Νοσοκόμοι ασθενοφόρων σε διαμαρτυρία έξω από το Κοινοβούλιο του Κεμπέκ (Φωτ., Ryan Remiorz/The Canadian Press)
Καθώς εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι του Κεμπέκ, εξακολουθούν να περιμένουν έναν οικογενειακό γιατρό, και τα νοσοκομεία να είναι συχνά υπερφορτωμένα και να λειτουργούν με υπερπλήρη χωρητικότητα, η υγειονομική περίθαλψη έχει εμφανιστεί σε εξέχουσα θέση στην προεκλογική εκστρατεία της επαρχίας.
Ωστόσο, παρά την έμφαση που δίνεται στις λύσεις υγειονομικής περίθαλψης, ελάχιστα έχουν ειπωθεί για το προνοσοκομειακό δίκτυο, το οποίο κοστίζει περισσότερα από μισό δισεκατομμύριο δολάρια ετησίως, και τις κρίσιμες ελλείψεις προσωπικού που απειλούν την ποιότητα της περίθαλψης, όπως δείχνουν οι εκθέσεις. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη για πολλούς νοσοκόμους ασθενοφόρων που εργάζονται στο Μόντρεαλ, μια από τις περιοχές που πλήττονται σκληρά από τις ελλείψεις.
Η υπηρεσία ασθενοφόρων έχει τρομερές ελλείψεις σε εργατικό δυναμικό εδώ και αρκετούς μήνες, καθώς οι παραϊατρικοί παραιτούνται, συνταξιοδοτούνται ή πηγαίνουν σε άδεια. Αυτές οι αναχωρήσεις περιλαμβάνουν 24 που παραιτήθηκαν ή πήγαν σε προσωρινή άδεια από το Μάιο έως τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους – διπλάσιος από τον αριθμό που έφυγαν μεταξύ Αυγούστου και Οκτωβρίου του περασμένου έτους. Τις περισσότερες μέρες, το Urgences-santé λειτουργεί με μόνο το μισό προσωπικό από ότι χρειάζεται. Τα Σαββατοκύριακα είναι ακόμα χειρότερα, λέει η ένωσή τους, το Syndicat préhospitalier.
Ένα άλλο πλήγμα στον κλάδο ήρθε τον Αύγουστο, όταν το Université de Montréal ανέστειλε τις εισαγωγές στο προηγμένο πρόγραμμα επείγουσας προνοσοκομειακής περίθαλψης για το σχολικό έτος 2023-2024. Μια επιστολή προς τους φοιτητές ανέφερε την πρόθεση του υπουργείου Υγείας να μειώσει τον αριθμό των παραϊατρικών προηγμένης φροντίδας που εργάζονται εκτός Μόντρεαλ ως παράγοντα της απόφασης. Το νέο πρόγραμμα απέκτησε τους πρώτους του αποφοίτους μόλις το 2018.
Όσον αφορά την προεκλογική εκστρατεία, οι υποσχέσεις για προνοσοκομειακή περίθαλψη ήταν ελάχιστες – και πολλές από αυτές φαίνονται άσχετες με αυτό που ζητούν οι παραϊατρικοί, λένε οι ηγέτες συνδικάτων και εργαζόμενοι.
Οι εργαζόμενοι στο Urgences-santé λένε ότι είναι τόσο αδύνατοι όσο το υπόλοιπο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης στο Κεμπέκ, αλλά ο τομέας τους δε φαίνεται να τραβάει πολύ την προσοχή στην τρέχουσα εκλογική εκστρατεία για την επαρχία.
ΤΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
Το Québec Solidaire (QS) θέλει να απαλλαγεί από το συνονθύλευμα των δημόσιων και ιδιωτικών υπηρεσιών ασθενοφόρων σε όλη την επαρχία, κάνοντάς τα όλα δημόσια. Αυτή τη στιγμή το Urgences-santé είναι η μόνη υπηρεσία στην επαρχία που ανήκει στο δημόσιο.
Το QS και το Parti Québécois (PQ) υποσχέθηκαν επίσης να καταργήσουν τον προγραμματισμό που ζητά από ορισμένους παραϊατρικούς να είναι διαθέσιμοι 24/7.
Εν τω μεταξύ, ο Συνασπισμός Avenir Québec (CAQ) και το Parti Québécois (PQ) υποστηρίζουν τη δημιουργία ενός επαγγελματικού τάγματος για παραϊατρικούς, κάτι για το οποίο κάποιοι παραϊατρικοί έχουν πιέσει από τη δεκαετία του ’70.
Σε συνεντεύξεις τους στα ΜΜΕ ορισμένοι νοσοκόμοι ασθενοφόρων είπαν ότι οι παραϊατρικοί πιστεύουν, ότι μια επαγγελματική εντολή θα τους επέτρεπε να παρέχουν πιο προηγμένη περίθαλψη, ενώ άλλοι λένε ότι το μόνο πράγμα που απαιτείται είναι η πολιτική βούληση. Επί του παρόντος, οι παραϊατρικοί του Κεμπέκ δεν επιτρέπεται να θεραπεύουν ασθενείς με φάρμακα που χρησιμοποιούνται σε άλλες επαρχίες, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία μιας κρίσης ή τη διαχείριση του πόνου για ένα σπασμένο πόδι.
Το CAQ θέλει επίσης να διευρύνει το πεδίο πρακτικής των παραϊατρικών, αναθέτοντας τους κατ’ οίκον επισκέψεις και εργασίες σε ER για να μειώσουν την πίεση στα νοσοκομεία.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ή ΠΙΟ ΕΞΥΠΝΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ;
Οι Φιλελεύθεροι λένε ότι είναι πρόβλημα χρηματοδότησης που δε συμβαδίζει. «Δεν είναι φυσιολογικό ότι η ζήτηση σε όλη την επαρχία έχει αυξηθεί δραματικά τα τελευταία τέσσερα έως πέντε χρόνια και ότι οι προϋπολογισμοί να μην την ακολουθούν», είπε ο Αντρέ Φορτέν, ο επίσημος υποψήφιος των Φιλελευθέρων στο Pontiac.
Εκτός από το Urgences-santé, οι εταιρείες ασθενοφόρων στην επαρχία είναι ιδιωτικές, αλλά λαμβάνουν επαρχιακή χρηματοδότηση η οποία έχει ανέλθει στα 703 εκατομμύρια δολάρια, χωρίς αποτελεσματικό έλεγχο όμως, σύμφωνα με το γενικό ελεγκτή της επαρχίας.
«Η χρηματοδότηση για εταιρείες ασθενοφόρων δε βασίζεται στο πραγματικό κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών. Το Υπουργείο Υγείας και οι περιφερειακές αρχές υγείας δε γνωρίζουν ούτε την οικονομική κατάσταση αυτών των εταιρειών, ούτε το πραγματικό τους κέρδος», έγραψε ο γενικός ελεγκτής του Κεμπέκ το 2020.
Είναι πολύ παράξενο αλλά και παράδοξο, πως ο Καναδάς μέσα σε 20 σχεδόν χρόνια, κατάφερε και εκδίωξε τη φαρμακευτική βιομηχανία και προπαντός τις έρευνες, που σήμερα η χώρα θα μπορούσε να είχε τη λύση για τον Κορωνοϊό.
Του Γιώργου Στυλ. Γκιούσμα*
Ακόμα και σήμερα, η παράξενη στάση της καναδικής κυβέρνησης δημιουργεί πολλά ερωτηματικά. Πριν φτάσουμε όμως στα τελευταία λάθη, αξίζει να μάθουμε το ιστορικό της φαρμακευτικής βιομηχανίας στον Καναδά.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Για όσους δε γνωρίζεται, η πρώτη φαρμακευτική βιομηχανία στον Καναδά δημιουργήθηκε το 1879 στο Τορόντο, ενώ το 1887 εγκαταστάθηκε η αμερικανική φαρμακευτική βιομηχανία PARKE, εκμεταλλευόμενη τα προνόμια που της έδινε η τότε καναδική κυβέρνηση, όσον αφορά τους δασμούς και την προστασία από ξένες φαρμακευτικές. Με άλλα λόγια, η εγκατάσταση φαρμακευτικών στον Καναδά – ανοίγοντας παραρτήματα – επέτρεπε καλύτερο ανταγωνισμό στις τιμές φαρμάκων με άλλες ξένες φαρμακευτικές. Στα παραρτήματα όμως γινόταν απλώς η σμίξει ενεργών και μη ενεργών χημικών ουσιών για την παρασκευή φαρμάκων. Οι έρευνες όμως, εκείνη την εποχή, δε γινόντουσαν στα καναδικά παραρτήματα. Αυτό είχε αγνοηθεί από την τότε καναδική κυβέρνηση, που έδινε προτερήματα στις εργασίες των φαρμακευτικών. Ναι μεν δημιούργησαν δουλειές στον τομέα αυτό, αλλά δεν επωφελήθηκε ο Καναδάς και οι καναδοί πολίτες όπως θα έπρεπε: καλύτερες τιμές και ευθύς πρόσβαση στα φάρμακα. Με άλλα λόγια, οι φαρμακευτικές επωφελήθηκαν την αφέλεια της καναδικής κυβέρνησης, για να αυξήσουν τα παγκόσμια κέρδη τους.
Το 1940, οδήγησε πολλά εγχώρια φαρμακευτικά εργαστήρια να πουληθούν στα καναδικά παραρτήματα των ξένων φαρμακευτικών, για να επιζήσουν. Όσα δε δέχτηκαν να «ενσωματωθούν» αναγκάστηκαν να κλείσουν, μια και δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν εφόσον δε διέθεταν τον εξοπλισμό και την τεχνολογία, για να βγάλουν στο εμπόριο φθηνότερα φάρμακα. Για άλλη μια φορά, η καναδική κυβέρνηση δεν προστάτευσε την εγχώρια έρευνα και παραγωγή.
Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε μερικά από τα ξακουστά παγκόσμια επιτεύγματα Καναδικής Φαρμακευτικής Έρευνας. Τα φάρμακα όπως η Ινσουλίνη αλλά και τα φάρμακα για διφθέρα και πολιομυελίτιδα, βγήκαν χάρις τις έρευνες (και παρασκευάστηκαν για παγκόσμια διανομή) από τα εργαστήρια της Connaught Laboratories το 1922. Ήταν στην ίδια κατηγορία με το Ινστιτούτο Pasteur στο Παρίσι και το Ινστιτούτο Lister Institute του Λονδίνου.
Αυτό το μικρό παράδειγμα, αποδεικνύει ότι αν οι καναδικές κυβερνήσεις είχαν επενδύσει αποτελεσματικά στην Καναδική Φαρμακευτική Έρευνα, καθώς και στις δομές παραγωγής φαρμάκων, ο Καναδάς θα ήταν στις πρώτες χώρες στον τομέα αυτό και προπαντός αυτοσυντήρητος στα φάρμακα και στα εμβόλια. Αλλά δεν είναι, όπως θα δούμε στη συνέχεια…
Οι λανθασμένες κυβερνητικές αποφάσεις, μας οδήγησαν ως επί το πλείστων, στην αυτο-εξάρτηση από τους κολοσσούς των φαρμακευτικών της Γερμανίας και των ΗΠΑ. Μπορούσαμε όμως ακόμα κα σήμερα να ακολουθούσαμε το παράδειγμα της Αυστραλίας, η οποία απαίτησε από την Oxford και AstraZeneca, η παραγωγή εμβολίων να γίνει στη χώρα τους. Αλλά δεν το κάναμε…
Στη δεκαετία 1970 (Φιλελεύθερη κυβέρνηση Pierre Elliot Trudeau) και στη δεκαετία 1980 (Συντηρητική κυβέρνηση Brian Mulroney), τα πράγματα κάπως πήγαιναν να αλλάξουν.
Ήταν οι δεκαετίες, όπου οι τότε κυβερνήσεις επένδυσαν και βοήθησαν στη δημιουργία Καναδικών Φαρμακευτικών εταιρειών, οι οποίες πουλούσαν στο εμπόριο ισοδύναμα φάρμακα απ’ αυτά που είχαν οι ξένες φαρμακοβιομηχανίες, υπό την ονομασία τους. Αλλά αυτό άλλαξε με τη «Συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου».
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ…
Η τότε Συντηρητική κυβέρνηση του Brian Mulroney πίστευε ότι «εφόσον μπορούμε να αγοράσουμε από αλλού πιο φθηνά, συμφέρει οικονομικά καλύτερα τους Καναδούς…».
Έτσι, στις 17 Δεκεμβρίου 1992, στο Σαν Αντόνιο του Τέξας, υπογράφτηκε η «Συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου» από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπους, τον καναδό πρωθυπουργό Μαλρόνεϊ και τον πρόεδρο του Μεξικού Σαλίνας. Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ των τριών κρατών άρχισε να λειτουργεί στις 1 Ιανουαρίου 1994. Αφαιρούσε τους φόρους στα εμπορευόμενα προϊόντα μεταξύ των ΗΠΑ, του Καναδά και του Μεξικού. Επίσης, προστάτευε τα πνευματικά δικαιώματα, τις ευρεσιτεχνίες και τις εμπορικές επωνυμίες, μεταξύ αυτών των τριών κρατών. Υπάρχουν πολλά ερωτηματικά για τη ΣΥΜΦΩΝΙΑ αλλά αυτό είναι ένα πιο μεγάλο θέμα.
Το 1993 προεκλογικά, ο τότε φιλελεύθερος ηγέτης είχε υποσχεθεί να επανεξετάσει τη ΣΥΜΦΩΝΙΑ, η οποία είχε πολλά σημεία που δε βοηθούσαν τον Καναδά, όπως τη διοχέτευση καναδικού πετρελαίου και αερίου για να καλυφτούν οι ανάγκες πετρελαίου των ΗΠΑ σε περίπτωση εμπάργκο πετρελαίου. Όπως ξέρουμε όμως, όταν ανέλαβε πρωθυπουργός το 1993, όχι μόνο δεν άλλαξε τη ΣΥΜΦΩΝΙΑ αλλά και δεν ακύρωσε το φόρο πώλησης των συντηρητικών GST, του οποίου αύξησε το ποσοστό, βοηθώντας τη μείωση του καναδικού ετήσιου ελλείματος των 40 δις$ της προηγούμενης κυβέρνησης Mulroney. Η επικύρωση της ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ, ήταν και η αρχή του «γκρεμίσματος» της Καναδικής Φαρμακευτικής Βιομηχανίας που κατάφεραν να δημιουργήσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Οι μεγάλες μη καναδικές φαρμακευτικές εταιρείες, ήθελαν να ρίξουν τις τιμές των φαρμάκων που πρόσφεραν οι καναδικές, όπως η APOTEX, χάρις την προστασία πατεντών που είχαν. Όμως με την πάροδο του χρόνου, κατάφεραν μέσω λόμπι και «κομματικών χορηγιών» να αλλάξουν το τοπίο. Υποσχέθηκαν στην κυβέρνηση Mulroney ότι, αν άρει την υποχρεωτική χορήγηση άδειας φαρμάκων, θα επενδύσουν σε φαρμακευτικές έρευνες. Η τότε κυβέρνηση τροποποίησε το εν λόγω νομοσχέδιο, δίδοντας περισσότερα προνόμια στις φαρμακευτικές των ΗΠΑ και της Ευρώπης, δημιουργώντας προβλήματα στις καναδικές εταιρίες, από τις οποίες οι περισσότερες, που δεν μπορούσαν πια να ανταγωνιστούν, πουλήθηκαν ως «παραρτήματα» των ξένων κολοσσών. Έτσι, για να έχουν το ολιγοπώλιο, αφού πρώτα αγόρασαν τα καναδικά εργοστάσια φαρμάκων, έκλεισαν τα περισσότερα…
ΜΕΤΟΧΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΠΛΟΚΕΣ
Ένα από τα παράδοξα της τότε συντηρητικής κυβέρνησης Harper, ήταν το 25% μετοχών που είχε ο τότε υπουργός υγείας – κυπριακής καταγωγής – Tony Clement στη φαρμακευτική χημική εταιρεία CHEM. Όσοι θυμάστε, οι επικρίσεις εκείνη την εποχή από τα καναδικά ενημερωτικά μέσα ήταν συνεχόμενες και αυστηρές, για τη σύγκρουση συμφερόντων του υπουργού. Ήταν βασισμένες στις αποφάσεις που έπαιρνε η αρμόδια υπηρεσία υγείας του Καναδά προς όφελος των φαρμακευτικών και της εταιρείας του υπουργού. Στο τέλος, μετά από πιέσεις του Τύπου και τις αντιπολίτευσης, ο Clement μετέφερε τις μετοχές του στον πρόεδρο της εταιρείας CHEM, χωρίς αποζημίωση.
Επίσης, το Μάρτιο του 2007, επί κυβέρνησης Harper, το λόμπι των φαρμακευτικών κατάφεραν να αποσπάσουν «αστραπιαία» 300 εκατομμύρια δολάρια για το αμφιλεγόμενο εμβόλιο αποτροπής καρκίνου της μήτρας «Gardasil» της φαρμακευτικής Merck-Frosst. Χρειάστηκε χρόνος – ρεκόρ μόνο 8 μηνών για να εγκριθεί το εμβόλιο…
Για να επισπεφτεί η αγωγή στις νεαρές κοπέλες, η φαρμακευτική, διόρισε την παγκόσμια εταιρεία δημόσιων σχέσεων Hill and Knowlton (την ίδια έχει και ο τέως Βασιλιάς Κωνσταντίνος), για να προωθήσει το εμβόλιο στις νεαρές κοπέλες. Όπως είχε αναφέρει τότε μια καναδική εφημερίδα, ο υπεύθυνος προώθησης του εμβολίου ήταν ο Ken Boessenkool (αντιπρόεδρος της Hill and Knowlton) που παρεμπιπτόντως, ήταν στενός φίλος και σύμβουλος του πρωθυπουργού Harper. Ήταν επίσης και ο κύριος σύμβουλος στην προεκλογική εκστρατεία του, το 2004. Μετά την επιτυχία που είχε με το εμβόλιο… κατάφερε και προώθησε τα ηλεκτροφόρα όπλα των αστυνομικών αρχών της χώρας TASER.
Τον Απρίλιο του 2007 η κυβέρνηση Harper έδωσε παράταση στις πατέντες που διαθέτουν οι φαρμακευτικές, που ήδη είχαν 20 χρόνια, δίνοντας τους μονοπώλιο στην πώληση των φαρμάκων τους. Το Νοέμβριο του 2007, το Ανώτατο Δικαστήριο του Καναδά δικαίωσε την ένσταση που έκαναν σε αυτό το θέμα οι «μικρές καναδικές εταιρείες». Και πάλι η τότε κυβέρνηση πήρε την πλευρά των φαρμακευτικών κολοσσών, κάνοντας τροποποιήσεις στη νομοθεσία, πράγμα που δεν άρεσε στις κυβερνήσεις των επαρχιών.
Τον Απρίλιο του 2008 η κυβέρνηση κατέθεσε το νομοσχέδιο C-51 που ξανά-τροποποίησε τη χορήγηση άδειας φαρμάκων και πατεντών.
Εδώ χρειάζεται προσοχή: Σ’ ένα από τα άρθρα του νομοσχέδιου δίνεται πλήρη δικαιοδοσία στις φαρμακευτικές να μη δημοσιοποιήσουν τις επιδράσεις που έχουν τα φάρμακα τους, τηρώντας πλήρη… μυστικότητα, ενώ δεν ευθύνονται για τις ανθρώπινες επιδράσεις και προστατεύονται από οποιεσδήποτε μηνύσεις ατόμων και εταιρειών!
Με άλλα λόγια, οι φαρμακευτικές έχουν το δικαίωμα να εισάγουν νέα φάρμακα στην αγορά πριν ακόμα τελειώσουν οι έρευνες και οι μελέτες που χρειαζόντουσαν στο παρελθόν. Τα αποτελέσματα των μελετών θα αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου και τη χρησιμοποίηση τους από τους ασθενείς, ή αν θέλετε, από μη αμειβόμενα ανθρώπινα… πειραματόζωα.
Αυτό είναι φυσικά απαράδεκτο, όταν έχουμε συμβάντα όπου το φάρμακο Vioxx είχε ανακαλεστεί από την Υπηρεσία Υγείας του Καναδά το 2004, καθώς και στις ΗΠΑ, όπου δημιούργησε ως παρενέργεια μεταξύ 90 και 140 χιλιάδες καρδιακές προσβολές.
Αποδείχτηκε λοιπόν ότι κυκλοφορούσαν φάρμακα που προωθούσαν οι φαρμακευτικοί κολοσσοί με μεγάλες διαφημιστικές εκστρατείες και με τη «βοήθεια προώθησης ορισμένων συμφεροντολόγων γιατρών» χωρίς καν να έχουν τελειώσει οι μελέτες και χωρίς καν να έχουν γνώση ποιες είναι οι βλαβερές παρενέργειες. Αξίζει να μάθετε, ότι 10 φαρμακευτικές το 2017-2018, «λάδωσαν» με 151 εκατομμύρια ιατρούς και νοσοκομεία του Καναδά για να προωθήσουν τα προϊόντα τους… Στην Αμερική υπάρχει καταγραφή των μπόνους – λάδωμα, στον Καναδά όμως, ο νόμος δεν το επιτρέπει ποιοι τα… τσάκωσαν χονδρά. Ο καθένας λοιπόν μπορεί να διαπιστώσει πόσο «δουλεύουν» για την… υγεία της Κοινότητας.
Επανερχόμενοι στο νόμο C-51, πρέπει να προστεθεί, ότι η Υπηρεσία Υγείας του Καναδά (Health Canada) έχει τη δικαιοδοσία να βάλει πρόστιμο ως $5 εκατομμύρια, σε εταιρείες φυσικών προϊόντων που δεν έχουν εγκριθεί, μια και τις περισσότερες φορές η έγκριση έρχεται καθυστερημένη, και όταν έρχεται, η εταιρεία έχει ήδη κλείσει.
Επιπλέον, η κυβέρνηση Harper, έκοψε και μείωσε τις χορηγίες για έρευνα στους τελειόφοιτους μαθητές στους επιστημονικούς κλάδους. Αυτό οδήγησε πολλούς να εγκαταλείψουν τη χώρα και να πάνε εκεί που τα κράτη χρηματοδοτούν τις έρευνες, όπως η Αμερική. Αυτό που συνήθως γίνεται είναι ότι οι έρευνες στα πανεπιστήμια συνάμα χρηματοδοτούνται και από τις φαρμακευτικές βιομηχανίες για εύρεση νέων φαρμάκων. Η βάση όμως είναι οι κυβερνητικές χορηγήσεις. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους, που ο Καναδάς δεν είχε τη δυνατότητα να κάνει έρευνες πάνω στα εμβόλια.
ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΙ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ
Η εξάρτηση των Καναδών από τις ξένες φαρμακευτικές, έχει οδηγήσει στη συνεχή αύξηση των τιμών που πληρώνουμε για φάρμακα. Ένας από τους ποθητούς σκοπούς στο πρόγραμμα των φιλελεύθερων, στον εκλογικό αγώνα του Οκτώβρη 2019, ήταν η μείωση των τιμών των φαρμάκων.
Θέλοντας να βάλουν φρένο, τον Αύγουστο του 2019, πέντε φαρμακευτικές κατέθεσαν αγωγή κατά της κυβέρνησης, ότι αυτό που θέλει να κάνει η κυβέρνηση είναι αντισυνταγματικό. Η αγωγή έγινε στο Ανώτατο δικαστήριο του Κεμπέκ από τα καναδικά παραρτήματα των: αμερικανικών Merck & Co και Johnson & Johnson’sJanssenInc, των γερμανικών BayerAG και BoehringerIngelheim και της γαλλικής ServierInc.
Και οι δέκα, δικαιολογήθηκαν ότι οι τιμές των φαρμάκων θεσπίζονται από τις επαρχιακές κυβερνήσεις και ότι η μείωση των τιμών θα αποτρέψει περαιτέρω επενδύσεις στην έρευνα για νέα φάρμακα.
Υπενθυμίζουμε, ότι παρόμοιο πόλεμο έκανε ο Trump, κατά των φαρμακευτικών εταιριών, εισάγοντας στην αρχή τα προϊόντα των… καναδικών εταιρειών φαρμάκων! Άγνωστο όμως είναι, αν οι εισαγωγές προερχόντουσαν από τα καναδικά παραρτήματα των αμερικανικών εταιρειών…
Τόσο μεγάλη είναι η δύναμη των φαρμακευτικών εταιρειών, που τον Οκτώβριο του 2020 απείλησαν την κυβέρνηση Trudeau, ότι δεν πρόκειται να λανσάρουν καινούργια φάρμακα στον Καναδά, που μπορεί να σώσουν ζωές, επειδή η κυβέρνηση συνεχίζει να βάζει πίεση για χαμηλές τιμές φαρμάκων.
Συγκεκριμένα, το 2019 ο οργανισμός της Αμερικής FDA, που ελέγχει και δίνει άδεια κυκλοφορίας στα φάρμακα, έχει δώσει το «πράσινο φως» σε 54 νέα φάρμακα, τα οποία μόνο 15 έχουν δοθεί για έλεγχο από την Υπηρεσία Υγείας του Καναδά (Health Canada). Τα υπόλοιπα οι φαρμακευτικές δεν πρόκειται να δώσουν για έγκριση, ως αντίποινα της προσπάθειας της Καναδικής Κυβέρνησης να μειώσει τις τιμές όλων των φαρμάκων που έχουν φτάσει στα ύψη. Με άλλα λόγια, εκβιάζουν!
Η κυβέρνηση όμως έχει απόλυτο δίκιο να θέλει να μειώσει τις τιμές των φαρμάκων. Σύμφωνα με στοιχεία, η τιμή τους έχει αυξηθεί μεταξύ το 1997 και το 2005 κατά 12,2%, και από το 2007 ως το 2020 άλλο 17%. Αυτό προτρέπει τις επαρχίες να ζητούν περισσότερα χρήματα από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για την υγεία. Εδώ θα πρέπει να γνωρίζουμε, ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση πληρώνει μόνο το 3% των φαρμακευτικών δαπανών των επαρχιών.
Η φαρμακευτική αγωγή είναι πολύ δαπανηρή για τους πολίτες. Μόνο στο Κεμπέκ, τα πράγματα είναι καλύτερα, μια και υπάρχει το κυβερνητικό πρόγραμμα φαρμάκων, κάτι που θέλει να θεσπίσει παν-καναδικά η Οτάβα, όπως και παρουσίασε στον πρόσφατο προϋπολογισμό, αν την «αφήσουν» οι φαρμακευτικοί κολοσσοί.
ΚΕΡΔΗ ΜΕ ΤΗ ΣΕΣΟΥΛΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ…
Το 2011, η αγορά φαρμάκων στον Καναδά ήταν η όγδοη σε πωλήσεις, αντιπροσωπεύοντας το 2,6% όλων των πωλήσεων στον κόσμο. Το 2013 οι 574 εκατομμύρια αγωγές – συνταγές φαρμάκων απέφεραν 29 δις. Τα πρωτεία είχε η Johnson & Johnson με 1,75 δις σε πωλήσεις. Η μοναδική καναδική εταιρεία Apotex που βρίσκεται στις πρώτες 10 (πέμπτη σε πωλήσεις) είχε 1,21 δις έσοδα. Από το 2011 ως το 2019 οι πωλήσεις φαρμάκων αυξήθηκαν κατά 35%.
Εδώ ανοίγουμε μία παρένθεση, για τον ανεξήγητο φόνο του ιδιοκτήτη της Apotex Barry Sherman και της συζύγου του, στις 15 Δεκεμβρίου 2017, στην οικία τους στο Τορόντο. Αν και υπάρχει αμοιβή 10 εκατομμύριων για εξυγίανση της υπόθεσης, ο φόνος του ζευγαριού Sherman παραμένει μυστήριο…
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε τα κέρδη των φαρμακευτικών που προωθήθηκαν χάρις τον κορωνοϊό.
Ως τώρα, μιλάμε για 26 δις σε κέρδη. Να φανταστείτε ότι η ASTRAZENECA παρόλες τις επικρίσεις και τις ολίγες θρομβώσεις που δημιουργήθηκαν στους εμβολιασμένους από το εμβόλιο της, τριπλασίασε τα κέρδη της φτάνοντας στα 1,5 δις.
Και γιατί όχι, εφόσον αυτή και οι άλλες φαρμακευτικές έχουν ένα προϊόν που επιβάλλεται στους καιρούς μας, ακόμα και με «το ζόρι» από ορισμένες κυβερνήσεις. Μην αμφισβητείται ότι αργά η γρηγορά αυτή η επιβολή θα γενικευτεί…
ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΝΑΔΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
Εδώ και δύο εβδομάδες, στο αμερικανικό τηλεοπτικό πρόγραμμα πολιτικού περιεχομένου του NBC, MeetthePress, ο πρωθυπουργός JustinTrudeau ανέφερε ότι ο Καναδάς θα είχε τα μέσα να αναπτύξει ένα εμβόλιο κατά του ιού COVID-19 πριν από μερικά χρόνια, αλλά εξήγησε ότι η παγκοσμιοποίηση είχε μειώσει σημαντικά τις δυνατότητες των καναδικών φαρμακευτικών εταιρειών.
«Είχαμε τις δυνατότητες τις τελευταίες δεκαετίες. Όμως, η υπεξαίρεση και η παγκοσμιοποίηση, σήμαινε ότι δεν είχαμε πλέον την ικανότητα», δήλωσε ο πρωθυπουργός.
Αυτό που έπρεπε να τονιστεί στη συνέντευξη, ήταν η αποχώρηση της καναδικής κυβέρνησης επί σχεδόν τρεις δεκαετίες από τη χρηματοδότηση της επιστημονικής έρευνας, που γίνεται στα διάφορα πανεπιστήμια και εργαστήρια. Μόλις φέτος, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα επενδύσει σημαντικά στην εγχώρια φαρμακευτική έρευνα και βιομηχανία. Όπως ως τώρα αυτό δεν ισχύει.
Εμπράκτως, τα πράγματα δείχνουν, ότι ενώ η καναδική κυβέρνηση τα δίνει όλα στους ξένους γίγαντες της φαρμακοβιομηχανίας, οι χρηματοδοτήσεις στην εγχώρια φαρμακευτική βιομηχανία και στην εγχώρια έρευνα είναι λιγοστή ή σε πολλές περιπτώσεις ανύπαρκτη. Με άλλα λόγια, αγοράζουμε τα ξένα «προϊόντα» αλλά δεν προσπαθούμε να επενδύσουμε στα καναδικά, μη τυχόν και μας ξανακάνουν «νταντά».
Έτσι είχε γίνει με την επιμονή των Αμερικάνων να καταστρέψει ο Καναδάς το πρωτοπόρο και καταπληκτικό πολεμικό αεροπλάνο Arrow της αεροναυτικής καναδικής εταιρείας Avro. Το αεροπλάνο αυτό πετούσε σε ύψος 50.000 πόδια και σε υπέρ-ταχύτατα Max 1,9 – σχεδόν δύο φορές την ταχύτητα του ήχου. Σε σύγκριση με το CONCORDE που πετούσε στα 60.000 πόδια και με ταχύτατα Max 2,09 – δύο φορές την ταχύτητα του ήχου.
Μόνο που το Arrow κατασκευάστηκε το 1958 και θα γινόταν εκείνη την περίοδο το καλύτερο αεροπλάνο που υπήρχε. Αλλά όπως είπαμε, αυτό ήταν αντίθετο στα σχέδια του Αμερικανικού πενταγώνου και της πολεμικής βιομηχανίας των Αμερικανών. Με τι δικαίωμα μια μικρή και αδύναμη χώρα θα μπορούσε να υπερισχύσει στην τεχνολογία της Αμερικής και να γίνει υπερδύναμη καθώς και εξαγωγέας πολεμικών αεροπλάνων του ΝΑΤΟ και άλλων χωρών; Ποτέ των ποτών. Ο τότε καναδός πρωθυπουργός υπέκυψε για διάφορους λόγους στην αμερικανική επιβουλή και στις 20 Φεβρουαρίου 1959 σταμάτησε το πρόγραμμα κατασκευής των Arrow, ενώ μέσα σε δύο μήνες τα πάντα, από μηχανήματα, καλούπια και φυσικά τα ίδια πρωτότυπα αεροπλάνα, ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ. Από τότε ο Καναδάς προμηθεύεται αεροπλάνα από τη σύμμαχο γείτονα χώρα, Αμερική.
Κάτι παρόμοιο φαίνεται κατάφεραν οι σύμμαχοι Αμερικάνοι να κάνουν και με τη φαρμακευτική βιομηχανία μας. Αυτό αποδεικνύεται ακόμα και σήμερα από τις «κραυγές» απόγνωσης των καναδικών φαρμακευτικών εργοστασίων που αγνοεί η καναδική κυβέρνηση.
«ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ ΕΝ ΤΗ ΕΡΗΜΩ»
Κάθε μέρα που περνάει, έρχονται στο προσκήνιο και άλλα στοιχεία που αποδεικνύουν την έλλειψη στήριξης της Καναδικής κυβέρνησης στις εγχώριες φαρμακευτικές εταιρείες. Ορισμένες από αυτές μάλιστα, αναγκάστηκαν να ζητήσουν βοήθεια από άλλες χώρες οι οποίες -όπως το Ισραήλ- άρπαξαν την ευκαιρία και έγιναν συνεταίροι και χορηγοί των καναδικών βιομηχανιών. Η έλλειψη οικονομικής υποστήριξης από την καναδική κυβέρνηση οδήγησε το κλείσιμο πολλών από αυτών.
Ένα από τα παραδείγματα είναι το επιστημονικό κέντρο έρευνας λοιμώξεων ασθενειών του πανεπιστημίου Λαβάλ, όπου λόγω απόρριψης χρηματοδότησης 2 εκατομμυρίων δολαρίων, αναγκάστηκε να σταματήσει τις έρευνες που έκανε για τον Κορωνοϊό.
Η φαρμακευτική ProvidenceTherapeutics με έδρα το Τορόντο έμεινε σημαντικά πίσω στον αγώνα κατασκευής εμβολίων, διότι έλαβε μόνο 8 εκατομμύρια δολάρια ενίσχυση από την καναδική κυβέρνηση, ενώ αντιθέτως η κυβέρνηση των ΗΠΑ επένδυσε 1 δισεκατομμύριο δολάρια στη Moderna για την έρευνα και κατασκευή των εμβολίων της. Αυτά είναι δύο από τα πολλά παραδείγματα. Υπάρχει όμως και το «κερασάκι στην τούρτα» που μας κάνει να αναρωτιόμαστε… γιατί;
ΣΤΟ ΡΑΦΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΝΑΔΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ
Ενώ λοιπόν οι κυβερνήσεις, τόσο η ομοσπονδιακή όσο και οι επαρχιακές, «κόβουν φλέβες» για την προώθηση των ξένων εμβολίων, μια καναδική θεραπεία αντισωμάτων COVID-19 κάθεται σε ράφια νοσοκομείων και φαρμακείων εν μέσω του τρίτου κύματος της πανδημίας της χώρας, επειδή οι γιατροί λένε ότι δεν έχει προγραμματιστεί ως τώρα από τις κυβερνήσεις και τις υγειονομικές αρχές η χορήγηση του φαρμάκου.
«Είναι πραγματικά πολύ απογοητευτικό που διαθέτουμε μια θεραπεία που δεν μπορούμε πραγματικά να χρησιμοποιήσουμε», δήλωσε ο ειδικός για τις ασθένειες μόλυνσης Dr. DeepaliKuma στα Καναδικά ενημερωτικά μέσα, όπως το CTV.
Πρόκειται για το bamlanivimab ένα μονοκλωνικό αντίσωμα που στρέφεται εναντίον της ακίδας πρωτεΐνης του SARS-CoV-2, του ιού που προκαλεί COVID-19. Το φάρμακο μιμείται την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να καταπολεμά τον ιό και αναπτύχθηκε από την καναδική AbCelleraBiologicsInc. του Βανκούβερ με την υποστήριξη (επιτέλους…) της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, η οποία είχε δεσμεύσει έως και 175,6 εκατομμύρια δολάρια στην εταιρεία το Μάιο του 2020 για την ανάπτυξη θεραπειών αντισωμάτων.
Σύμφωνα με τη Health Canada, το bamlanivimab μπορεί να αποτρέψει την επιδείνωση των συμπτωμάτων και να μειώσει τη νοσηλεία σε ασθενείς υψηλού κινδύνου που έχουν μολυνθεί με COVID-19.
Η θεραπεία μίας δόσης, η οποία πωλείται από την EliLillyCanadaInc., μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης όπως τα νοσοκομεία, καθώς χορηγείται ενδοφλέβια στους ασθενείς.
«Ως θεραπεία αντισωμάτων, αποτελεί μέρος μιας μεγάλης κατηγορίας φαρμάκων που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία ασθενειών, όπως ο καρκίνος και η ρευματοειδής αρθρίτιδα»,δήλωσε ο SachdevSidhu, καθηγητής μοριακής γενετικής στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, τονίζοντας ότι ως μέθοδος θεραπείας είναι μια… επικυρωμένη μορφή.
Η Health Canada ενέκρινε το φάρμακο το Νοέμβριο του 2020 με την προσωρινή εντολή που αφορά την εισαγωγή, πώληση και διαφήμιση φαρμάκων για χρήση σε σχέση με το COVID-19. Σύμφωνα με τη Health Canada, 26.000 δόσεις της θεραπείας αγοράστηκαν για 40 εκατομμύρια δολάρια και διανεμήθηκαν μεταξύ των επαρχιών. Ωστόσο, σχεδόν καμία από αυτές τις δόσεις δεν έχει χρησιμοποιηθεί…
«Χώρες σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν το bamlanivimab για να βοηθήσουν να κρατήσουν τους ασθενείς με COVID-19 εκτός νοσοκομείου και να μειώσουν τους θανάτους για μήνες. Περισσότεροι από 400.000 ασθενείς με COVID-19 παγκοσμίως έχουν επωφεληθεί από το φάρμακο»,όπως αναφέρει ο MichaelMcDougall, εκπρόσωπος της EliLilly.
Σύμφωνα με την AbCelleraBiologics, μελέτες έχουν δείξει ότι η θεραπεία είναι αποτελεσματική έναντι του SARS-CoV-2 και η παραλλαγή εντοπίστηκε για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο. Παρ’ όλα αυτά, οι επαρχιακές υγειονομικές αρχές δεν έχουν ακόμη διαθέσει τη θεραπεία στους Καναδούς…
Ο διευθύνων σύμβουλος της AbCelleraBiologics, CarlHansen, βρίσκει «θλιβερό» ότι το φάρμακο δεν είναι προσβάσιμο στον Καναδά.
Ο Χάνσεν είπε ότι η επαρχιακή κυβέρνηση της Βρετανικής Κολομβίας δεν εξέδωσε σχέδιο, σχετικά με τον τρόπο χορήγησης της θεραπείας, αναγκάζοντας τους γιατρούς να την αφήσουν στα ράφια.
Εν τω μεταξύ, η πρόσφατη ανάκληση της αδειοδότησης έκτακτης ανάγκης του bamlanivimab από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ θα μπορούσε να προκαλέσει σύγχυση με το κοινό.
«Δεν υπάρχει καμία αλλαγή στην εξουσιοδότηση bamlanivimab στον Καναδά και η EliLilly δε ζήτησε από την HealthCanada να ανακαλέσει την εξουσιοδότησή της. Το Bamlanivimab που χρησιμοποιείται από μόνο του, είναι αποτελεσματικό έναντι της παραλλαγής B.1.1.7 (UK), η οποία είναι η κύρια παραλλαγή που κυκλοφορεί στον Καναδά το τελευταίο διάστημα»,δήλωσε ο GeoffroyLegault – Thivierge της HealthCanada.
Δεδομένου ότι χορηγείται μέσω ενδοφλέβιας, οι ειδικοί λένε ότι το Bamlanivimab πρέπει να χορηγείται σε νοσοκομείο εντός 10 ημερών από την εμφάνιση συμπτωμάτων. Εάν ένας ασθενής είναι πολύ άρρωστος, η θεραπεία δεν μπορεί να χορηγηθεί.
Στις ΗΠΑ, νοσοκομεία όπως το Johns Hopkins Medicine έχουν δημιουργήσει κέντρα έγχυσης μονοκλωνικών αντισωμάτων εξωτερικών ασθενών, για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των προκλήσεων της θεραπείας.
«Τα φάρμακα για αντισώματα είναι επίσης πιο δύσκολο να γίνουν»,είπε ο καθηγητής Sidhu και με τη δόση να κοστίζει άνω των 1.500$ το bamlanivimab δεν είναι και το φθηνότερο φάρμακο.
Στις ΗΠΑ, οι ερευνητές διερευνούν επίσης τη χρήση μονοκλωνικών αντισωμάτων ως προληπτική επιλογή για ευάλωτες ομάδες, όπως ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς, που δεν ανταποκρίνονται στα εμβόλια COVID-19. Αυτοί οι ασθενείς παράγουν λίγα ή καθόλου αντισώματα, είτε ως αποτέλεσμα θεραπείας για άλλες ασθένειες, όπως ο καρκίνος, είτε επειδή γεννήθηκαν με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.
Ομοίως, το bamlanivimab αποδείχθηκε ότι μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης συμπτωματικών COVID-19 μεταξύ των κατοίκων και του προσωπικού των εγκαταστάσεων μακροχρόνιας περίθαλψης, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας κλινικής δοκιμής φάσης III από την Eli Lilly που διεξήχθη σε συνεργασία με το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργίας και Μολυσματικών ασθενειών (NIAID) και το δίκτυο πρόληψης COVID-19. Καθώς οι λοιμώξεις συνεχίζουν να αυξάνονται, η αξιοποίηση αυτής της «παραμελημένης» θεραπείας θα έσωζε ζωές.
Ο ιατρός Kumar προτρέπει τους επαρχιακούς ηγέτες και αξιωματούχους υγείας, να συμφωνήσουν για να βρουν έναν τρόπο για την εφαρμογή του Bamlanivimab στο σύστημα υγείας του Καναδά. Τα νοσοκομεία θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κινητές κλινικές και κέντρα έγχυσης, για να βοηθήσουν στη διάθεση της θεραπείας αντισωμάτων σε όσους θα μπορούσαν να επωφεληθούν από αυτήν.
«Τα νέα δεδομένα που έρχονται, δείχνουν ότι αυτές οι θεραπείες αποτρέπουν πραγματικά το θάνατο και αποτρέπουν τις νοσηλείες και εάν πρόκειται να μειώσουμε το βάρος στα δωμάτια έκτακτης ανάγκης και στα κρεβάτια του νοσοκομείου μας, τότε πρέπει πραγματικά να καταλάβουμε πώς να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις θεραπείες σε μεγάλη κλίμακα»,ανέφερε ο Kumar.
Πάνω από δώδεκα γιατροί και μέλη του συμβούλιου μολυσματικών ασθενειών υπέγραψαν επιστολή, καλώντας όλα τα επίπεδα κυβέρνησης να συνεργαστούν με κλινικές και νοσοκομεία για να αυξήσουν την πρόσβαση σε μονοκλωνικά αντισώματα και να επισπεύσουν την έγκριση συνδυασμένων μονοκλωνικών αντισωμάτων.
«Τα στοιχεία για αυτές τις θεραπείες είναι τώρα αρκετά ισχυρά – και οι παρενέργειες είναι αρκετά περιορισμένες – ότι οι Καναδοί γιατροί θα πρέπει να μπορούν να προσφέρουν αυτές τις θεραπείες σε επιλέξιμους ασθενείς», αναφέρει η επιστολή. «Πράγματι, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποδέχονται αυτά τα στοιχεία και έχουν ήδη δημιουργήσει πάνω από 5.000 τόπους έγχυσης, που έχουν χορηγήσει αυτή τη θεραπεία σε περίπου ένα εκατομμύριο ανθρώπους», σημειώνεται στην επιστολή.
Οι επιστήμονες ιατροί πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο ο Καναδάς να αρχίσει τη χορήγηση δόσεων της θεραπείας για να αποτρέψει περισσότερους Καναδούς από το θάνατο του COVID-19. Μια θεραπεία που ήδη έχει χρυσοπληρωθεί από τους καναδούς φορολογούμενους και κάθεται στα ράφια.
Τέλος να υπενθυμίσουμε, ότι η φαρμακευτική εταιρία SATONIZE (https://sanotize.com/) με έδρα στο Βανκούβερ, που πρόκειται να βγάλει έως το τέλος του έτους σπρέϊ θεραπείας του ιού, χρηματοδοτείτε από το… Ισραήλ (η ιδιοκτήτρια Dr. Gilly Regev είναι Καναδο-ισραηλινή) αντί από τον Καναδά. Γιατί άραγε;
*Ο Γιώργος Στυλ. Γκιούσμας είναι συν-εκδότης της έντυπης εφημερίδας ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΑ ΝΕΑ και της ιστοσελίδας www.tanea.ca
Η θεσμική βία την οποία βιώνει ο Έλλην Πολίτης, ένεκεν της σωρείας καταστρατηγήσεων του Καταστατικού Χάρτη του Ελλαδικού Συντάγματος, ενεργοποιούν αυτοδικαίως την ακροτελεύτια διάταξη του άρθρου 120 παράγραφος 4 του Συντάγματος, ήτοι την, κατά το προσφυώς λεγόμενον, «Επιτομή του Συνταγματικού Πατριωτισμού», καθότι, η εν θέματι διάταξη, αναγνωρίζει ευθέως προς τον Έλληνα Πολίτη, το δικαίωμα και την υποχρέωση, να αντλήσει την εξουσία αυτή, εκ του ως άνω άρθρου, ίνα καταστεί αυτόκλητος θεματοφύλακας και άγρυπνος φρουρός της Συνταγματικής Νομιμότητας, δοθέντος ότι η παράγραφος 2 του άρθρου 120, απαιτεί από τον Έλληνα πολίτη τον σεβασμό προς το Σύνταγμα και τους Νόμους οι οποίοι συμφωνούν με αυτό, αλλά και την αφοσίωση εις την πατρίδα και την Δημοκρατία.
Ως εκ τούτου επαφίεται εις τον Πατριωτισμό των Ελλήνων, η σύννομη _κατά την υποκειμενική μου γνώμη, κατά διασταλτική ερμηνεία της ως άνω διάταξης, αντίδραση του πολίτη_, εν προκειμένω, κατά των σφετεριστών της λαϊκής κυριαρχίας, οι οποίοι πραξικοπηματικά καταλύουν θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος, φαλκιδεύοντας δυσανάλογα των αντικειμενικών περιστάσεων μείζονα δικαιώματα των πολιτών (κατά κατάφωρη παραβίαση δηλαδή της περίπτυστης αρχής της αναλογικότητας, ειδικότερης έκφανσης του Κράτους Δικαίου κατ’ άρθρο 25 του Συντάγματος), όπως η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας ως προς το σύνολο των επιμέρους πτυχών και εκφάνσεώς της (ατομική-επαγγελματική δράση, απρόσκοπτη μετακίνηση) αλλά και την μείζονα αποστέρηση της ελευθέρας βούλησης αποφάσεως περί της αυτοδιάθεσης της υγείας αυτής καθ’ αυτήν των πολιτών, αλλά και της ανεπηρέαστης αλλά και κατόπιν ρητής εμφατικής αξιώσεως τους (νοείται των πολιτών), δια ειδικής έγκυρης και εμπεριστατωμένης ιατρικής πληροφόρησης περί της πανδημίας και των παρενεργειών της υπό της Πολιτείας, ούτως ώστε εν τέλει να συγκαταθέσουν συνειδητά, προς πάσα επιγενόμενη Ιατρική πράξη.
Η ανεδαφική και στερούμενη, επαρκούς τεκμηριώσεως, θεμελίωση του όρου «δημόσια υγεία» και ο δογματικός και άκρατος μονισμός ενημέρωσης από μία συγκεκριμένη μερίδα Λοιμοξιολόγων εν Ελλάδι, περί του αντικειμενικώς ή επιστημονικώς κατά το μάλλον ή ήττον, «ορθώς λαμβάνειν» ως προφυλακτικό μέτρο εξουδετερώσεως διασποράς του σύγχρονου επάρατου ιού, εν συνδυασμώ με τον σιδηρούν αποκλεισμό της ανεμπόδιστης ελευθερίας εκφράσεως, αντιφρονούντων ιατρών εις τα, εν Ελλάδι, συστημικά Μ.Μ.Ε, ελεγχόμενα απεριφράστως υπό τους μη διαυγείς μηχανισμούς, ορισμένου εσμού συμφερόντων, ήγειραν ευλόγως υποψίες προς τους γρηγορούντες πολίτες, περί της φυόμενης, εις τον αντίποδα, οιονεί «επιδημίας», καθολικής ποδηγέτησης των Μ.Μ.Ε, περί καλλιέργειας συλλογική φόβου, δια μέσου της παράνομης κατακράτησης και βιαίας στέρησης της προσωπικής ελευθερίας των πολιτών, δια των αλλεπάλληλων εγκλεισμών, υπό την «ιδιώνυμη» επαχθή απειλή επιβολής διοικητικού προστίμου και απηνούς ασκήσεως ποινικής διώξεως.
Ως εκ τούτου, την κατηγορία των σκεπτικιστών πολιτών, περί του τρόπου επιβολής της πανδημίας και των επιπτώσεων εις τα δημοκρατικά τους δικαιώματα, άρχισαν, οι διάφοροι μηχανισμοί, να τους στιγματίζουν με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, κατονομάζοντας τους αορίστως ως «σεσημασμένους εγκληματίες του νεοπαγούς ιού, ψεκασμένους, συνομωσιολόγους, ακροδεξιούς», δια τον απλούστατο λόγο ότι τόλμησαν, να αμφισβητήσουν την αυθεντία της εξουσίας, η οποία επιβάλλει δια πυρός και σιδήρου, την ιατρικώς αναιτιολόγητη υποχρέωση, διαρκούς λογοδοσίας των πολιτών δια πάσα κίνηση τους, η την δια νόμου επιβολή αμφίβολης αποτελεσματικότητας προφυλακτικών μέτρων.
Η συλλογική αυτή αντίδραση νέων επιστημόνων προς την Νέα Τάξη Πραγμάτων προς μία άκρως ιατρικώς αβάσιμη αλλά και νομικώς αντισυνταγματική και καθόλα έκνομη, επιβολής συλλήβδην και κατά συρροή μέτρων, τα οποία προσβάλλουν ευθέως την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, προϊόν επεξεργασίας επιβολής υπερεθνικών αλλότριων συμφερόντων της, προφανώς ανησύχησε τους κρατούντες.
Η πατερναλιστική αυτή υπερ-εξουσία της κυβέρνησης, ομοιάζει με αστυνομικό κράτος ολοκληρωτικού τύπου, το οποίο υπό τον μανδύα της επίφασης της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, επιχειρεί να περιάγει την χώρα, προς μία μόνιμη κατάσταση πολιορκίας, η οποία δήθεν δικαιολογείται και συγχωρείται, από την πολύκροτη πανδημία ως παγίως επαπειλούμενο κίνδυνο της δημόσιας υγείας, εξ αυτού του λοιπόν του λόγου ο πολίτης σήμερα απολύεται εκδικητικά από την εργασία του, ακόμη και τα παιδιά στερούνται της εκπαιδεύσεως, άνευ ετέρου τινός εν είδει τιμωρίας, ως αντιφρονούντες και μη συμμορφούμενη προς την άλογη κρατική βία.
Η διχοστασία εις τους κόλπους της κοινωνίας καθώς και η ρατσιστική βία προς τους έχοντες μία τεκμηριωμένα διαφορετική άποψη αμφισβήτησης του ως άνω επιβεβλημένου «αφηγήματος» διώκεται καθοιονδήποτε τρόπο, με την μομφή του αρνητή της αυθεντίας της δεσποτείας του αδιαμφισβήτητου κύρους του «Ηγεμόνα».
Εν τω πλαισίω αυτό, νύκτωρ, βεβιασμένα, εν κρυπτώ και παραβύστω, ψηφίστηκε, στις 22-4-2021, άρον άρον, το ανεύθυνο των «Λοιμοξιολόγων», μία θεσμικώς πραξικοπηματική ενέργεια, η οποία σηματοδοτεί εκκωφαντικά, τον ενταφιασμό της Δημοκρατίας και την πρόδηλη κατάλυση των Δημοκρατικών Θεσμών.
Η περί ης ο λόγος ψήφιση άπτεται της περί της αφέσεως της ποινικής ευθύνης των μελών της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του Κορωνοϊού COVID-19, της Επιτροπής Αντιμετώπισης Εκτάκτων Συμβάντων Δημόσιας Υγείας από Λοιμογόνους Παράγοντες της Επιτροπής Εμβολιασμών, οι οποίοι εφεξής δεν ευθύνονται, δεν διώκονται και δεν εξετάζονται για γνώμη που διατύπωσαν ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στο πλαίσιο λειτουργίας των ως άνω Επιτροπών. Δίωξη επιτρέπεται μόνο για συκοφαντική δυσφήμιση ή εξύβριση.
Πρόκειται για το άρθρο 4, της επίμαχης τροπολογίας προσθήκης του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων» όπου το άρθρο 32ο του Ν. 4771/2021 (Α’ 16) αντικαθίσταται με βάσει τα ως άνω προρρηθέντα, υπογεγραμμένο υπό των Υπουργών Οικονομίας και Υγείας.
Η ως άνω, διάταξη, αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα εις τα θεμέλια του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος αναγνωρίζοντας συλλήβδην προληπτική ασυλία προς τους «πρωταγωνιστές» της Πανδημίας με ό,τι τούτο συνεπάγεται της δημόσιας υγείας, των πλημμελειών (ιατρικών και διοικητικών) ως προς την διαχείριση αυτής, με αποτέλεσμα δηλαδή, να αμνηστεύεται εκ των προτέρων και να καθαγιάζεται ως αυθεντικά ανεπίδεκτη, ποινικής διερεύνησης οιαδήποτε τυχόν μη ορθή λήψη αποφάσεως, η οποία αντικειμενικά δεν επέφερε το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα αλλά ενδεχομένως να αποτέλεσε γενεσιουργό αιτία, πολλαπλών άστοχων ενεργειών και παραλείψεων ως προς την ιταμή διαχείριση της περιλάλητης πανδημίας.
Η εν λόγω ανεκδιήγητη πράξη, όζει ολοκληρωτισμό, και συνιστά ανυπερθέτως εκκωφαντική ομολογία αφενός αποτυχίας της κυβερνήσεως, η οποία φοβούμενη τυχόν, παρέμβαση της Δικαιοσύνης, ως έδει, _καθότι φρονούμε ότι ζούμε σε Συντεταγμένο Κράτος Δικαίου, όπου η λειτουργική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, δύναται να παρέμβει, κατόπιν ελευθέρας ασκήσεως του προσήκοντος, νομικού και ουσιαστικά βάσιμου ένδικου βοηθήματος, υπό οιονδήποτε πολίτη προς τυχόν διαλεύκανση της υποθέσεως της πανδημίας και αφετέρου απερίφραστη παραδοχή ότι ημείς οι πολίτες καθιστάμεθα ανυπόληπτα ενεργούμενα ψεκασμένοι, οι οποίοι στερούμεθα οιασδήποτε προστασίας, ακόμη και της δικαστικής προστασίας, καθότι, απλώς αποτελούμε μία διανοητικώς λοβοτομημένη, ευκαταφρόνητη και ανυπόληπτη υδαρή μάζα, προκειμένου η ελίτ να πειραματίζεται εις την αντοχή της υγείας μας.
Η θέσπιση της ποινικής ανευθυνότητας συνεπάγεται εις το διηνεκές ατιμωρησία των πρωταγωνιστών διαχείρισης της πανδημίας και πηδαλιουχήσεως της κοινωνίας περί της λήψεως των προσηκόντων κατά το δοκούν μέτρων, δηλαδή, εν άλλοις λόγοις, η διάταξη αυτή, απαλλάσσει τα μέλη, κατά τρόπο πρόδηλα αντισυνταγματικό διότι παραβιάζει το άρθρο 4 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο «οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου», καθόσον με το ακαταδίωκτο και επί δολίων πράξεων ή παραλείψεών τους επέρχεται αδικαιολόγητη ευνοϊκή μεταχείριση υπέρ αυτών και μη εφαρμογή των ελληνικών ποινικών νόμων υπέρ της συγκεκριμένης κατηγορίας, ως υπαλλήλων εν ευρεία εννοία, έναντι άλλων κατηγοριών υπαλλήλων, δοθέντος ότι η άνω διάταξη του Συντάγματος κατοχυρώνει όχι μόνο την ισότητα των Ελλήνων πολιτών έναντι του νόμου αλλά και την ισότητα του νόμου έναντι αυτών.
Είναι γεγονός, ότι ο νομοθέτης μπορεί να προβαίνει σε διαφορετική ρύθμιση, όταν τούτο επιβάλλεται από λόγους γενικότερου κοινωνικού ή δημόσιου συμφέροντος, για τους οποίους είναι δυνατό να κάμπτεται νομοθετικώς η προεκτεθείσα αρχή της ισότητας των πολιτών έναντι του νόμου (Ολ. Α.Π. 4/2012, 11/2008, 3/2006, 38/2005).
Τούτο, όμως, δεν μπορεί να ισχύσει στην περίπτωση τελέσεως εκ δόλου αξιόποινων πράξεων παρά οιουδήποτε, αφού επί τέτοιου είδους πράξεων δεν είναι νοητή ύπαρξη λόγων γενικότερου κοινωνικού ή δημόσιου συμφέροντος, που να δικαιολογούν συνταγματικώς τη διαφορετική ρύθμιση με τη θέσπιση ακαταδίωκτου υπέρ των ανωτέρω προσώπων κατά την εκφορά γνώμης ή διενέργεια πράξεως, που ανάγονται στα καθήκοντά τους
Έτι περαιτέρω και συμπληρωματικώς προς την εθνική νομοθεσία λειτουργεί και η ευρωπαϊκή και ειδικότερα το άρθρο 14 της ΕΣΔΑ που καθιερώνει την αρχή της ισότητας και απαγορεύει τις διακρίσεις ορίζοντας ότι «η χρήσις των αναγνωριζομένων εν τη παρούση Συμβάσει δικαιωμάτων και ελευθεριών δέον να εξασφαλισθεί ασχέτως διακρίσεως φύλου, φυλής, χρώματος, γλώσσης, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής προελεύσεως, συμμετοχής εις εθνική μειονότητα, περιουσίας, γεννήσεως ή άλλης καταστάσεως».
Ειδικότερα, στόχος της ευρωπαϊκής νομοθεσίας κατά των διακρίσεων είναι να εξασφαλίσει σε όλα τα άτομα ισότιμες και δίκαιες προοπτικές πρόσβασης στις ευκαιρίες που παρουσιάζονται στην κοινωνία.
Μάλιστα, αυτή η νομοθεσία δεν παρουσιάζει μόνο μια μονόπλευρη διάσταση αξιώνοντας την απαγόρευση των διακρίσεων στις σχέσεις κράτους πολίτη, αλλά ταυτόχρονα τριτενεργεί και στις σχέσεις μεταξύ των ιδιωτών.
Εξειδικεύοντας παρατηρούμε ότι η απαγόρευση των διακρίσεων αναλύεται ως εξής:
Προβλέπει ότι τα πρόσωπα που βρίσκονται σε όμοιες καταστάσεις πρέπει να τυγχάνουν όμοιας μεταχείρισης και να μην υφίστανται δυσμενέστερη μεταχείριση λόγω κάποιου ιδιαίτερου «προστατευόμενου» χαρακτηριστικού το οποίο διαθέτουν. Αυτές είναι οι «άμεσες» διακρίσεις που υπόκεινται σε ένα γενικό κριτήριο αντικειμενικής αιτιολόγησης. Ειδικότερα το ΕΔΔΑ έχει κρίνει ότι «[…] διαφορετική μεταχείριση ατόμων που βρίσκονται σε σχετικά όμοιες καταστάσεις […] μπορεί να θεωρηθεί διάκριση εάν στερείται αντικειμενικής και εύλογης αιτιολογίας, με άλλα λόγια εάν δεν επιδιώκει την επίτευξη ενός θεμιτού σκοπού ή εάν δεν υπάρχει εύλογη σχέση αναλογικότητας μεταξύ των χρησιμοποιούμενων μέσων και του σκοπού που επιδιώκεται να επιτευχθεί».
Συνελόντι ειπείν, η κυβέρνησις, τελεί εις ρόλο ωσεί «Ποντίου Πιλάτου», ο οποίος ναι μεν θεσπίζει την ατιμωρησία, κατά τον πιο ιταμό, Αντισυνταγματικό και αντιδημοκρατικό τρόπο, δια ένα τόσο καίριο, ακανθώδες και ιστορικό ζήτημα, καταφάσκοντας όμως δε, εμμέσως πλην σαφώς, ενδεχόμενο δόλο ως προς την αποτυχία της μέχρι τούδε διαχείρισης της πανδημίας αλλά εν ταυτώ και δια το μέλλον, νίπτοντας ανενδοιάστως, τας χείρας της, αποτινάσσοντας οιαδήποτε ανάληψη ουσιαστικά πολιτικής ευθύνης, πλήττοντας όμως τοιουτοτρόπως, εκ βάθρων τα θεμέλια της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας μας.
Ακριβότερα ακίνητα αναζητούν οι ξένοι αγοραστές ή ενοικιαστές κατοικίας στην Αττική, συγκριτικά με τους Έλληνες. Μάλιστα, η απόσταση αυτή είναι μεγαλύτερη, όταν πρόκειται για ακριβότερες περιοχές, ειδικά στα βόρεια και τα νότια προάστια.
Σύμφωνα με σχετική ανάλυση του Spitogatos.gr, που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο της πρόσφατης εκδήλωσης για την αγορά ακινήτων του κ. Ηλία Παπαγεωργιάδη, οι Έλληνες αναζητούν για αγορά κατοικίες μέσης αξίας 216.688 ευρώ, ενώ οι ξένοι αντίστοιχα 231.625 ευρώ, δηλαδή 7% ακριβότερα. Αντίστοιχα, σε ό,τι αφορά την ενοικίαση, οι ξένοι διαθέτουν 787 ευρώ/μήνα, έναντι 668 ευρώ/μήνα.
Τα στοιχεία αυτά παρουσιάστηκαν από το διευθύνοντα σύμβουλο του Spitogatos.gr, κ. Δημήτρη Μελαχροινό, και αφορούν στα κριτήρια αναζήτησης, με βάση την προέλευση των χρηστών. Όπως προκύπτει, οι Έλληνες υπερτερούν μόνο στην περίπτωση του κέντρου της Αθήνας, όπου είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν περισσότερο από τους ξένους σε ποσοστό 10%. Όσον αφορά τα νότια προάστια, οι Έλληνες κινούνται για την απόκτηση (κατά μέσο όρο) κατοικιών αξίας 280.000 ευρώ, επιφάνειας 92 τ.μ., ενώ οι ξένοι προτιμούν μεγαλύτερη ακίνητα 110 τ.μ. και μέσης αξίας 380.000 ευρώ, ενώ έχουν κυρίως επενδυτικό προσανατολισμό.
Όσον αφορά τις περιοχές υψηλής ζήτησης για αγορά κατοικίας, παρατηρείται μια αναμενόμενη αναρρίχηση του Πειραιά από την 7η θέση το 2023, στην 5η θέση το 2024, ως αποτέλεσμα της μεγάλης αύξησης της ζήτησης για επενδύσεις μέσω του προγράμματος «Χρυσή Βίζα», κάτι άλλωστε που αντανακλάται και στις τιμές πώλησης το ίδιο διάστημα. Αντίστοιχα, το κέντρο της Αθήνας και η Γλυφάδα, παραμένουν σταθερά οι δύο περιοχές με την υψηλότερη ζήτηση διαχρονικά, ενώ συνολικά οι περιοχές του κέντρου, των νοτίων και των βορείων προαστίων απαρτίζουν την πρώτη δεκάδα.
Σημαντικό όμως είναι και το ενδιαφέρον για αγορά γης, όπου και πάλι το κέντρο της Αθήνας αποτελεί πρώτη επιλογή, παρά τη δεδομένη έλλειψη κενών οικοπέδων. Σημαντικό είναι το εύρημα της αναρρίχησης της Κηφισιάς, από την 6η θέση το 2023, στη 2η θέση φέτος, ενώ πολύ μεγάλη είναι και η άνοδος του Χαλανδρίου, από την 9η θέση το 2022 (κι εκτός της πρώτης δεκάδας πέρσι), στην τρίτη υψηλότερη θέση φέτος. Σύμφωνα με πηγές της αγοράς, αυτό οφείλεται στο ότι είναι μια περιοχή με καλές προσβάσεις (π.χ. σταθμοί ΜΕΤΡΟ), είναι κοντά στο κέντρο της Αθήνας, αλλά θεωρείται και μέρος των βορείων προαστίων και ταυτόχρονα έχει ακόμα διαθέσιμα οικόπεδα.
Μεγάλο παραμένει το ενδιαφέρον για οικόπεδα και σε άλλες περιοχές των βορείων και νοτίων προαστίων, με τη Γλυφάδα να βρίσκεται στην τέταρτη θέση, το Μαρούσι στην 6η και τη Βούλα στην 8η θέση. Ωστόσο, μεγάλη ζήτηση παρατηρείται για πρώτη φορά και σε περιοχές πιο απομακρυσμένες, όπως η Αρτέμιδα (Λούτσα), που κατατάσσεται στην 5η θέση, τη Βάρη-Βάρκιζα που βρίσκεται στην 7η θέση και το Μαρκόπουλο που τοποθετείται στη 10η θέση.
Σύμφωνα με την ανάλυση της αγοράς ακινήτων για το 2025 από τον κ. Παπαγεωργιάδη, υψηλές προοπτικές εμφανίζουν τα παλιά εμπορικά καταστήματα και οι αποθήκες, που μπορούν, εφόσον μετατραπούν σε κατοικίες, να πουληθούν σε ξένους επενδυτές μέσω του προγράμματος «Χρυσή Βίζα», αντί 250.000 ευρώ και όχι 800.000 ευρώ, όπως ισχύει σε όλες τις άλλες περιπτώσεις. Παράλληλα, ενδιαφέρον παρουσιάζει η κατηγορία των κατοικιών που ζητούνται έναντι 250.000 – 300.000 ευρώ.
«Πρόκειται για μια κατηγορία που έχει μικρό αριθμό ενδιαφερόμενων αγοραστών, σε σχέση με τις πιο φθηνές επιλογές, κι αν κάποιος πωλητής έχει ανάγκη τα χρήματα, είναι πιθανό να μειώσει τις απαιτήσεις του, προκειμένου να μπορέσει να απευθυνθεί και στους αγοραστές, μέσω του προγράμματος Σπίτι Μου».
Ειδικά ως προς το τελευταίο, ο κ. Παπαγεωργιάδης το αξιολογεί ως έναν παράγοντα ακραίας στρέβλωσης της αγοράς, καθώς «πάμε να σβήσουμε τη φωτιά με πετρέλαιο», όπως τόνισε χαρακτηριστικά. Κατά τον ίδιο, ουσιαστικά θα προστεθεί ζήτηση σε μια αγορά που ήδη διαθέτει υψηλό αγοραστικό ενδιαφέρον, χωρίς να αυξηθεί η προσφορά, κάτι που θα προκαλέσει νέα άνοδο των τιμών πώλησης και μάλιστα σε μια περίοδο, που αν δεν υπήρχε το πρόγραμμα, η αγορά θα όδευε προς σταδιακή αποκλιμάκωση και σταθεροποίηση.
Έρευνες δείχνουν ότι, αντίθετα με τα εμβόλια κατά του τετάνου και της γρίπης, τα εμβόλια mRNA κατά του COVID-19 δεν προάγουν τη δημιουργία ανθεκτικών κυττάρων που παράγουν αντισώματα
Έρευνα που διεξήχθη από επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Emory της Ατλάντα, βρήκε ότι ενώ τα εμβόλια κατά του τετάνου και της γρίπης ωθούν το σώμα να δημιουργήσει πλασματοκύτταρα, που ζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα και παράγουν αντισώματα, τα εμβόλια κατά της COVID-19 δεν το κάνουν. Η μελέτη μπορεί να εξηγήσει, γιατί η προστασία από τα αντισώματα από εμβόλια mRNA κατά της COVID-19 μειώνεται τόσο ραγδαία.
Τα εμβόλια mRNA προκαλούν το σώμα να παράγει βραχύβια πλασματοκύτταρα, τα οποία μπορούν να παράγουν αντισώματα για μονάχα μια χρονική περίοδο προτού πεθάνουν. Τα εμβόλια όπως αυτό κατά του τετάνου δίνουν μακροχρόνια ανοσία, με τα αντισώματα να παραμένουν στο σώμα για έως και 10 χρόνια. Τα αντισώματα κατά της COVID-19 μειώνονται ραγδαία τρεις με έξι μήνες μετά τον εμβολιασμό, έχοντας συχνά ως αποτέλεσμα την επανεμφάνιση μολύνσεων.
Η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Δρ Φράνσις Έουν-Χιούνγκ Λι, καθηγήτρια ιατρικής και διευθύντρια του προγράμματος Άσθματος, Αλλεργιών και Ανοσολογίας του Πανεπιστημίου Emory, είπε στους Epoch Times πως ακόμη δεν είναι ξεκάθαρο το γιατί τα εμβόλια κατά της COVID-19 δεν παρέχουν ανθεκτική ανοσία μέσω αντισωμάτων, παρότι υπάρχουν αρκετές πιθανότητες.
Σύμφωνα με τον ερευνητή, ένα λόγος θα μπορούσε να είναι το γεγονός ότι το σώμα δεν μπορεί να σχηματίσει μακροπρόθεσμη ανοσία κατά της COVID-19. Το εμβόλιο mRNA κατά της COVID-19 ωθεί το σώμα να παράγει πρωτεΐνες ακίδας κατά της COVID-19 για να διεγείρει την ανοσοαπόκριση. Αυτή η πρωτεΐνη ακίδας ίσως να μη διεγείρει αρκετά, ώστε να προκαλέσει το σχηματισμό μακρόβιων πλασματοκυττάρων. Άλλος λόγος θα μπορούσε να είναι ότι η πλατφόρμα εμβολίων mRNA, η οποία διανέμει το εμβόλιο στο σώμα, δεν προκαλεί ανθεκτική ανοσία μέσω αντισωμάτων.
Επί του παρόντος, τα εμβόλια mRNA για τον αναπνευστικό συγκυτιακό ιό (Respiratory Syncytial Virus – RSV) βρίσκονται υπό ανάπτυξη. Το εάν αυτά τα εμβόλια παρέχουν ανθεκτική ανοσία κατά των ιών για τους οποίους προορίζονται να προστατεύουν, μπορεί να βοηθήσει στην εξήγηση της αντίδρασης του σώματος στα εμβόλια κατά της COVID-19. «Θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε εάν ο λόγος […] είναι μοναδικός στην πρωτεΐνη ακίδας ή εάν είναι κάτι μοναδικό στην πλατφόρμα mRNA», είπε η Λι στους Epoch Times.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΝΟΣΙΕΣ
ΕΦ’ ΟΡΟΥ ΖΩΗΣ
Υπήρχε γενικά η αντίληψη ότι όταν κάποιος μολύνεται με ή εμβολιάζεται κατά κάποιου ιού ή βακτηρίου, η ανοσία που σχηματίζεται θα είναι εφ’ όρου ζωής, είπε στους Epoch Times ο Δρ Στάνλεϊ Πέρλμαν, καθηγητής του Τμήματος Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα.
Παρόλα αυτά, η παρούσα μελέτη και άλλες έρευνες πάνω στον RSV, ο οποίος μολύνει ανθρώπους κάθε χρόνο, παρά το γεγονός ότι όλοι έχουν αντισώματα κατά του ιού από την ηλικία των 3 ετών, υποδηλώνει ότι το εάν ένα άτομο έχει ανοσία σε έναν ιό ή βακτήριο μπορεί να διαφέρει ανάλογα το παθογόνο, είπε η Λι.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Medicine το Σεπτέμβριο [ www.nature.com/articles/s41591-024-03278-y ] παρακολούθησε 19 υγιείς εθελοντές οι οποίοι έλαβαν εμβόλια και ενισχυτικά εμβόλια κατά της γρίπης, του τετάνου και αρκετά κατά της COVID-19. Οι ερευνητές εξήγαγαν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού τους από το μυελό των οστών και τα παρακολούθησαν για έως και τρία χρόνια.
Ανακάλυψαν ότι αυτοί οι συμμετέχοντες είχαν ανθεκτικά πλασματοκύτταρα – ένα είδος κυττάρων τα οποία παρέχουν μακροχρόνια ανοσία – τα οποία παράγουν αντισώματα κατά της γρίπης και του τετάνου αλλά καθόλου ή ελάχιστα ανθεκτικά πλασματοκύτταρα που λειτουργούν ενάντια στην πρωτεΐνη ακίδας της COVID-19.
Όταν τα Β-κύτταρα μας (κύτταρα του ανοσοποιητικού) έρχονται αντιμέτωπα με ένα παθογόνο, διαιρούνται σε πλασματοκύτταρα και παράγουν αντισώματα. Τα περισσότερα από αυτά τα κύτταρα πεθαίνουν, αλλά ελάχιστα από αυτά θα μεταναστεύσουν σε συγκεκριμένες κόγχες στο μυελό των οστών και θα ωριμάσουν σε μακρόβια πλασματοκύτταρα.
«Ακόμη και αν μερικά από αυτά τα κύτταρα θέλουν να πεθάνουν, δεν μπορούν», είπε η Λι. «Υπόκεινται σε αλλαγές στο RNA τους και το DNA τους, έτσι ώστε να μπορούν να γίνουν ανθεκτικά στην απόπτωση (κυτταρικός θάνατος)».
«Υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες και μηχανισμοί και προγράμματα, και προσπαθούμε να τα μελετήσουμε όλα αυτά και να ξεδιπλώσουμε αυτά τα βήματα, ώστε να μπορέσουμε να εξακριβώσουμε τον τρόπο που μπορούμε να κάνουμε τα εμβόλια mRNA κατά του SARS-CoV-2 καλύτερα».
«Το να έχει επίσης κανείς μακροπρόθεσμη ανοσία δεν εγγυάται πλήρη προστασία ενάντια σε μελλοντικές λοιμώξεις», είπε στους Epoch Times ο Δρ Τζόζεφ Βαρόν, καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον και επικεφαλής ιατρός της Συμμαχίας Κρίσιμης Φροντίδας Πρώτης Γραμμής κατά της COVID-19 (Front Line COVID-19 Critical Care Alliance – FLCCC).
«Οι ιοί μπορούν να εξελιχθούν ώστε να ξεφύγουν από την ανοσοαπόκριση και η μειωμένη ανοσία ή άλλοι παράγοντες, όπως η ηλικία και η κατάσταση της υγείας, μπορούν να επηρεάσουν την αδυναμία κάποιου».
Αυτός είναι ο λόγος που τα νέα εμβόλια κατά της γρίπης παράγονται κάθε χρόνο, καθώς ο ιός εξελίσσεται και αλλάζει, είπε η Λι.
ΟΙ ΜΟΛΥΝΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΝΙΣΧΥΣΑΝ
ΤΗΝ ΑΝΟΣΙΑ
Κάποιοι από τους συμμετέχοντες πιθανόν να κόλλησαν COVID-19 κατά τη διάρκεια της περιόδου της μελέτης, όπως υποδεικνύεται από μια απότομη αύξηση στα επίπεδα αντισωμάτων κατά της COVID-19, παρά την έλλειψη ανοσοποίησης. Ωστόσο, οι συγγραφείς βρήκαν ότι αυτό επίσης δε συνδέεται με το σχηματισμό μακρόβιων πλασματοκυττάρων.
Αυτό το εύρημα συμφωνεί με προηγούμενη έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, η οποία βρήκε ότι οι μολύνσεις από COVID-19 δεν προκαλούν μακροχρόνια προστασία μέσω αντισωμάτων.
Σε μερικές περιπτώσεις, οι μολύνσεις μπορεί να προκαλέσουν ισχυρότερη ανοσία από αυτήν που μπορούν να παρέχουν τα εμβόλια.
Η εφ’ όρου ζωής ανοσία στη γρίπη, για παράδειγμα, πιθανόν να υποκινείται από τη φυσική ανοσία παρά από τον εμβολιασμό.
Τα αντισώματα που σχηματίζονται μονάχα από το εμβόλιο κατά της γρίπης μπορεί να διαρκέσουν για λίγους μήνες. Παρόλα αυτά, από τη στιγμή που πολλοί από τους εμβολιασμένους ανθρώπους θα μολυνθούν επίσης, αυτή η διασταυρούμενη αντιδραστικότητα είναι πιθανώς αυτό που οδηγεί τα πλασματοκύτταρα να ωριμάσουν σε ανθεκτικά κύτταρα, είπε η Λι.
ΟΙ ΕΝΙΣΧΥΤΙΚΕΣ ΔΟΣΕΙΣ ΔΕΝ ΑΥΞΗΣΑΝ
ΤΑ ΑΝΘΕΚΤΙΚΑ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ
Κάποιοι από τους συμμετέχοντες της έρευνας έλαβαν αρκετές δόσεις του εμβολίου mRNA κατά της COVID-19 κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής της μελέτης. Οι συγγραφείς βρήκαν, ότι η λήψη περισσότερων δόσεων εμβολίων mRNA «δεν προώθησαν απαραίτητα περισσότερες» ανταποκρίσεις μακρόβιων πλασματοκυττάρων στη μικρή ομάδα της μελέτης.
«Αυτά τα ευρήματα ενισχύουν το γεγονός, ότι οι ενισχυτικές δόσεις δε λειτουργούν πραγματικά σε αυτό το σημείο», είπε ο Βαρόν. «Οι ενισχυτικές δόσεις μπορούν προσωρινά να αποκαταστήσουν την προστασία με το να αυξήσουν τα αντισώματα που κυκλοφορούν και τη μνήμη των κυττάρων του ανοσοποιητικού».
Ο Δρ Γουίλιαμ Σάφνερ, καθηγητής προληπτικής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ στο Νάσβιλ του Τενεσί, είπε ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο θανάτου από COVID-19 θα πρέπει, παρόλα αυτά, να ακολουθήσουν το πρόγραμμα των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών των ΗΠΑ (Centers for Disease Control and Prevention – CDC), το οποίο συνιστά εμβολιασμό κάθε έξι μήνες.
Η Λι συμφώνησε, προσθέτοντας ότι ενώ η μελέτη της βρήκε ότι η προστασία από τα αντισώματα είναι βραχυπρόθεσμη, υπάρχουν άλλα κύτταρα στο σώμα, όπως τα Τ-κύτταρα, μέσω των οποίων ο εμβολιασμός παρέχει μακροχρόνια ανοσία και θα μπορούσαν, επομένως, να είναι ακόμη χρήσιμα για ανθρώπους με μεγαλύτερο κίνδυνο μόλυνσης.
Ο Ολυμπιακός πέρασε από το Ηράκλειο (2-0 τον ΟΦΗ) και άφησε πίσω του την ΑΕΚ (4-0 τον Άρη) αλλά και τους ΠΑΟΚ (2-2 με την Καλλιθέα στην Τούμπα), Παναθηναϊκό (1-1 με τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ) που δέχθηκαν την ισοφάριση στο φινάλε των αγώνων τους
Ο Ολυμπιακός πανηγύρισε την 4η συνεχόμενη νίκη του – στο πλαίσιο της 13ης και τελευταίας αγωνιστικής του πρώτου γύρου – και κατέκτησε τον άτυπο τίτλο του πρωταθλητή χειμώνα, καταφέρνοντας μάλιστα να αυξήσει τη διαφορά του από τη 2η θέση (από τους δύο στους τρεις βαθμούς). Οι «ερυθρόλευκοι», παρά τις αλλαγές του Μεντιλίμπαρ και τις απουσίες, νίκησαν στο Ηράκλειο και είναι στο +3 από την ΑΕΚ (είχε νικήσει το Σάββατο 4-0 τον Άρη), αλλά και τον αδιόρθωτο ΠΑΟΚ που δεν τα κατάφερε στην Τούμπα με την Καλλιθέα, ενώ άφησε στο -4 τον Παναθηναϊκό που υπέστη σοκ στο 90′ όταν δέχθηκε την ισοφάριση από τον Ατρόμητο. Τεράστια νίκη για τον Πανσερραϊκό που λύγισε 2-1 τον Αστέρα και βρέθηκε κοντά στην πρώτη 8άδα. ΟΦΗ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 0-2: Ο Ολυμπιακός ήθελε νίκη για να στεφτεί πρωταθλητής χειμώνα και τα κατάφερε στο Ηράκλειο. Σε ένα παιχνίδι που δε διεκδικεί δάφνες ποιότητας, με τον ΟΦΗ να είναι καλός αμυντικά και τον Ολυμπιακό να ψάχνει λύσεις, οι Πειραιώτες κατάφεραν στο 2ο ημίχρονο να πάρουν το τρίποντο. Στο 60′ μετά από στημένη φάση ο Μπιανκόν πέτυχε το 1ο του γκολ με την ερυθρόλευκη φανέλα και στο 88′ ο Τσικίνιο σφράγισε τη νίκη. Ο ΟΦΗ έμεινε για 4η σερί αγωνιστική χωρίς νίκη! ΠΑΟΚ – ΚΑΛΛΙΘΕΑ 2-2: Οι πρωταθλητές Ελλάδας συμπλήρωσαν τρεις μήνες (και έξι ημέρες) χωρίς νίκη στο σπίτι τους, καθώς ο «Εφιάλτης στους αγώνες στην Τούμπα» συνεχίστηκε και στο ματς κόντρα στην Καλλιθέα. Ο Δικέφαλος προηγήθηκε νωρίς με τον Κωνσταντέλια, ωστόσο δεν καθάρισε το ματς αν και φωνάζει (μάλλον δικαιολογημένα) για τη διαιτησία και δύο φάσεις πέναλτι και το πλήρωσε, καθώς στο Β’ ημίχρονο ήταν κακός. Οι φιλοξενούμενοι ισοφάρισαν με τον Λουκίνα και παρόλο που στο 82′ ο Ντεσπόντοφ έκανε το 2-1, στο 2ο λεπτό των καθυστερήσεων ο Νιρέν, μετά από εκτέλεση κόρνερ, διαμόρφωσε το τελικό 2-2. Να σημειωθεί ότι, και τα δύο γκολ της ισοφάρισης των φιλοξενούμενων, προήλθαν από ασίστ του 40χρονου Ματιέ Βαλμπουενά, που έπαιξε σε όλο το παιχνίδι! ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ – ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ 1-1: Μία εβδομάδα μετά το σπουδαίο διπλό στις καθυστερήσεις στο Αγρίνιο, ο Παναθηναϊκός την… πλήρωσε με σχεδόν τον ίδιο τρόπο, καθώς ο Ατρόμητος μπόρεσε να τον ισοφαρίσει στο 90′! Οι πράσινοι χωρίς να είναι εντυπωσιακοί είχαν τον έλεγχο του αγώνα, προηγήθηκαν νωρίς με τον Μαξίμοβιτς στο 16′, όμως δεν μπόρεσαν να βρουν ένα δεύτερο γκολ που θα κλείδωνε το ματς. Κι ενώ ο Ατρόμητος δεν απειλούσε ιδιαίτερα, ο ΠΑΟ είδε τον Τζούρισιτς να σημαδεύει το δοκάρι στο 62′, αλλά όσο περνούσε η ώρα τόσο φαινόταν και το άγχος να βαραίνει τα πόδια των παικτών του. Στο 88′ ο Ουάρντα προειδοποίησε με άστοχη κεφαλιά, όμως στο 90′ ο Αιγύπτιος έκανε τη σέντρα, ο Καλοσκάκης έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι κι ο Καραμάνης με τρομερό σουτ σκόραρε διαμορφώνοντας το τελικό 1-1. ΑΕΚ – ΑΡΗΣ 4-0: Κι οι δύο προέρχονταν από ήττες, αλλά αυτή που έβγαλε αντίδραση και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο ήταν η ΑΕΚ. Με τον Αλμέιδα να κάνει αλλαγές, στηρίζοντας όμως και παίκτες που βρέθηκαν σε κάκιστη μέρα στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, η Ένωση από το 10ο λεπτό και μετά κυριάρχησε στον αγωνιστικό χώρο με τον Άρη απλά να… παρακολουθεί. Ειδικά από το 17′ όταν και ο Μουκουντί άνοιξε το σκορ, οι φιλοξενούμενοι δεν μπορούσαν να κάνουν το παραμικρό και όταν ο Μαρσιάλ διαμόρφωσε το 2-0 στο 45′ με εύστοχο πέναλτι τελείωσαν όλα, όσον αφορά τον τελικό νικητή. Όχι όμως και το πάρτι της ΑΕΚ που ολοκληρώθηκε με δύο ακόμη γκολ από Γκαρσία, Πιερό και πολλές χαμένες ευκαιρίες. ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ – ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ 2-1: Ένα γκολ του Φαρές στο 82′ χάρισε ένα υπέρ-πολύτιμο τρίποντο στον Πανσερραϊκό και τον έφερε στις παρυφές της 8άδας, ενώ ο Αστέρας Τρίπολης έχασε πολύτιμο έδαφος γνωρίζοντας την τρίτη συνεχόμενη ήττα του. Ο Μπετανκόρ σκοράροντας για 8ο συνεχόμενο ματς έβαλε μπροστά τα λιοντάρια στο 15′ με τον Φεντερίκο Μακέντα να απαντά στο 33′. Ο Αστέρας ειδικά στο Β’ ημίχρονο ήταν πιο απειλητικός, δημιουργούσε συνεχώς επικίνδυνες καταστάσεις, όμως όχι απλά δε βρήκε το γκολ της νίκης, αλλά έφυγε με άδεια χέρια από τις Σέρρες, καθώς στο 82′ ο Φαρές διαμόρφωσε το τελικό 2-1. ΒΟΛΟΣ – ΛΑΜΙΑ 0-0: Από ένα βαθμό πήραν στο Πανθεσσαλικό οι Βόλος και Λαμία. Οι δύο ομάδες προσπάθησαν να σκοράρουν και να πάρουν τη νίκη, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά δεν τα κατάφεραν με το 0-0 να μένει ως το τέλος. Με το βαθμό αυτό οι γηπεδούχοι, που ακόμα δεν έχουν καταφέρει να κερδίσουν μέσα στην έδρα τους, έφτασαν τους 14, ενώ οι φιλοξενούμενοι τους 9. ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ – ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ 1-1: Τρομερό παιχνίδι στη Λιβαδειά με ένταση, δύο αποβολές, δοκάρι και χαμένη ευκαιρία απ’ τον Πλέγα στο φινάλε, με τις δύο ομάδες να διεκδικούν με πάθος τη νίκη ως το τελικό σφύριγμα… Ο Λεβαδειακός είχε πολύ πιο «καθαρές» ευκαιρίες παίρνοντας προβάδισμα από νωρίς με τον Ζίνι, όμως ο Παναιτωλικός «άντεξε» ακόμη κι όταν έμεινε με δέκα παίκτες κι έφυγε με το ισόπαλο 1-1 απ’ τη Λιβαδειά, χάρις σε ένα εύστοχο πέναλτι του Μαϊντέβατς στο 84’, παίρνοντας ένα πολύτιμο βαθμό στη μάχη που δίνει για να «μπει» στην πρώτη εξάδα της βαθμολογίας.
«Η εργασία αυτή θα βοηθήσει τις ΗΠΑ και τον κόσμο να προβλέψουν την επόμενη πανδημία»
Σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδα ETHNOS.GR που δημοσιεύτηκε την Τρίτη 3/12 – επιτροπή του αμερικανικού Κογκρέσου που ερευνούσε την πανδημία covid-19 έδωσε τη Δευτέρα 2/12 στη δημοσιότητα την έκθεσή της, στην οποία εκτιμά ότι «η πιο εύλογη» εξήγηση για την προέλευσή της, είναι ότι ο ιός διέρρευσε από εργαστήριο στην πόλη Ουχάν της Κίνας.
Το ζήτημα της προέλευσης της πανδημίας – αν οφείλεται δηλαδή στη μετάδοση του ιού από ζώο σε άνθρωπο ή αν διέρρευσε από εργαστήριο – έχει λάβει εδώ και χρόνια γεωπολιτική χροιά στις ΗΠΑ, με φόντο την αυξανόμενη αντιπαλότητα με την Κίνα. Ο Ντόναλντ Τραμπ, που επανεξελέγη στην προεδρία των ΗΠΑ, έχει δηλώσει επανειλημμένα, χωρίς αποδείξεις, ότι ο ιός διέρρευσε από κινεζικό εργαστήριο, κάτι που διαψεύδει το Πεκίνο.
Οι αμερικανικές υπηρεσίες Πληροφοριών είχαν αναφέρει σε έκθεσή τους τον Ιούνιο του 2023 ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι η covid-19 δημιουργήθηκε σε εργαστήριο στην Κίνα. Η υποεπιτροπή για την πανδημία του κορωνοϊού δημιουργήθηκε το Φεβρουάριο του 2023, όταν την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων είχαν οι Ρεπουμπλικάνοι. Έπειτα από δύο χρόνια ερευνών, 38 καταθέσεις και συνεντεύξεις αλλά και 25 ακροάσεις, η επιτροπή συνέταξε έκθεση περισσότερων των 500 σελίδων.
«Η εργασία αυτή θα βοηθήσει τις ΗΠΑ και τον κόσμο να προβλέψουν την επόμενη πανδημία, να προετοιμαστούν γι’ αυτή, να μας προστατεύσουν και, ας ελπίσουμε, να την προλάβουν», δήλωσε ο πρόεδρος της επιτροπής, ο Ρεπουμπλικάνος βουλευτής και ποδολόγος στο επάγγελμα, Μπραντ Γουένστραπ.
Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι μέλη της επιτροπής συμφώνησαν σε πολλά θέματα, κυρίως στο γεγονός ότι «το ενδεχόμενο η covid-19 να οφείλεται σε ατύχημα σε εργαστήριο ή σε (επιστημονικές) έρευνες δεν είναι θεωρία συνωμοσίας». Για να στηρίξουν την άποψή τους, οι Αμερικάνοι βουλευτές ανέφεραν πέντε λόγους, μεταξύ των οποίων το γεγονός ότι «ο ιός έχει βιολογικά χαρακτηριστικά που δεν εμφανίζονται στη φύση».
ΤΟ ΠΕΚΙΝΟ ΕΠΕΚΡΙΝΕ
ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ
Το Πεκίνο επέκρινε τα συμπεράσματα της έρευνας, εκτιμώντας ότι δεν έχει «καμία αξιοπιστία» και κατηγορώντας την Ουάσιγκτον ότι εκμεταλλεύεται την πανδημία για «πολιτικούς ελιγμούς».
«Το επιστημονικό συμπέρασμα της κοινής ομάδας ειδικών της Κίνας και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, είναι πως η διαρροή από εργαστήριο είναι εξαιρετικά απίθανη», δήλωσε ο Λιν Ζιάν, εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών.
«Απουσία οποιασδήποτε ουσιαστικής απόδειξης, η αυτοαποκαλούμενη αμερικανική έκθεση κατασκεύασε τα βασικά της συμπεράσματα, συκοφάντησε την Κίνα» και «παρουσίασε ψευδείς αποδείξεις», πρόσθεσε.
Σχεδόν πέντε χρόνια μετά την εμφάνισή της, η διεθνής επιστημονική κοινότητα δεν έχει καταφέρει ακόμη να εντοπίσει με βεβαιότητα την προέλευση της covid-19.
Έρευνα που δημοσιεύθηκε το Σεπτέμβριο στο επιστημονικό περιοδικό Cell παρουσίασε στοιχεία που ενισχύουν την υπόθεση της μετάδοσης του ιού σε άνθρωπο από μολυσμένα ζώα, τα οποία υπήρχαν σε αγορά της Ουχάν το 2019.
Με περισσότερο από 1,1 εκατ. νεκρούς οι ΗΠΑ είναι μακράν η χώρα που επλήγη περισσότερο από την πανδημία.
Η έλλειψη επαγγελματικά πιστοποιημένων εκπαιδευτικών στο Κεμπέκ έχει εξελιχθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα του εκπαιδευτικού συστήματος της επαρχίας.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, περίπου 9.200 μη πιστοποιημένοι εκπαιδευτικοί εργάζονται αυτή τη στιγμή στα σχολεία του Κεμπέκ, αριθμός που αποτελεί ιστορικό ρεκόρ. Παράλληλα, ο αριθμός αυτός δεν περιλαμβάνει τους περιστασιακούς αναπληρωτές ούτε τους φοιτητές που συμμετέχουν σε σύντομα προγράμματα σπουδών, γεγονός που υποδηλώνει ότι το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος είναι ακόμα μεγαλύτερο.
Αυτή η αύξηση αντικατοπτρίζει τη δυσκολία του συστήματος να ανταποκριθεί στη ζήτηση για εκπαιδευτικούς, με τους μη πιστοποιημένους να αποτελούν σήμερα περίπου το 9% του συνόλου του διδακτικού προσωπικού. Το ποσοστό αυτό ήταν 8,9% το Φεβρουάριο του 2024 και συνεχίζει να αυξάνεται.
Η Geneviève Sirois, καθηγήτρια διοίκησης σχολείων στο πανεπιστήμιο TÉLUQ, αναφέρει ότι τα στοιχεία που έχουμε είναι μόνο μερικά, καθώς δεν περιλαμβάνουν τους περιστασιακούς αναπληρωτές και τους φοιτητές σε σύντομα προγράμματα. «Η εικόνα είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου», σημειώνει, τονίζοντας ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί, καθώς προχωρά η σχολική χρονιά και αυξάνονται οι ανάγκες λόγω απουσιών προσωπικού.
ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ:
ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Το Υπουργείο Παιδείας του Κεμπέκ διαβεβαιώνει, ότι η ποιότητα της εκπαίδευσης παραμένει υψηλή και ότι η πλειονότητα των μη πιστοποιημένων εκπαιδευτικών διαθέτει πτυχία σε συναφή αντικείμενα. Ωστόσο, η Geneviève Sirois αμφισβητεί την εγκυρότητα αυτών των ισχυρισμών. «Δεν υπάρχουν δεδομένα που να αποδεικνύουν ότι η ποιότητα της εκπαίδευσης παραμένει αμετάβλητη», δηλώνει. Ανάλογες ανησυχίες εκφράζουν και οι διευθυντές σχολείων.
Ο Nicolas Prévost, πρόεδρος της Fédération Québécoise des Directions d’Établissement d’Enseignement (FQDE), επισημαίνει ότι οι μη πιστοποιημένοι εκπαιδευτικοί, αν και συχνά έχουν ζήλο, δε διαθέτουν την απαραίτητη κατάρτιση για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του επαγγέλματος. «Υπάρχουν εξαιρετικοί εκπαιδευτικοί χωρίς πιστοποίηση, αλλά υπάρχουν και εκείνοι που δεν έχουν τα κατάλληλα εργαλεία για να διδάξουν», αναφέρει, σημειώνοντας ότι αυτή η ανεπάρκεια μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη μαθησιακή διαδικασία. Η έλλειψη εκπαιδευτικών με επαρκή κατάρτιση έχει προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Ο Richard Bergevin, πρόεδρος της Fédération des Syndicats de l’Enseignement, προειδοποιεί ότι η απουσία μέτρων για την προσέλκυση και διατήρηση πιστοποιημένων εκπαιδευτικών επιδεινώνει το πρόβλημα. «Αν δεν δράσουμε άμεσα, η κατάσταση θα επιδεινωθεί περαιτέρω. Η κρίση αυτή απαιτεί άμεση αντιμετώπιση, όχι καθυστέρηση μέχρι την επόμενη συλλογική σύμβαση εργασίας», δηλώνει.
ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΗ
ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ
Οι μη πιστοποιημένοι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες. Ο Nicolas Prévost παραδέχεται ότι αυτοί οι εκπαιδευτικοί «αφήνονται μόνοι τους» λόγω έλλειψης κατάλληλης καθοδήγησης. Η στήριξη από τους πιο έμπειρους συναδέλφους τους είναι περιορισμένη, καθώς και οι ίδιοι βρίσκονται υπό συνεχή πίεση. «Οι έμπειροι εκπαιδευτικοί είναι ήδη υπερφορτωμένοι και συχνά αποφεύγουν να αναλάβουν το ρόλο του μέντορα», δηλώνει.
Αυτή η κατάσταση δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο. Οι μη πιστοποιημένοι εκπαιδευτικοί συχνά εγκαταλείπουν τη θέση τους λόγω έλλειψης υποστήριξης, ενώ η πίεση στους πιστοποιημένους συναδέλφους τους αυξάνεται περαιτέρω. Το αποτέλεσμα είναι η συνολική αποδυνάμωση του εκπαιδευτικού συστήματος.
ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Τα στατιστικά στοιχεία καταδεικνύουν τη σοβαρότητα του προβλήματος. Το 2019-2020 υπήρχαν 2.507 μη πιστοποιημένοι εκπαιδευτικοί στα σχολεία του Κεμπέκ. Το 2022-2023, ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στους 6.484, ενώ τον Οκτώβριο του 2024 έφτασε στους 9.184. Η αύξηση αυτή είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας του εκπαιδευτικού συστήματος να προσελκύσει και να διατηρήσει πιστοποιημένους εκπαιδευτικούς, καθώς και της αυξημένης ζήτησης για εκπαιδευτικό προσωπικό.
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΛΥΣΕΙΣ
Η αντιμετώπιση αυτής της κρίσης απαιτεί ριζικές και μακροπρόθεσμες λύσεις. Οι ειδικοί προτείνουν την εισαγωγή συστημάτων καθοδήγησης για τους μη πιστοποιημένους εκπαιδευτικούς, τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην προσαρμογή τους στις απαιτήσεις της τάξης. Παράλληλα, είναι απαραίτητο να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας για τους πιστοποιημένους εκπαιδευτικούς, ώστε να αποφευχθεί η φυγή τους από το επάγγελμα.
Η επένδυση σε εκπαιδευτικά προγράμματα που παρέχουν ουσιαστική κατάρτιση και πρακτική εμπειρία, είναι επίσης ζωτικής σημασίας. Τα σύντομα προγράμματα σπουδών, αν και χρήσιμα, δεν επαρκούν για να αντιμετωπίσουν τις σύνθετες προκλήσεις της διδασκαλίας. Η Geneviève Sirois τονίζει, ότι απαιτείται μια ολιστική προσέγγιση, η οποία να λαμβάνει υπόψη τόσο τις ανάγκες των εκπαιδευτικών όσο και των μαθητών.
Τέλος, η κυβέρνηση πρέπει να αναλάβει πιο ενεργό ρόλο στην υποστήριξη των σχολικών διευθύνσεων, ώστε να μπορούν να προσφέρουν ουσιαστική καθοδήγηση και πόρους στους εκπαιδευτικούς. Η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ όλων των φορέων τού εκπαιδευτικού συστήματος είναι κρίσιμη για την αντιμετώπιση της κρίσης. Η κρίση της έλλειψης πιστοποιημένων εκπαιδευτικών στα σχολεία του Κεμπέκ είναι ένα πολυδιάστατο πρόβλημα που απαιτεί άμεση και αποφασιστική δράση. Η ποιότητα της εκπαίδευσης αποτελεί θεμελιώδη πυλώνα της κοινωνίας, και η αποδυνάμωσή της έχει σοβαρές συνέπειες για το μέλλον των μαθητών. Η ανάγκη για συστημικές αλλαγές είναι επιτακτική, και η επένδυση στους εκπαιδευτικούς είναι το πρώτο βήμα για την εξασφάλιση ενός
Έχει γίνει πλέον συνείδηση σε όλους, πως για να συνεχίσουν να υπάρχουν τα ελληνικά σχολεία χρειάζονται τη στήριξή μας. Μια σύντομη ιστορική αναδρομή δείχνει καθαρά τις επίπονες προσπάθειες των πρωτοπόρων, εκείνων που έβαλαν τα θεμέλια και ύψωσαν το εκπαιδευτικό οικοδόμημα τούτης της παροικίας. Ένα οικοδόμημα που με πάση θυσία πρέπει να διατηρήσουμε. Το 1909 άρχισε να λειτουργεί στο Μόντρεαλ το πρώτο ελληνικό σχολείο «Πλάτων» που το 1910 οργανώθηκε σε κανονικό ημερήσιο σχολείο, το πρώτο στο είδος του στη Βόρεια Αμερική. Το 1925 μια ομάδα εθελοντών της Ελληνικής Κοινότητας αγόρασε την εκκλησία της Αγίας Τριάδος και ίδρυσε δεύτερο σχολείο, το «Άγγλο-Ελληνικό Σωκράτης», το οποίο ακολούθησε το πρόγραμμα διδασκαλίας του Προτεσταντικού Σχολικού Συστήματος και η ελληνική γλώσσα και κουλτούρα διδάσκονταν επιπλέον των αγγλικών και γαλλικών μαθημάτων. Όμως, η οικονομική κρίση της εποχής ανάγκασε τους Έλληνες να συσπειρωθούν σε μία εκκλησία, την Αγία Τριάδα, και να ενώσουν το σχολείο «Πλάτων» με το σχολείο «Σωκράτης» το 1931. Παρά τα οικονομικά προβλήματα, τα μέλη της Κοινότητας κατάφεραν να κρατήσουν το σχολείο και να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Κατά τις δεκαετίες του 1950 και 1960 νέοι μετανάστες έφθαναν κατά χιλιάδες και συνέχεια αυξανόταν ο αριθμός των μαθητών. Το 1970 άλλαξε το όνομα σε «Δημοτικό Σχολείο Σωκράτης» και το 1972 η Κοινότητα υιοθέτησε το γαλλικό σύστημα εκπαίδευσης, αποκτώντας έτσι το δικαίωμα κρατικών επιχορηγήσεων.
Το 1978 υπογράφτηκε συμφωνία με το Καθολικό Σύστημα CECM, εξασφαλίζοντας καλύτερα εκπαιδευτικά εφόδια, ενώ η οικονομική υποστήριξη της κυβέρνησης του Κεμπέκ βοήθησε το σχολείο να αναπτυχθεί και να επεκταθεί. Λίγα χρόνια αργότερα άρχισε να λειτουργεί και το ημερήσιο σχολείο «Δημοσθένης» στο Λαβάλ. Χιλιάδες ελληνόπουλα αποφοίτησαν από τα ελληνικά μας σχολεία και τα περισσότερα διέπρεψαν σε όλους τους τομείς της Καναδικής κοινωνίας, και όχι μόνο. Τα σχολεία μας σήμερα θεωρούνται «μοντέλο» και παράδειγμα προς μίμηση. Η σωστή όμως λειτουργία, ανάπτυξη και μακροζωία τους, κυρίως μετά τις κυβερνητικές περικοπές, εξαρτάται από εμάς και μόνο. Η Ερανική Επιτροπή των σχολείων «Σωκράτης – Δημοσθένης», «Αριστοτέλης», «Πλάτων – Όμηρος» και «Άγιος Νικόλαος», που εν τω μεταξύ πλαισιώθηκε με αξιόλογα στελέχη της νέας γενιάς, ζητά για άλλη μία φορά από την παροικία να δείξει και έμπρακτα την υποστήριξή της, ώστε να συνεχιστεί η ανοδική πορεία και η περαιτέρω ανάπτυξη των ελληνικών μας σχολείων.
H ερανική εκστρατεία «Radio Marathon 2024», με επίτιμο πρόεδρο τον δικηγόρο Βασίλη Αγγελόπουλο, πραγματοποιείται το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2024 με οκτάωρο Ραδιοέρανο, ο οποίος θα φιλοξενηθεί από τους τρεις τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, CFMB 1280 AM, Radio Centreville 102.3 FM και CJLV AM 1570. Συμμετέχουν επίσης οι ελληνικές τοπικές εφημερίδες και τα τηλεοπτικά προγράμματα.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να συγκεντρώσουμε όσο περισσότερα χρήματα μπορούμε, γιατί τα παιδιά είναι η προτεραιότητα μας…
Το καταφύγιο στο Λαβάλ ολοκληρώθηκε κατά 85%, σύμφωνα με την εκτελεστική διευθύντρια Μέλπα Καματερού
Του Martin C. Barry
Σχεδόν 200 υποστηρικτές του Οργανισμού ΑΣΠΙΔΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ παραβρέθηκαν στο ετήσιο γκαλά «LilacBenefit» συγκεντρώνοντας σχεδόν 150.000 δολάρια για τους σκοπούς του οργανισμού.
Για περισσότερα από 30 χρόνια, πολλές γυναίκες και παιδιά που αντιμετωπίζουν ενδοοικογενειακές κρίσεις στην ευρύτερη περιοχή του Μόντρεαλ, έχουν στραφεί στην Ασπίδα της Αθηνάς για βοήθεια.
Αν και υπάρχει εδώ και τρεις δεκαετίες, η μεγαλύτερη επέκταση της ΑΣΠΙΔΑΣ μέχρι σήμερα είναι το καταφύγιο Second Step Shelter στο Laval. Ο στόχος της Ασπίδας της Αθηνάς είναι να συγκεντρώσει τελικά 5 εκατομμύρια δολάρια τα επόμενα χρόνια για τα καταφύγια έκτακτης ανάγκης που προστατεύουν τις γυναίκες ενδοοικογενειακής βίας.
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΓΕΝΝΗΤΡΙΑ ΙΣΧΥΟΣ
Σκοπός της εκδήλωσης ήταν η συγκέντρωση χρημάτων, για την επέκταση του πρώτου καταφυγίου έκτακτης ανάγκης της Ασπίδας της Αθηνάς, που βρίσκεται στο Μόντρεαλ. Ταυτόχρονα, τα κεφάλαια θα διατεθούν επίσης για την αγορά μιας γεννήτριας ηλεκτρικής ενέργειας έκτακτης ανάγκης για το καταφύγιο στο Λαβάλ, δήλωσε η εκτελεστική διευθύντρια, Μέλπα Καματερού.
«Αν το καταφύγιο παγώσει, τι θα κάνετε; Θα διώξετε τις ευάλωτες γυναίκες και τα παιδιά;» είπε η Καματερός σε συνέντευξή της στον όμιλο NEWSFIRST MULTIMEDIA.
Από την πανδημία και τους επακόλουθους περιορισμούς που τέθηκαν στις υπηρεσίες της Ασπίδας της Αθηνάς, λόγω της αύξησης της ζήτησης, ο οργανισμός πλοηγείτε σε «αχαρτογράφητα οικονομικά νερά», δήλωσε η Καματερός.
ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΣΤΟ LAVAL
ΣΧΕΔΟΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ
«Αυτό που ελπίζουμε είναι ότι με εκδηλώσεις όπως αυτή, καθώς και με τη γενναιοδωρία των ανθρώπων, των εταιρειών και των επιχειρήσεων που συνεχίζουν να προσφέρουν, θα είμαστε σε θέση να συνεχίσουμε να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας».
Σύμφωνα με την κ. Καματερού, το καταφύγιο Λαβάλ έχει πλέον ολοκληρωθεί κατά 85%, αν και η θέση του θα παραμείνει πάντα εμπιστευτική, προκειμένου να προστατευθούν οι γυναίκες και τα παιδιά που θα φιλοξενηθούν εκεί.
Με οικοδέσποινα την παρουσιάστρια της πρωινής εκπομπής του CJAD Radio Ιωάννα Βράκα μαζί με την Eramalinda Boquer του Global TV, η βραδιά περιλάμβανε γκουρμέ γεύματα και ζωντανή μουσική, συμπεριλαμβανομένων παραστάσεων από μουσικούς από την Κλασική Ορχήστρα του Μόντρεαλ και τη Michelle Sweeney με τους τραγουδιστές και το συγκρότημά της.
ΛΟΤΑΡΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΑ
ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ
Οι επισκέπτες κλήθηκαν επίσης να λάβουν μέρος σε δημοπρασία έργων τέχνης από μερικούς πολύ ταλαντούχους καλλιτέχνες της περιοχής του Μόντρεαλ, καθώς και σε κλήρωση για πολυτελή βραβεία.
Μεταξύ των μεγάλων χορηγών του έργου της Ασπίδας της Αθηνάς είναι το Ίδρυμα Azrieli, το Schwartz’s, η οικογένεια Παπαδημητρίου, η Scotia Bank, η Fairmont Queen Elizabeth, η Montreal Classical Orchestra, η Direct Travel, το CJAD Radio και το Global TV.
Το Σάββατο 30 Νοεμβρίου, «έφυγε» από την παροικία μας ο Δημήτρης Γιαντσούλης. Γράφω παροικία, διότι η παροικία μας για τον Γιαντσούλη ήταν η δεύτερη οικογένειά του. Πολλές φορές μάλιστα «δούλευε» ώρες γι’ αυτήν αντί να βρίσκεται στο σπίτι του με την οικογένεια του. Αναφέρομαι στις ολονυκτίες που περνούσε με τους Έλληνες τυπογράφους Παπαδάκη, Κολύβα, Κρεμμυδιώτη, Γδοντέλη, στα τυπογραφία τους, για να τους βοηθήσει στη σελιδοποίηση των διαφόρων άλμπουμ των συλλόγων, σωματείων και φυσικά και των Ελληνικών μας σχολείων, που θα μοιράζονταν στις εκδηλώσεις τους και χοροεσπερίδες. Φυσικά όλα ανεξαιρέτως τα άλμπουμ συλλογών της παροικίας είχαν τις διαφημίσεις του Ελληνοκαναδικού Τραστ, που το 1982 μετατράπηκε σε Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας Καναδά. Η αιτία ήταν ότι ο Γιαντσούλης, ως υψηλόβαθμο στέλεχος της Εθνικής και με τη συγκατάθεση του τότε διευθυντή Κώστα Ζίσση, υποστήριζαν ηθικά και οικονομικά ότι γινόταν στην Ελληνική παροικία.
Δεν μπορώ να ξεχάσω και τη στήριξη που είχαν επί «Γιαντσούλη εποχή», όλα ανεξαιρέτως τα Ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης της παροικίας. Άνοιγες το ραδιόφωνο και άκουγες τα σποτ της Εθνικής Τράπεζας. Άνοιγες τις εφημερίδες και έβλεπες τις διαφημίσεις της Εθνικής. Άνοιγες τα ελληνικά τηλεοπτικά προγράμματα και να πάλι η Εθνική Τράπεζα.
Ήταν πάντα χαμογελαστός και πάντα μιλούσε θετικά για όλους της παροικίας. Το ίδιο χαμογελαστός και ευχάριστος ήταν με το προσωπικό της Εθνικής Τράπεζας.
Είμαι σίγουρος ότι ο Δημήτρης Γιαντσούλης δούλευε περισσότερες ώρες για το καλό αυτής της παροικίας, περνώντας λιγότερες ώρες με την οικογένεια του, που ήταν περήφανη γι’ αυτόν. Ήταν πρώτος στις επάλξεις τού κάθε αγώνα για τα Εθνικά μας θέματα.
Ένιωσε υπερηφάνεια όταν τον ονομάσαμε υπεύθυνο των δημοσίων σχέσεων του δημοσιογραφικού μας ομίλου NEWSFIRST. Η στήλη του ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της εφημερίδας, που τόσο αγαπούσε.
Τα τελευταία 40 χρόνια έλαβε πολλές τιμητικές διακρίσεις. Η πιο πρόσφατη ήταν το μετάλλιο της Εθνοσυνέλευσης του Κεμπέκ από τον βουλευτή Guy Ouellette.
Τέλος, πάντα μιλούσε με περηφάνια για του δύο του γιούς, Στυλιανό και Γιάννη. Στήριγμα του, επί πάνω από μισό αιώνα, η σύζυγος του Εγκόλφη. ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ!
Πικρή η γεύση της συνέλευσης
Την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου, στο υπόγειο του ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, έγινε η γενική συνέλευση της Κοινότητας, υπό την προεδρία του πρώην προέδρου του οργανισμού Νίκου Παγώνη.
Η προσέλευση δεν ήταν και… τρομερή, κάπου 120 με 140 μέλη. Και ερωτώ: Τόσο μεγάλο είναι το «ενδιαφέρον» που έχουν οι Έλληνες του Λαβάλ για τα κοινοτικά;
Η μη έγκριση του προϋπολογισμού στη γενική συνέλευση της 1ης Δεκεμβρίου, «φρενάρει» οποιαδήποτε επιπλέον προγράμματα των τμημάτων της κοινότητας, έως ότου ξαναπαρουσιαστεί για έγκριση σε συνέλευση που πρόκειται να γίνει αρχές Φεβρουαρίου 2025. Και δε θα είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά, που τα μέλη της συνέλευσης δεν εγκρίνουν τον προϋπολογισμό κοινοτικής διοίκησης. Αυτό έγινε πρόσφατα πάλι, τα έτη 2021-2022, με τον προϋπολογισμό που παρουσίασε η διοίκηση Κριλή.
Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι η αμφισβήτηση της ψηφοφορίας για τη μη έγκριση του προϋπολογισμού, ώθησε τα μέλη του εκτελεστικού της ομάδας ΑΝΝΑΓΕΝΗΣΗΣ να αποχωρήσουν από την αίθουσα μαζί με τους υποστηρικτές τους.
Ο μόνος που παρέμεινε ως το τέλος ήταν ο ταμίας Νίκος Φούντας, τον οποίο συνεχάρησαν πολλά μέλη της συνέλευσης στις τοποθετήσεις τους στο μικρόφωνο, για την υπέροχη δουλειά που έκανε. Όμως το κύριο «πιάτο» της συνέλευσης ήταν η έκθεση της εξελεγκτικής επιτροπής.
ΕΝΑ ΠΟΡΙΣΜΑ ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΟ
Η έκθεση που παρουσίασε η εξελεγκτική επιτροπή στη συνέλευση της 1ης Δεκεμβρίου είναι πολυδιάστατη. Θα αρκεστούμε να υπογραμμίσουμε ορισμένες προτάσεις που κάνει η επιτροπή στο εκάστοτε διοικητικό συμβούλιο. Τα μέλη της επιτροπής επίσης τονίζουν τα εξής: Η Ελληνική Κοινότητα Μείζονος Μόντρεαλ (ΕΚΜΜ) συνεχίζει να αντιμετωπίζει σημαντικές οικονομικές προκλήσεις, με το οικονομικό έτος που έληξε στις 30 Ιουνίου 2024 να δείχνει ελάχιστη βελτίωση σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Η οικονομική θέση του οργανισμού παραμένει επισφαλής, χαρακτηριζόμενη από σημαντικό έλλειμμα εσόδων έναντι εξόδων και αρνητικό υπόλοιπο κεφαλαίου κίνησης.
Μεταξύ άλλων, προτείνουν:
-Οι εργαζόμενοι και τα μέλη του ΔΣ κατανοούν τους περιορισμούς της εξουσίας τους και δεν καταχρώνται ποτέ την εξουσία τους λαμβάνοντας αποφάσεις με δική τους πρωτοβουλία όταν δεν έχουν το δικαίωμα να το πράξουν.
-Ενίσχυση της εποπτείας του Διοικητικού Συμβουλίου στις προσλήψεις, τα μεγάλα έργα και τις οικονομικές αποφάσεις.
-Εφαρμογή σαφείς διαδικασίες πρόσληψης, συμβάσεις εργασίας και σύγκρουσης συμφερόντων.
-Βελτίωση στη διαφάνεια στις επικοινωνίες και τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων.
-Διεξαγωγή διεξοδικής αναθεώρησης του έργου του Λαβάλ, συμπεριλαμβανομένων όλων των δεσμεύσεων και των οικονομικών προβλέψεων και δημιουργία ξεχωριστού λογαριασμού.
-Ενίσχυση των μέτρων προστασίας δεδομένων και εμπιστευτικότητας σε όλο τον οργανισμό.
-Υπογραφή συμφωνίες εμπιστευτικότητας για τη διασφάλιση κατοχής εμπιστευτικών πληροφοριών.
-Ανάπτυξη σαφής πολιτικής για τη χρήση και την ασφάλεια του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και τους εργαζομένους.
-Άμεση διεξοδική αναθεώρηση των πρακτικών οικονομικής διαχείρισης και εφαρμογή αυστηρότερων ελέγχων, ιδιαίτερα στη χρήση της πιστωτικής κάρτας.
-Επανεξέταση να μην επιτρέπεται στους γονείς να πληρώνουν δίδακτρα με πιστωτική κάρτα, διότι γίνεται εξοικονόμηση 200.000 δολάρια σε τέλη επεξεργασίας.
-Εκπαίδευση των εργαζομένων, διευθυντών και του Διοικητικού Συμβουλίου, σχετικά με την υπάρχουσα πολιτική παρενόχλησης/βίας και κακοποίησης που ισχύει επί του παρόντος.
Άσπρο… μαύρο το Δελτίο Τύπου για τις Υποκλοπές ◙ Άλλα λέει το Μαξίμου, άλλα η Χαριλάου Τρικούπη ◙ Ουδέν σχόλιο από τον Ανδρουλάκη που ήταν θύμα παράνομης παρακολούθησης
Ολοκληρώθηκε μετά από μία ώρα και είκοσι λεπτά η συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Νίκο Ανδρουλάκη στη Βουλή, την Τετάρτη 4/12. Με φόντο το σκάνδαλο των υποκλοπών, πρόκειται για την πρώτη κατ’ ιδίαν συνάντηση των δύο πολιτικών αρχηγών από τότε που εκλέχθηκε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ο Ανδρουλάκης για πρώτη φορά.
Αίσθηση προκαλεί ωστόσο το γεγονός, ότι για το καυτό ζήτημα των υποκλοπών, πηγές του Μαξίμου αναφέρουν ότι δεν έγινε καμία αναφορά, ενώ η Χαριλάου Τρικούπη υποστηρίζει το… αντίθετο!
Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μιλώντας στους δημοσιογράφους μετά από το τετ α τετ, έκανε λόγο για… παραγωγική συζήτηση, στην οποία αναφέρθηκαν θέματα όπως οι θεσμοί, η ακρίβεια, τα ελληνοτουρκικά και τα Δυτικά Βαλκάνια. «Του έθεσα τις πάγιες προτάσεις μας και για το θέμα των τραπεζών και για το θέμα του ΦΠΑ στα βασικά αγαθά» ανέφερε.
«Νομίζω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε και στην πρόταση που καταθέσαμε πέρσι για μία ενιαία αρχή καταναλωτών, που θα βοηθήσει να υπάρχει ενημέρωση και ενίσχυση του καταναλωτικού κινήματος» δήλωσε ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.
Ο Ν. Ανδρουλάκης δήλωσε, ότι στο τραπέζι της συζήτησης έπεσε η συνταγματική αναθεώρηση και η αλλαγή στην επιλογή της ηγεσίας στη δικαιοσύνη: «Όπως επίσης μιλήσαμε για το θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης και την πρόταση που έχουμε καταθέσει, για να υπάρχει αλλαγή του τρόπου επιλογής της ηγεσίας της δικαιοσύνης, όπως και επιμέρους ζητήματα ενίσχυσης της διάκρισης των εξουσιών, που δεν αφορούν τη συνταγματική αναθεώρηση, όπως είναι η τριετία μεταξύ της αφυπηρέτησης των δικαστών και της επιλογής του σε κάποια δημόσια αξιώματα».
«Η συναίνεση είναι ένα ταγκό που αφορά δύο» δήλωσε και μίλησε για «συναίνεση και βήματα και από τις δύο πλευρές, χωρίς τοξικότητα».
Μπορεί ο Νίκος Ανδρουλάκης να ήταν αθόρυβος στη Βουλή, τώρα όμως έταξε ότι θα γίνει παραγωγική αντιπολίτευση: «Εμείς από την πλευρά μας έχουμε στόχο να είμαστε σοβαρή, προοδευτική, αξιόπιστη και παραγωγική αντιπολίτευση, γι’ αυτό θα συνεχίσουμε να καταθέτουμε συνεχώς προτάσεις και στη Βουλή με την κοινοβουλευτική μας δράση και στο δημόσιο διάλογο για να πάει η χώρα μας μπροστά» ανέφερε, προσθέτοντας ότι το ΠΑΣΟΚ θα λέει… τα «όχι» που πρέπει να πουν προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και… τα «ναι» τα παραγωγικά γιατί… πρέπει να υπάρχει πεδίο συναίνεσης.
«Αλλά πεδίο συναίνεσης, το ξαναλέω, χρειάζεται βήματα και από τις δύο πλευρές, αυτό σημαίνει η κυβέρνηση να κάνει σωστά τη δουλειά της και η αντιπολίτευση να κάνει κι αυτή σωστά τη δουλειά της προς όφελος του ελληνικού λαού χωρίς τοξικότητες αλλά με έναν παραγωγικό τρόπο» πρόσθεσε ο Ν. Ανδρουλάκης.
Σε ερώτηση δημοσιογράφου για το πότε θα μιλήσει ξανά με τον Μητσοτάκη, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν απάντησε, ενώ πρόσθεσε: «Και το μεγάλο θέμα που συμφωνήσαμε είναι να υπάρξει μία πρωτοβουλία να υπάρχει εθνική επιτροπή αντιμετώπισης του δημογραφικού και με την κοινωνία των πολιτών και με expert και με διακομματική παρουσία και με το υπουργείο βεβαίως, που έχει κάνει μια εργασία, που ήδη είναι χρήσιμη ως πεδίο συζήτησης. Διότι είναι ένας μεγάλος εθνικός κίνδυνος και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί».
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ:
«ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ»
Την ίδια στιγμή, κυβερνητικές πηγές κάνουν λόγο για… καλή και παραγωγική συζήτηση με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «Ήταν μια καλή και ειλικρινής συζήτηση. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι έχει ανοίξει ένας δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Συζήτησαν, μεταξύ άλλων, για θέματα εξωτερικής πολιτικής, καθώς και για σημαντικά ζητήματα, όπως το δημογραφικό και το στεγαστικό. Έγινε, τέλος, μια πρώτη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση» αναφέρουν οι κυβερνητικές πηγές.
ΠΑΣΟΚ: «Ο ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ… ΕΘΙΞΕ
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΥΠΟΚΛΟΠΩΝ!»
Η Χαριλάου Τρικούπη υποστηρίζει, ότι ο Ανδρουλάκης έθιξε το θέμα των υποκλοπών. Σύμφωνα με την άτυπη ενημέρωση: «Ήταν μια παραγωγική συζήτηση μεταξύ του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Συζητήθηκε η ακρίβεια, η στεγαστική κρίση, το δημογραφικό, θέματα εξωτερικής πολιτικής (Δυτικά Βαλκάνια, Τουρκία, εξελίξεις στη Μ. Ανατολή) και ζητήματα κράτους δικαίου. Ο κ. Ανδρουλάκης πρότεινε τη σύσταση Εθνικής Επιτροπής Αντιμετώπισης του εθνικού ζητήματος του δημογραφικού με εκπροσώπηση των κομμάτων, της αυτοδιοίκησης και όλων των εμπλεκόμενων φορέων. Είναι για εμάς το κορυφαίο εθνικό και κοινωνικό ζήτημα, με οικονομικές και αναπτυξιακές προεκτάσεις, που απαιτεί συνεκτική εθνική στρατηγική μακράς πνοής. Επιπλέον, έθεσε εκ νέου την ανάγκη σύστασης Ενιαίας Αρχής Καταναλωτή ως προς τα θέματα της ακρίβειας. Στο πλαίσιο της συνταγματικής αναθεώρησης ο κ. Ανδρουλάκης πρότεινε την αλλαγή του τρόπου επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης» αναφέρει η Χαριλάου Τρικούπη και προσθέτει: «Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ όσον αφορά στην υπόθεση των υποκλοπών, επέμεινε στην άμεση συμμόρφωση της ΕΥΠ με τη δικαστική απόφαση του ΣτΕ. Τέλος, καταγράφηκε η διαφωνία τους ως προς τον ΦΠΑ στα βασικά αγαθά, τη golden visa και την έκτακτη εισφορά στα κέρδη των τραπεζών».
Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ – ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ
ΠΡΙΝ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ… ΝΤΟΛΜΑΔΑΚΙΑ
Νωρίτερα, προτού κλείσουν οι πόρτες για την κατ’ ιδίαν συνάντηση των δύο πολιτικών αρχηγών, πραγματοποιήθηκε μίνι διάλογος για τη συνάντηση Μητσοτάκη με τον Στάρμερ και το θέμα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα, για το οποίο η πλευρά του Βρετανού πρωθυπουργού ανέφερε ότι δε… συζητήθηκε. Μάλιστα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ρώτησε τον Νίκο Ανδρουλάκη τι θα ήθελε να τον κεράσει, με τον δεύτερο να απαντά ότι θέλει… ντολμαδάκια! Ο Μητσοτάκης χαμογέλασε και τελικά τα βρήκαν με πράσινο τσάι…
Κυριάκος Μητσοτάκης: Καλώς ήρθες.
Νίκος Ανδρουλάκης: Πώς πήγε χθες;
Κυριάκος Μητσοτάκης: Πήγε καλά. Ενδιαφέρουσα ήταν η συζήτηση. Τον γνωρίζω καλά τον Βρετανό Πρωθυπουργό, αλλά ήταν η πρώτη φορά που συναντηθήκαμε θεσμικά. Συζητήσαμε εφ’ όλης της ύλης, και για το γνωστό ζήτημα, και αναμένουμε τώρα εξελίξεις. Πάντως, εγώ χαίρομαι πολύ που μας δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε αυτή τη συνάντηση και με τη νέα σου ιδιότητα. Να σε συγχαρώ καταρχάς και επίσημα, καθώς τώρα είσαι και πολιτειακός παράγοντας. Προφανώς δεν είναι η δουλειά της αντιπολίτευσης να συμφωνεί με την κυβέρνηση, θα ήταν πολύ παράδοξο αν συνέβαινε αυτό σε μεγάλη συχνότητα, όμως νομίζω ότι έχουμε μια υποχρέωση να έχουμε έναν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας και σε προσωπικό επίπεδο και να συζητούμε πάντα με ειλικρίνεια ζητήματα τα οποία πρέπει, νομίζω, να είναι αντικείμενα και κατ’ ιδίαν συζήτησης. Και προσβλέπω στο να έχουμε αυτή την ειλικρινή επικοινωνία, όποτε αυτό χρειάζεται. Εξάλλου, αυτό νομίζω ότι επιβάλλουν οι καταστάσεις και οι δύσκολοι καιροί που συνολικά διανύουμε.
Νίκος Ανδρουλάκης: Ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση. Καταρχάς, για το ΠΑΣΟΚ είναι πολύ ισχυρός ο συμβολισμός του εθνικού στόχου να υπάρξει επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα – έναν αγώνα που ξεκίνησε η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη – και πραγματικά θα βοηθήσουμε κι εμείς, όπως μπορούμε, για να επιτευχθεί αυτός ο εθνικός στόχος. Τώρα, το ζήτημα της συναίνεσης, εγώ, και λόγω της πρότερης εμπειρίας μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, νομίζω, ο μόνος τρόπος για να προχωράμε μπροστά είναι η συναίνεση, αλλά με έναν ειλικρινή διάλογο που θα βάζουμε τα πραγματικά δεδομένα των προκλήσεων και θα δούμε, ο καθένας από τη δική του ιδεολογική οπτική, πώς μπορεί να συμβάλλει. Άλλωστε, νομίζω ότι αυτές τις πρώτες εβδομάδες έχουμε καταθέσει πολλές προτάσεις σε διάφορα πεδία, που έχουν και κοινωνικό, και οικονομικό, και εθνικό ενδιαφέρον.
Ο Σάββας Καλεντερίδης γράφει για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και θέτει ερωτήματα σχετικά με το περιστατικό στην Κάσο το καλοκαίρι 2024
Ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και ο υπουργός Εξωτερικών κ. Γιώργος Γεραπετρίτης, για να στηρίξουν πολιτικά το εγχείρημα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και τη «Διακήρυξη των Αθηνών Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας», που υπέγραψαν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο πρόεδρος της Τουρκίας, μας μιλούσαν συνεχώς για ένα «παράθυρο ευκαιρίας» που πρέπει να εκμεταλλευθούμε.
Ποτέ όμως δεν είπαν μια λέξη, για το τι σημαίνει «παράθυρο ευκαιρίας»· και εννοούμε κάποιο σημάδι ή κάποια προδιάθεση της Τουρκίας να αποστεί έστω και εν μέρει από τις παράνομες διεκδικήσεις της εις βάρος της Ελλάδας.
Επίσης, ακαδημαϊκοί και άλλοι δημοσιολογούντες που εκφράζουν τις θέσεις του Μαξίμου, με άρθρα που μερικές φορές υπέγραφαν δύο-δύο ακόμα και τρεις, προσπαθούσαν να μας πείσουν πόσο χρήσιμη είναι η παραπομπή στη Χάγη, αρά πόσο επιβεβλημένος είναι τώρα ο διάλογος και η ελληνοτουρκική προσέγγιση. Μόνο που δεν έκαναν τον κόπο να εξηγήσουν, πόσο πιθανό είναι να υπογράψει η Ελλάδα με την Τουρκία συνυποσχετικό για την παραπομπή στη Χάγη, όταν δεν είναι σε θέση να πείσει την Αλβανία για το ίδιο θέμα, μια χώρα σαφώς ασθενέστερη από κάθε άποψη από την Τουρκία, και μάλιστα για ένα θέμα που έχει την πολυπλοκότητα του Αιγαίου, που επιβαρύνεται από τις τουρκικές διεκδικήσεις.
Τώρα βλέπουμε ότι μάλλον «στενεύει το παράθυρο ευκαιρίας», αφού στα πρακτικά της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης υπάρχει καταγεγραμμένος όλος ο κατάλογος των εθνικών διεκδικήσεων, με σαφείς απειλές, ειδικά στο θέμα της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου. Η καταγραφή έγινε κατά την ομιλία του Τούρκου υπουργού Άμυνας στην Επιτροπή του Προϋπολογισμού του υπουργείου του, στην Εθνοσυνέλευση.
Εκεί, όσον αφορά το περιστατικό της Κάσου τον Ιούλιο τού 2024, τόνισε ότι οι τουρκικές δυνάμεις εμπόδισαν το «Ιεvoli Relume» να κάνει έρευνες πόντισης καλωδίου πέραν των 6 ν.μ. στην «τουρκική υφαλοκρηπίδα» και ότι τελικά το ιταλικό πλοίο μπόρεσε να πραγματοποιήσει τις δραστηριότητές του αφού είπε «Ναι, αποδέχομαι τη δική σας περιοχή ευθύνης, μπορώ να έχω την άδειά σας;». Έτσι, ουσιαστικά αποδέχθηκε τη δικαιοδοσία της Τουρκίας στην εν λόγω περιοχή, που είναι οριοθετημένη ελληνική ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα με συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. Η Τουρκία διατείνεται ότι είναι τουρκική υφαλοκρηπίδα, επικαλούμενη το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, που δεν το έχει αναγνωρίσει ούτε η ίδια η Βουλή της Λιβύης.
Επειδή η αναφορά αυτή του Τούρκου υπουργού Άμυνας φέρνει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση, βγήκαν αμέσως διάφοροι επώνυμοι και ανώνυμοι να διακινήσουν το επιχείρημα, ότι «δεν πρέπει να πιστεύουμε τους Τούρκους» και ότι δεν πρέπει να «πέφτουμε θύματα» της προπαγάνδας τους.
Ασφαλώς και δεν πιστεύουμε τους Τούρκους, απλώς παραθέτουμε τα γεγονότα που ζητούν απαντήσεις.
Στις 23 Ιουλίου 2024, λίγες ώρες μετά το επεισόδιο, διπλωματικές πηγές ανέφεραν ότι το ΥΠΕΞ πραγματοποιεί επαφές σε όλα τα ενδεδειγμένα κανάλια επικοινωνίας, προκειμένου να μην ξεφύγει και να αποσυμφορηθεί η κατάσταση και να ολοκληρωθούν χωρίς πρόβλημα οι έρευνες του «Ievoli Relume». Συγκεκριμένα, τονίστηκε ότι «λαμβάνουν χώρα οι δέουσες συνεννοήσεις ενόψει της ολοκλήρωσης της έρευνας, βάσει του υφιστάμενου προγραμματισμού».
Εμείς σε άρθρο μας στις 28 Ιουλίου, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη καμία δήλωση Τούρκου αξιωματούχου, γράφαμε για το θέμα:
«Να σημειωθεί ότι με το τουρκολιβυκό μνημόνιο – το οποίο υπερασπίζεται με κάθε τρόπο και μέσο, των φρεγατών συμπεριλαμβανομένων, η Τουρκία – προσπαθεί να επιβάλει και να κατοχυρώσει de facto ότι τα ελληνικά νησιά, της Κρήτης συμπεριλαμβανομένης, δε δικαιούνται ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, πέραν των 6 ν.μ. που είναι το όριο των χωρικών υδάτων.
»Ενώ η Τουρκία είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί και να επιβάλει, αν χρειαστεί ακόμα και με τη δύναμη των όπλων, το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, η Ελλάδα με τη σειρά της πράττει ακριβώς το αντίθετο, δείχνοντας στην πράξη ότι δεν είναι διατεθειμένη να υπερασπιστεί και να επιβάλει την καθ’ όλα νόμιμη –με βάση το διεθνές δίκαιο– ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία.
»Αυτή η διαφορά πολιτικής έγινε εμφανέστατη στην κρίση που ξέσπασε στην Κάσο. Η Τουρκία έστειλε πέντε πολεμικά πλοία και δήλωσε προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι δεν πρόκειται να επιτρέψει στην Ελλάδα να ασκήσει τα νόμιμα κυριαρχικά της δικαιώματα σε περιοχή της οριοθετημένης ΑΟΖ με τη συμφωνία με την Αίγυπτο.
»Και η Ελλάδα επέλεξε την οδό της παραίτησης, για να ξεπεραστεί η κρίση. Μετά από τηλεφωνικές συνεννοήσεις μεταξύ Γεραπετρίτη–Φιντάν, επέτρεψε κατάβραδα στο ιταλικό πλοίο να ζητήσει από την Τουρκία έκδοση παράνομης NAVTEX, για να του επιτρέψουν τα τουρκικά πολεμικά να συνεχίσει την έρευνά του πέραν των χωρικών υδάτων της Κάσου, δηλαδή μέσα σε περιοχή «τουρκικής δικαιοδοσίας», δηλαδή εντός περιοχής οριοθετημένης με το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Σημειώνεται, ότι τη NAVTEX θα πρέπει να τη ζήτησε το ιταλικό πλοίο με την άδεια του αναδόχου, που είναι ο ελληνικός ΑΔΜΗΕ, ενώ η Ελλάδα δεν αντέδρασε με την έκδοση αντι-NAVTEX στη συγκεκριμένη ενέργεια της Τουρκίας.
»Και μετά ακολούθησαν οι επισημότατες ευχαριστίες της Τουρκίας, δηλαδή του τουρκικού υπουργείου Άμυνας, τις οποίες δεν υιοθετούμε, αλλά παραθέτουμε για να βγάλουν οι αναγνώστες μας μόνοι τους τα συμπεράσματά τους: «Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τις ελληνικές και ιταλικές Αρχές για το σεβασμό τους στη θαλάσσια δικαιοδοσία μας και τη συνεργασία τους».
Το θέμα είναι ίσως από τα πιο σοβαρά που έχουν απασχολήσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά τις κρίσεις του 1976, το 1987 και του 1996 (Χόρα, Σισμίκ, Ίμια). Πρόκειται για ορατό κίνδυνο δημιουργίας τετελεσμένων και εξαιρετικά δυσάρεστα αποτελέσματα για την Ελλάδα και την Κύπρο – και πρέπει να δοθούν απαντήσεις:
► Η Ελλάδα γιατί δεν εξέδωσε αντι-NAVTEX για να ακυρώσει την παράνομη NAVTEX της 23:44 ώρας της 23ης Ιουλίου 2024 που εξέδωσε η Τουρκία, μετά την έκδοση της οποίας εκτονώθηκε και η κρίση;
► Στις 7 Ιουνίου η Διεύθυνση Δ1 του υπουργείου Εξωτερικών και η Επιτροπή Χορήγησης Ερευνών Θαλάσσης (ΕΧΑΕΘ), έπειτα από αίτημα του ΑΔΜΗΕ, έδωσαν άδεια για την εκτέλεση των ερευνών από το ιταλικό πλοίο «Ievoli Relume». Στη σχετική άδεια υπάρχει όρος που δεσμεύει την ιταλική εταιρεία σε θέματα αίτησης άδειας ερευνών στην οριοθετημένη ελληνική ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα;
◘ Αν δεν υπάρχει, πρέπει να ζητηθούν ευθύνες και μάλιστα ποινικές, από τους υπευθύνους. Αν υπάρχει, τότε η ιταλική εταιρεία παραβίασε τις οδηγίες και ζήτησε μόνη της άδεια από την Τουρκία.
◘ Αν η ιταλική εταιρεία παραβίασε τις οδηγίες, γιατί η Ελλάδα συνεχίζει να συνεργάζεται μαζί της; Αν όχι, ποιος έδωσε την έγκριση από ελληνικής πλευράς στο ιταλικό πλοίο να ζητήσει άδεια από την Τουρκία; Αυτός θα πρέπει να λογοδοτήσει πολιτικά και ποινικά.
