Η νέα αμερικανική κυβέρνηση θα εξαντλήσει κάθε περιθώριο επαναπροσέγγισης με την Άγκυρα. Για την Ουάσιγκτον (διαχρονικά) η σημασία της Τουρκίας δεν εξαντλείται στην προβληματική συμπεριφορά του Προέδρου Ερντογάν, επομένως σε πρώτη τουλάχιστον φάση, ο Πρόεδρος Μπάιντεν δε θα επιλέξει τη ρήξη, σημειώνει ο πρέσβης επί τιμή, Αλέξανδρος Μαλλιάς. Κλειδί θα αποτελέσει η στάση της Τουρκίας για το θέμα των S-400, όπου αν ο Ερντογάν δεν κάνει στροφή, η όποια προσπάθεια προσέγγισης Ουάσιγκτον – Άγκυρας θα αποτύχει εν τη γενέσει της.
Αναφορικά με τη στάση του Ερντογάν στην Ανατολική Μεσόγειο, ο κ. Μαλλιάς θεωρεί βέβαιο ότι θα συνεχίσει να επιχειρεί να δημιουργεί τετελεσμένα σε Νοτιοανατολική Μεσόγειο, σε Κύπρο-Αμμόχωστο, στον Καύκασο, στη βάση των οποίων θα θελήσει στη συνέχεια να διαπραγματευτεί από θέσης ισχύος με τη νέα αμερικανική Διοίκηση. «Θα επιδείξει να παρουσιάσει μια πιο εκλεπτυσμένη συμπεριφορά προς τη Δύση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα κάνει στροφή», όπως λέει.
Ο πρώην πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον, ο οποίος είχε (κατά τη θητεία του) συναντηθεί πολλές φορές με τον Τζο Μπάιντεν, είναι βέβαιος ότι ο ρόλος της Τουρκίας στη Δύση θα απασχολήσει κατά προτεραιότητα το Λευκό Οίκο.
Ακολουθεί η συνέντευξη:
-ΠΩΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΝΕΟ «ΤΟΠΙΟ» ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΜΠΑΙΝΤΕΝ;
«Η εκλογή Μπάιντεν-Χάρις είναι μια καλή είδηση. Οι αντιδράσεις μας όμως πρέπει να χαρακτηρίζονται από το μέτρο. Δε δικαιολογούνται ούτε υπέρμετρες προσδοκίες, ούτε οι θριαμβολογίες που ακούω και διαβάζω. Όπως επίσης δε δικαιολογείται και η μοιρολατρική και παθητική στάση που συνοψίζεται στις λέξεις «τίποτε δεν αλλάζει». Σίγουρα γνωρίζουμε τον εκλεγέντα πρόεδρο και μας γνωρίζει. Τον είχα συναντήσει επανειλημμένα κατά τη διάρκεια της θητείας μου στην Ουάσιγκτον ( 2005-2009). Ήταν τακτικός συνομιλητής μας στο Κογκρέσο, ενώ έδινε το παρόν στις συγκεντρώσεις σημαντικών Ελληνο-Αμερικανικών και Αμερικανο-Κυπριακών Οργανώσεων. Είχαμε ανοικτούς διαύλους με την ομάδα του και τους συνεργάτες του, κυρίως τον κύριο Τόνυ Μπλίνκεν, που δεν αποκλείεται να οριστεί τώρα Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Προέδρου. Τα τελευταία είκοσι χρόνια οι διαδοχικοί έλληνες πρωθυπουργοί και υπουργοί των Εξωτερικών έχουν συναντηθεί με τον κύριο Τζο Μπάιντεν. Επίσης ξέρουμε τις απόψεις του και γνωρίζει τις δικές μας, ενώ μεταξύ των υποστηρικτών και φίλων του είναι διακεκριμένοι Ελληνοαμερικανοί και Κύπριοι. Αν κάποιος είχε διάθεση να ακούσει, θα πρότεινα να ρίξουμε ειδικό βάρος στην ενίσχυση των σχέσεων με τη Γερουσιαστή κυρία Καμάλα Χάρις, την εκλεγείσα Αντιπρόεδρο. Είναι σίγουρα θετικό ότι η ομάδα που θα τον έχει πλαισιώσει έχει σε βάθος γνώση για τις σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας, τις σχέσεις των ΗΠΑ με Ευρώπη, Κίνα και Ρωσία, ενώ πρόσωπα, όπως ο πρώην πρέσβης στην Ελλάδα, Νίκολας Μπερνς, και η πρώην πρέσβης στον ΟΗΕ και Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Προέδρου Ομπάμα, Σούζαν Ράις, έχουν διαμορφώσει την αμερικανική εξωτερική πολιτική στη δική μας περιοχή. Είναι όμως λάθος να πιστεύουμε, ότι ο οποιοσδήποτε Αμερικανός πρόεδρος το πρώτο πράγμα που θα κάνει όταν αναλάβει τα καθήκοντά του, θα είναι να ασχοληθεί με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ακόμη δε λιγότερο, ότι εξελέγη λόγω ακριβώς των θέσεων του στα ζητήματα της περιοχής. Αυτό δεν ισχύει. Ο εκάστοτε Πρόεδρος των ΗΠΑ ως αφετηρία και δόγμα έχει την προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων από θέσης ισχύος. Αυτό που αλλάζει είναι σίγουρα το ύφος. Αυτό σίγουρα θα συμβεί».
-ΣΕ ΠΟΙΟ ΛΟΙΠΟΝ ΕΠΙΠΕΔΟ ΘΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΝΟΙΚΟ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΟΙΚΟΥ;
«Εκείνο που θα απασχολήσει κατά προτεραιότητα το Λευκό Οίκο είναι ο ρόλος της Τουρκίας στη Δύση, κυρίως στο ΝΑΤΟ και η αλλαγή της πολιτικής συμπεριφοράς τα τελευταία χρόνια επί διακυβέρνησης Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η Τουρκία δεν απασχολεί τις ΗΠΑ μόνο σε σχέση με την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία. Αποτελεί μια γεμάτη αντιφάσεις περίπτωση χώρας του ΝΑΤΟ, η οποία στην πράξει αντιστρατεύεται τα συμφέροντά του και συγκρούεται με τα κράτη –μέλη του. Η νέα αμερικανική Διοίκηση θα προσπαθήσει εξ αρχής να ανιχνεύσει αν υπάρχει δυνατότητα για μια επανεκκίνηση των σχέσεων με την Τουρκία του Προέδρου Ερντογάν. Εκτιμώ ότι στην προσπάθεια αυτή βασικό ρόλο θα έχει και ο πρέσβης κύριος Νίκολας Μπερνς, ο οποίος -ανεξαρτήτως του τι μας αρέσει να πιστεύουμε στην Ελλάδα- χαίρει εκτίμησης στην Άγκυρα. Είναι αυτός που το 2003 κατάφερε ακολουθώντας διπλωματία πυγμής, να διαλύσει να εμπόδια και να πετύχει την ενεργοποίηση του Άρθρου 5 της Συμμαχίας στο πλευρό της Τουρκίας, κατά την αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ».
-ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΩΣΤΟΣΟ, ΕΚΚΡΕΜΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΚΥΡΩΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΓΚΡΕΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ S-400…
«Πράγματι. Στελέχη πρώτης γραμμής των Δημοκρατικών στη Γερουσία, όπως οι Γερουσιαστές Κρις Βαν Χόλεν και Μπομπ Μενέντεζ, με διακομματική στήριξη, έχουν πρωτοστατήσει στην επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας. Συνεπώς, θεωρώ δύσκολο να δρομολογηθεί επανεκκίνηση των σχέσεων, χωρίς προσαρμογή της στάσης της Τουρκίας στο θέμα αυτό. Αν θα μπορούσα να κάνω μια υπόθεση εργασίας, είναι ότι τη στιγμή αυτή στην Άγκυρα, ο Πρόεδρος Ερντογάν εξετάζει πως θα μπορούσαν να έρθουν πιο κοντά στις θέσεις του Τζο Μπάιντεν για το ΝΑΤΟ. Αν λοιπόν η Τουρκία, κάνει κάποια βήματα καλής θέλησης προς τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο πάντοτε της αναβάθμισης του ρόλου του ΝΑΤΟ, στο οποίο διεκδικεί και τώρα ξεχωριστό ρόλο, τότε είμαι βέβαιος ότι θα υπάρξει ανταπόκριση από την Ουάσιγκτον. Έστω με κάποιους όρους. Για την Ουάσιγκτον (διαχρονικά) η σημασία της Τουρκίας δεν εξαντλείται στην προβληματική συμπεριφορά του Προέδρου Ερντογάν. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Είναι βέβαιο ότι το σκεπτικό που υπάρχει στα υψηλά κλιμάκια των Δημοκρατικών είναι πως «ο πρόεδρος Ερντογάν μας ενοχλεί ακόμη περισσότερο. Όμως η Τουρκία είναι ένας ισχυρός σύμμαχος και στη φάση αυτή δε θέλουμε να στραφεί ολοκληρωτικά προς τη Ρωσία». Άρα, κάνοντας ο Πρόεδρος Ερντογάν ένα ή δύο βήματα προς τα μπρος, θα ωθήσει τους Αμερικανούς να κάνουν περισσότερα. Αυτό μάλλον είναι το πιθανότερο σενάριο. Θα αποτελεί έκπληξη, αν δούμε τη νέα αμερικανική Διοίκηση να δρομολογεί ως πολιτική επιλογή τη ρήξη με την Τουρκία. Σημειωτέων, ότι ο πρόεδρος Ερντογάν, τα τελευταία δέκα χρόνια πιστεύει ότι οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και συγκεκριμένα ευρωπαϊκά κράτη, έχουν ανάγκη την Τουρκία πολύ περισσότερο από ότι ο ίδιος τους χρειάζεται. Η οκταετία Ομπάμα/Μπάιντεν – τουλάχιστον μέχρι το 2015 – ενίσχυσε την πεποίθηση αυτή της Τουρκίας. Χαρακτηριστική η δήλωση της τότε Υπουργού Εξωτερικών, κυρίας Χίλαρι Κλίντον, ότι «δεν υπάρχει κανένα θέμα υπό τον ήλιο που να μη συζητάμε με την Τουρκία». Επιπλέον, κάθε θετική πολιτική απόφαση και κίνηση της νέα αμερικανικής Κυβέρνησης προς τους μουσουλμάνους και το Ισλάμ, θα στηριχθεί ένθερμα από τον κύριο Ερντογάν. Θα πρόκειται για ένα προνομιακό πεδίο σύμπλευσης Μπάιντεν-Ερντογάν».
-ΣΥΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΥΡΕΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ ΟΤΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ, ΤΟΣΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΣΚΥΤΑΛΗ ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΟΙΚΟ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ, ΘΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ. ΠΟΙΑ Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ;
«Δεν έχω κανένα λόγο να πιστεύω ότι ο πρόεδρος Ερντογάν θα αλλάξει στρατηγική. Έχει άλλωστε οξύνει τόσο πολύ τις σχέσεις του με την Κύπρο, το Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και ευρωπαϊκά κράτη, ώστε είμαι βέβαιος ότι θα συνεχίσει να επιχειρεί να δημιουργεί τετελεσμένα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, στην Κύπρο-Αμμόχωστο, στον Καύκασο, στη βάση των οποίων θα θελήσει στη συνέχεια να διαπραγματευτεί από θέσης ισχύος με τη νέα αμερικανική Διοίκηση. Άρα, στη λογική αυτή στόχος του είναι να δημιουργήσει όσο το δυνατόν περισσότερα τετελεσμένα και στη δική μας περιοχή (Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειος). Εκτιμώ εν τούτοις ότι θα επιδείξει να παρουσιάσει μια πλέον εκλεπτυσμένη συμπεριφορά προς τη Δύση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα κάνει στροφή. Αυτό το γνωρίζουν καλά στο επιτελείο Μπάιντεν και ειδικότερα ο κύριος Νίκολας Μπερνς και άλλοι».
-ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΟΛΩΝ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΟΞΥΝΕΙ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η ΝΕΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ;
«Σίγουρα είναι κάτι που θα φανεί στην πράξη. Αυτός είναι και ο λόγος που όπως σας είπα νωρίτερα, δε χρειάζονται «θριαμβολογίες» και «τυμπανοκρουσίες» για την εκλογή Μπάιντεν και τη νέα αμερικανική Διοίκηση. Σίγουρα όμως, ο Ερντογάν ζυγίζει ξανά τα πράγματα και το πρώτο του μέλημα είναι η οικονομία. Δε λέω ότι αυτή βρίσκεται στον γκρεμό, ωστόσο σίγουρα δε βρίσκεται σε καλή πορεία. Οι αγορές ειδικότερα, επηρεάζονται άμεσα από την πορεία των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Αν έχουμε ρήξη της Τουρκίας με τη νέα αμερικανική διοίκηση, αυτό θα αποτυπωθεί άμεσα στην οικονομία της. Θα κατρακυλήσει και άλλο η λίρα. Θα αδυνατεί η Τουρκία να βρει δανειστές και χρηματοδότηση. Η τουρκική οικονομία – το πανίσχυρο παλιότερα χαρτί – είναι σήμερα η «Αχίλλειος πτέρνα» του Προέδρου Ερντογάν. Η Ουάσιγκτον το γνωρίζει άριστα. Στο πεδίο αυτό, η νέα αμερικανική Κυβέρνηση θα είναι σε προνομιακή διαπραγματευτική θέση. Θα ακούσει επίσης με προσοχή τις θέσεις της Γερμανίας έναντι του κ. Ερντογάν. Τις γνωρίζουμε.
Επιστρέφω στα δικά μας. Η εκλογή Μπάιντεν θα μπορούσε να έχει θετικές επιπτώσεις, στο βαθμό που η Ελλάδα συνεχίσει να ενισχύει τις πολυγωνικές συνεργασίες και πολιτικές συμμαχικές σχέσεις, που ήδη έχει δρομολογήσει με Ισραήλ, Σαουδική Αραβία, Αίγυπτο και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Επίσης, σημαντική είναι η προβολή της Ελλάδας ως δημοκρατικού αναχώματος, μια χώρας που αποτελεί επενδυτικό προορισμό και έχει κοινωνική και πολιτική συνοχή. Εδώ, θέλω να υπογραμμίσω κάτι: δεν πρέπει η Αθήνα σε καμία περίπτωση να αποσπαστεί ή να αποκοπεί από τη Λευκωσία. Αντίθετα, χρειάζεται ενίσχυση του πολιτικού, διπλωματικού και αμυντικού μετώπου Κύπρου και Ελλάδος. Η Γερμανία και κάποιες άλλες χώρες αλλά και συγκεκριμένοι θεσμικοί εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσπάθησαν το τελευταίο εξάμηνο να σπάσουν το μέτωπο αυτό. Είναι η μέθοδος της «σαλαμοποίησης». Δυστυχώς, υπήρξαν και κάποιοι δικοί μας, που άφησαν να διαφανεί ότι δε θα είχαν πρόβλημα. Όταν ισχυριζόμαστε ότι «η Κύπρος είναι μακριά» τότε κυρίως ο ρόλος της Ελλάδος αποδυναμώνεται. Όχι η Κύπρος».
-ΠΡΟ ΗΜΕΡΩΝ ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΥΠΕΞ ΕΞΕΔΩΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΝΟΨΕΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΠΟΜΠΕΟ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, ΚΑΤΗΓΟΡΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΗΠΑ ΓΙΑ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΙΣΛΑΜΟΦΟΒΙΑ…
«Η επίσκεψη του απερχόμενου Υπουργού Εξωτερικών κ. Πομπέο στην Κωνσταντινούπολη, αποτελεί ένδειξη δυσαρέσκειας και μάλιστα προσωπικής, προς την τουρκική κυβέρνηση. Για πρώτη φορά, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ επισκέπτεται το Φανάρι χωρίς να ταξιδέψει στην Άγκυρα. Είναι μια κίνηση που έρχεται να προστεθεί στις δύο επίσημες επισκέψεις του Πομπέο μέσα σε ένα χρόνο στην Ελλάδα και μια στη Κύπρο, χωρίς να επισκεφθεί την Άγκυρα. Πράγματα πρωτοφανή. Δείχνουν πόσο περίπλοκη και δύσκολη είναι η σχέση ΗΠΑ και Τουρκίας ακόμη και επί Προέδρου Τραμπ».
-ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΕΙΤ ΝΤΙΠΑΡΤΜΕΝΤ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΟΓΚΡΕΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΕΝΑΕΡΙΟΥ ΧΩΡΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ…
«Με ενοχλεί. Γνωστές δηλώσεις των εκπροσώπων των ΗΠΑ και όμορφα λόγια που χαϊδεύουν τα αυτιά μας δεν αρκούν στο στάδιο αυτό. Έχει γίνει ζημιά και μάλιστα προς το Κογκρέσο. Σε ό,τι αφορά στη διάσταση του εναερίου χώρου (10 μίλια) και της αιγιαλίτιδος ζώνης (6 μίλια) αποτυπώνει πάντως πάγια θέση των ΗΠΑ. Γνωρίζοντας τη διαδικασία που ακολουθείται για τη σύνταξη ανάλογων εκθέσεων, είμαι απολύτως βέβαιος ότι συνέβαλαν και οι πρεσβείες των ΗΠΑ σε Αθήνα και Άγκυρα. Ερωτήθηκαν και αμφότερες απέστειλαν τις εκθέσεις τους για τη σύνταξη του τελικού κειμένου. Τώρα τουλάχιστον, ας επιδιώξουμε η θέση της Ελλάδος να περιληφθεί ως Παράρτημα. Προεξοφλώ επίσης ότι θα κάνουμε και γραπτή ενημέρωση του Κογκρέσου. Επιπλέον, η εξέλιξη αυτή υπογραμμίζει πόσο προσεκτικοί και φειδωλοί σε δηλώσεις πρέπει να είναι όσοι κατέχουν δημόσια αξιώματα και θέσεις στην Ελλάδα, ώστε να μην προκαλούν ή τροφοδοτούν σύγχυση. Άλλο η ελεύθερη δημοσιογραφική και ακαδημαϊκή συζήτηση και άλλο οι αντιφατικές δηλώσεις στελεχών κυβερνήσεων. Όταν κατέχεις κυβερνητικό αξίωμα, αυτή η ιδιότητα κατισχύει όλων των άλλων».