H αλήθεια καθίσταται ιδιαίτατα ζοφερή, διότι φαίνεται ότι ζούμε εν Ελλάδι πρωτόγνωρες καταστάσεις, οι οποίες όζουν απροκάλυπτο ολοκληρωτισμό δια τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες των πολιτών καθότι, η Δημοκρατία εξαντλείται μόνον κατ’ επίφαση, εφόσον επί της ουσίας έχει καταλυθεί εκ των ενόντων, εκ της ιδίας της κυβερνήσεως η οποία, σφετεριζόμενη τη λαϊκή κυριαρχία λαμβάνει μέτρα, τα οποία αντιβαίνουν ευθέως και προδήλως προς το κοινό λαϊκό αίσθημα, την κοινή λογική αλλά και το δημόσιο εν γένει συμφέρον.
Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς*
[ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΕΛΛΗΝΟΚΑΝΑΔΙΚΑ ΝΕΑ]
Εξ αφορμής της πανδημίας, το «παντοδύναμο Κράτος» έχει αναδιπλωθεί και εξαπολύει απηνή διωγμό εις όποιον αρθρώνει διαφορετική άποψη περί των εμβολίων, ή τυγχάνει και διατυπώνει ορισμένες βάσιμες αντιρρήσεις, εν άλλοις λόγοις, λογοκρίνεται, φιμώνεται εν τη κυριολεξία, και στιγματίζεται ως αντιφρονών και δη εγκληματίας του κοινού ποινικού Δικαίου.
Οι επιμελείς αυτές άκρως ανελεύθερες πρακτικές, συντελούνται με την ηθική αυτουργία του Κράτους και τη σύμπραξη της Εισαγγελίας, η οποία δρα αμιγώς και απεριφράστως ως θεραπαινίδα του συστήματος, η οποία επιδιώκει να δημιουργήσει δύο μέτρα και δύο σταθμά, δηλαδή να προστατεύσει τους ημέτερους, και να καταδιώξει τους μη προσκείμενους προς την καθεστωτική αντίληψη περί της πανδημίας.
Η αντίληψη αυτή της Πολιτείας προς την κοινωνία, συνιστά ένα μείζον και ακανθώδες ζήτημα, το οποίο καταδηλοί αφενός το τραγικό έλλειμμα δημοκρατίας και αφετέρου ότι η κυβέρνηση, ούσα αδύναμη και ανήμπορη να πράξει τα δέοντα, να καταπείσει τον κόσμο δια επιστημονικών επιχειρημάτων περί της απολύτου αναγκαιότητας και της ασφάλειας του περίπυστου μαζικού εμβολιασμού, επιστρατεύει τις ερπύστριες της ποινικής καταστολής, ούτως ώστε δια του σύγχρονου «μπαμπούλα» να τον εκφοβίζει, ωθώντας τον αμαχητί και αμελλητί προς τον εκπλήρωση του σχεδίου περί του εμβολιασμού.
Αυτή η πρωτοφανής πολεμική με τα εμβόλια, αποτελεί χειροπιαστή απόδειξη, ότι κάτι ασφαλώς δεν πάει καλά με την όλη κατάσταση και το αφήγημα της δημόσιας υγείας, η τιμωρία των αρνητών προς τα εμβόλια δια μέσω της στερήσεως του μισθού τους, με ό,τι τούτο συνεπάγεται δια τη ζωή τους, ο κοινωνικός τους αποκλεισμός, όλα αυτά τα απαράδεκτα, πρωτοφανή και απολυταρχικά μέτρα διχοστασίας της κοινωνίας, αποδεικνύει πλέον αναμφιβόλως άνευ ουδενός ψήγματος αμφισβητήσεως, ότι πρόκειται δια μία παγκόσμια δικτατορία, όπου επιβάλλει δια μέσου του τρόμου της υγείας τον εμβολιασμό ως μία πρακτική υποταγής, όπου συνιστά την αρχή της εξακολουθήσεως έτερων επιμέρους πρακτικών καθολικής υποταγής και εξανδραποδισμού του ανθρώπινου προσώπου.
Ήδη έχουν συρρικνωθεί επί μακρόν τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες των πολιτών, υπό το πρόσχημα του αόρατου αυτού εχθρού και έπονται και άλλες, όπως η ελευθερία του λόγου, όπου πλέον θα διώκεται ποινικά όποιος λέγει την άποψη του, εξ αυτού του λόγου ήδη έχει τεθεί σε διαβούλευση η τροποποίηση του ποινικού κώδικα περί του άρθρου 191 Π.Κ., το οποίο αφορά δήθεν τη διασπορά ψευδών ειδήσεων.
Το κράτος αναγορεύεται εις παντοδύναμο αυθέντη και δρα πατερναλιστικά, δήθεν ότι ενδιαφέρεται δια τη δημόσια υγεία και την ευημερία των πολιτών, πλην όμως ο στόχος του είναι να διογκώσει την υπερδύναμη του να καταστεί αυθέντης – δεσμώτης και τύραννος, ακκιζόμενο ως δήθεν εγγυητής των ελευθεριών των πολιτών.
Το Ελλαδικό Κράτος έχει διολισθήσει προς επιλήψιμους ατραπούς, θέτει εις την κλίνη του προκρούστη τους διαφωνούντες, διώκει επιστήμονες, τιμωρεί τους αντικαθεστωτικούς, επαναφέροντας τα οιονεί πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, εξ αφορμής της πανδημίας.
Τα εργαλεία επιβολής της σιδηράς βούλησής του είναι η Εισαγγελία, ο Ποινικός Κώδικας και η φαιά και κραταιά προπαγάνδα δια της σωρείας των Μ.Μ.Ε. τα οποία χρηματοδοτεί, προκειμένου να διασπείρουν εν τη κυριολεξία ψευδείς ειδήσεις, να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και να ασκούν συλλογική τρομοκρατία.
Οι αργυρώνητοι δημοσιογράφοι τελούν εις διατεταγμένη υπηρεσία και συνιστούν καθεστωτικά έμμισθα φερέφωνα του συστήματος, τα οποία διαπλάθουν μία εκ του μη όντος πραγματικότητα, αφιστάμενη εκ της αντικειμενικής προκειμένου να επιτύχουν το στόχο τους, ήτοι να παρελκύσουν, να συγχύσουν την κοινή γνώμη, διοχετεύοντας την αισχρή ψευδολογία της «γραμμής της κυβερνήσεως».
Η κοινωνία έχει στραγγαλιστεί πανταχόθεν, ανεργία, οι τράπεζες επιτίθενται ανέλεγκτες, η αστυνομία ελέγχει τους πάντες και τα πάντα εισέτι και ηλεκτρονικά, δια να μη διαταραχθεί η πλασματική ισορροπία του συστήματος.
Το μέτρο ερμηνείας αυτής της ολομέτωπης επίθεσης του Κράτους προς τον αδύναμο λαό, αποδεικνύει ότι το ίδιο το σύστημα καθίσταται ψοφοδεής, διότι μετέρχεται παν μέσο προκειμένου να εξοντώσει την ελευθερία του λόγου και μόνον αυτό ως στοιχείο αποδεικνύει περίτρανα, την παταγώδη αποτυχία της κυβερνήσεως να πείσει την κοινή γνώμη.
Είναι πρόδηλο ότι η άσκηση Κρατικής βίας και η μετατροπή μίας δημοκρατίας σε αστυνομικό κράτος, με αύξηση των μέτρων ποινικής καταστολής, σημαίνει ότι η κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο και προσφεύγει σε αυταρχικές πρακτικές προκειμένου να συγκρατήσει το δικαιολογημένως αγανακτισμένο πλήθος, το οποίο ήδη έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από τις εν γένει πράξεις, παραλείψεις αλλά και πλημμελείς χειρισμούς της κυβερνήσεως.
Η πόλις λοιπόν εάλω, η κατάσταση έχει εκτραχηλιστεί πλήρως, η δημοκρατία πνέει τα λοίσθια, και δημιουργείται μία νέα κοινωνική τάξη πραγμάτων, όπου οι διαφωνούντες με την άποψη θα βαπτίζονται ως τρομοκράτες και επικίνδυνοι για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, ο καιρός γαρ εγγύς.
Εν κατακλείδι, ευρισκόμαστε εις μεταβατικό στάδιο ιδιαίτερων εξελίξεων, ας ελπίσουμε ο Τριαδικός θεός να μας λυπηθεί και να επέμβει κατά της κατάφωρης αυτής αδικίας και εγκαθίδρυσης μίας ιδιότυπης δικτατορίας, με τη σύμπραξη όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων.