ειδικότερα, στόχος της ευρωπαϊκής νομοθεσίας κατά των διακρίσεων είναι να εξασφαλίσει σε όλα τα άτομα ισότιμες και δίκαιες προοπτικές πρόσβασης στις ευκαιρίες που παρουσιάζονται στην κοινωνία.
Μάλιστα, αυτή η νομοθεσία δεν παρουσιάζει μόνο μια μονόπλευρη διάσταση αξιώνοντας την απαγόρευση των διακρίσεων στις σχέσεις κράτους πολίτη, αλλά ταυτόχρονα τριτενεργεί και στις σχέσεις μεταξύ των ιδιωτών.
Εξειδικεύοντας παρατηρούμε ότι η απαγόρευση των διακρίσεων αναλύεται ως εξής:
Προβλέπει ότι τα πρόσωπα που βρίσκονται σε όμοιες καταστάσεις πρέπει να τυγχάνουν όμοιας μεταχείρισης και να μην υφίστανται δυσμενέστερη μεταχείριση λόγω κάποιου ιδιαίτερου «προστατευόμενου» χαρακτηριστικού το οποίο διαθέτουν. Αυτές είναι οι «άμεσες» διακρίσεις που υπόκεινται σε ένα γενικό κριτήριο αντικειμενικής αιτιολόγησης. Ειδικότερα το ΕΔΔΑ έχει κρίνει ότι «[…] διαφορετική μεταχείριση ατόμων που βρίσκονται σε σχετικά όμοιες καταστάσεις […] μπορεί να θεωρηθεί διάκριση εάν στερείται αντικειμενικής και εύλογης αιτιολογίας, με άλλα λόγια εάν δεν επιδιώκει την επίτευξη ενός θεμιτού σκοπού ή εάν δεν υπάρχει εύλογη σχέση αναλογικότητας μεταξύ των χρησιμοποιούμενων μέσων και του σκοπού που επιδιώκεται να επιτευχθεί».
Συνελόντι ειπείν, η κυβέρνησις, τελεί εις ρόλο ωσεί «Ποντίου Πιλάτου», ο οποίος ναι μεν θεσπίζει την ατιμωρησία, κατά τον πιο ιταμό, Αντισυνταγματικό και αντιδημοκρατικό τρόπο, δια ένα τόσο καίριο, ακανθώδες και ιστορικό ζήτημα, καταφάσκοντας όμως δε, εμμέσως πλην σαφώς, ενδεχόμενο δόλο ως προς την αποτυχία της μέχρι τούδε διαχείρισης της πανδημίας αλλά εν ταυτώ και δια το μέλλον, νίπτοντας ανενδοιάστως, τας χείρας της, αποτινάσσοντας οιαδήποτε ανάληψη ουσιαστικά πολιτικής ευθύνης, πλήττοντας όμως τοιουτοτρόπως, εκ βάθρων τα θεμέλια της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας μας.
Δημοσκόπηση της Interview δείχνει για πρώτη φορά τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός Βουλής στην πρόθεση ψήφου με 2,9% ◘ Έντονη αντίδραση από την Κουμουνδούρου ◘ 1η η ΝΔ και 2ο το ΠΑΣΟΚ στην εκτίμηση ψήφου ◘ Τι πιστεύουν οι Έλληνες για τα ελληνοτουρκικά και την κρίση στο Ιράν
Νέα δημοσκόπηση της Interview, που δημοσιεύθηκε την Τρίτη 24/6, δείχνει ξεκάθαρο προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας στην πρόθεση ψήφου, με το ΠΑΣΟΚ να ακολουθεί στη δεύτερη θέση και τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει κατρακυλήσει κάτω από το 3%! Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης που έγινε από την Interview για την Politic, στην εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος η ΝΔ είναι μπροστά με 31,3% και ακολουθούν: ΠΑΣΟΚ 14,5%, Πλεύση Ελευθερίας 10,3%, Ελληνική Λύση 8,5%, ΚΚΕ 7,1%, Κίνημα Δημοκρατίας 4,5%, Φωνή Λογικής 4%, ΜέΡΑ25 3,9%, ΣΥΡΙΖΑ 3,6%, Νίκη 2,8%, Νέα Αριστερά 2% και Άλλο κόμμα 7,5%. Στην πρόθεση ψήφου το κυβερνών κόμμα συγκεντρώνει 25,9%, το ΠΑΣΟΚ 12%, η Πλεύση Ελευθερίας 8,5%, ενώ καταρρέει ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς με 2,9% βρίσκεται κάτω από το όριο του 3%.
Αναλυτικά η πρόθεση ψήφου: ΝΔ 25,9%, ΠΑΣΟΚ 12%, Πλεύση Ελευθερίας 8,5%, Ελληνική Λύση 7%, ΚΚΕ 6,5%, Κίνημα Δημοκρατίας 4%, ΜέΡΑ25 3,5%, Φωνή Λογικής 3,5%, ΣΥΡΙΖΑ 2,9%, Νίκη 2%, Νέα Αριστερά 1,7%, Άλλο κόμμα 5,8%, Αναποφάσιστοι 16,7%.
Σε σύγκριση με τη μέτρηση του Μαΐου, η Νέα Δημοκρατία στην πρόθεση ψήφου κινείται σταθερά, από το 24,8% το Μάιο στο 25,9% τον Ιούνιο. Η ΝΔ στην εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος συγκέντρωνε το Μάιο 30,1%, ενώ τώρα 31,3%. Το ΠΑΣΟΚ παραμένει στη δεύτερη θέση και στην πρόθεση ψήφου δείχνει μία μικρή υποχώρηση από το 13,1% στο 12%, ενώ στην εκτίμηση αποτελέσματος έχει μικρή αύξηση από το 14,2% στο 14,5%. Η Πλεύση Ελευθερίας υποχωρεί από το 9% στο 8,5% (11% και 10,3% στην εκτίμηση αποτελέσματος), η Ελληνική Λύση πέφτει από το 7,8% στο 7% (8,8 και 8,5% στην εκτίμηση αποτελέσματος), το ΚΚΕ παραμένει σταθερό, με μικρή μεταβολή από το 7% στο 6,5% (8,7% και 7,15% στην εκτίμηση αποτελέσματος). Ο ΣΥΡΙΖΑ υποχωρεί από το 4,6% στο 2,9% (5,3% και 3,6% στην εκτίμηση αποτελέσματος), σημειώνοντας μια από τις πιο αξιοσημείωτες πτώσεις. Το Κίνημα Δημοκρατίας είναι στο 4%, ενώ ΜέΡΑ25 και Φωνή Λογικής φτάνουν στο 3,5%. Η ΝΙΚΗ είναι στο 2% και η Νέα Αριστερά στο 1,7%. Αξιοσημείωτη είναι η αύξηση των αναποφάσιστων, που από το 13,8% το Μάιο φτάνει στο 16,7% τον Ιούνιο. Την ίδια στιγμή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένει πρώτος και χωρίς αντίπαλο στην εμπιστοσύνη των πολιτών, με 31,7%, αυξάνοντας οριακά το ποσοστό του από το 29% που κατέγραψε το Μάιο.
Στη δεύτερη θέση βρίσκεται ο «Κανένας» με 29,4%κάτι που δείχνει την αμφισβήτηση απέναντι στο σύνολο του πολιτικού συστήματος.
Στην τρίτη θέση αλλά με χαμηλό ποσοστό βρίσκεται ο Νίκος Ανδρουλάκης με 10%, σημειώνοντας μικρή άνοδο από το 8,5% του Μαΐου, ενώ η Ζωή Κωνσταντοπούλου παραμένει κοντά, με 7,3% από 7,9%.
ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ
Σχετικά με τα ελληνοτουρκικά, ο κόσμος ζητά ένα συνδυασμό ισχύος και διαλόγου, χωρίς εκπτώσεις στα εθνικά δίκαια. Σύμφωνα με την έρευνα, το 50% των Ελλήνων υποστηρίζει την ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας, αλλά με διατήρηση ανοιχτών διπλωματικών καναλιών. Άλλο ένα 36% επιθυμεί σκληρή στάση χωρίς καμία παραχώρηση, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία απορρίπτει την υποχωρητικότητα (μόλις 1% τη θεωρεί αποδεκτή επιλογή).
ΤΟ ΙΡΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΙΛΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Το 54% των ερωτηθέντων θεωρεί πως το Ιράν αποτελεί απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, επιβεβαιώνοντας ότι η εικόνα της Τεχεράνης στην ελληνική κοινή γνώμη παραμένει αμφιλεγόμενη. Το 41% εκτιμά ότι το Ιράν δε συνιστά απειλή, ενώ ένα 5% δηλώνει ότι δε γνωρίζει ή δεν απαντά. Το ποσοστό αυτό αναδεικνύει μια διχασμένη αλλά σαφώς επιφυλακτική στάση απέναντι στην Τεχεράνη, με σημαντικό τμήμα της κοινής γνώμης να εξακολουθεί να συνδέει το Ιράν με αποσταθεροποιητικούς παράγοντες στη Μέση Ανατολή.
ΑΡΕΣΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΑΚΡΟΝ ΚΑΙ ΠΟΥΤΙΝ
Ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης συγκεντρώνει το υψηλότερο ποσοστό θετικών απόψεων (43,4%) όσον αφορά τους ξένους ηγέτες, ενώ ακολουθούν ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν (39%) και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν (32%). Στον αντίποδα, οι πιο αρνητικά αξιολογημένοι ηγέτες είναι ο Ντόναλντ Τραμπ (74,1% αρνητικές γνώμες), ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι (73%) και ο Μπενιαμίν Νετανιάχου (71,3%). Η εικόνα που προκύπτει δείχνει ότι οι Έλληνες εμφανίζονται πιο θετικοί απέναντι σε ηγέτες που συνδέονται με τον άξονα Ελλάδας – Κύπρου και την ευρωπαϊκή σταθερότητα, ενώ διατηρούν επιφυλάξεις ή έντονη κριτική απέναντι σε προσωπικότητες που σχετίζονται με συγκρούσεις, πολέμους και γεωπολιτική αναταραχή.
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ «Η δημοσκοπική εταιρεία Interview εμφανίζει ψευδώς τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, λίγες μέρες μετά τη διεξαγωγή του Συνεδρίου του, σε ποσοστό που ουδεμία σχέση έχει όχι μόνο με τις υπόλοιπες μετρήσεις, αλλά και την ίδια την πραγματικότητα» αναφέρει η σχετική ανακοίνωση της Κουμουνδούρου – στην οποία προστίθενται τα εξής: «Είναι παντελώς αναξιόπιστη, δεν ανήκει στον ΣΕΔΕΑ και η ανοχή που έχουμε επιδείξει έχει και τα όριά της. Αναμένουμε την αντίδραση του Συλλόγου Εταιριών Δημοσκόπησης και Έρευνας Αγοράς (ΣΕΔΕΑ) για τέτοιου είδους πρακτικές, που προσβάλλουν συστηματικά τη δημοσκοπική επιστήμη και λειτουργούν ως εργαλεία χειραγώγησης της κοινής γνώμης, με σκοπό την αναπαραγωγή των «στοιχείων» που μαγειρεύονται. Αυτό που έχει δημιουργήσει το σύστημα Μαξίμου, με ομάδες «δολοφονίας χαρακτήρων» και «εργαλεία» για κάθε χρήση και με νέους μάλιστα».
Η εύθραυστη κατάπαυση του πυρός ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν συνεχίζει να τηρείται, έως και τη στιγμή που εκδόθηκαν τα ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΑ ΝΕΑ, με τον ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου να διαλαλεί την «ιστορική νίκη» που κατάφερε ο στρατός του στην Ισλαμική Δημοκρατία, «καταστρέφοντας» το πυρηνικό της πρόγραμμα – μολονότι διαβαθμισμένο αμερικανικό έγγραφο της υπηρεσίας πληροφοριών του Πενταγώνου, που επικαλέστηκαν μέσα ενημέρωσης, εγείρει αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα των βομβαρδισμών, τους οποίους εξαπέλυσαν τα ξημερώματα της Κυριακής 22/6 στρατηγικά βομβαρδιστικά των ΗΠΑ εναντίον τριών ιρανικών εγκαταστάσεων-κλειδιών. Το Ιράν ανακήρυξε επίσης τη «νίκη» του, επαναβεβαιώνοντας πως θα ασκήσει τα «νόμιμα δικαιώματά» του, συνεχίζοντας το πολιτικό πυρηνικό πρόγραμμά του, και δηλώνοντας ταυτόχρονα έτοιμο να ξαναρχίσει διαπραγματεύσεις με την Ουάσιγκτον.
«Καταγάγαμε μεγάλη νίκη», τόνισε ο κ. Νετανιάχου σε διάγγελμά του προς το έθνος, μερικές ώρες αφού τέθηκε σε εφαρμογή η κατάπαυση του πυρός, την οποία επέβαλε στην ουσία ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.
«Αφανίσαμε το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Κι αν οποιοσδήποτε στο Ιράν αποπειραθεί να το αναδομήσει, θα δράσουμε με την ίδια αποφασιστικότητα, την ίδια ένταση, για να αποτύχει κάθε τέτοια προσπάθεια», διεμήνυσε και ορκίστηκε πως «το Ιράν δε θα αποκτήσει ποτέ ατομικό όπλο».
Πάντως, σύμφωνα με άκρως απόρρητη πεντασέλιδη έκθεση της υπηρεσίας πληροφοριών του Πενταγώνου, το περιεχόμενο της οποίας αποκάλυψαν σε αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, πηγές τους εν γνώσει του, οι βομβαρδισμοί των ΗΠΑ στο Φορντό, στη Νατάνζ και στην Ισφαχάν τα ξημερώματα της Κυριακής 22 Ιουνίου δεν εξάλειψαν εντελώς τον εξοπλισμό φυγοκέντρισης, ούτε τα αποθέματα εμπλουτισμένου ουρανίου του Ιράν.
Τα πλήγματα μάλλον έκλεισαν εισόδους σε κάποιες εγκαταστάσεις, αλλά χωρίς να καταστρέψουν υπόγειες κτιριακές δομές, και κατά συνέπεια απλώς καθυστέρησαν το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα για μερικούς μήνες, ανέφεραν τρία μέσα ενημέρωσης.
Η εκπρόσωπος της αμερικανικής προεδρίας, Κάρολαϊν Λέβιτ, εμμέσως επιβεβαίωσε την αυθεντικότητα του εγγράφου, αλλά δήλωσε πως τα δημοσιεύματα είναι «εντελώς λάθος» και τόνισε πως η αρχική αποτίμηση είναι «άκρως απόρρητη», παρ’ όλ’ αυτά τη «διέρρευσε» κάποιος «χαμηλόβαθμος» και «χαμένος» της λεγόμενης κοινότητας των πληροφοριών.
Κανένα από τα τρία μέσα ενημέρωσης που αναφέρθηκαν στην αποτίμηση της DIA, ωστόσο, δεν επικαλέστηκε το ίδιο το έγγραφο, αλλά πηγές ενήμερες για το περιεχόμενό του.
Η «διαρροή» του εγγράφου ήταν «σχεδιασμένη» για να «εξευτελίσει» τον Αμερικανό πρόεδρο Τραμπ και να «δυσφημίσει» τους πιλότους της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας, οι οποίοι «έφεραν σε πέρας τέλεια την αποστολή να αφανιστεί το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν», υποστήριξε η κυρία Λέβιτ μέσω X.
Ο ίδιος ο πρόεδρος Τραμπ επέμεινε εξάλλου μέσω Truth Social στο ότι «οι πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Ιράν έχουν καταστραφεί τελείως!», καταφερόμενος εναντίον των δύο από τα τρία ΜΜΕ, του CNN των «ψευδών ειδήσεων» και των New York Times που «χρεοκοπούν».
Μετά τους βομβαρδισμούς της Κυριακής 22/6, ο αρχηγός του γενικού επιτελείου εθνικής άμυνας των ΗΠΑ, ο πτέραρχος Νταν Κέιν, φάνηκε πιο επιφυλακτικός, λέγοντας πως προκάλεσαν «ζημιές και εξαιρετικά σοβαρές καταστροφές» στις τρεις εγκαταστάσεις.
Ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) κρίνει αδύνατο σε αυτό το στάδιο να εκτιμήσει τις ζημιές στις ιρανικές εγκαταστάσεις, στις οποίες ζητεί να του δοθεί πρόσβαση. Ειδικοί θεωρούν, πως το Ιράν πιθανόν είχε απομακρύνει το πυρηνικό υλικό πριν από τους βομβαρδισμούς και η Τεχεράνη λέει πως συνεχίζει να έχει αποθέματα εμπλουτισμένου ουρανίου.
Ο ΔΟΑΕ έχει τονίσει, πως δεν έχει μέχρι σήμερα καμιά ένδειξη ότι υπάρχει «συστηματικό πρόγραμμα» κατασκευής πυρηνικών όπλων στο Ιράν.
Η ιρανική κυβέρνηση ανακοίνωσε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, πως έχει λάβει «τα απαραίτητα μέτρα» για να εγγυηθεί τη συνέχεια του πυρηνικού προγράμματος της χώρας, το οποίο επιμένει εδώ και δεκαετίες πως έχει αποκλειστικά πολιτικό χαρακτήρα. Σύμβουλος του ανώτατου ηγέτη του Ιράν, του Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, τόνισε πως η χώρα του συνεχίζει να έχει αποθέματα εμπλουτισμένου ουρανίου και ότι τίποτε «δεν τελείωσε».
Στο Ισραήλ, ο στρατός προχώρησε το βράδυ της Τρίτης 24/6 στην άρση περιορισμών που είχαν επιβληθεί στους πολίτες κατά τη διάρκεια του πολέμου, όμως προειδοποίησε, διά στόματος του αρχηγού του γενικού επιτελείου του, πως «η εκστρατεία εναντίον του Ιράν δεν έχει τερματιστεί» κι ότι ανοίγει «νέο κεφάλαιο».
Ο υποστράτηγος Εγιάλ Ζαμίρ είπε ακόμη πως ο στρατός θα επικεντρωθεί εκ νέου στη Λωρίδα της Γάζας, όπου διεξάγει πόλεμο εναντίον του παλαιστινιακού ισλαμιστικού κινήματος Χαμάς από τον Οκτώβριο του 2023.
Από την πλευρά της, η Τεχεράνη πανηγύρισε πως ανάγκασε τον ορκισμένο εχθρό της, το Ισραήλ, να «τερματίσει μονομερώς» τον πόλεμο.
Ο Ιρανός πρόεδρος, Μασούντ Πεζεσκιάν, μίλησε για το «τέλος του πολέμου» τον οποίο «επέβαλε» στη χώρα του το Ισραήλ και δεσμεύτηκε πως η κατάπαυση του πυρός θα τηρηθεί, υπό τον όρο πως θα γίνει σεβαστή κι από την άλλη πλευρά.
Τα ξημερώματα της 13ης Ιουνίου, το Ισραήλ εξαπέλυσε αεροπορικούς βομβαρδισμούς εύρους άνευ προηγουμένου εναντίον του Ιράν, με δημόσια διακηρυγμένο στόχο να καταστρέψει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Ισλαμικής Δημοκρατίας ώστε να μην αποκτήσει πυρηνικά όπλα – κάτι που η Τεχεράνη διαψεύδει πως επιδιώκει. Οι δύο χώρες αντάλλασσαν έκτοτε πλήγματα, η μία στο έδαφος της άλλης.
Το Ιράν είναι διατεθειμένο «να επιλύσει τις διαφωνίες (…) στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων» με τις ΗΠΑ, είπε ο πρόεδρος Πεζεσκιάν, επαναλαμβάνοντας πως παρότι η χώρα δε θέλει πυρηνικό οπλοστάσιο, θα ασκήσει «τα νόμιμα δικαιώματά της» και θα συνεχίσει να έχει πολιτικό πυρηνικό πρόγραμμα.
Στην ιρανική πλευρά, ο πόλεμος άφησε πίσω τουλάχιστον 610 νεκρούς και 4.700 τραυματίες, σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο επίσημο απολογισμό, που ωστόσο αφορά μόνο, ή κυρίως, τους αμάχους. Τα ιρανικά πλήγματα με πυραύλους και drones άφησαν πίσω 28 νεκρούς στην ισραηλινή επικράτεια, κατά τα πιο πρόσφατα επίσημα δεδομένα της κυβέρνησης Νετανιάχου.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ απαίτησε το βράδυ της Δευτέρας 23/6 οι δύο εμπόλεμες χώρες να κάνουν βήματα «προς την ειρήνη» μετά την ιρανική επίθεση -χωρίς θύματα ούτε σοβαρές ζημιές- εναντίον της αμερικανικής στρατιωτικής βάσης αλ Ουντέιντ στο Κατάρ, της μεγαλύτερης στην περιοχή, σε ανταπόδοση για τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς.
Ο μεγιστάνας εξάλλου «ευχαρίστησε το Ιράν» επειδή «προειδοποίησε» την Ουάσιγκτον «έγκαιρα», κάτι που επέτρεψε «να μη χαθούν ζωές και να μην τραυματιστεί κανένας».
Μολονότι από το 1981 έως σήμερα, οι ελληνικές κυβερνήσεις διαχειρίστηκαν πάνω από 2,3 τρις ευρώ, οι εργαζόμενοι χωρών του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού συγκλίνουν, ενώ η Ελλάς… αποκλίνει!
Τον επονείδιστο αρνητικό χαρακτηρισμό «μαύρο πρόβατο» για την Ελλάδα, που χρησιμοποιούσαν επί σαράντα χρόνια οι ευρωσκεπτικιστές και που συμπληρώθηκε με άλλες εκφράσεις από την ελληνική κλασική… Γραμματεία, όπως «Αχίλλειος Πτέρνα της Ευρωζώνης» και «Δούρειος Ίππος της Ευρωζώνης» στις αρχές του 2008, όταν τα πρόδρομα σημάδια της οικονομικής κρίσης γίνονταν ολοένα και πιο έντονα και στη χώρα μας, και η ελληνική οικονομία βρέθηκε ξανά στο μάτι του κυκλώνα, μερίδας ξένου Τύπου, κυρίως βρετανικού και γερμανικού, μού θύμισαν οι διαπιστώσεις, οι παρατηρήσεις και οι συστάσεις του αντιπρόεδρου της Κομισιόν και επιτρόπου Οικονομίας, Βάλντις Ντομπρόβσκις [φωτ.], με τις οποίες συνόδευσε την έγκριση του «Μεσοπρόθεσμου Διαρθρωτικού και Δημοσιονομικού Σχεδίου 2025-2028».
Επίσης, μού θύμισαν την επιστολή με δραματικό περιεχόμενο που έστειλε στις 19 Μαρτίου 1990 στον τότε, αθώο του αίματος, πρωθυπουργό Ξενοφώντα Ζολώτα, ο τότε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου, Ζακ Ντελόρ, με έμμεση προειδοποίηση για έξοδο της Ελλάδος από την ΕΟΚ και δραματική έκκληση, για να μη συμβεί αυτό, για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων!
Πάντως, με έκπληξη διαπίστωσα, ότι ενώ τέτοιες σκληρές διαπιστώσεις και συστάσεις αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκαλούσαν στο παρελθόν έντονες αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και, φυσικά, του Τύπου, οι προειδοποιήσεις του Βάλντις Ντομπρόβσκις ελάχιστα σχολιάστηκαν!
Την ίδια σχεδόν υποδοχή είχε και η καθιερωμένη, άρτια, όπως πάντα, ετήσια έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας (ΙΝΕ) της ΓΣΕΕ, που δόθηκε στη δημοσιότητα τις ίδιες ημέρες και αποτελεί, ως συνήθως, «όαση» ενημέρωσης». Τέτοιες εκθέσεις ή αναλύσεις, όπως και του ιστορικού «Οικονομικού Ταχυδρόμου», σε προηγούμενες εποχές προκαλούσαν έντονες πολιτικές αντιδράσεις που έφταναν μέχρι την κατάθεση επίκαιρων ερωτήσεων στη Βουλή ή συζητήσεις στη Βουλή.
Στην εκπόνηση της Έκθεσης του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, η οποία επικεντρώνεται στις εξελίξεις κυρίως του 2024, αλλά και σε ορισμένες άλλες συγκεκριμένες περιόδους, συμμετείχαν – εκτός από τον επιστημονικό διευθυντή του Ινστιτούτου Εργασίας Γιώργο Αργείτη, ο οποίος είχε το συντονισμό, την επιμέλεια και την ευθύνη – και οι επιστήμονες Π. Γεωργιάδου, Ν. Κορατζάνης, Σ. Μιχοπούλου, Δ. Παϊταρίδης και Χ. Πιέρρος.
ΟΙ ΣΚΛΗΡΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ
ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΗΣ ΕΕ
Παραθέτω εν συντομία μερικές από τις εκκωφαντικές, εις ώτα μη ακουόντων, διαπιστώσεις και συστάσεις του παραπάνω αξιωματούχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
► Η Ελλάδα είναι μία από τις τρεις χώρες που έχουν δείξει ανεπαρκή πρόοδο στην κοινωνική σύγκλιση (μαζί με τη Ρουμανία και την Ιταλία).
► Η συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας παραμένει πολύ χαμηλή, με αποτέλεσμα το χάσμα μεταξύ των φύλων στην απασχόληση να είναι διπλάσιο από το μέσο όρο της ΕΕ!
► Η Ελλάδα έχει σημαντικό ποσοστό νέων που δεν απασχολούνται, δε σπουδάζουν και δεν παρακολουθούν κατάρτιση (14,2%)! Δεν κάνουν, δηλαδή, τίποτε!
► Υψηλό ποσοστό του πληθυσμού εξακολουθεί να διατρέχει κίνδυνο φτώχειας (η Ελλάδα είναι τρίτη από το τέλος στην ΕΕ, με τα υψηλότερα ποσοστά μετά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία)!
► Είναι αναποτελεσματικές οι κοινωνικές μεταβιβάσεις (πολυώνυμα προνοιακά επιδόματα), καθώς μειώνουν τη φτώχεια κατά ποσοστιαίες μονάδες πολύ χαμηλότερες από το μέσο όρο της ΕΕ, με σημαντική μάλιστα υποχώρηση τα τελευταία χρόνια!
► Ένας στους πέντε Έλληνες έχει Ανεκπλήρωτες ανάγκες ιατρικής περίθαλψης: Η Ελλάς βρίσκεται στη χειρότερη θέση μετά την Εσθονία ως προς τα άτομα που δεν μπόρεσαν να έχουν ιατρική φροντίδα που χρειάζονταν – κυρίως λόγω κόστους!
► Είναι χαμηλή η παροχή μακροχρόνιας φροντίδας.
► Η Ελλάδα έχει από τα χαμηλότερα ποσοστά δημόσιων δαπανών στο σύνολο των δαπανών υγείας!
► Χλεύη της κατ’ ευφημισμό «δωρεάν υγείας»: Η Ελλάδα έχει από τα υψηλότερα ποσοστά ιδιωτικών πληρωμών για δαπάνες υγείας (33,5%, ποσοστό υπερδιπλάσιο από το μέσο όρο της ΕΕ)!
► Υψηλό κόστος στέγασης. Δηλαδή ο Έλληνας πληρώνει πάνω από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματός του για ενοίκιο / στεγαστικό δάνειο και πάγιους λογαριασμούς. Μάλιστα, τα φτωχά νοικοκυριά διαθέτουν κατά μέσο όρο το 62,4% του διαθέσιμου εισοδήματος για δαπάνες στέγασης!
► Υψηλά ποσοστά υλικής και κοινωνικής υστέρησης (το 14% του πληθυσμού στερείται τουλάχιστον 7 από τα 13 βασικά αγαθά και υπηρεσίες).
► Πάνω από οχτώ στα δέκα φτωχά νοικοκυριά (81,9%) και πάνω από ένα στα τρία μη φτωχά (34,6%), δυσκολεύεται να ανταποκριθεί οικονομικά και να καλύψει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες, ύψους περίπου 480 ευρώ!
► Η στεγαστική κρίση επιδεινώνεται από τις καθυστερήσεις στους πλειστηριασμούς κατοικιών με κόκκινα δάνεια, καθώς πολλά κενά διαμερίσματα παραμένουν «δεσμευμένα»!
Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΧΕΤΑΙ… ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ
Αλλά, ο επίτροπος Οικονομίας της ΕΕ προχωρεί και σε πολλές συστάσεις, παραθέτω κάποιες από αυτές (λόγω έλλειψης χώρου):
► Υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής στέγασης με χαρτογράφηση του διαθέσιμου στεγαστικού αποθέματος και των αναγκών.
► Ταχύτερες μεταρρυθμίσεις (έχει μαλλιάσει η γλώσσα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των διεθνών οργανισμών επί… πενήντα χρόνια…).
► Ενθάρρυνση πιο ευέλικτων μορφών εργασίας για την αύξηση της απασχόλησης για νέους, γυναίκες και ευάλωτες ομάδες (στη χώρα μας η λέξη ευελιξία σημαίνει… ακαμψία!!!).
► Αύξηση των υπηρεσιών φροντίδας παιδιών και βελτίωση των υπηρεσιών μακροχρόνιας φροντίδας, για να «απελευθερωθεί» εργατικό δυναμικό, κυρίως γένους θηλυκού, που δε δουλεύει, γιατί έχει αναλάβει το ρόλο της «βοήθειας στο σπίτι».
*Ο Δημήτρης Λ. Στεργίου είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας πολλών βιβλίων (13 οικονομικά, τέσσερα ιστορικά-λαογραφικά και κάποια ακόμα υπό έκδοση)
Κατά τη διάρκεια της Συνόδου Ευρωπαϊκής Ένωσης – Καναδά, που έλαβε χώρα τη Δευτέρα 23/6 στις Βρυξέλλες, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Αντόνιο Κόστα, και ο Πρωθυπουργός του Καναδά, Μαρκ Κάρνεϊ [φωτ.], τοποθετήθηκαν σχετικά με τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.
«Το Ιράν έχει εκφράσει την επιθυμία να εξαλείψει το κράτος του Ισραήλ. Το κράτος του Ιράν έχει υπάρξει χορηγός της τρομοκρατίας, της Χαμάς, της Χεζμπολάχ, των Χούθι και όχι μόνο. Αυτές είναι παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, αυτά είναι αυτά που εξετάσαμε σήμερα»,δήλωσε ο Καναδός Πρωθυπουργός από τις Βρυξέλλες.
«Όλοι πρέπει να υποστηρίζουμε το Διεθνές Δίκαιο, τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Μέση Ανατολή. Το Διεθνές Δίκαιο αποτελεί θεμέλιο των σχέσεων μεταξύ των κρατών και πρέπει πάντοτε να τυγχάνει σεβασμού. Ο νόμος για τα πυρηνικά όπλα πρέπει να τηρείται και οφείλουμε να διασφαλίσουμε ότι το Ιράν δε θα αναπτύξει πυρηνικά όπλα. Οφείλουμε να αγωνιστούμε για την ειρήνη, να αποφύγουμε περαιτέρω κλιμάκωση και στρατιωτικές ενέργειες, και να δημιουργήσουμε χώρο για διάλογο και διαπραγματεύσεις. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος προς την ειρήνη στη Μέση Ανατολή»δήλωσε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Αντόνιο Κόστα.
«Εκφράζουμε τη βαθύτατη ανησυχία μας για την επικίνδυνη κλιμάκωση μετά τα ισραηλινά πλήγματα στο Ιράν και την αντίδραση του Ιράν. Επαναλαμβάνουμε την ισχυρή δέσμευσή μας για ειρήνη και σταθερότητα στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας του Ισραήλ, και καλούμε όλες τις πλευρές να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και να τηρήσουν το διεθνές δίκαιο. Είμαστε σταθερά ξεκάθαροι ότι το Ιράν δεν μπορεί ποτέ να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Μια διπλωματική λύση παραμένει ο καλύτερος τρόπος για την αντιμετώπιση των ανησυχιών, σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Η ΕΕ και ο Καναδάς είναι έτοιμοι να συμβάλουν σε μια διαπραγμάτευση για μια συμφωνία, η οποία επιβάλλει αληθινούς περιορισμούς στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, σε συνεργασία με το Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας να είναι υπεύθυνος για την παρακολούθηση αυτής της συμφωνίας»δήλωσε η Πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
ΣΥΜΦΩΝΟ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΑΜΥΝΑΣ ΕΕ- ΚΑΝΑΔΑ
Οι δύο πλευρές προχώρησαν στην υπογραφή ενός σημαντικού Συμφώνου για την Ασφάλεια και την Άμυνα. Το Σύμφωνο προβλέπει συνεργασία σε κρίσιμους τομείς, όπως η διαχείριση κρίσεων και η κυβερνοασφάλεια, ενώ περιλαμβάνει και κοινές πρωτοβουλίες στον τομέα της άμυνας. Πρόκειται για ένα βήμα που εντάσσεται στην ευρύτερη στρατηγική της ΕΕ για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας, στο πλαίσιο και του προγράμματος SAFE για τις αμυντικές προμήθειες, συνολικού ύψους 150 δισεκατομμυρίων ευρώ.
«Αποτελεί αντανάκλαση της αμοιβαίας δέσμευσής μας για την ειρήνη, τη διατλαντική ασφάλεια και τη βαθύτερη συνεργασία για την οικοδόμηση αμυντικών δυνατοτήτων. Ανοίγει νέες ευκαιρίες για τις εταιρείες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Ενώ το ΝΑΤΟ παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της συλλογικής μας άμυνας, αυτή η εταιρική σχέση θα μας επιτρέψει να ενισχύσουμε την ετοιμότητά μας ταχύτερα και καλύτερα – να επενδύσουμε περισσότερο και πιο έξυπνα»δήλωσε ο κ. Κόστα.
«Στόχος μας θα είναι να συμβάλουμε στην επίτευξη των στόχων μας όσον αφορά τις ικανότητές μας, μεταξύ άλλων μέσω των αμυντικών βιομηχανιών μας, ταχύτερα και οικονομικότερα, με τρόπους που αποφέρουν αμοιβαίο όφελος και ενισχύουν την ευρωπαϊκή συμβολή στο ΝΑΤΟ»δήλωσε η Πρόεδρος της Κομισιόν.
ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΔΑΣΜΟΙ
Ο Καναδός πρωθυπουργός και η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, ρωτήθηκαν και για τους αμερικανικούς δασμούς και τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων.
«Οι διαπραγματεύσεις είναι προς το παρόν κλειστές. Ωστόσο, τα πάντα μπορούν να τεθούν στο τραπέζι όταν έρθει η ώρα. Παρ’ όλα αυτά, είμαι απόλυτα σαφής σε ορισμένα ζητήματα, που αφορούν την κυριαρχία της διαδικασίας λήψης αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό, για εμάς, είναι απολύτως αδιαπραγμάτευτο. Γι’ αυτό και είμαστε ξεκάθαροι ως προς τη θέση μας»δήλωσε η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
«Θα κάνουμε αυτό που είναι σωστό για τον Καναδά. Εργαζόμαστε σκληρά για να πετύχουμε μια συμφωνία, αλλά δε θα δεχτούμε οποιαδήποτε συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες – μόνο τη σωστή συμφωνία. Η σωστή συμφωνία είναι πιθανή, αλλά τίποτα δεν είναι βέβαιο, τίποτα δεν είναι σίγουρο. Αυτό όμως που θα κάνουμε, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, είναι να οικοδομήσουμε εμπορικές σχέσεις με ομοϊδεάτες εταίρους – αξιόπιστους εταίρους, εταίρους που είναι ευθυγραμμισμένοι με τις αξίες μας»,δήλωσε ο Μαρκ Κάρνεϊ.
Επιπλέον, στην ομιλία του, ο Αντόνιο Κόστα, μίλησε για τα οφέλη της εμπορικής σχέσης ΕΕ – Καναδά, λέγοντας πως «λόγω της Οικονομικής και Εμπορικής Συμφωνία από το 2017, το διμερές εμπόριο αγαθών και υπηρεσιών έχει αυξηθεί κατά 71%, αποδεικνύοντας τα απτά οφέλη της συμφωνίας μας για το ελεύθερο εμπόριο, τόσο για τους πολίτες όσο και για τις επιχειρήσεις» δήλωσε ο κ. Κόστα.
«Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε τις αυξανόμενες προκλήσεις στη διεθνή οικονομική και εμπορική τάξη. Επαναλαμβάνουμε την αμοιβαία δέσμευσή μας για βιώσιμο, δίκαιο και ανοικτό εμπόριο, που βασίζεται στο κράτος δικαίου και στο σεβασμό των διεθνώς συμφωνημένων εμπορικών κανόνων, όπως αυτοί ενσωματώνονται στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Αυτό είναι ουσιώδες για τη διατήρηση της παγκόσμιας οικονομικής σταθερότητας και τη διασφάλιση της ανθεκτικότητας της αλυσίδας εφοδιασμού μας»,δήλωσε σχετικά η κ. φον ντερ Λάιεν.
Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας δεσμεύονται οι χώρες τους να επενδύουν το 5% του ΑΕΠ σε βασικές αμυντικές ανάγκες, καθώς και σε δαπάνες που σχετίζονται με την άμυνα και την ασφάλεια ως το 2035, σύμφωνα με τη δήλωση της Συνόδου Κορυφής της Χάγης. Σε μία ιδιαίτερα σύντομη δήλωση, μόλις πέντε παραγράφων, οι ηγέτες του ΝΑΤΟ επισημαίνουν ότι είναι «ενωμένοι απέναντι στις σοβαρές απειλές και προκλήσεις για την ασφάλεια, ιδίως τη μακροπρόθεσμη απειλή που θέτει η Ρωσία για την ευρωατλαντική ασφάλεια και τη διαρκή απειλή της τρομοκρατίας».
Ως εκ τούτου, «οι Σύμμαχοι δεσμεύονται να επενδύουν το 5% του ΑΕΠ ετησίως σε βασικές αμυντικές ανάγκες, καθώς και σε δαπάνες που σχετίζονται με την άμυνα και την ασφάλεια έως το 2035, για να διασφαλίσουν τις ατομικές και συλλογικές υποχρεώσεις, σύμφωνα με το Άρθρο 3 της Συνθήκης της Ουάσιγκτον». Οι Σύμμαχοι συμφωνούν ότι αυτή η δέσμευση του 5% θα περιλαμβάνει δύο βασικές κατηγορίες αμυντικών επενδύσεων. Θα διατεθεί τουλάχιστον το 3,5% του ΑΕΠ ετησίως, βάσει του συμφωνημένου ορισμού των αμυντικών δαπανών του ΝΑΤΟ έως το 2035, για την ενίσχυση των βασικών αμυντικών αναγκών και για την επίτευξη των Στόχων Δυνατότητας του ΝΑΤΟ. Οι Σύμμαχοι συμφωνούν να υποβάλλουν ετήσια σχέδια που να δείχνουν μια αξιόπιστη, σταδιακή πορεία, για την επίτευξη αυτού του στόχου. Επίσης, θα διατεθεί έως και το 1,5% του ΑΕΠ ετησίως, μεταξύ άλλων, για την προστασία των κρίσιμων υποδομών, την υπεράσπιση των δικτύων, τη διασφάλιση της πολιτικής ετοιμότητας και ανθεκτικότητας, την απελευθέρωση της καινοτομίας και την ενίσχυση της αμυντικής μας βιομηχανικής βάσης. Σημειώνεται ότι «η πορεία και η ισορροπία των δαπανών στο πλαίσιο αυτού του σχεδίου θα επανεξεταστούν το 2029, υπό το πρίσμα του στρατηγικού περιβάλλοντος και των ενημερωμένων Στόχων Δυνατότητας». Το τελικό ανακοινωθέν της Συνόδου περιλαμβάνει και μια σύντομη δήλωση για την Ουκρανία. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι: «Οι Σύμμαχοι επιβεβαιώνουν τις διαρκείς κυρίαρχες δεσμεύσεις τους να παρέχουν υποστήριξη στην Ουκρανία, της οποίας η ασφάλεια συμβάλλει στη δική μας, και, για το σκοπό αυτό, θα περιλαμβάνουν άμεσες συνεισφορές στην άμυνα της Ουκρανίας και την αμυντική της βιομηχανία κατά τον υπολογισμό των αμυντικών δαπανών των Συμμάχων». Επιπλέον, οι ηγέτες του ΝΑΤΟ επιβεβαιώνουν την κοινή τους δέσμευση να επεκτείνουν γρήγορα τη διατλαντική αμυντική βιομηχανική συνεργασία και να αξιοποιήσουμε την αναδυόμενη τεχνολογία και το πνεύμα καινοτομίας για την προώθηση της συλλογικής ασφάλειας. «Θα εργαστούμε για την εξάλειψη των εμπορικών εμποδίων στον τομέα της άμυνας μεταξύ των Συμμάχων και θα αξιοποιήσουμε τις συνεργασίες μας για την προώθηση της βιομηχανικής συνεργασίας στον τομέα της άμυνας», αναφέρεται στην τελική δήλωση της Συνόδου. Τέλος, ανακοινώνεται ότι η επόμενη Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ θα πραγματοποιηθεί στην Τουρκία το 2026, ακολουθούμενη από μια Σύνοδο στην Αλβανία.
Θέλοντας να διαμαρτυρηθεί για την επιταχυνόμενη κλιματική κρίση
Σε πίνακα του Πικάσο που εκτίθεται στο Μουσείο Καλών Τεχνών του Μόντρεαλ έριξε ροζ μπογιά ακτιβιστής για το περιβάλλον, σε μία απόπειρα να επιστήσει την προσοχή στην επιταχυνόμενη κλιματική κρίση. Στιγμιότυπα που δημοσιεύτηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από την ομάδα ακτιβιστών για το κλίμα Last Generation Canada δείχνουν τη στιγμή που οι διαδηλωτές πετούν το χρώμα στο πορτρέτο, έργο του Πάμπλο Πικάσο του 1901 με τίτλο L’hetaire. Στη συνέχεια ένας διαδηλωτής φαίνεται να οδηγείται έξω από το Μουσείο Καλών Τεχνών από μέλος του προσωπικού ασφάλειας.
Η ανάρτηση στο Instagram περιλαμβάνει μια δήλωση του διαδηλωτή, ο οποίος αναγνωρίστηκε από την ομάδα ως Μαρσέλ, 21 ετών. «Σήμερα, δεν επιτίθεμαι στην τέχνη, ούτε την καταστρέφω. Την προστατεύω. Η τέχνη, στον πυρήνα της, είναι απεικονίσεις της ζωής. Είναι από τους ζωντανούς, για τους ζωντανούς. Δεν υπάρχει τέχνη σε ένα νεκρό πλανήτη» αναφέρεται στη δήλωσή του.
«Αν ήμουν στη Γουίνιπεγκ (πρωτεύουσα της Μανιτόμπα) αυτή τη στιγμή, θα μπορούσα ακόμα να δημιουργώ τέχνη;» αναφέρει η Last Generation Canada. «Θα είχα το χρόνο, την ενέργεια, τους πόρους; Ή θα ήμουν πολύ απορροφημένος σε μια μάχη για την επιβίωση και την ευημερία μου, επειδή η κυβέρνησή μου αρνείται να προστατεύσει τον ίδιο της το λαό» τονίζει.
Η αστυνομία του Μόντρεαλ επιβεβαίωσε στην εφημερίδα The Independent ότι ο ακτιβιστής συνελήφθη και αργότερα αφέθηκε ελεύθερος, για να εμφανιστεί στο δικαστήριο σε μεταγενέστερη ημερομηνία. Τα δύο άτομα που βιντεοσκόπησαν το βανδαλισμό συνελήφθησαν και αφέθηκαν ελεύθερα, χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες, ανέφερε η αστυνομία σε ανακοίνωσή της.
Οι δύο ηγέτες αναζητούν ημερομηνία για το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας ◘ Η Ελλάδα στις πρώτες πέντε της Συμμαχίας στις Αμυντικές Δαπάνες ◘ Απαράδεκτο και ανυπόστατο το τουρκολιβυκό μνημόνιο ◘ «Θα κάνουμε δύσκολη τη ζωή των διακινητών παράνομων μεταναστών»
Σύντομη συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είχε την Τετάρτη 25 Ιουνίου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ, στη Χάγη. «Η χώρα μας δεν ετεροπροσδιορίζεται, δε σχολιάζω τη συνάντηση μεταξύ του Τραμπ και του Ερντογάν μετά το χθεσινό δείπνο [σ.σ.: Τρίτη 24/6]. Είχα την ευκαιρία για μια σύντομη συνομιλία – νωρίτερα σήμερα – με τον Ερντογάν [σ.σ.: Τετάρτη 25/6] όπως συνήθως συμβαίνει. Θέσαμε τα θέματα που έπρεπε να θέσουμε και είμαστε σε αναμονή εξεύρεσης μιας βολικής ημερομηνίας για το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας. Επιμένω, νομίζω κάνουμε λάθος σε αυτές τις σημαντικές συνόδους να ασχολούμαστε μόνο με ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις», είπε ο πρωθυπουργός, απαντώντας σε σχετική ερώτηση.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η συνάντηση κράτησε περίπου δέκα λεπτά.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΠΕΝΤΕ
ΧΩΡΕΣ ΣΤΙΣ ΑΜΥΝΤΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ
Στην απόφαση που ελήφθη για την αύξηση των αμυντικών δαπανών, αναφέρθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις δηλώσεις που έκανε στους δημοσιογράφους μετά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Χάγη. «Ας μείνουμε στη μεγάλη εικόνα, αποφασίστηκε η αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 5% ως το 2035, η Ελλάδα είναι ήδη στις πρώτες πέντε χώρες, μπορεί να φτάσει το αμυντικό μας πρόγραμμα τα 28 δισ. ευρώ τα επόμενα 12 χρόνια, η χώρα συμμετέχει ενεργά στο ΝΑΤΟ και ταυτόχρονα θωρακίζει τις Ένοπλες Δυνάμεις ως οφείλει να κάνει»είπε ο πρωθυπουργός. Για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, είπε:«Τοποθετήθηκα για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, πρέπει να επανέλθουμε σε πλαίσιο διαπραγματεύσεων, το Ιράν δεν πρέπει να αποκτήσει πυρηνικά και αυτό να καθοριστεί μέσω της διπλωματικής οδού. Καταδίκασα, επίσης, την τρομοκρατική επίθεση στην εκκλησία στη Δαμασκό».
Για τις Αμυντικές Δαπάνες και το στόχο του 5%, ο πρωθυπουργός είπε πως«το 5% σπάει σε δύο κομμάτια. Είναι 3,5% οι σκληρές αμυντικές δαπάνες και 1,5% δαπάνες που μπορούν να συσχετιστούν με μια ευρεία έννοια με την αμυντική θωράκιση της χώρας, για παράδειγμα δαπάνες Πολιτικής Προστασίας. Η Ελλάδα θα πετύχει αυτό το στόχο μετά βεβαιότητας. Διαβάζω το κοινό ανακοινωθέν που δεσμεύει όλες τις χώρες, μου φαίνεται παράξενο να υπάρχουν εξαιρέσεις. Δεν είδα κάποια εξαίρεση στο ανακοινωθέν. Σε μια Συμμαχία όλοι πρέπει να συμμετέχουν όπως τους αναλογεί. Πολλές χώρες κουνούσαν το δάχτυλο στην Ελλάδα που ξόδευε 2% του ΑΕΠ και στην περίοδο της δημοσιονομικής κρίσης και οι ίδιες ξόδευαν 1%. Κάνουμε το χρέος μας απέναντι στη Συμμαχία και πρωτίστως απέναντι στους Έλληνες πολίτες, για να έχουμε ισχυρή αποτρεπτική ισχύ. Σκοπός μας δεν είναι να δαπανήσουμε τα χρήματα και να τα δώσουμε σε κάποιους εταίρους στο εξωτερικό, αλλά να αναπτύξουμε δυναμικό οικοσύστημα αμυντικής βιομηχανίας στη χώρα που θα έχει και εξαγωγική δραστηριότητα».
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟ
ΤΟ ΤΟΥΡΚΟΛΙΒΥΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Για τις εξελίξεις με τη Λιβύη, ο κ. Μητσοτάκης είπε πως«για την Ελλάδα το θέμα της Λιβύης έχει δύο πτυχές. Το πρώτο έχει να κάνει με το απαράδεκτο, παράνομο και ανυπόστατο τουρκολιβυκό Μνημόνιο»,προσθέτοντας πως«η Ελλάδα θα ζητήσει και, πιστεύω θα τα καταφέρει, να μπουν ξανά αυτούσια στα συμπεράσματα όσα είχαμε βάλει το Δεκέμβριο του 2019. Ότι το μνημόνιο αυτό είναι παράνομο, δεν αναγνωρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και, κατά συνέπεια, δεν μπορεί να παράγει κανένα έννομο αποτέλεσμα. Είναι σημαντικό αυτή η επανάληψη να γίνει με τρόπο απολύτως σαφή προς τη Λιβύη». Για τις προσφυγικές ροές, ειδικά από τη Λιβύη, είπε πως«το δεύτερο ζήτημα έχει να κάνει με τις αυξημένες προσφυγικές ροές, ειδικά από τη δυτική Λιβύη, που δεν μας προβληματίζει απλά. Απαιτείται λήψη συγκεκριμένων μέτρων, που τα λαμβάνουμε ήδη. Θέσαμε το θέμα στο Συμβούλιο, επικοινώνησα με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν την Κυριακή (22/6) και χαίρομαι γιατί στην επιστολή που πάντα στέλνει στο Συμβούλιο, συμπεριέλαβε το θέμα της Λιβύης στα θέματα προς συζήτηση. Θέλουμε να συνεργαστούμε με τις λιβυκές Αρχές για να μηδενίσουμε, αν αυτό είναι εφικτό, αυτές τις ροές. Η Ελλάδα θα χρησιμοποιήσει τα μέσα που έχει στη διάθεσή της για να μπορέσει να κάνει τη ζωή στους διακινητές που θέλουν να μεταφέρουν κατατρεγμένους ανθρώπους στην Κρήτη εξαιρετικά δύσκολη. Και γι’ αυτό αποστέλλουμε πλοία του Πολεμικού Ναυτικού έξω από τα χωρικά ύδατα της Λιβύης, ώστε να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε αυτούς τους διακινητές ότι εμείς δεν είμαστε εδώ ξέφραγο αμπέλι. Ο λύκος δεν μπορεί να χαίρεται στην αναμπουμπούλα επειδή έχουμε αναταραχή στην περιοχή». «Πρέπει να συνεργαστούμε με τις λιβυκές Αρχές, έτσι ώστε αυτές οι βάρκες, τα αλιευτικά σαράβαλα, να μη φεύγουν καν από τις ακτές της Λιβύης ή όταν αποπλέουν, να επιστρέφουν πίσω στις ακτές της Λιβύης όσο βρίσκονται εντός των χωρικών υδάτων της χώρας»πρόσθεσε ο πρωθυπουργός. Για την τοποθέτηση του Ντόναλντ Τραμπ, αναφορικά με το Άρθρο 5 του καταστατικού του ΝΑΤΟ, ο πρωθυπουργός είπε:«Άκουσα τον Αμερικανό πρόεδρο να είναι απολύτως προσηλωμένος στον πυρήνα της Συμμαχίας, το άρθρο 5 εξακολουθεί να ισχύει, είναι η βάση που στηρίζεται η Συμμαχία. Ο Τραμπ είχε δίκιο όταν πίεζε τις άλλες χώρες να ξοδέψουν περισσότερα για την Άμυνα, η Ελλάδα είχε ήδη αναλάβει τις υποχρεώσεις της. Ο Αμερικανός πρόεδρος πρέπει να αισθάνεται ικανοποιημένος για το αποτέλεσμα».
Το πλοίο γενικής υποστήριξης ενδείκνυται για χρήση σε μια σειρά σημαντικών πολεμικών και ειρηνικών αποστολών ◙ Ο ρόλος και η προσφορά του ◙ Δωρεά του Ιδρύματος «Αικατερίνη Λασκαρίδη»
Οπτικό υλικό (φωτογραφίες και βίντεο) από τις επιχειρήσεις του «Περσέα», του πλοίου γενικής υποστήριξης, έδωσε για πρώτη φορά στη δημοσιότητα το Πολεμικό Ναυτικό. Ο Περσέας μετρά σχεδόν δύο χρόνια από τη στιγμή της ένταξής του στο στόλο και διαθέτει υπερσύγχρονη τεχνολογία. Το πλοίο αποτελεί δωρεά προς το ΠΝ του προέδρου του Ιδρύματος «Αικατερίνη Λασκαρίδη», εφοπλιστή και Υποναυάρχου ε.τ. κ. Παναγιώτη Λασκαρίδη και εντάχθηκε επισήμως στη δύναμη του Πολεμικού Ναυτικού τον Ιούνιο του 2024 με ειδική τελετή ένταξης και ονοματοδοσίας στο Ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Εκτός από τον «Περσέα», το ίδρυμα Λασκαρίδη είχε δωρίσει στο Πολεμικό Ναυτικό και το Εκπαιδευτικό πλοίο Ναυτικών Δοκίμων «Κύκνος» και τα πλοία γενικής υποστήριξης «Άτλας 1», «Ηρακλής» και «Αίας».
ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΣΕΑ
Ο Περσέας διαθέτει υβριδική προωστήρια εγκατάσταση, ηλεκτροπρόωση με ελάχιστη ακουστική υπογραφή που του επιτρέπει να πλέει δίχως να γίνεται αντιληπτό, υπερ-πλεονάζουσα ηλεκτρική ισχύ 11MW (ικανή να τροφοδοτήσει ένα μεσαίου μεγέθους νησί), μέγιστη ταχύτητα 17 κόμβων, δυνατότητα μεταφοράς και παράδοσης εν πλω καυσίμου F-76 περίπου 3.000 κυβ. μέτρων, ελικοδρόμιο στο οποίο μπορούν να προσγειωθούν όλα τα ελικόπτερα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και διαθέτει επιπλέον πλήρη εξοπλισμό για σεισμικές και γεωφυσικές ερευνητικές αποστολές. Διαθέτει επίσης δύο πολύ μεγάλα καλυμμένα καταστρώματα και κεκλιμένη πρύμνη, από την οποία μπορούν να καθελκυσθούν και να ανελκυστούν ταχέα σκάφη, καθώς και τρεις πολύ ισχυρούς γερανούς ικανότητας 10 τόνων σε έκταμα 10 μέτρων. Το σκάφος ενδείκνυται για χρήση σε μια σειρά σημαντικών πολεμικών και ειρηνικών αποστολών. Ο ρόλος του πλοίου είναι να υποστηρίζει τις επιχειρήσεις του Στόλου, παρέχοντάς του εν πλω ανεφοδιασμό. Παράλληλα, το πλοίο μπορεί να εκτελέσει και μέρος των επιχειρήσεων των αρματαγωγών, μεταφέροντας μεγάλο αριθμό στρατευμάτων, αμυντικού υλικού και βαρέως εξοπλισμού. Ο εξοπλισμός του μπορεί να καθαιρεθεί και να ανακτηθεί σε ελάχιστο χρόνο. Σημειώνεται πως η πρώτη επιτυχημένη σειρά αποστολών του «Περσέα», συνέπεσε με τις πρώτες δοκιμές σε ανοιχτή θάλασσα της φρεγάτας «Κίμων» στη Γαλλία αλλά και με την τελετή καθέλκυσης της τρίτης φρεγάτας FDI Belharra «Φορμίων». Το ρόλο του Περσέα, ως πλοίο γενικής υποστήριξης, είχε επισημάνει στην επίσημη τελετή παράδοσής του ο υπουργός Άμυνας, Νίκος Δένδιας, λέγοντας: «Ο ρόλος του “Περσέα” είναι απολύτως καθοριστικός για την επιχειρησιακή σχεδίαση και την επιχειρησιακή δυνατότητα του Στόλου. Η Ελλάδα, το ξέρουμε όλοι, διαθέτει το μεγαλύτερο εμπορικό στόλο του πλανήτη και η σημαία μας πάνω στα πλοία μας πλέει σε όλες τις θάλασσες. Όμως, δε νοείται ισχυρό Εμπορικό Ναυτικό χωρίς τη στήριξη ενός Πολεμικού Ναυτικού, με δυνατότητες να επιχειρεί πέραν του ορίζοντα. Και το Πολεμικό Ναυτικό δεν μπορεί να επιχειρεί πέραν του ορίζοντα χωρίς πλοία υποστήριξης, ικανά να σταθούν δίπλα, σε αυτήν την προσπάθεια. Αυτός είναι ο μεγάλος ρόλος και η προσφορά του “Περσέα”».
Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την Ημέρα του Καναδά. Η συνομοσπονδία του Καναδά δημιουργήθηκε την 1η Ιουλίου 1867. Η περιοχή που σήμερα αποτελεί τον Καναδά ήταν κάποτε αποικίες της Βρετανίας. Το 1867 υπογράφηκε η Πράξη της Βρετανικής Βόρειας Αμερικής (British North America Act) και ενοποίησε τις επαρχίες Οντάριο, Κεμπέκ, Νέα Σκωτία και Νιου Μπράνσγουικ. Αργότερα, σταδιακά, προστέθηκαν και άλλες επαρχίες, όπως η Μανιτόμπα, η Βρετανική Κολομβία, η Νήσος του Πρίγκιπα Εδουάρδου, η Αλμπέρτα, η Σασκάτσουαν και η Νιουφάουντλαντ – Λαμπραντόρ. Η ανεξαρτησία από τη Βρετανία ολοκληρώθηκε με το Σύνταγμα του 1982.
Με την ιστορία του Καναδά έχω ασχοληθεί και σε παλαιότερα άρθρα μου. Αυτή την εβδομάδα θα αναφερθώ στη σημερινή κατάσταση του Καναδά, η οποία χαρακτηρίζεται από πολλαπλές εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις.
Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις είναι το εμπόριο με τις ΗΠΑ. Η κυβέρνηση του Καναδά, υπό τον πρωθυπουργό Μαρκ Κάρνεϊ, χρησιμοποίησε αντισταθμιστικούς δασμούς 25% στα αμερικανικά εισαγόμενα μέταλλα και σχεδιάζει επιπλέον μέτρα από τις 21 Ιουλίου, εάν δεν κλείσει συμφωνία με τις ΗΠΑ εντός 30 ημερών. Η Τράπεζα του Καναδά προειδοποιεί, ότι οι δασμοί αυξάνουν τον πληθωρισμό και πλήττουν την εμπιστοσύνη των επιχειρήσεων. Άλλες προκλήσεις είναι: Η κλιματική αλλαγή και η περιβαλλοντική κρίση, η κρίση στέγασης και ακρίβειας, οι δομικές αδυναμίες στον τομέα υγείας, η αναγνώριση και συμφιλίωση με τους ιθαγενείς και η γεωπολιτική και εσωτερική ασφάλεια.
Ο ρυθμός θέρμανσης του Καναδά υπερβαίνει τον παγκόσμιο – με αποψύξεις, αυξημένες βροχοπτώσεις, συχνές πυρκαγιές και άνοδο της στάθμης της θάλασσας, ιδιαίτερα στο Βόρειο Καναδά και τις παράκτιες περιοχές. Η φετινή περίοδος πυρκαγιών ξεκίνησε πρόωρα με σχεδόν 2.000 ενεργές εστίες, εκτεταμένες εκκενώσεις και καταστροφές σε μεγάλα αστικά κέντρα.
Ο Καναδάς βιώνει σημαντική επιδείνωση στην προσιτή στέγαση, με εξωφρενικές τιμές αγοράς και ενοικίου, σε πόλεις όπως Τορόντο και Βανκούβερ, προκαλώντας κρίση για νέους αγοραστές και ενοικιαστές. Ο πληθωρισμός σε βασικά αγαθά, συγκριτικά με τον υψηλό πληθωρισμό ενοικίων, αποτελεί καθημερινή πρόκληση.
Στο θέμα της ιατρικής περίθαλψης, η κοινή άποψη των πολιτών δείχνει ότι η υγεία αποτελεί την κορυφαία ανησυχία, ξεπερνώντας τη στέγαση, τον πληθωρισμό και άλλες κρίσεις.
Στο ζήτημα των ιθαγενών, αρκετές κοινότητες στερούνται καθαρού νερού, ιατρικής περίθαλψης, εκπαίδευσης και σύγχρονων υποδομών.
Η ασφάλεια επίσης είναι ένα θέμα που απασχολεί έντονα τους Καναδούς. Εντάσεις με την Ινδία λόγω της εμπλοκής πρακτόρων σε δολοφονίες στο έδαφος του Καναδά, ανησυχίες για εξτρεμιστικές κινήσεις Χαλιστάνι σε καναδικό έδαφος, επιθέσεις από ηγέτες ΗΠΑ, όπως ο Τραμπ, που αμφισβητεί την κυριαρχία του Καναδά, εντείνουν την αντί-αμερικανική διάθεση και την απαίτηση για ενίσχυση της ανεξαρτησίας.
Αυτές οι προκλήσεις απαιτούν συντονισμένες απαντήσεις από την ομοσπονδιακή και τις επαρχιακές κυβερνήσεις, καθώς και συνεργασία με αυτόχθονους πληθυσμούς και τον ιδιωτικό τομέα.
Ο Καναδάς καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα στην οικονομική ανοχή, το περιβαλλοντικό μέλλον και τη διατήρηση κοινωνικής συνοχής…
Ο σεναριογράφος Κώστας Κονδυλόπουλος, πρώην κάτοικος του Λαβάλ που ζει τώρα στο Saint-Eustache, επιστρέφει με μια άλλη σκληρή ιστορία εγκλήματος – Mob Cops, μια ταινία εμπνευσμένη από το πραγματικό σκάνδαλο δύο αξιωματικών της Νέας Υόρκης (NYPD) που σκότωναν για τη Μαφία.
ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ
Αν και δούλευε ως γραφίστας, η πορεία του Κονδυλόπουλου στη συγγραφή σεναρίου άρχισε με τη συμμετοχή του σε ένα διεθνή διαγωνισμό σεναρίου όπου προκρίθηκε στα προημιτελικά – ένα ορόσημο που του έδωσε την αυτοπεποίθηση να συνεχίσει. Αργότερα, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ο γνωστός σκηνοθέτης Danny A. Abeckaser του πρότεινε μια κινηματογραφική ιδέα. Ο Κονδυλόπουλος δέχτηκε, έγραψε το σενάριο και η ταινία έγινε. Αυτή η συνεχιζόμενη δημιουργική συνεργασία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Το Mob Cops, σε σκηνοθεσία Abeckaser και με πρωταγωνιστές τους Jeremy Luke και Bo Dietl, βγήκε στη μικρή οθόνη τον Απρίλιο του 2025.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ…
Η ιστορία πίσω από το Mob Cops προέρχεται από τη διαβόητη υπόθεση δύο πρώην αστυνομικών ντετέκτιβ που καταδικάστηκαν τη δεκαετία του 2000 για τη διάπραξη δολοφονιών και τη διαρροή πληροφοριών για δύο εγκληματικές οικογένειες. Ενώ τα ονόματα και ορισμένες λεπτομέρειες άλλαξαν, ο σεναριογράφος φρόντισε το βασικό χρονοδιάγραμμα να παραμείνει άθικτο.
Για να συγκεντρώσει τα περίπλοκα γεγονότα της πραγματικής ζωής σε μια παρακολουθήσιμη διάρκεια, ο Κονδυλόπουλος εισήγαγε μια πολυεπίπεδη δομή αφήγησης που εναλλάσσεται μεταξύ των χαρακτήρων – μια επιλογή που διατηρεί την αφήγηση σε κίνηση και εισάγει προσωπικότητα.
Τα δακτυλικά αποτυπώματα του Κονδυλόπουλου είναι πιο ορατά στους διαλόγους της ταινίας – ένα στοιχείο που χρησιμοποιεί για να εμφυσήσει ανθρωπιά ακόμα και στους πιο σκοτεινούς χαρακτήρες. «Υπάρχει σαν κωμωδία, κάπως μέσα στη σοβαρότητα», είπε. «Στην πραγματική ζωή, υπάρχουν αστεία. Ακόμα και οι κακοί αστειεύονται και αυτό τους κάνει πιο ανθρώπινους».
Αυτή η ισορροπία, ανάμεσα στην ελαφρότητα και το σκοτάδι, βοηθά το Mob Cops να αποδίδει χαρακτήρα και ρυθμό. Και για τον Κονδυλόπουλο, ο ρυθμός είναι το κλειδί. «Νούμερο ένα, θέλω οι άνθρωποι να διασκεδάσουν», είπε.
Πέρα από το να ψυχαγωγεί απλώς τους θεατές, ελπίζει ότι η ταινία θα προκαλέσει την περιέργεια – ιδανικά αφήνοντας τους ανθρώπους να αναρωτιούνται «συνέβη πραγματικά αυτό;» και να αισθάνονται υποχρεωμένοι να αναζητήσουν τα πραγματικά γεγονότα μετά.
ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Αν και το Mob Cops βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, ο τόνος και ο ρυθμός του διαμορφώνονται από την αγάπη του Κονδυλόπουλου για τα θρίλερ και τις κλασικές ταινίες μαφίας. Αντλεί έμπνευση από σκηνοθέτες όπως ο Σκορτσέζε και κλίνει προς ιστορίες που συνδυάζουν ένταση, βία και απροσδόκητες ανατροπές.
Δουλεύοντας από το Μόντρεαλ, ο Κονδυλόπουλος ακολουθεί μια αυστηρή ρουτίνα γραφής, ξυπνώντας νωρίς κάθε πρωί για να αφιερώσει αρκετές ώρες πριν ξεκινήσει η μέρα. Ενώ περιγράφει προσεκτικά κάθε σενάριο, λέει ότι η ιστορία παίρνει συχνά μια δική της ζωή καθώς γράφει.
Μεγάλο μέρος της επιτυχίας του Mob Cops θα εξαρτηθεί από τις ερμηνείες του και ο Κονδυλόπουλος επισημαίνει τον πρωταγωνιστή Jeremy Luke ως ξεχωριστό. Ο Luke, είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τον Κονδυλόπουλο στο Inside Man.
Για τον Κονδυλόπουλο, το Mob Cops συνεχίζει ένα ρυθμό συνεργασίας με τον Abeckaser που ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της πανδημίας και τώρα έχει επεκταθεί σε αρκετές ταινίες.
ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΕΡΓΑ
Μετά το Mob Cops, ο Κονδυλόπουλος έχει αρκετά έργα στα σκαριά. Μία από τις επερχόμενες ταινίες του, The Perfect Gamble, με πρωταγωνιστές τους David Arquette και Daniella Pick Tarantino βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε παραγωγή. Εργάζεται επίσης σε μια νέα ταινία μικρού μήκους και συνεχίζει να αναπτύσσει πρωτότυπα σενάρια μεγάλου μήκους με το δικό του ρυθμό.
Ενώ μεγάλο μέρος της πρόσφατης δουλειάς του έχει βασιστεί σε πραγματικά γεγονότα, ενδιαφέρεται να εξερευνήσει νέα είδη, συμπεριλαμβανομένων των υπερφυσικών θρίλερ, και σχεδιάζει να αναλάβει πιο δημιουργικά ρίσκα με μελλοντικά προσωπικά έργα.
Το Mob Cops μπορείτε να το δείτε στο Amazon Prime.
