Donate Now to Keep the Faith… τιτλοφορείται άρθρο του Εβδομαδιαίου Δελτίου της Ελληνικής Κοινότητας Μείζονος Μόντρεαλ, το οποίο παροτρύνει τους συμπάροικους να κάνουν δωρεές για τις εκκλησίες του οργανισμού που χρειάζονται τη βοήθειά μας.
Δε χωρεί αμφιβολία, πως οι εκκλησίες για να διατηρηθούν και να συνεχίσουν το έργο τους, χρειάζονται εκτός από την ηθική και την υλική συμπαράστασή μας.
Ωστόσο, η διενέργεια αυτή της κοινότητας, εν μέσω ασαφών και αντιφατικών ερμηνειών σε ουσιώδη οικονομικά θέματα, ομολογώ ότι με βάζει σε βαθιές σκέψεις.
Και τούτο διότι, η σημερινή διοίκηση – όπως και η προηγούμενη – εκτός του ότι έχει αποδειχτεί ένας κάκιστος οικονομικός διαχειριστής, χαρακτηρίζεται συνάμα από πλήρη αδιαφάνεια. Κρίσιμα ερωτήματα, όπως το πραγματικό κόστος της Παναγίτσας και της αερογέφυρας, εξακολουθούν να μένουν προκλητικά αναπάντητα.
Επιπλέον, πέντε μήνες μετά τον περιβόητο τηλε-μαραθώνιο για τα σχολεία και ακόμη δεν έχει κατατεθεί οικονομικός απολογισμός εσόδων-εξόδων…
Με πρόσχημα τον κορωνοϊό, οι ενίοτε «αναγγελίες» γίνονται κυρίως μέσω Facebook, όπου ο κάθε παραγοντίσκος σύμβουλος αναρτά όποια παραπλάνηση και ασυναρτησία τού κατέβει, μη διστάζοντας μάλιστα να αποκαλεί «εκφυλισμένους» τους διαφωνούντες με τα καμώματα της διοίκησης. Η αλαζονεία, η υπεροψία και η ασέβεια προς τα μέλη του οργανισμού, σε όλο τους το μεγαλείο…
Η ΕΚΜΜ αναμφίβολα περνάει σήμερα μία σοβαρή κρίση, οικονομική, λειτουργική, αλλά και κρίση αξιών. Οι φωνές διαμαρτυρίας για την υπεροπτική και προσβλητική συμπεριφορά των «ταγών» ολοένα και αυξάνονται. Σε πρόσφατη ραδιοφωνική συνέντευξη, ο Επίτιμος Πρόεδρος κ. Δημήτριος Μανωλάκος, ζήτησε την άμεση απομάκρυνση της διοίκησης και τη σύσταση ενός Task Force σωτηρίας.
Για να επανέλθω όμως στο θέμα των εκκλησιών, ο καρκίνος δε θεραπεύεται με ασπιρίνες. Με τη διαμορφωθείσα χαώδη κατάσταση, απαιτούνται θαρραλέες αποφάσεις και ριζική ανασυγκρότηση.
Η προγενέστερη διοίκηση, σε μία προσπάθεια εξομάλυνσης των τεταμένων σχέσεών της με την τότε Μητρόπολη και ευελπιστώντας να κερδίσει την εύνοιά της, προχώρησε σε μία ασύμφορη για την κοινότητα αύξηση της λογίας, παρά τις έντονες αντιρρήσεις μεγάλου αριθμού μελών.
Εκτός αυτού, η κοινότητα ως ιδιοκτήτρια, έχει την υποχρέωση της συντήρησης και του καλλωπισμού των ναών καθώς και τη μισθοδοσία των ιερέων και του υπαλληλικού προσωπικού.
Καλή είναι η φιλοσοφική θεμελίωση της ιδιοκτησίας, όμως υπάρχει και η κτηματομεσιτική λογική, βάση της οποίας παν παθητικό ακίνητο πρέπει να ακολουθεί τη φυσιολογική οδό της ρευστοποίησης.
Η ΕΚΜΜ θα πρέπει επιτέλους να απαλλαγεί από τις μεσαιωνικές δογματικές της αντιλήψεις. Σύμφωνα άλλωστε με τον ιδιωτικό νόμο του Κεμπέκ 231/1982 θεωρείται ουσιαστικά αστική. Οι ναοί – πνευματικά, διοικητικά και ιδιοκτησιακά – ανήκουν στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Καναδά.
Με το σκεπτικό αυτό, μία σωστή και δίκαιη διαπραγμάτευση με τον Αρχιεπίσκοπο θα έλυνε ένα μακροχρόνιο οικονομικό και ανταγωνιστικό πρόβλημα και θα επέτρεπε σε μία σοβαρή πλέον διοίκηση, ν’ ασχοληθεί με τις ζωτικής σημασίας υπηρεσίες, τις οποίες υποχρεούται να προσφέρει τις δύσκολες μέρες που διανύουμε…