Tuesday, June 17, 2025
spot_img
spot_img
Home Blog Page 2

Καναδάς: Όταν οι Λακκούβες Καταπίνουν Δισεκατομμύρια

0

Μπορεί η Τεχνολογία να Σώσει τους Δρόμους μας;

Οι λακκούβες στους δρόμους του Καναδά αποτελούν μια χρόνια και διαρκώς επιδεινούμενη πρόκληση, που στοιχίζει δισεκατομμύρια δολάρια στους πολίτες και τους δήμους. Πρόκειται για ένα πρόβλημα που δεν αφορά απλώς την ποιότητα ζωής των οδηγών ή την αισθητική των δρόμων, αλλά αγγίζει τον πυρήνα της οδικής ασφάλειας και της οικονομικής επιβάρυνσης των νοικοκυριών. Ωστόσο, νέες τεχνολογίες και καινοτομίες προσφέρουν ελπίδα, για μια πιο ανθεκτική και έξυπνη προσέγγιση στη συντήρηση και την κατασκευή των οδοστρωμάτων.

Η βασική αιτία για το σχηματισμό λακκούβων στον Καναδά, είναι οι ακραίες και συχνές εναλλαγές θερμοκρασίας, κυρίως κατά τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες. Η υγρασία από τη βροχή και το λιώσιμο του χιονιού διεισδύει κάτω από την επιφάνεια του δρόμου και παγώνει, προκαλώντας διαστολή του υπεδάφους. Όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει, η επιφάνεια συρρικνώνεται απότομα, δημιουργώντας εξογκώματα και, με την πίεση της κυκλοφορίας, ρωγμές που εξελίσσονται σε λακκούβες. Η κλιματική αλλαγή έχει επιδεινώσει αυτόν τον κύκλο, φέρνοντας πιο έντονες βροχοπτώσεις και περισσότερα επεισόδια ταχείας ψύξης και απόψυξης.

Η αύξηση των οχημάτων στους καναδικούς δρόμους – περίπου ένα εκατομμύριο περισσότερα σε σχέση με πριν από έξι χρόνια – επιβαρύνει περαιτέρω την ήδη καταπονημένη υποδομή. Παράλληλα, οι επενδύσεις και η καινοτομία στη συντήρηση των δρόμων δεν έχουν συμβαδίσει με την αυξανόμενη πίεση, αφήνοντας τις τοπικές αρχές να κυνηγούν διαρκώς τη ζημιά.

Οικονομικά, το πρόβλημα είναι τεράστιο. Σύμφωνα με έρευνα της Καναδικής Ένωσης Αυτοκινητιστών (CAA), οι οδηγοί πληρώνουν κατά μέσο όρο επιπλέον 126 δολάρια το χρόνο ανά όχημα, λόγω κακής κατάστασης των δρόμων – ποσό που συνολικά ανέρχεται στα 3 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Οι δήμοι, από την πλευρά τους, επιβαρύνονται με υπέρογκα κόστη για επιδιορθώσεις. Η πόλη του Έντμοντον, για παράδειγμα, αύξησε τον προϋπολογισμό για τη συντήρηση λακκούβων από 5,9 εκατομμύρια δολάρια το 2015 στα 11 εκατομμύρια το 2025 – το μεγαλύτερο ποσό από οποιαδήποτε μεγάλη καναδική πόλη. Μόνο το 2024, συνεργεία επιδιόρθωσαν πάνω από 537.000 λακκούβες.

Η κατάσταση είναι αντίστοιχη και σε άλλες πόλεις, όπως το Σασκατούν, όπου το 2024 καταγράφηκε αύξηση κατά 52% στις επιδιορθώσεις σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Ωστόσο, η αύξηση του κόστους δεν αποδίδεται μόνο στον αριθμό των λακκούβων, αλλά και στην άνοδο των τιμών των υλικών και των μισθών για το προσωπικό συντήρησης.

Οι λακκούβες, όμως, δεν αποτελούν μόνο οικονομική πληγή, αλλά και σοβαρό ζήτημα δημόσιας ασφάλειας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια ελέγχου του οχήματος και τροχαία ατυχήματα. Γι’ αυτό, η έγκαιρη ανίχνευση και επισκευή είναι κρίσιμη.

Στον αγώνα για την αντιμετώπιση του φαινομένου, νέες τεχνολογίες έρχονται στο προσκήνιο. Στο Ντάραμ του Οντάριο, χρησιμοποιείται ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που ονομάζεται CityRover. Τοποθετείται σε smartphone και εντοπίζει αυτόματα λακκούβες, καθώς το όχημα της συντήρησης κινείται στους δρόμους, επιτρέποντας ταχύτερη απόκριση και μειώνοντας το μακροπρόθεσμο κόστος.

Εκτός από την πρόληψη και την ταχεία παρέμβαση, προτείνονται και πιο μακροπρόθεσμες λύσεις. Ένας από τους πρωτοπόρους στον τομέα της καινοτόμου οδοποιίας, ο καθηγητής πολιτικών μηχανικών Nemy Banthia από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, υποστηρίζει πως απαιτούνται νέες προσεγγίσεις στην ίδια τη δομή του δρόμου. Προτείνει τη χρήση πιο εύκαμπτων υλικών και σκυροδέματος ενισχυμένου με ίνες, τα οποία έχουν την ικανότητα να «αυτο-επιδιορθώνονται» όταν παρουσιάζονται ρωγμές.

Η τεχνολογία αυτή έχει ήδη εφαρμοστεί πιλοτικά σε διάφορες περιοχές, όπως στο Surrey της Βρετανικής Κολομβίας και στο Thondebhavi της Ινδίας, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Ο δρόμος στο Thondebhavi, που κατασκευάστηκε το 2015, παραμένει έως σήμερα χωρίς καμία εμφανή ρωγμή ή λακκούβα.

Το ερώτημα, φυσικά, παραμένει, κατά πόσο οι καναδικοί δήμοι είναι διατεθειμένοι να επενδύσουν σε τέτοιες καινοτόμες λύσεις, οι οποίες ενδέχεται να έχουν υψηλότερο αρχικό κόστος, αλλά υπόσχονται σημαντική εξοικονόμηση πόρων σε βάθος χρόνου. Ο σχεδιασμός πιο ανθεκτικών και οικολογικών δρόμων είναι όχι μόνο ζήτημα κόστους, αλλά και στρατηγική επιλογή για τη βιώσιμη αστική ανάπτυξη του Καναδά.

Σε μια χώρα με τόσο ακραίες κλιματικές συνθήκες και εκτεταμένο οδικό δίκτυο, οι λακκούβες δεν πρόκειται να εξαφανιστούν σύντομα. Όμως, με την αξιοποίηση της τεχνολογίας και την επένδυση στην καινοτομία, μπορούμε να ελπίζουμε σε ασφαλέστερους και πιο αξιόπιστους δρόμους για όλους.

Κεμπέκ: Καμπανάκι για τα επείγοντα!

0

Οι μεγαλύτεροι χρόνοι αναμονής στον Καναδά

Μια νέα έκθεση του Οικονομικού Ινστιτούτου του Μόντρεαλ (Montreal Economic Institute – MEI), που δημοσιεύθηκε στις 3 Ιουνίου 2025, φέρνει στο φως ανησυχητικά στοιχεία για το σύστημα υγείας του Κεμπέκ.

Σύμφωνα με τα δεδομένα, οι χρόνοι αναμονής στα τμήματα επειγόντων περιστατικών (ER) στα δημόσια νοσοκομεία της επαρχίας, είναι οι μεγαλύτεροι σε ολόκληρο τον Καναδά, με το μέσο χρόνο παραμονής των ασθενών να αγγίζει τις 5 ώρες και 23 λεπτά.

Η έκθεση, η οποία συγκρίνει τις επιδόσεις των επαρχιών της χώρας, αποκαλύπτει ένα δυσάρεστο μοτίβο για το Κεμπέκ. Παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις των κυβερνήσεων για βελτίωση των υπηρεσιών υγείας, το σύστημα εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σοβαρές δυσλειτουργίες. Οι ασθενείς συχνά περιμένουν για ώρες σε συνθήκες ψυχολογικής και σωματικής καταπόνησης, χωρίς να έχουν σαφή εικόνα για το πότε θα λάβουν την απαραίτητη φροντίδα.

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΕΠΑΡΧΙΕΣ

Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί: ενώ η μέση παραμονή στα επείγοντα στο Κεμπέκ ανέρχεται σε 5 ώρες και 23 λεπτά, σε άλλες επαρχίες οι χρόνοι είναι σημαντικά χαμηλότεροι. Για παράδειγμα, στην Αλμπέρτα και στο Οντάριο, ο μέσος χρόνος κυμαίνεται γύρω στις 3 ώρες και 40 λεπτά, ενώ στις ανατολικές επαρχίες, όπως η Νέα Σκωτία και το Νιου Μπράνσγουικ, οι χρόνοι δεν ξεπερνούν τις 4 ώρες.

Η διαφορά αυτή δεν είναι μόνο στατιστική· αντανακλά σημαντικές διαφορές στη διαχείριση, στην οργάνωση, αλλά και στην επένδυση πόρων. Σύμφωνα με το MEI, ο μεγαλύτερος χρόνος αναμονής στο Κεμπέκ είναι σύμπτωμα βαθύτερων διαρθρωτικών προβλημάτων, όπως η έλλειψη προσωπικού, οι περιορισμένες κλίνες και η αναποτελεσματική κατανομή των διαθέσιμων πόρων.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΠΟ

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΡΕΑΛ

Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα δύσκολη σε συγκεκριμένα νοσοκομεία του Μόντρεαλ, τα οποία καταγράφουν υπερβολικά μεγάλους χρόνους αναμονής. Για παράδειγμα:

Στο Pavillon Albert-Prévost, που εξειδικεύεται στην ψυχική υγεία, ο μέσος χρόνος παραμονής στα επείγοντα φτάνει τις απίστευτα μακρές 13 ώρες και 5 λεπτά.

Στο Royal Victoria Hospital, οι ασθενείς περιμένουν πάνω από 10 ώρες και 30 λεπτά.

Στο Hôpital Anna-Laberge, οι χρόνοι αγγίζουν τις 10 ώρες και 26 λεπτά.

Τα στοιχεία αυτά υπογραμμίζουν την πίεση που δέχεται το δίκτυο υγείας και ειδικά οι δομές πρώτης γραμμής, οι οποίες συχνά δε διαθέτουν τα αναγκαία μέσα για να ανταποκριθούν στον όγκο των περιστατικών.

ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Οι βασικοί λόγοι πίσω από αυτούς τους χρόνους αναμονής είναι πολυπαραγοντικοί:

1] Έλλειψη προσωπικού: Ιατροί, νοσηλευτές και διοικητικό προσωπικό εγκαταλείπουν το δημόσιο σύστημα, λόγω εξάντλησης και χαμηλών απολαβών. Πολλοί επιλέγουν να εργαστούν σε ιδιωτικές κλινικές ή ακόμα και εκτός επαρχίας.

2] Γήρανση του πληθυσμού: Το Κεμπέκ έχει έναν από τους πιο ηλικιωμένους πληθυσμούς στον Καναδά, γεγονός που αυξάνει την πίεση στα νοσοκομεία, λόγω χρόνιων παθήσεων και επειγόντων περιστατικών.

3] Αναποτελεσματική χρήση πόρων: Πολλές μονάδες λειτουργούν με απαρχαιωμένες διαδικασίες, χωρίς επαρκή ψηφιοποίηση ή αυτοματοποίηση των υπηρεσιών.

Οι επιπτώσεις είναι σοβαρές. Εκτός από την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των ασθενών, η καθυστέρηση στη λήψη ιατρικής φροντίδας μπορεί να οδηγήσει σε επιδείνωση της υγείας, ακόμα και σε θανάτους που θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Παράλληλα, οι γιατροί και οι νοσηλευτές εργάζονται υπό ακραίες πιέσεις, κάτι που επιτείνει την επαγγελματική εξουθένωση.

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η κυβέρνηση του Κεμπέκ, με επικεφαλής τον François Legault, έχει επανειλημμένως δηλώσει ότι η υγεία είναι προτεραιότητα. Ωστόσο, η πραγματικότητα δείχνει ότι οι πολιτικές παρεμβάσεις δεν έχουν ακόμη αποφέρει χειροπιαστά αποτελέσματα. Πολλά τα θα αλλά λίγα τα ουσιώδη βήματα.

Το MEI προτείνει σειρά λύσεων, μεταξύ των οποίων:

Αύξηση των επενδύσεων σε τεχνολογία για να διευκολυνθεί η διαλογή των περιστατικών και η ταχύτερη διακίνηση των ασθενών.

Επανεξέταση του ρόλου των νοσηλευτών, δίνοντάς τους περισσότερες αρμοδιότητες για να αποσυμφορηθούν οι γιατροί.

Σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα σε ορισμένες υπηρεσίες, ώστε να μειωθεί το βάρος στο δημόσιο σύστημα χωρίς να υποβαθμιστεί η ποιότητα.

Ωστόσο, οργανώσεις εργαζομένων στο χώρο της υγείας προειδοποιούν, ότι η στροφή προς τον ιδιωτικό τομέα ενέχει κινδύνους, όπως η αύξηση των ανισοτήτων και η προώθηση ενός διπλού συστήματος υγείας.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ

Το πρόβλημα των χρόνων αναμονής στα επείγοντα του Μόντρεαλ δεν είναι καινούργιο και τυραννάει το Δήμο πάρα πολλά χρόνια. Αυτή τη στιγμή όμως βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο. Αν δεν υπάρξουν άμεσες, τολμηρές και δομικές μεταρρυθμίσεις, η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί περαιτέρω.

Η κοινωνία του Κεμπέκ αντιμετωπίζει το δίλημμα: θα επιλέξει να επενδύσει ουσιαστικά σε ένα αποτελεσματικό, προσβάσιμο και καθολικό δημόσιο σύστημα υγείας ή θα αφήσει να κυριαρχήσει η λογική της ιδιωτικοποίησης;

Αυτό που είναι σίγουρο είναι, ότι οι πολίτες δεν μπορούν άλλο να περιμένουν – ούτε στα επείγοντα, ούτε στις πολιτικές υποσχέσεις.

Τα μηνύματα των κοινοτικών εκλογών

Το αποτέλεσμα των κοινοτικών  εκλογών, δίνει πολλά μηνύματα. Το πρώτο μήνυμα είναι, ότι τα 2.192 μέλη της κοινότητας που ψήφισαν στις εκλογές της Κυριακής 8 Ιουνίου, δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένα από την τριετή προηγούμενη διοίκηση του Δρ. Γιώργου Τσούκα.

ΤΟ ΜΕΝ ΠΝΕΥΜΑ ΠΡΟΘΥΜΟ…

Όσο και να είχε καλές και ειλικρινές προθέσεις, ο απερχόμενος πρόεδρος δεν ήταν πειστικός στα μέλη της κοινότητας. Επίσης πιστεύω, ότι δεν είχε καλούς εξωτερικούς συμβούλους δίπλα του. Αυτό που οδήγησε στην ήττα του συνδυασμού του, ήταν η μελλοντική κατασκευή κοινοτικού κέντρου στο Λαβάλ. Σε αυτό το θέμα μπερδευόταν το ποσό κόστους του κέντρου, το περιεχόμενο της κατασκευής, και η μη τήρηση των οδηγιών της καναδικής κυβέρνησης, όσον αφορά την απόκτηση της χορηγίας των 10 εκατομμυρίων δολαρίων.

Δε θα μπω ξανά σε λεπτομέρειες, μια και τουλάχιστον… τρεις φορές τις έχω γράψει, βασιζόμενος στην επίσημη συνομιλία που είχα με τον αρμόδιο διοικητικό υπάλληλο της καναδικής κυβέρνησης. Με λίγα λόγια, σαν διοίκηση ήταν σαν να προσπαθούσαμε να χωρέσουμε ένα τετράγωνο μέσα σ’ ένα κύκλο… Πράγμα αδύνατο.

Ο απερχόμενος πρόεδρος έκανε μεγάλο λάθος που βασίστηκε στην πείρα ορισμένων συμβούλων του για τη μελλοντική ανέγερση του κοινοτικού κέντρου στο Λαβάλ, το οποίο θα είχε και το καινούριο σχολείο. Πίστεψε επίσης στις «θα» υποσχέσεις αξιωματούχων της Ελληνικής Κυβέρνησης.

Επίσης, τα μέλη δε χώνεψαν καθόλου την κατάντια της μεγάλης αίθουσας του κοινοτικού κέντρου, που είναι κλειστή εδώ κι ένα χρόνο, λόγω εισροής νερού από τη στέγη που έχει καταλήξει στα τοιχώματα, και η αίθουσα μυρίζει μούχλα.

Αυτά και πολλά άλλα οδήγησαν την πλειοψηφία των μελών της κοινότητας να μη δώσουν την ψήφο τους στον Δρ. Τσούκα, για να συνεχίσει την προεδρία του. Πιστεύω όμως ότι έχει τις δυνατότητες να βοηθήσει την κοινότητα, μένοντας πλάι στη νέα διοίκηση του Βασίλη Αγγελόπουλου.

ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Με την ψήφο τους, τα μέλη της κοινότητας πίστεψαν στο πρόγραμμα και το όραμα της ΟΜΑΔΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ του Βασίλη Αγγελόπουλου, δίνοντας του μια σαρωτική νίκη. Ένα συμβούλιο χωρίς σχεδόν καμία αντιπολιτευόμενη γνώμη, εκτός στο περιφερειακό του Λαβάλ, όπου εκλέχτηκαν ο Ανδρέας Καραμπάτσος από την ομάδα ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ και ο Παναγιώτης Χιώτης από την ομάδα ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. Ο αδελφός του, Άγγελος Χιώτης, εκλέχτηκε με την ΟΜΑΔΑ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ.

Η νέα διοίκηση έχει να αντιμετωπίσει μέγιστες προκλήσεις, μεταξύ άλλων: Την εξυγίανση της οικονομικής κατάστασης,  την επαναλειτουργία της μεγάλης αίθουσας του κοινοτικού κέντρου, την απόκτηση εμπιστοσύνης των μελών της κοινότητας, την αύξηση των μελών, την τροποποίηση των εσωτερικών κανονισμών και την «επιστροφή» των κοινωνικών υπηρεσιών στη διοίκηση της κοινότητας.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Αυτό ήταν το σύνθημα το 1982 της τότε κοινοτικής διοίκησης Αδριανού Μαρή και αυτό το σύνθημα πρέπει να υιοθετήσουμε. Η φωτογραφία της πρώτης σελίδας με τους τρεις αρχηγούς των συνδυασμών – Αγγελόπουλο, Τσούκα και Μούκα να δίνουν τα χέρια – πρέπει να γίνει το λάβαρο από εδώ και στο εξής στην Ελληνική Κοινότητα Μείζονος Μόντρεαλ. Πρέπει λοιπόν όλοι ανεξαιρέτως οι υποψήφιοι των κοινοτικών εκλογών να δώσουν τα χέρια και να δουλέψουν θετικά, για την ανάπτυξη και ευημερία της Ελληνικής Κοινότητας Μείζονος Μόντρεαλ. Όλοι έχουν τη δυνατότητα και τις γνωριμίες να βοηθήσουν.

Αυτό περιμένει σύσσωμη η παροικία. Όταν δει πραγματική ένωση των δυνάμεων, η παροικία θα ανταπεξέλθει με το φιλότιμο που τη χαρακτηρίζει.

Εμπρός λοιπόν, «Εν τη Ισχύς η Ενώσει!».

Κυβερνητικά συμβόλαια χωρίς «φραγμούς»

Σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της Γενικής Ελεγκτής του Καναδά κα Χόγκαν (βλέπε άρθρο σελίδα 3) δεκάδες εκατομμύρια δολάρια σε συμβόλαια χορηγήθηκαν, χωρίς να υπολογίζονται οι κανόνες συμβάσεων. Πρόκειται για το περιβόητο σκάνδαλο χορηγίας 92 εκατομμυρίων στη GC Strategies – όπου πληρώθηκαν τα 64 εκατομμύρια για τη δημιουργία του λογισμικού ARRIVECAN.

Το συμβόλαιο δόθηκε σε μια εταιρεία αποτελούμενη από δύο άτομα, που «λειτουργούσε» από  ένα υπόγειο σπιτιού. Το παράδοξο είναι ότι οι δύο συνέταιροι της εταιρείας, προώθησαν τη δουλειά σε άλλες εταιρείες να δημιουργήσουν το λογισμικό, μια και δεν είχαν τις γνώσεις για κάτι τέτοιο…

Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι υπηρεσίες της GC Strategies χρησιμοποιήθηκαν από τουλάχιστον 31 ομοσπονδιακούς οργανισμούς και τμήματα για πάνω από 10 χρόνια, συχνά παραβιάζοντας τους κανόνες προμηθειών. Μπρος σε αυτά τα γεγονότα, απαιτείται να δημιουργηθεί εξεταστική κοινοβουλευτική επιτροπή, για να διαλευκάνει την υπόθεση και να τιμωρήσει τους εμπλεκόμενους, όποιοι και να είναι.

Εφετείο επιτρέπει προσωρινάτους δασμούς του Τραμπ

0

Το δικαστήριο δήλωσε ότι η υπόθεση εγείρει «ζητήματα εξαιρετικής σημασίας»,

που δικαιολογούν ταχεία επανεξέταση ◘ Οι προφορικές συζητήσεις

έχουν προγραμματιστεί για τις 31 Ιουλίου

Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του το δίκτυο Epoch Times, ομοσπονδιακό εφετείο των ΗΠΑ αποφάσισε την Τρίτη 10 Ιουνίου, ότι οι σαρωτικοί δασμοί του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στους εμπορικούς εταίρους της χώρας μπορούν να παραμείνουν σε ισχύ, κατά τη διάρκεια δικαστικής διαμάχης, κάνοντας δεκτό το αίτημα της κυβέρνησης Τραμπ να παρατείνει την αναστολή της απόφασης κατώτερου δικαστηρίου που είχε μπλοκάρει τους δασμούς, με το σκεπτικό ότι ο Τραμπ υπερέβη την εξουσία του επιβάλλοντας σαρωτικούς δασμούς σε σχεδόν όλους τους εμπορικούς εταίρους.

«Και οι δύο πλευρές έχουν διατυπώσει ουσιαστικά επιχειρήματα επί της ουσίας. Έχοντας λάβει υπόψιν τους παραδοσιακούς παράγοντες αναστολής, το δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αναστολή είναι δικαιολογημένη υπό τις περιστάσεις», δήλωσε το δικαστήριο.

Το δικαστήριο δήλωσε, ότι η υπόθεση εγείρει «ζητήματα εξαιρετικής σημασίας» που δικαιολογούν την ταχεία επανεξέτασή της από την πλήρη σύνθεση των δικαστών του εφετείου. Οι προφορικές συζητήσεις έχουν προγραμματιστεί για τις 31 Ιουλίου, σύμφωνα με την απόφαση.

Η υπόθεση επικεντρώνεται στο βασικό δασμό 10% που επέβαλε, στις 2 Απριλίου, ο Τραμπ σε όλες σχεδόν τις εισαγωγές, επικαλούμενος το Νόμο περί Διεθνών Οικονομικών Εξουσιών Έκτακτης Ανάγκης (IEEPA). Ο IEEPA είναι ένας ομοσπονδιακός νόμος που επιτρέπει στον πρόεδρο να ρυθμίζει το διεθνές εμπόριο κατά τη διάρκεια εθνικής έκτακτης ανάγκης.

Ο Τραμπ όρισε επίσης αμοιβαίους δασμούς στους εμπορικούς εταίρους ως μέτρο αντιμετώπισης των εμπορικών ελλειμμάτων, αν και ανέστειλε την επιβολή τους για διάστημα 90 ημερών, κατά το οποίο θα μπορούσαν να γίνουν διαπραγματεύσεις, διατηρώντας παράλληλα τους βασικούς δασμούς.

Επιπλέον, πριν από τους υψηλούς δασμούς, ο Τραμπ επέβαλε δασμούς στις εισαγωγές από τον Καναδά, την Κίνα και το Μεξικό, για να καταπολεμήσει τη ροή παράνομων μεταναστών και συνθετικών οπιοειδών κατά μήκος των συνόρων των ΗΠΑ.

Στις 28 Μαΐου, το Δικαστήριο Διεθνούς Εμπορίου των ΗΠΑ μπλόκαρε την έναρξη ισχύος των δασμών του Τραμπ, μετά από αγωγές που κατέθεσαν μια ομάδα μικρών επιχειρήσεων και γενικοί εισαγγελείς από δώδεκα πολιτείες.

Το Εφετείο αργότερα ανέστειλε την απόφαση, μετά την έφεση της κυβέρνησης, επιτρέποντας την έναρξη ισχύος των δασμών, ενώ «εξετάζει τα έγγραφα των αιτήσεων». Οι επιχειρήσεις είχαν υποστηρίξει, ότι η δεκαετιών πρακτική της χώρας να αγοράζει περισσότερα αγαθά από όσα εξάγει, δε χαρακτηρίζεται ως κατάσταση έκτακτης ανάγκης που θα ενεργοποιούσε το IEEPA.

Οι πολιτείες – συμπεριλαμβανομένων των Όρεγκον, Αριζόνα, Κολοράντο, Κοννέκτικατ, Ντέλαγουερ, Ιλινόι, Μέιν, Μινεσότα, Νεβάδα, Νέο Μεξικό, Νέα Υόρκη και Βερμόντ – υποστήριξαν ότι ο Τραμπ δεν έχει τη νομική εξουσία να επιβάλει δασμούς.

Οι δικηγόροι της κυβέρνησης έχουν δηλώσει, ότι οι δασμοί «καταλαμβάνουν κεντρική θέση στην εξωτερική πολιτική και την οικονομική ατζέντα του προέδρου» και ότι η εντολή του κατώτερου δικαστηρίου παρεμποδίζει την προσπάθεια εξάλειψης του «εκρηκτικού εμπορικού ελλείμματος» των Ηνωμένων Πολιτειών και «αναπροσανατολισμού της παγκόσμιας οικονομίας σε ισότιμη βάση».

Η Epoch Times ζήτησε σχόλια από το Λευκό Οίκο σχετικά με την απόφαση του εφετείου, αλλά δεν έλαβε απάντηση μέχρι την ώρα δημοσίευσης.

Ο υπουργός Εμπορίου, Χάουαρντ Λάτνικ, δήλωσε στο Fox News την 1η Ιουνίου, ότι οι δασμοί θα παραμείνουν σε ισχύ παρά τα νομικά προβλήματα, σημειώνοντας ότι ο Τραμπ έλαβε την εξουσία να τους επιβάλει από το Κογκρέσο.

«Να είστε σίγουροι, οι δασμοί δε θα εξαφανιστούν», είπε. «Έχει τόσες άλλες εξουσίες, που ακόμη και στην περίεργη και ασυνήθιστη περίπτωση να αφαιρεθεί η συγκεκριμένη, εμείς θα λειτουργήσουμε βάσει μίας δεύτερης ή μίας τρίτης. Το Κογκρέσο έχει δώσει αυτή την εξουσία στον πρόεδρο και εκείνος θα τη χρησιμοποιήσει».

Ο Λάτνικ σημείωσε, ότι το «εμπορικό έλλειμμα του 1,2 τρισεκατομμυρίου δολαρίων» σε αγαθά με άλλα έθνη και «όλες οι υποκείμενες επιπτώσεις» αυτών των ελλειμμάτων, συνιστούν εθνική έκτακτη ανάγκη.

Ο Τραμπ δήλωσε την 1η Ιουνίου, ότι «εάν τα δικαστήρια αποφανθούν κατά της κυβέρνησης σχετικά με τους δασμούς, αυτό θα επιτρέψει σε άλλες χώρες να κρατήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες σε ομηρία, με τους αντιαμερικανικούς δασμούς τους».

«Αυτό θα σήμαινε την οικονομική καταστροφή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής», έγραψε στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης Truth Social.

Δασμοί: Μια γενική εικόνα

0

Πώς λειτουργούν οι δασμοί για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ποια τα πλεονεκτήματά τους και ποιες οι προκλήσεις που δημιουργούν

Το ρεπορτάζ είναι των
Andrew Moran και Emel Akan
Πηγή:
EPOCH TIMES

ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ ΕΓΧΩΡΙΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: Οι δασμοί αποσκοπούν στην προστασία και την επέκταση των εγχώριων βιομηχανιών, καθιστώντας τις εισαγωγές πιο ακριβές και ενθαρρύνοντας τις αμερικανικές εταιρείες να παράγουν στο εσωτερικό της χώρας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν κάποτε ο παγκόσμιος ηγέτης στον τομέα της παραγωγής, αλλά αυτή η κυριαρχία άρχισε να μετατοπίζεται τη δεκαετία του 1990 με την παγκοσμιοποίηση των αλυσίδων εφοδιασμού. Πολλές εταιρείες επέλεξαν να μεταφέρουν την παραγωγή τους στο εξωτερικό, επιδιώκοντας χαμηλότερο κόστος. Ως αποτέλεσμα, η κατασκευή των ΗΠΑ έχει μειωθεί από το 21%-25% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος τη δεκαετία του 1950 σε περίπου 10% σήμερα. Η τάση επιδεινώθηκε μετά την ένταξη της Κίνας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου το 2001. Σχεδόν 60.000 εγκαταστάσεις παραγωγής έκλεισαν στις Ηνωμένες Πολιτείες μεταξύ 2001 και 2015, εξαφανίζοντας 4,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας.

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ: Οι δασμοί μπορούν να δώσουν στις εγχώριες επιχειρήσεις περισσότερο χώρο να αναπτυχθούν, να επενδύσουν σε εξοπλισμό και να αυξήσουν το εργατικό τους δυναμικό. Καθώς η παραγωγή έχει μετατοπιστεί στο εξωτερικό, η απασχόληση στην κατασκευή στις ΗΠΑ μειώνεται σταθερά – από περίπου 17 εκατομμύρια θέσεις εργασίας τη δεκαετία του 1990 σε 12,7 εκατομμύρια σήμερα. Η τεχνογνωσία και η ειδίκευση έχουν επίσης μεταναστεύσει. Η τάση έχει επηρεάσει αρνητικά πολλές πόλεις σε όλη τη «Ζώνη της Σκουριάς», δημιουργώντας ένα οικονομικό κλίμα αυξανόμενης ανεργίας, στασιμότητας των μισθών και εθισμού σε ναρκωτικά. Με την εφαρμογή δασμών και την ενθάρρυνση της εγχώριας παραγωγής, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πιστεύουν ότι μπορούν να αναζωογονήσουν αυτές τις κοινότητες. Ωστόσο, ορισμένοι λένε ότι η ανανέωση της παραγωγής δε θα ενισχύσει σημαντικά την απασχόληση, επειδή μεγάλο μέρος της σημερινής κατασκευής βασίζεται στον αυτοματισμό.

ΜΕΙΩΣΗ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΕΛΛΕΙΜΑΤΟΣ: Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν ένα επίμονο εμπορικό έλλειμμα από τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Το 2024, αυτό το έλλειμμα έφτασε το ρεκόρ των 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, υπογραμμίζοντας την εξάρτηση της χώρας από ξένα προϊόντα. Οι εισαγωγές ανήλθαν σε σχεδόν 3,3 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ οι εξαγωγές των ΗΠΑ ανήλθαν σε περίπου 2,1 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αξιωματούχοι λένε ότι οι εμπορικές ανισορροπίες εδώ και δεκαετίες είναι μη βιώσιμες, επικαλούμενοι πιθανές ευπάθειες στην ευρύτερη οικονομία, απειλές για την εθνική ασφάλεια και αποδυνάμωση της ανταγωνιστικότητας μεταξύ των εγχώριων εταιρειών στην παγκόσμια οικονομία. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πιστεύουν ότι οι δασμοί μπορεί να βοηθήσουν στην αναστροφή της τάσης, μειώνοντας την εξάρτηση των Ηνωμένων Πολιτειών από ξένα αγαθά.

ΜΕΙΩΣΗ ΕΘΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ: Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να δανειστούν από ξένους για να χρηματοδοτήσουν τα επίμονα εμπορικά ελλείμματα. Αυτό επιδεινώνει τα επίπεδα εξωτερικού χρέους. Επιπλέον, τα εμπορικά ελλείμματα συχνά χρηματοδοτούνται από εισροές ξένων επενδύσεων, συμπεριλαμβανομένης της αγοράς κρατικών ομολόγων, συμβάλλοντας στην αύξηση του εθνικού χρέους, το οποίο ξεπέρασε πρόσφατα τα 36 τρισεκατομμύρια δολάρια, υπερβαίνοντας το συνολικό μέγεθος της οικονομίας της χώρας. Με τα χρόνια, οι οικονομολόγοι έχουν συζητήσει την «υπόθεση του διπλού ελλείμματος», μια οικονομική έννοια που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1980 και θέτει μια σχέση μεταξύ των εμπορικών ελλειμμάτων και των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Για παράδειγμα, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα δανειστεί περισσότερο όταν δημοσιεύει τακτικά δημοσιονομικά ελλείμματα. Αυτό με τη σειρά του προκαλεί υψηλότερα επιτόκια που μπορούν να ενισχύσουν το δολάριο ΗΠΑ, καθιστώντας τις εισαγωγές φθηνότερες και τις εξαγωγές ακριβότερες. Τελικά, τα δημοσιονομικά και εμπορικά ελλείμματα αλληλοενισχύονται.

ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΕΙΩΣΕΩΝ: Ο εμπορικός σύμβουλος του Λευκού Οίκου, Πήτερ Ναβάρο, προέβλεψε πρόσφατα ότι οι δασμοί θα αποφέρουν περίπου 600 έως 700 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε έσοδα – ή περίπου 6 τρισεκατομμύρια δολάρια σε μια δεκαετία. Αυτό θα μπορούσε να συμβάλει στην αντιστάθμιση του κόστους και της πιθανής δημοσιονομικής επιβάρυνσης των φορολογικών περικοπών. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επιδιώκει να μονιμοποιήσει τις φορολογικές περικοπές που θεσπίστηκαν το 2017, κατά την πρώτη του θητεία. Για να υποστηρίξει την ευρύτερη δασμολογική στρατηγική του, έχει προτείνει επίσης φορολογικές περικοπές για εταιρείες που κατασκευάζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επιπλέον, ο Τραμπ έχει δεσμευτεί να καταργήσει τους φόρους στα φιλοδωρήματα, τις υπερωρίες και τα επιδόματα κοινωνικής ασφάλισης. Το Φορολογικό Ίδρυμα προβλέπει ότι η επέκταση των φορολογικών περικοπών θα κοστίσει περίπου 4,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε μια δεκαετία.

ΑΥΞΗΣΗ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΥ: Ο πληθωρισμός των τιμών θα μπορούσε να αυξηθεί, καθώς οι δασμοί αυξάνουν το κόστος των εισαγόμενων προϊόντων. Καθώς οι τιμές των εισαγωγών αυξάνονται, οι εγχώριες επιχειρήσεις συνήθως ανταποκρίνονται μετακυλίοντας το υψηλότερο κόστος στον καταναλωτή. Ο Τραμπ και ανώτερα στελέχη της κυβέρνησης λένε ότι οι δασμοί σημαίνουν βραχυπρόθεσμο πόνο για πιθανό μακροπρόθεσμο οικονομικό κέρδος. Προβλέπουν ότι οι πληθωριστικές επιπτώσεις θα μειωθούν με την πάροδο του χρόνου, καθώς οι υψηλότεροι δασμοί διευκολύνουν τη μετατόπιση της κατανάλωσης, με τους αγοραστές να αγοράζουν προϊόντα παραγωγής ΗΠΑ αντί για εισαγωγές. Αυτή η μετάβαση ενισχύει την κατασκευή των ΗΠΑ και μειώνει το κόστος μακροπρόθεσμα. Ορισμένοι οικονομολόγοι διαφωνούν, επισημαίνοντας τους υψηλούς μέσους μισθούς των Ηνωμένων Πολιτειών στην παγκόσμια οικονομία και τα προϊόντα παραγωγής των ΗΠΑ, που είναι ήδη πιο ακριβά από τα αντίστοιχα προϊόντα που παράγονται στο εξωτερικό.

ΑΥΞΗΣΗ ΑΡΧΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ: Όταν οι δασμοί αυξάνονται, ο κατασκευαστικός τομέας – ο οποίος βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε εισαγόμενες πρώτες ύλες, μηχανήματα και εξαρτήματα – μπορεί να αντιμετωπίσει αυξημένο αρχικό κόστος, επηρεάζοντας το συνολικό κόστος των κατασκευαστών. Οι πρόσφατες αυξήσεις δασμών, μαζί με τα αντίποινα από την Κίνα, έχουν ήδη αυξήσει αυτό το κόστος για τις εταιρείες. Σύμφωνα με την έκθεση Μαρτίου του Institute for Supply Management, οι δασμοί έχουν συμβάλει σε υψηλότερες τιμές, οδηγώντας σε συσσώρευση νέων παραγγελιών, βραδύτερες παραδόσεις προμηθευτών και αυξανόμενα αποθέματα στην κατασκευαστική βιομηχανία.

ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ: Οι αγορές γενικά αντιδρούν αρνητικά στους δασμούς, καθώς μπορούν να διαταράξουν το παγκόσμιο εμπόριο, να αυξήσουν τις τιμές, να δημιουργήσουν οικονομική αβεβαιότητα, ακόμη και να οδηγήσουν σε παγκόσμια ύφεση. Ενώ η άνοδος του παγκόσμιου εμπορίου από τη δεκαετία του 1990 δημιούργησε αξία για τους επενδυτές και ενίσχυσε τις τιμές των μετοχών, η παγκοσμιοποίηση υποστήριξε τη φθηνότερη κινεζική παραγωγή, που βασίζεται στις κακές συνθήκες εργασίας. Οι δασμοί μπορούν να αναγκάσουν τις πολυεθνικές εταιρείες να επανεξετάσουν τις αλυσίδες εφοδιασμού τους, ωθώντας τις να επιστρέψουν στις Ηνωμένες Πολιτείες ή να μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους σε χώρες με χαμηλότερους δασμολογικούς συντελεστές. Η πρόσφατη μαζική πώληση μετοχών στη Wall Street σημειώθηκε, καθώς ορισμένοι οικονομολόγοι, στελέχη επιχειρήσεων και επενδυτές εξέφρασαν την ανησυχία τους για πιθανή ύφεση.

ΕΠΙΡΡΟΗ ΣΤΗΝ ΙΣΧΥ ΤΟΥ ΔΟΛΑΡΙΟΥ: Το δολάριο ΗΠΑ υποτιμάται συνήθως σε περιόδους εμπορικών ελλειμμάτων, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα εμπορικό έλλειμμα μπορεί να υποστηρίξει το δολάριο. Όταν οι εισαγωγές αυξάνονται, αυξάνεται και το συνολικό ποσό των δολαρίων που ρέει από τη χώρα. Ωστόσο, η θέση του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος οδηγεί στη συνεχιζόμενη ζήτηση για περιουσιακά στοιχεία που εκφράζονται σε δολάρια, περιλαμβανομένων των αμερικανικών ομολόγων, τα οποία μπορούν να συμβάλουν στην ενίσχυση του δολαρίου. Τούτου λεχθέντος, τα επίμονα και αυξανόμενα εμπορικά ελλείμματα – σε συνδυασμό με το αυξανόμενο εθνικό χρέος – μπορούν να τροφοδοτήσουν πληθωρισμό και υψηλότερα επιτόκια, απειλώντας τελικά τη θέση του δολαρίου ως το κυρίαρχο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.

ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ: Η κυβέρνηση Τραμπ θεωρεί τους δασμούς στρατηγικό εργαλείο, για την αντιμετώπιση των απειλών της εθνικής και οικονομικής ασφάλειας των ΗΠΑ. Πιστεύει ότι προστατεύοντας τους εγχώριους παραγωγούς, οι δασμοί θα συμβάλουν στη μείωση της εξάρτησης από αντίπαλα έθνη για κρίσιμα αγαθά και υλικά. Επιπλέον, οι δασμοί μπορεί να αποκρούσουν τους κινδύνους εθνικής ασφάλειας από τα αυξανόμενα εμπορικά ελλείμματα και την αντίστοιχη εξάρτηση από το εξωτερικό χρέος και τις επενδύσεις. Από τον Ιανουάριο, η Κίνα κατείχε 761 δισεκατομμύρια δολάρια σε τίτλους χρέους του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, που την καθιστούσαν τον δεύτερο μεγαλύτερο ξένο κάτοχο αμερικανικού χρέους μετά την Ιαπωνία.

ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΑ: Ειδικοί και Ρεπουμπλικανοί νομοθέτες πιστεύουν, ότι οι δασμοί θα ενισχύσουν τις προσπάθειες αποσύνδεσης της οικονομίας των ΗΠΑ από την Κίνα. Η άνοδος του κόστους των κινεζικών εισαγωγών αναμένεται να αποτελέσει κίνητρο για τις αμερικανικές εταιρείες να αλλάξουν τις αλυσίδες εφοδιασμού τους ή να επαναφέρουν περισσότερη παραγωγή στην πατρίδα. Αυτή η στροφή θα μπορούσε να μειώσει την κυριαρχία της Κίνας στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού. Η ώθηση για μείωση των οικονομικών δεσμών με την Κίνα έχει γίνει ένα ολοένα και περισσότερο δικομματικό ζήτημα τα τελευταία χρόνια, με την κυβέρνηση Μπάιντεν να περιγράφει τη στρατηγική ως «απο-κινδυνοποίηση». Στον απόηχο της πανδημίας COVID-19, με την οποία διακόπηκαν οι αλυσίδες εφοδιασμού και της απόφασης του Πεκίνου να περιορίσει τις εξαγωγές σπάνιων γαιών ως αντίποινα στους δασμούς των ΗΠΑ, υπήρξε μια ευρύτερη προσπάθεια από την Ουάσιγκτον να περιορίσει την εξάρτηση από τα κινεζικά προϊόντα.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΕΞΑΓΩΓΕΩΝ: Οι δασμοί, καθώς και οι μη δασμολογικοί εμπορικοί φραγμοί που εφαρμόζονται από άλλες χώρες, θέτουν τους εξαγωγείς των ΗΠΑ σε ανταγωνιστικό μειονέκτημα, σύμφωνα με την κυβέρνηση Τραμπ. Τα τελευταία χρόνια, ο πολλαπλασιασμός των μη δασμολογικών εμπορικών φραγμών – όπως τα ρυθμιστικά, τα φορολογικά, τα περιβαλλοντικά πρότυπα και τα πρότυπα συσκευασίας – έχει σταδιακά παρεμποδίσει την πρόσβαση των προϊόντων των ΗΠΑ στις ξένες αγορές. Η κυβέρνηση, επικαλούμενη την «αδικία των συνεχιζόμενων διεθνών εμπορικών πρακτικών», θεωρεί τους δασμούς ως διαπραγματευτική τακτική, ώστε οι εξαγωγείς των ΗΠΑ να λειτουργούν σε ένα πιο ισότιμο ανταγωνιστικά περιβάλλον, μειώνοντας ή εξαλείφοντας εμπόδια όπως ελέγχους τιμών, φόρους προστιθέμενης αξίας και άλλους εμπορικούς φραγμούς.

Ta NEA volume 19-23

0

The current issue of the Greek Canadian News Ta NEA volume 19-23 published June 13th, 2025.
Covering news from Greece, local news, politics, sports and other newsworthy events.

Click here to read the paper.

Πέντε χρόνια φυλακή σε τρία στελέχη της Πυροσβεστικής και στον τότε Γ. Γ. Πολιτικής Προστασίας – Χρηματικές ποινές στους άλλους έξι

4

Σύμφωνα με την απόφαση, εκτιτέα είναι 5 έτη από τις πολυετείς ποινές ◘ Με απόφαση του Εφετείου οδηγούνται στη φυλακή οι Τερζούδης (τότε αρχηγός Πυροσβεστικής), Ματθαιόπουλος (υπαρχηγός), Ιωάννης Φωστιέρης (Διοικητής ΕΣΚΕ) και Καπάκης (τότε Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας) ◘ Οι συγγενείς των θυμάτων αποδοκίμασαν τους καταδικασθέντες

Στη φυλακή έχουν ήδη οδηγηθεί, με απόφαση του Εφετείου για την υπόθεση της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι, τέσσερις καταδικασθέντες και συγκεκριμένα οι Σωτ. Τερζούδης (τότε αρχηγός Πυροσβεστικής Υπηρεσίας), Βασίλης Ματθαιόπουλος (υπαρχηγός), Ιωάννης Φωστιέρης (Διοικητής ΕΣΚΕ) και Ι. Καπάκης (τότε Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας). Εκτιτέα είναι πέντε χρόνια από τις  πολυετείς ποινές (συνολικά 240 χρόνια) που τους επιβλήθηκαν. 
Το δικαστήριο, κάνοντας δεκτή την πρόταση που κατέθεσε προηγουμένως η εισαγγελέας της έδρας Στ. Περιμένη, αποφάσισε οι συγκεκριμένοι καταδικασθέντες να οδηγηθούν στη φυλακή. Αντίθετα, στους υπόλοιπους έξι της υπόθεσης επιβλήθηκαν χρηματικές ποινές.

Σύμφωνα με το νόμο οι καταδικασθέντες οφείλουν να εκτίσουν τουλάχιστον δύο χρόνια από την ποινή τους μέχρι να αποκτήσουν δικαίωμα να αιτηθούν αποφυλάκιση με όρους. Νωρίτερα, το δικαστήριο δεν είχε αναγνωρίσει κανένα ελαφρυντικό στους  10 καταδικασθέντες.
Σημειώνεται πως, αμέσως μετά την ανακοίνωση της απόφασης της έδρας, επικράτησε αναστάτωση στην αίθουσα. Την ώρα που αστυνομικοί φόρεσαν χειροπέδες στους καταδικασθέντες για να μεταφερθούν προς τη φυλακή, οι συγγενείς των θυμάτων άρχισαν να φωνάζουν, να τους αποδοκιμάζουν και να χειροκροτούν.
Η ετυμηγορία του Εφετείου εκδόθηκε την Τετάρτη 4 Ιουνίου, έπειτα από μακρά αποδεικτική διαδικασία και κινείται σε εντελώς άλλο πλαίσιο από αυτό που είχε ανακοινώσει πριν από περίπου ένα έτος το πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Τότε ένοχοι είχαν κριθεί μόλις 6 εκ των συνολικά 21 κατηγορουμένων στους οποίους είχαν επιβληθεί ποινές – χάδι και μάλιστα εξαγοράσιμες. Η πρωτόδικη αυτή απόφαση είχε προκαλέσει τις σφοδρές αντιδράσεις των συγγενών των θυμάτων και σχεδόν αμέσως είχε ασκηθεί έφεση από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου.

Εκφωνώντας την απόφαση του δικαστηρίου, η πρόεδρος ανέφερε χαρακτηριστικά: «Για τους 4 κατηγορούμενους επιβάλλεται η ποινή άνευ αναστολής και άνευ μετατροπής, καθώς θεωρούνται ύποπτοι τέλεσης νέων αδικημάτων και θα αιτιολογήσουμε την απόφαση μας περαιτέρω».
Να σημειωθεί ότι σε αυτούς τους καταδικασθέντες το δικαστήριο επέβαλλε συνολικές ποινές 240 ετών, όμως εκτιτέα είναι τα 5 έτη. Για τους υπόλοιπους έξι, στο Εφετείο η ποινή τους μετρήθηκε σε χρηματική προς 10 ευρώ ημερησίως.

«ΚΑΘΙΣΤΕ ΛΙΓΟ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ»

ΦΩΝΑΖΑΝ ΠΑΡΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Αμίλητοι οι καταδικασθέντες άκουσαν την απόφαση του δικαστηρίου που τους οδηγεί στη φυλακή. Από το εδώλιο απουσίαζε ο Ιωάννης Φωστιέρης, τότε επικεφαλής του ΕΣΚΕ. Όταν το δικαστήριο έφυγε από την έδρα, παρευρισκόμενοι στο ακροατήριο φώναζαν: «Καθίστε λίγο να δούμε τις χειροπέδες», «Ζητήστε ένα συγγνώμη βρε παιδιά», «Ακόμη και τώρα αμετανόητοι». Οι φρουροί προσπαθούσαν να οδηγήσουν τους καταδικασθέντες έξω από την αίθουσα, με το ακροατήριο – την ώρα που τους περνούσαν τις χειροπέδες – να ξεσπά σε χειροκροτήματα.
Όταν οι συγγενείς αποδοκίμαζαν τους καταδικασθέντες, η εισαγγελέας της έδρας, Στ. Περιμένη, η οποία εκείνη την ώρα αποχωρούσε από την έδρα, απευθύνθηκε στους συγκεντρωμένους, προσπαθώντας να κατευνάσει τα πνεύματα.
-Εισαγγελέας: Και οι κατηγορούμενοι έχουν δικαιώματα…
-Ακροατήριο: Και οι νεκροί είχαν δικαιώματα…
-Εισαγγελέας: Μακάρι να είχα τη δύναμη να κάνω κάτι καλύτερο…
-Ακροατήριο: Μπορούσατε…

Πηγή: Πρώτο ΘΕΜΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΝΤΡΕΑΛ

Μια μακροχρόνια διαδρομή

Την ερχόμενη Κυριακή 8 Ιουνίου 2025, θα διεξαχθούν οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Κοινότητας Μείζονος Μόντρεαλ και των Περιφερειακών Συμβουλίων – Μόντρεαλ, Λαβάλ και Νότιας Ακτής. 67 συνολικά άτομα κατέθεσαν αίτηση για να υπηρετήσουν τον οργανισμό τα επόμενα τρία χρόνια.

Η Ελληνική Κοινότητα Μόντρεαλ είναι μία από τις παλαιότερες και πιο οργανωμένες κοινότητες στον Καναδά. Η ιστορία της ξεκινά από τα τέλη του 19ου αιώνα και εξελίσσεται δυναμικά μέσα στον 20ο και 21ο αιώνα.

Οι πρώτοι Έλληνες μετανάστες άρχισαν να καταφθάνουν στον Καναδά και συγκεκριμένα στο Μόντρεαλ, στα τέλη του 19ου αιώνα, κυρίως από τη Λακωνία και τη Μεσσηνία, και από άλλα μέρη της Ελλάδας. Η μαζική μετανάστευση από την Ελλάδα ξεκινά μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και κορυφώνεται τη δεκαετία του 1960, λόγω της φτώχειας, της πολιτικής αστάθειας και της δικτατορίας. Το Μόντρεαλ γίνεται σημαντικός προορισμός για Έλληνες μετανάστες, με αποτέλεσμα τη ραγδαία αύξηση του ελληνικού πληθυσμού.

Η Ελληνική Κοινότητα Μόντρεαλ ιδρύθηκε το 1906 και αποτελεί έναν από τους πρώτους ελληνικούς οργανισμούς στον Καναδά. Παρότι δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρόσωπο που αναγνωρίζεται επίσημα ως ιδρυτής, η ίδρυσή της ήταν αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας των πρώτων Ελλήνων μεταναστών. Από την αρχή, η Κοινότητα είχε στόχο τη διατήρηση της γλώσσας, της θρησκείας και των εθίμων.

Ιδρύει το δημοτικό σχολείο Σωκράτης και ταυτόχρονα κτίζει ελληνορθόδοξους ναούς, με κυριότερους την Αγία Τριάδα, τον Άγιο Γεώργιο, την Κοίμηση της Θεοτόκου και τον Ευαγγελισμό.

Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών 1960-1980, η Ελληνική Κοινότητα Μόντρεαλ αναπτύσσει σημαντική εκπαιδευτική και θρησκευτική υποδομή. Το 2009 ενώνεται με την Ελληνική Κοινότητα Λαβάλ και μαζί με την Ελληνική Κοινότητα της Νότιας Ακτής, δημιουργείται η Ελληνική Κοινότητα Μείζονος Μόντρεαλ.

Σήμερα, η ΕΚΜΜ είναι μία από τις μεγαλύτερες κοινότητες εκτός Ελλάδας και συνεχίζει να διαδραματίζει ενεργό ρόλο μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων (τρίγλωσση εκπαίδευση), πολιτιστικών εκδηλώσεων, θρησκευτικών τελετών, κοινωνικών υπηρεσιών, κ.ά.

Ένας από τους σκοπούς ύπαρξης του οργανισμού είναι τα ελληνικά σχολεία.

Το σχολείο Σωκράτης ιδρύθηκε το 1909 και θεωρείται το παλαιότερο ελληνικό σχολείο στον Καναδά. Με την ένωση των κοινοτήτων μετονομάστηκε σε σχολείο Σωκράτης – Δημοσθένης,  με πρωτοβάθμια και πρόσφατα δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Λειτουργούν σχολικές εγκαταστάσεις σε διάφορες περιοχές του Μόντρεαλ και περιχώρων.

Οι καναδικές αρχές έχουν τιμήσει πολλές φορές την Ελληνική Κοινότητα Μείζονος Μόντρεαλ για τη συμβολή της στον πολιτισμό, την οικονομία και την πολυπολιτισμικότητα του Καναδά.

Το νέο διοικητικό συμβούλιο που θα προκύψει από τις εκλογές της 8ης Ιουνίου έχει να αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις, κυρίως οικονομικές και υπαρξιακές.

Τη διοίκηση φέτος διεκδικούν τρεις ομάδες. Η «Αναγέννηση 2.0», με αρχηγό το νυν πρόεδρο δόκτορα Γεώργιο Τσούκα, η «Κοινότητα», με αρχηγό το δικηγόρο Βασίλη Αγγελόπουλο και οι «Ενωμένοι Έλληνες», με αρχηγό τον πολιτικό μηχανικό Γιάννη Μούκα.

Η στήλη εύχεται σε όλους τους υποψηφίους καλή επιτυχία.

Κίνδυνος μαζικών λουκέτων στο εμπόριο

1

Οι καταστηματάρχες «αφημένοι στην τύχη τους» εν μέσω νέων κανόνων συσκευασίας στη γαλλική γλώσσα

Από την Κυριακή 1η Ιουνίου, με το Νόμο 96, οι έμποροι του Κεμπέκ πρέπει να εμφανίζουν κυρίως τα γαλλικά στις πινακίδες και τις συσκευασίες τους. Μερικοί επιχειρηματίες, χαμένοι, αγωνίζονται να βρουν το δρόμο για το μέλλον. Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, δεν προτίθεται να αναθεωρήσει τα αιτήματά της.

«Οι λιανοπωλητές χρειάζονται βοήθεια. Μας χτυπάει σαν… τούβλο στο κεφάλι. Νιώθω πραγματικά ότι θέλουν να τους δώσουμε τα κλειδιά μας», λέει η Sara Côté, πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος του La Grande Ménagerie & L’Animatout, ενός εξειδικευμένου καταστήματος κατοικίδιων ζώων στο Sherbrooke.

Εκτιμά ότι περίπου το 80% των προϊόντων της δε συμμορφώνονται πλέον με τους κανόνες, επειδή τα γαλλικά δεν είναι αρκετά ορατά στις δίγλωσσες συσκευασίες τους. Ο νέος νόμος επιβάλλει σαφή υπεροχή της γαλλικής γλώσσας σε κάθε προϊόν. Ένα προϊόν με επεξηγήσεις και στα γαλλικά και στα αγγλικά είναι ακατάλληλο από την Κυριακή 1/6, καθώς τα γαλλικά δεν είναι κυρίαρχα.

Κατά τη διάρκεια επίσκεψης επιθεωρητή τον περασμένο Μάρτιο, η κα Côté έμαθε για τις νέες διατάξεις του Νόμου που σέβονται την επίσημη και κοινή γλώσσα του Κεμπέκ, κοινώς γνωστές ως «Νομοσχέδιο 96».

«Αρχίσαμε να πανικοβαλλόμαστε επειδή ήταν πολύ μεγαλύτερο από ό,τι αρχικά νομίζαμε», είπε. Αντιμέτωπη με την άρνηση ορισμένων προμηθευτών να παράγουν ετικέτες που πληρούν τα νέα κριτήρια, η κα Côté θα πρέπει επομένως να δημιουργεί και να κολλάει αυτοκόλλητα σε κάθε προϊόν της η ίδια, όπως όλοι οι άλλοι έμποροι στην επαρχία, εάν επιθυμεί να τα διατηρήσει στα ράφια της. Αλλαγές που θα κοστίσουν «χιλιάδες δολάρια», εφόσον, όπως λέει η επιχειρηματίας «είναι μια τεράστια σπατάλη χρόνου, χρημάτων και ανθρώπινων πόρων».

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ

ΣΕ ΠΛΕΟΝΕΚΤΙΚΗ ΘΕΣΗ;

Η κα Κοτέ φοβάται ότι θα πρέπει να αποσύρει αρκετά εξειδικευμένα προϊόντα, κάτι που θα την εμπόδιζε να ανταγωνιστεί τους κολοσσούς του διαδικτύου. «Αυτό θα μειώσει σημαντικά τη διαθεσιμότητα στους πελάτες και θα δώσει στην Amazon και την Temu ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Θα έχουν ακόμη μεγαλύτερο προβάδισμα», λέει η Διευθύνων Σύμβουλος. «Αντί να μας βοηθήσουν, μας βάζουν εμπόδια», τονίζει η ίδια.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΑΦΗΝΕΙΑΣ

Ο ιδρυτής των καταστημάτων Imaginaire στην περιοχή του Κεμπέκ, Μπενουά Ντογιόν, βυθίζεται σε ακατανοησία από την ανακοίνωση των νέων κανόνων. Φοβάται ότι δε θα μπορεί πλέον να πουλάει προϊόντα στην αγγλική γλώσσα στα καταστήματά του με γραμματόσημα και νομίσματα, βιβλία, κάρτες και επιτραπέζια παιχνίδια. «Για παράδειγμα, δεν έχω τα δικαιώματα να δημιουργήσω μια γαλλική έκδοση επιτραπέζιων παιχνιδιών ή βιβλίων στα αγγλικά. Αυτά τα προϊόντα δε μου ανήκουν. Δεν μπορώ να το βελτιώσω», λέει ο κος Ντογιόν.

Η Καναδική Ομοσπονδία Ανεξάρτητων Επιχειρήσεων (CFIB) καταγγέλλει την έλλειψη υποστήριξης από την κυβέρνηση. «Εάν η εταιρεία θέλει να είναι σε θέση να εφαρμόσει τους κανονισμούς, πρέπει να γνωρίζει τι επηρεάζεται και τι όχι. «Υπάρχει μια κραυγαλέα έλλειψη σαφήνειας εκ μέρους της κυβέρνησης του Κεμπέκ», λέει ο Φρανσουά Βινσέντ, αντιπρόεδρος του CFIB στο Κεμπέκ.

«Θέλουμε να αποτρέψουμε την επιβολή προστίμων σε επιχειρηματίες που απλώς δεν είχαν χρόνο να εφαρμόσουν τους κανονισμούς, που δεν τους έχουν κατανοήσει και που χρειάζονται βοήθεια», λέει.

Το Γραφείο Γαλλικής Γλώσσας του Κεμπέκ απαντά, ότι μια εταιρεία μπορεί να πουλήσει ένα παιχνίδι σε άλλη γλώσσα εάν πωλείται και η γαλλική έκδοση. Πρόσθεσε ότι είχε προγραμματίσει μια «μεταβατική περίοδο» έως την 1η Ιουνίου 2027, για να επιτρέψει στις εταιρείες να συμμορφωθούν.

«Θα έχουμε μια περίοδο ανοχής για τις επιχειρήσεις που δε συμμορφώνονται επί του παρόντος, αλλά βρίσκονται στη διαδικασία συμμόρφωσης. «Αυτό που θέλουμε δεν είναι να επιβάλλουμε πρόστιμα, αλλά να στηρίξουμε τις επιχειρήσεις», δήλωσε ο Ζαν-Φρανσουά Ρομπέρζ, Υπουργός Μετανάστευσης, Ενσωμάτωσης και Γαλλικής γλώσσας.

Η παραβίαση του Χάρτη της Γαλλικής Γλώσσας μπορεί επίσης να οδηγήσει σε πρόστιμο από 700 έως 7.000 δολάρια για ένα άτομο ή σε πρόστιμο από 3.000 έως 30.000 δολάρια σε άλλες περιπτώσεις.

Κραυγή απόγνωσης στους δρόμους του Μόντρεαλ

Χιλιάδες διαδηλωτές ζητούν ουσιαστικό έλεγχο των ενοικίων

Παρά τη βροχή και τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, εκατοντάδες πολίτες κατέκλυσαν το κέντρο του Μόντρεαλ το Σάββατο 30 Μαΐου, ζητώντας άμεση παρέμβαση της κυβέρνησης του Κεμπέκ για τον έλεγχο των ενοικίων, ενόψει της λεγόμενης «ημέρας μετακόμισης» της 1ης Ιουλίου, όταν χιλιάδες ενοικιαστές μετακινούνται σε νέα σπίτια.

Η διαδήλωση οργανώθηκε από ομάδες υποστήριξης ενοικιαστών, συμπεριλαμβανομένου του Regroupement des comités logement et associations de locataires du Québec (RCLALQ), του μεγαλύτερου οργάνου εκπροσώπησης ενοικιαστών στην επαρχία. Το μήνυμα ήταν σαφές: το νέο σύστημα υπολογισμού αυξήσεων των ενοικίων που πρότεινε η Υπουργός Κατοικίας France-Élaine Duranceau δεν προστατεύει τους ενοικιαστές, αλλά ευνοεί ιδιοκτήτες και επενδυτές.

ΜΙΑ «ΦΟΡΜΟΥΛΑ ΚΡΙΣΗΣ»

ΕΝ ΜΕΣΩ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΟΥ ΑΔΙΕΞΟΔΟΥ

Η νέα «φόρμουλα Duranceau», που βασίζεται στο μέσο Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (Consumer Price Index – CPI) των τελευταίων τριών ετών, προβλέπει μεγαλύτερη «προβλεψιμότητα» σύμφωνα με την κυβέρνηση. Ωστόσο, σύμφωνα με ειδικούς στον τομέα των στεγαστικών δικαιωμάτων, ο υπολογισμός αυτός ενισχύει το φαύλο κύκλο αυξήσεων, δεδομένου ότι ο ίδιος ο CPI περιλαμβάνει ήδη το κόστος στέγασης. Ακόμα πιο ανησυχητική είναι η πρόβλεψη, ότι οι ιδιοκτήτες μπορούν πλέον να ενσωματώνουν ευκολότερα το κόστος ανακαινίσεων στον υπολογισμό της αύξησης, χωρίς επαρκή έλεγχο για το αν αυτές οι ανακαινίσεις είναι ουσιώδεις ή όχι. Ειδικοί επισημαίνουν, ότι αν η φόρμουλα αυτή είχε εφαρμοστεί τα τελευταία χρόνια, οι αυξήσεις θα ήταν σχεδόν τριπλάσιες.

ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Ο οργανισμός Comité daction de ParcExtension – ένας από τους πιο δραστήριους στην υπεράσπιση ευάλωτων πληθυσμών – επισημαίνει ότι η νέα ρύθμιση μπορεί να εκτοπίσει χιλιάδες πολίτες, που ήδη βρίσκονται σε οριακή οικονομική κατάσταση. Νομικοί και κοινωνικοί λειτουργοί έχουν κατακλυστεί από αιτήματα για υποστήριξη, χωρίς πλέον να έχουν πρακτικές λύσεις να προσφέρουν.

Η Amy Darwish, εκπρόσωπος του Comité d’action de Parc-Extension, χαρακτήρισε τη νέα φόρμουλα «δώρο στους ιδιοκτήτες» και «προϊόν μιας στεγαστικής κρίσης που αξιοποιείται πολιτικά». Σύμφωνα με την ίδια, η έλλειψη νομοθετικού πλαισίου για τον έλεγχο των ενοικίων αφήνει τους ενοικιαστές στο έλεος της αγοράς.

ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΕΠΑΡΧΙΕΣ

Ένα βασικό επιχείρημα των διαδηλωτών είναι η σύγκριση με το Οντάριο, όπου ισχύει νομοθετικά καθορισμένο ανώτατο όριο αύξησης των ενοικίων. Η απουσία αντίστοιχου μηχανισμού στο Κεμπέκ έχει οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες αυξήσεις, ιδιαίτερα σε περιοχές όπως το Μόντρεαλ, όπου η ζήτηση για κατοικία έχει αυξηθεί δραματικά την τελευταία δεκαετία.

Οι πιέσεις αυτές έχουν οδηγήσει σε φαινόμενα όπως οι «renovictions» — εκδιώξεις ενοικιαστών με πρόσχημα την ανακαίνιση — που επιτρέπουν στους ιδιοκτήτες να επαναμισθώσουν τα ακίνητα σε πολλαπλάσια τιμή. Η πρακτική αυτή, αν και νόμιμη υπό ορισμένες προϋποθέσεις, συχνά εφαρμόζεται καταχρηστικά.

ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ

Το RCLALQ ζητά:

Την άμεση απόσυρση της νέας φόρμουλας

Νομοθετική κατοχύρωση μέτρων ελέγχου ενοικίων

Παγίωση ανώτατων ορίων στις αυξήσεις

Πάγωμα ενοικίων σε περιόδους κρίσης

Διεύρυνση των δυνατοτήτων παρέμβασης του στεγαστικού δικαστηρίου

Παράλληλα, ετοιμάζεται αναφορά προς την Εθνοσυνέλευση του Κεμπέκ, η οποία αναμένεται να τεθεί σύντομα στη διάθεση του κοινού για υπογραφές.

ΗΜΕΡΑ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗΣ ΜΕ

ΦΟΝΤΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ

Η χρονική συγκυρία της διαμαρτυρίας δεν είναι τυχαία. Η 1η Ιουλίου, γνωστή ως «Moving Day» στο Κεμπέκ, είναι η ημερομηνία κατά την οποία λήγουν τα περισσότερα ενοικιαστήρια συμβόλαια. Η φετινή ημέρα μετακόμισης αναμένεται να είναι μία από τις πιο δύσκολες των τελευταίων δεκαετιών, με χιλιάδες οικογένειες να αναζητούν στέγη εν μέσω εξαντλημένων αποθεμάτων προσιτών κατοικιών. Οι διαδηλωτές επισημαίνουν ότι δεν πρόκειται μόνο για οικονομικό ζήτημα αλλά για κρίση κοινωνικής συνοχής. Όλο και περισσότεροι πολίτες καλούνται να επιλέξουν μεταξύ βασικών αναγκών, όπως στέγαση ή φαγητό, και η απουσία κρατικής στήριξης εντείνει το πρόβλημα.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Η νέα φόρμουλα πρόκειται να τεθεί σε ισχύ το 2026, εκτός εάν υπάρξει αναθεώρηση λόγω της αυξανόμενης πίεσης. Το ερώτημα που αιωρείται είναι αν η κυβέρνηση του Κεμπέκ θα επιλέξει να προστατεύσει τους ενοικιαστές ή αν θα επιμείνει στην απελευθέρωση της αγοράς κατοικίας. Το μόνο σίγουρο είναι, πως η κοινωνική ένταση γύρω από το θέμα της στέγασης κλιμακώνεται – και όπως δείχνει η μαζική παρουσία των πολιτών στους δρόμους του Μόντρεαλ, η φωνή των ενοικιαστών δύσκολα θα σιγήσει.